The festival originated from The Fe

The festival originated from The Festival to Plead for Skills (乞巧奠; きっこうでん), an alternative name for Qi Xi, which was celebrated in China and also was adopted in the Kyoto Imperial Palace from the Heian Period. The festival spread to the general public by the early Edo period, became mixed with various Obon or Bon (盆）traditions (because Bon was held on 15th of the seventh month then), and developed into the modern Tanabata festival. In the Edo period, girls wished for better sewing and craftsmanship, and boys wished for better handwriting by writing wishes on strips of paper. At this time, the custom was to use dew left on taro leaves to create the ink used to write wishes. Incidentally, Bon is now held on 15 August on the solar calendar, close to its original date on the lunar calendar, making Tanabata and Bon as further separate events.
The name Tanabata is remotely related to the Japanese reading of the Chinese letters 七夕, which used to be read as "Shichiseki" (しちせき). It is believed that a Shinto purification ceremony existed around the same time, in which a Shinto miko wove a special cloth on a loom called a Tanabata 棚機 (たなばた) near waters and offered it to a god to pray for protection of rice crops from rain or storm and for good harvest later in autumn. Gradually this ceremony merged with 乞巧奠（きっこうでん, (The Festival to Plead for Skills) and became Tanabata 七夕. Oddly the Chinese writing 七夕 and the Japanese reading Tanabata (たなばた) joined to mean the same festival, although originally they were two different things, an example of ateji.


Story
Like Qi Xi and Chilseok, Tanabata was inspired by the famous Chinese folklore, The Princess and the Cowherd.
Orihime (織姫 Weaving Princess), daughter of the Tentei (天帝 Sky King, or the universe itself), wove beautiful clothes by the bank of the Amanogawa (天の川 Milky Way, lit. "heavenly river"). Her father loved the cloth that she wove and so she worked very hard every day to weave it. However, Orihime was sad that because of her hard work she could never meet and fall in love with anyone. Concerned about his daughter, Tentei arranged for her to meet Hikoboshi (彦星 Cow Herder Star) (also referred to as Kengyuu (牽牛)) who lived and worked on the other side of the Amanogawa. When the two met, they fell instantly in love with each other and married shortly thereafter. However, once married, Orihime no longer would weave cloth for Tentei and Hikoboshi allowed his cows to stray all over Heaven. In anger, Tentei separated the two lovers across the Amanogawa and forbade them to meet. Orihime became despondent