The hydrophilic–lipophilic balance

The hydrophilic–lipophilic balance (HLB) number system was used to optimize a compatible non-ionic surfactant, TDA (polyoxyethylene tridecyl ether) in formulations for two Beauveria bassiana strains, NI8 and GHA. The optimal HLB number for TDA was determined on the basis of wetting times for conidial powders. The results indicated that optimal HLB number of TDA for B. bassiana strain NI8 was 8, while the optimum HLB number for strain GHA was 10. The optimized The methods and results obtained by Griffin et al. in the determination of the hydrophilic–lipophilic balance (HLB) values of non-ionic surfactants and of required HLB values of oil mixtures are reviewed in the present work. HLB values published by Griffin were compared with those obtained by calculations from theoretic chemical formulas. Griffin HLB values of polyoxyethylene alkyl ethers, polyoxyethylene monoesters and propylene glycol monoesters coincide with those obtained from such theoretical chemical formulations. These results demonstrate that, for these surfactants, Griffin did not experimentally obtain their HLB values, but instead calculated them from theoretic formulae. For the calculation of the HLB values of glycerol monostearate, sorbitan fatty acid esters and polyoxyethylene sorbitan fatty acid esters, Griffin's assumptions were possibly based upon the mean saponification values of the ester and the acid of the fatty acid. It is concluded that the HLB values of non-ionic surfactants were not rigorously defined. Moreover, Griffin could not demonstrate the validity of the assumption that individual required HLB values can be added up to obtain the overall required HLB value of an oil mixture. The HLB and required HLB values published by Griffin should only be taken as approximate guidelines.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หมายเลขระบบสมดุลน้ำ – lipophilic (HLB) ถูกใช้เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพกันได้ไอออนแรงตึงผิว TDA (อีเธอร์ tridecyl polyoxyethylene) ในสูตรสำหรับสอง Beauveria bassiana สายพันธุ์ NI8 และขาเข้า หมายเลข HLB เหมาะสำหรับ TDA ถูกกำหนดบนพื้นฐานของเปียกครั้งผง conidial ผลระบุว่า ปรับ HLB จำนวน TDA สำหรับ B. bassiana สายพันธุ์ NI8 คือ 8 ในขณะที่หมายเลข HLB ที่เหมาะสมสำหรับพันธุ์ขาเข้า 10 ปรับปรุงวิธีการและผลรับโดยกริฟฟอน et al.ในการกำหนดดุลน้ำ – lipophilic (HLB) ค่า ของ surfactants-ไอออน และจำค่า HLB ของน้ำมันผสมเป็นทานในการทำงานปัจจุบัน ค่า HLB ที่เผยแพร่ โดยกริฟฟอนถูกเปรียบเทียบกับผู้รับ โดยคำนวณจากสูตรทางเคมีที่สด ค่า HLB กริฟฟอน ethers คิล polyoxyethylene, polyoxyethylene monoesters และโพรพิลีนไกล monoesters ตรงกับที่ได้จากสูตรเคมีทฤษฎีดังกล่าว ผลลัพธ์เหล่านี้แสดงให้เห็นว่า สำหรับเหล่า surfactants กริฟฟอนไม่ทดลองรับค่า HLB แต่แทน ที่คำนวณได้จากสูตรสด สำหรับการคำนวณค่า HLB ของกลีเซอร monostearate, sorbitan esters ไขมันกรด และเอสเทอร์กรดไขมัน sorbitan polyoxyethylene สมมติฐานของกริฟฟอนถูกอาจขึ้นค่าสะหมายถึงของเอสเทอร์และกรดของกรดไขมัน สรุปได้ว่า ค่า HLB ของ surfactants-ไอออนไม่เคร่งครัดกำหนดไว้ นอกจากนี้ กริฟฟอนสามารถแสดงความถูกต้องของสมมติฐานที่แต่ละค่า HLB ที่จำเป็นสามารถเพิ่มค่ารับค่า HLB จำเป็นโดยรวมของน้ำมันผสม HLB และค่า HLB ที่ต้องเผยแพร่ โดยกริฟฟอนควรเป็นแนวทางโดยประมาณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสมดุล hydrophilic-lipophilic (HLB) ระบบเลขถูกใช้ในการเพิ่มประสิทธิภาพลดแรงตึงผิวที่ไม่ใช่อิออนเข้ากันได้ TDA (polyoxyethylene อีเทอร์ tridecyl) ในสูตรที่สองสายพันธุ์ bassiana Beauveria, NI8 และ GHA จำนวน HLB ที่เหมาะสมที่สุดสำหรับ TDA ถูกกำหนดบนพื้นฐานของเปียกครั้งผงเชื้อรา ผลการศึกษาพบว่าจำนวนที่เหมาะสมของ HLB TDA สำหรับสายพันธุ์บี bassiana NI8 8 ในขณะที่จำนวน HLB ที่เหมาะสมสำหรับสายพันธุ์ GHA เป็น 10 ที่ดีที่สุดวิธีการและผลที่ได้รับจากกริฟฟิ et al, ในการกำหนดความสมดุล hydrophilic-lipophilic (HLB) ค่าของแรงตึงผิวไม่มีประจุและจำเป็นต้องใช้ค่า HLB ผสมน้ำมันจะมีการทบทวนในการทำงานปัจจุบัน ค่า HLB เผยแพร่โดยกริฟฟิถูกเมื่อเทียบกับผู้ที่ได้รับจากการคำนวณจากสูตรทางเคมีทฤษฎี กริฟฟิค่า HLB ของอีเทอร์ polyoxyethylene คิล monoesters polyoxyethylene และ monoesters โพรพิลีนไกลคอลตรงกับที่ได้จากสูตรทางเคมีทฤษฎีดังกล่าว ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าเพื่อลดแรงตึงผิวเหล่านี้ไม่ได้กริฟฟิทดลองได้รับค่า HLB ของพวกเขา แต่คำนวณแทนพวกเขาจากสูตรตามทฤษฎี การคำนวณค่า HLB ของ monostearate กลีเซอรอลซอร์เอสเตอร์ของกรดไขมันและ polyoxyethylene ซอร์เอสเตอร์ของกรดไขมันสมมติฐานกริฟฟิถูกอาจจะขึ้นอยู่กับค่าเฉลี่ยเลขคณิตสะพอเอสเตอร์และกรดกรดไขมันที่ ก็สรุปได้ว่าค่า HLB ของผิวที่ไม่ใช่ไอออนิกไม่ได้ถูกกำหนดไว้อย่างเคร่งครัด นอกจากนี้กริฟฟิไม่สามารถแสดงให้เห็นถึงความถูกต้องของสมมติฐานที่ว่าแต่ละคนต้องใช้ค่า HLB สามารถเพิ่มขึ้นที่จะได้รับค่า HLB โดยรวมที่ต้องการของส่วนผสมน้ำมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนน้ำ–ลิโพฟิลิกสมดุล ( hlb ) ระบบจำนวนที่ใช้ในการเพิ่มประสิทธิภาพเข้ากันได้ไม่สารลดแรงตึงผิวทีดีเอ ( พอลีออกซีเอทิลีน tridecyl ether ) ในสูตร 2 บิวเวอเรียบาเซียน่าสายพันธุ์ ni8 และ GHA หมายเลข hlb ที่ทีดีเอ ตัดสินใจบนพื้นฐานของผงเปียกครั้งเดีย . พบตัวเลขที่เหมาะสมที่สุดสำหรับ bassiana hlb ทีดีเอ บี ni8 สายพันธุ์ 8 ในขณะที่ตัวเลข hlb ที่เหมาะสมสำหรับ GHA สายพันธุ์ 10 การเพิ่มประสิทธิภาพวิธีการและผลของกริฟฟิน et al . ในการวิเคราะห์สมดุลน้ำ–ลิโพฟิลิก ( hlb ) ค่าของสารลดแรงตึงผิวและไม่ต้องผสมน้ำมัน hlb ค่าดูในงานปัจจุบัน hlb ค่าเผยแพร่โดยกริฟฟินถูกเปรียบเทียบกับที่ได้จากการคำนวณจากทฤษฎีทางเคมีสูตร กริฟฟิน hlb ค่าแอลคิลอีเทอร์พอลีออกซีเอทิลีนพอลีออกซีเอทิลีน และโพรพิลีนไกลคอลโมโนเ เทอร์ , โมโนเ เทอร์ตรงกับที่ได้จากสูตรทางเคมีเช่นทฤษฎี ผลลัพธ์เหล่านี้แสดงให้เห็นว่าสำหรับสารลดแรงตึงผิวเหล่านี้ กริฟฟินไม่ได้โดยได้รับค่า hlb ของพวกเขา แต่แทนที่จะคำนวณจากทฤษฎีสูตร สำหรับการคำนวณของ hlb คุณค่าของกลีเซอรอลโมโนสเตียเรตซอบิแทนโมโนเอสเทอร์ของกรดไขมันและพอลีออกซีเอทิลีนซอบิแทนโมโนกรดไขมันเอสเทอร์ของกริฟฟินจริงจะขึ้นอยู่กับค่าหมายถึงสปอนนิฟิเคชั่นของเอสเทอร์และกรดของกรดไขมัน สรุปได้ว่า ค่าของไม่ทำ hlb ) และกำหนด นอกจากนี้ กริฟฟิน ไม่สามารถแสดงให้เห็นถึงความถูกต้องของสมมติฐานที่บุคคลต้อง hlb ค่าสามารถเพิ่มขึ้นเพื่อให้ได้โดยรวมต้อง hlb มูลค่าของน้ำมันที่ผสม ซึ่งเป็นค่าตีพิมพ์โดย hlb hlb กริฟฟิน ควรนำมาเป็นแนวทางคร่าวๆ