at the loss of her husband and asked her father to let them meet again. Tentei was moved by his daughter’s tears and allowed the two to meet on the 7th day of the 7th month if Orihime worked hard and finished her weaving. The first time they tried to meet, however, they found that they could not cross the river because there was no bridge. Orihime cried so much that a flock of magpies came and promised to make a bridge with their wings so that she could cross the river. It is said that if it rains on Tanabata, the magpies cannot come and the two lovers must wait until another year to meet.
The following variation of the story is known in China and Japan: A young farmer named Mikeran discovered on his farm a robe which, unbeknownst to him, belonged to a goddess named Tanabata. Soon after, Tanabata visited Mikeran and asked if he had found it. He lied and told the goddess that he hadn't but would help with her search. Eventually the pair fell in love, were wed and had many children. However, one day Tanabata noticed a piece of cloth which had once belonged to her robe on the roof of Mikeran's hut. His lie discovered, Tanabata agreed to forgive him on the condition that he weave a thousand pairs of straw shoes, but until that time, she would leave him. Mikeran was unable to weave the shoes in his lifetime and thus never met Tanabata again. However, it is said that the pair meet once a year when the stars Altair and Vega intersect.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เทศกาลนี้เริ่มต้นจากเทศกาลยอมรับในทักษะ (乞巧奠 きっこうでん), ชื่อทดแทนของสิคี ซึ่งมีการเฉลิมฉลองในประเทศจีน และยัง ถูกนำมาใช้ในพระราชวังเกียวโตจากยุคเฮอัง เทศกาลที่แพร่กระจายไปยังประชาชนทั่วไป โดยยุคเอะโดะต้น กลายเป็นผสมกับประเพณีต่าง ๆ Obon หรือบอน (盆) (เนื่องจากบอนวันที่ 15 ของเดือนเจ็ดแล้ว), และพัฒนาเป็นเทศกาลทะนะบะตะสมัยใหม่ ในยุคเอะโดะ ปรารถนาดีเย็บฝีมือ และชายหญิงปรารถนาสำหรับลายมือดีขึ้น โดยการเขียนความปรารถนาในแถบของกระดาษ ที่กำหนดเองถูกใช้ทิ้งใบเผือก dew สร้างหมึกที่ใช้ในการเขียนความปรารถนา บังเอิญ บอนจัดขึ้นในเดือน 15 สิงหาคมบนปฏิทินพลังงานแสงอาทิตย์ ใกล้กับวันเดิมบนปฏิทินจันทรคติ ทำทะนะบะตะบอนเป็นอีกเหตุการณ์ที่แยกต่างหากชื่อทะนะบะตะจากระยะไกลได้รับการเกี่ยวข้องกับการอ่านภาษาญี่ปุ่นของ七夕ตัวอักษรจีน ซึ่งใช้ในการอ่านเป็น "Shichiseki" (しちせき) เชื่อกันว่าว่า พิธีชินโตฟอกอยู่ใกล้กัน ที่ เป็นมิโกะชินโตเพื่อผ้าพิเศษบนหูกทะนะบะตะเรียกว่า棚機 (たなばた) ใกล้น้ำ และเสนอให้พระเจ้าอธิษฐานป้องกันข้าวจากฝนหรือพายุ และดีเก็บเกี่ยวในฤดูใบไม้ร่วงนี้ ค่อย ๆ พิธีนี้รวม乞巧奠 (きっこうでん, (เทศกาลจะ Plead สำหรับทักษะ) และกลายเป็นทะนะบะตะ七夕 น่าจีนเขียนภาษาญี่ปุ่นอ่านทะนะบะตะ (たなばた) และ七夕เข้าร่วมหมายถึง เทศกาลเดียวกัน แม้ว่าแต่เดิม พวกเขาแตกต่างกันสองสิ่ง ตัวอย่างของ atejiเรื่องราวซีฉีและ Chilseok ทะนะบะตะแรงบันดาลใจมีชื่อเสียงจีนพื้นบ้าน ปริ๊นเซและ Cowherdโอริฮิเมะ (織姫เจ้าหญิงทอผ้า), ลูกสาว Tentei (天帝ฟ้ากษัตริย์ หรือจักรวาลเอง), เพื่อเสื้อผ้าที่สวยงามที่ธนาคาร Amanogawa ใน (天の川มิลค์ สว่าง "สวรรค์แม่น้ำ") พ่อของเธอรักผ้า ที่เธอเพื่อให้ เธอทำงานหนักมากทุกวันทอนั้น อย่างไรก็ตาม โอริฮิเมะได้เศร้าที่เธอทำงานหนักเธออาจไม่เคยพบ และตกหลุมรักกับใคร กังวลเกี่ยวกับลูกสาวของเขา Tentei จัดเธอพบ Hikoboshi (彦星ดาววัว Herder) (ยังเรียกว่าเป็น Kengyuu (牽牛)) ที่อาศัยอยู่ และทำงานในด้านอื่น ๆ ของการ Amanogawa เมื่อทั้งสองพบ พวกเขาตกทันทีรักกัน และแต่งงานในไม่ช้าหลังจากนั้น อย่างไรก็ตาม เมื่อแต่งงาน โอริฮิเมะไม่จะทอผ้าสำหรับ Tentei และ Hikoboshi อนุญาตให้วัวของเขาหลงไปสวรรค์ทาง ในความโกรธ Tentei แยกรักสองข้าม Amanogawa และข้อให้ตรงกับ โอริฮิเมะกลายเป็น despondent ที่สูญเสียสามีของเธอ และถามพ่อของเธอไปพบอีก Tentei ถูกย้าย โดยน้ำตา s ลูกสาวของเขา และอนุญาตให้ทั้งสองเพื่อตอบสนองในวัน 7 ของเดือน 7 ถ้าโอริฮิเมะทำงานหนัก และเสร็จสิ้นการทอผ้าของเธอ ครั้งแรกที่พวกเขาพยายามที่จะตอบสนอง อย่างไรก็ตาม พวกเขาพบว่า พวกเขาจะไม่ข้ามแม่น้ำได้เนื่องจากมีสะพานไม่ โอริฮิเมะร้องมากฝูงสาลิกามา และสัญญาว่า จะทำสะพาน ด้วยปีกของพวกเขาเพื่อให้เธอสามารถข้ามแม่น้ำ กล่าวว่า ถ้าฝนตกบนทะนะบะตะ สาลิกาไม่มา และรักสองต้องรอจนกว่าปีอื่นเพื่อตอบสนองการเปลี่ยนแปลงเรื่องราวต่อไปนี้เป็นที่รู้จักกันในประเทศจีนและญี่ปุ่น: ชาวนาหนุ่มที่ชื่อว่า Mikeran พบในฟาร์มของเขาเสื้อคลุมที่ unbeknownst กับเขา เทวีชื่อทะนะบะตะเป็นสมาชิก เร็ว ๆ นี้หลังจาก ทะนะบะตะ Mikeran เข้าเยี่ยมชม และถามว่า เขาได้พบมัน เขาโกหก และบอกเจ้าที่ว่า เขาไม่ได้ แต่จะช่วยค้นหาเธอ ในที่สุดคู่รัก ถูกพุธ และมีเด็กจำนวนมาก อย่างไรก็ตาม วันทะนะบะตะสังเกตเห็นชิ้นส่วนของผ้าซึ่งมีเพียงครั้งเดียวเป็นสมาชิกเสื้อคลุมของเธอบนหลังคาของฮัทของ Mikeran โกหกเขาค้นพบ ทะนะบะตะตกลงยกโทษให้เขาให้เขาทอพันคู่รองเท้าฟาง แต่จนถึงเวลานั้น เธอจะปล่อยให้เขา Mikeran ไม่ต้องถักทอรองเท้าตลอด และดัง ไม่เคยพบทะนะบะตะอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม กล่าวว่า การจับคู่ตามปีครั้งเมื่อดาว Altair และเวก้าอิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เทศกาลมาจากเทศกาลที่จะสารภาพทักษะ (乞巧奠;きっこうでん) ชื่อทางเลือกสำหรับฉีจินซึ่งได้รับการเฉลิมฉลองในประเทศจีนและยังถูกนำมาใช้ในเกียวโตพระราชวังหลวงตั้งแต่สมัยเฮอัน การแพร่กระจายเทศกาลให้กับประชาชนทั่วไปโดยสมัยเอโดะต้นกลายเป็นผสมกับ Obon ต่างๆหรือบอน (盆) ประเพณี (เพราะบอนถูกจัดขึ้นในวันที่ 15 ของเดือนที่เจ็ดแล้ว) และพัฒนาเป็นเทศกาลทานาบาตะที่ทันสมัย. ในสมัยเอโดะ สาว ๆ อยากให้ตัดเย็บที่ดีและงานฝีมือและเด็กชายอยากให้เขียนด้วยลายมือที่ดีขึ้นโดยการเขียนความปรารถนาในแถบกระดาษ. ในเวลานี้เองคือการใช้น้ำค้างซ้ายบนเผือกใบเพื่อสร้างหมึกที่ใช้ในการเขียนความปรารถนา. อนึ่งบอนเป็น ที่จัดขึ้นในขณะนี้วันที่ 15 สิงหาคมในปฏิทินแสงอาทิตย์ใกล้เคียงกับวันเดิมในปฏิทินจันทรคติทำให้ทานาบาตะและบอนเป็นเหตุการณ์ที่แยกจากกันต่อไป.
ชื่อทานาบาตะที่เกี่ยวข้องระยะไกลเพื่อการอ่านภาษาญี่ปุ่นของตัวอักษรจีน七夕ซึ่งใช้ในการอ่านได้ ขณะที่ "Shichiseki" (しちせき). เป็นที่เชื่อว่าพิธีบริสุทธิ์ชินโตอยู่รอบเวลาเดียวกันซึ่งในศาสนาชินโตโกะทอผ้าพิเศษในการทอผ้าที่เรียกว่าทานาบาตะ棚機(たなばた) ใกล้น่านน้ำและเสนอไปยัง พระเจ้าจะอธิษฐานสำหรับการป้องกันของพืชข้าวจากฝนหรือพายุและการเก็บเกี่ยวที่ดีต่อไปในฤดูใบไม้ร่วง ค่อยๆพิธีนี้รวมกับ乞巧奠(きっこうでん(เทศกาลที่จะสารภาพทักษะ) และกลายเป็นทานาบาตะ七夕 ผิดปกติจีนเขียน七夕และญี่ปุ่นอ่านทานาบาตะ (たなばた) เข้าร่วมหมายถึงเทศกาลเดียวกันแม้ว่า แต่เดิมพวกเขาเป็นสองสิ่งที่แตกต่างกันตัวอย่างของ ateji. เรื่องราวเช่นเดียวกับฉีจินและ Chilseok, ทานาบาตะได้รับแรงบันดาลใจจากชาวบ้านจีนที่มีชื่อเสียงที่ เจ้าหญิงและคาดคั้น. โอริฮิเมะ (織姫ทอปริ๊นเซ) ลูกสาวของ Tentei (天帝คิงสกายหรือจักรวาลของตัวเอง), ทอเสื้อผ้าที่สวยงามโดยธนาคารของ Amanogawa (天の川ทางช้างเผือกสว่าง "แม่น้ำสวรรค์") พ่อของเธอรักผ้าที่ว่าเธอรักและเพื่อให้เธอทำงานอย่างหนักทุกวันเพื่อสานมัน อย่างไรก็ตามโอริฮิเมะเป็นเรื่องน่าเศร้าว่าเป็นเพราะการทำงานอย่างหนักของเธอที่เธอไม่เคยได้พบและตกหลุมรักกับทุกคน ความกังวลเกี่ยวกับลูกสาวของเขา Tentei จัดให้เธอเพื่อตอบสนองความ Hikoboshi (彦星วัวปศุสัตว์ดาว) (ยังเรียกว่า Kengyuu (牽牛)) ที่อาศัยอยู่และทำงานในด้านอื่น ๆ ของ Amanogawa เมื่อทั้งสองได้พบกับพวกเขาลดลงทันทีในความรักกันและแต่งงานหลังจากนั้นไม่นาน แต่การแต่งงานครั้งเดียวโอริฮิเมะจะไม่สานผ้า Tentei Hikoboshi และได้รับอนุญาตให้วัวของเขาที่จะหลงทางไปทั่วสวรรค์ ในความโกรธ Tentei แยกสองคนรักทั่ว Amanogawa และห้ามไม่ให้พวกเขาที่จะตอบสนอง โอริฮิเมะกลายเป็นเศร้าใจที่สูญเสียสามีของเธอและขอให้พ่อของเธอเพื่อให้พวกเขาได้พบกันอีก Tentei ถูกย้ายด้วยน้ำตาลูกสาวของเขา ?? s และได้รับอนุญาตให้ทั้งสองที่จะตอบสนองในวันที่ 7 ของเดือนที่ 7 ถ้า Orihime ทำงานอย่างหนักและจบการทอผ้าของเธอ ครั้งแรกที่พวกเขาพยายามที่จะตอบสนอง แต่พวกเขาพบว่าพวกเขาไม่สามารถข้ามแม่น้ำเพราะมีสะพานไม่มี โอริฮิเมะร้องไห้มากว่าฝูงนกกางเขนมาและสัญญาว่าจะให้เป็นสะพานที่มีปีกของพวกเขาเพื่อที่เธอจะข้ามแม่น้ำ ว่ากันว่าถ้าฝนตกในทานาบาตะกางเขนไม่สามารถมาและทั้งสองคนรักต้องรอจนกว่าอีกปีหนึ่งที่จะตอบสนอง. รูปแบบต่อไปนี้ของเรื่องเป็นที่รู้จักในประเทศจีนและญี่ปุ่น: ชาวนาหนุ่มที่ชื่อ Mikeran ค้นพบในฟาร์มของเขาเสื้อคลุม ซึ่งถิ่นเขาเป็นเทพธิดาชื่อทานาบาตะ ไม่นานหลังจากนั้นทานาบาตะ Mikeran เข้าเยี่ยมชมและถามว่าเขาได้พบมัน เขาโกหกและบอกเทพธิดาที่เขาไม่ได้ แต่จะช่วยให้มีการค้นหาของเธอ ในที่สุดทั้งคู่ตกหลุมรักได้แต่งงานและมีลูกหลายคน แต่วันหนึ่งทานาบาตะสังเกตเห็นชิ้นส่วนของผ้าซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นเสื้อคลุมของเธอบนหลังคาของกระท่อม Mikeran ฯ โกหกของเขาค้นพบทานาบาตะตกลงที่จะยกโทษให้เขาอยู่บนเงื่อนไขที่ว่าเขาสานพันคู่ของรองเท้าฟาง แต่จนกว่าจะถึงเวลาที่เธอจะปล่อยให้เขา Mikeran ก็ไม่สามารถที่จะสานรองเท้าในชีวิตของเขาจึงไม่เคยพบอีกครั้งทานาบาตะ แต่มันก็บอกว่าทั้งคู่ได้พบกันปีละครั้งเมื่อ Altair ดาวเวก้าและตัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

the festival originated เริ่มต้น festival to plead for skills ( 乞巧奠 ; きっこうでん่ an name alternative for qi xi , ถามเขา celebrated in china 2 was adopted in the palace imperial kyoto เริ่มต้น period heian . เทศกาลกระจายไปยังประชาชนทั่วไป โดยสมัยเอโดะในวัยเด็ก มาผสมกับโอบ้งต่างๆหรือบอน ( 盆 ) ประเพณี ( เพราะบอน จัดขึ้น ในวันที่ 15 ของเดือนที่เจ็ดแล้ว )( developed into the ผลิตภัณฑ์ tanabata festival . ในสมัยเอโดะ หญิงปรารถนาดีตัดเย็บและฝีมือ และเด็กชายหวังดีกว่าลายมือเขียนอวยพรบนแผ่นกระดาษ ในเวลานี้เองคือใช้น้ำค้างบนใบซ้ายทาโร่สร้างหมึกที่ใช้เขียนความปรารถนา อนึ่ง บอน ตอนนี้วันที่ 15 สิงหาคมในปฏิทินพลังงานแสงอาทิตย์ใกล้จะถึงวันที่เดิมในปฏิทินจันทรคติทำให้ทานาบาตะและ Bon เป็นเหตุการณ์ที่แยกเพิ่มเติม
ชื่อทานาบาตะ คือจากระยะไกลที่เกี่ยวข้องกับการอ่านภาษาญี่ปุ่นของ七夕ตัวอักษรภาษาจีนซึ่งใช้เป็น อ่านเป็น " shichiseki " ( しちせき ) ที่ believed that a ceremony purification shinto existed around และชื่อยังซึ่งในศาสนาชินโตมิโกะทอพิเศษผ้าบนกี่ เรียกว่า ทานาบาตะ 棚機 ( たなばた ) ใกล้น้ำและมอบให้กับพระเจ้า อธิษฐานสำหรับการป้องกันของพืชข้าวจากฝนหรือพายุ และผลผลิตดีต่อมาในฤดูใบไม้ร่วง ค่อย ๆ พิธีนี้รวมกับ乞巧奠 ( きっこうでん ( เทศกาลเพื่อร้องขอทักษะ ) และกลายเป็นทานาบาตะ七夕 .อย่างจีนและญี่ปุ่น อ่าน เขียน七夕ทานาบาตะ ( たなばた ) เข้าร่วมหมายถึงเทศกาลกันแม้ว่า แต่เดิมพวกเขาเป็นสองสิ่งที่แตกต่างกัน ตัวอย่างของ ateji .



ชอบเรื่องราว Qi Xi และชีลซ็อกทานาบาตะ , เป็นแรงบันดาลใจจากประเพณีจีนที่มีชื่อเสียงและเจ้าหญิงโอริฮิเมะ การทอผ้า cowherd .
( 織姫เจ้าหญิง ) ลูกสาวของมาทั้งวันเเล้ ( 天帝ฟ้ากษัตริย์หรือจักรวาล )wove ในวง by the bank ของ the amanogawa ( 天の川 milky way , ผ่อนผัน . " แม่น้ำแห่งสวรรค์ " ) พ่อของเธอชอบผ้าที่เธอถักและเธอทำงานอย่างหนักทุกวันเพื่อสานมัน อย่างไรก็ตาม โอริฮิเมะ เศร้าเพราะการทำงานหนักของเธอเธออาจไม่เคยพบและตกหลุมรักกับใคร กังวลเกี่ยวกับลูกสาวของเขาได้จัดให้เธอเจอมาทั้งวันเเล้ hikoboshi ( 彦星ดาวคนเลี้ยงวัว ) ( ยังเรียกว่า kengyuu ( 牽牛 ) ที่ใช้ชีวิตและทำงานในด้านอื่น ๆของ amanogawa . เมื่อพบกัน เขาล้มลงทันทีในความรักกับแต่ละอื่น ๆและแต่งงานกันไม่นาน หลังจากนั้น อย่างไรก็ตาม เมื่อแต่งงานไปแล้ว โอริฮิเมะ ไม่ก็ถักทอและผ้ามาทั้งวันเเล้ hikoboshi อนุญาตให้วัวเขาหลงทางไปทั่วสวรรค์ ในความโกรธมาทั้งวันเเล้แยกคู่รักข้าม amanogawa และห้าม พวกเขาเจอกัน โอริฮิเมะ ก็เศร้าใจที่สูญเสียสามีของเธอและถามพ่อของเธอเพื่อให้พวกเขาได้พบกันอีกครั้ง โดยลูกสาวของเขาถูกย้ายมาทั้งวันเเล้ล่ะน้ำตาและอนุญาตให้ทั้งสองได้พบกันในวันที่ 7 ของเดือน 7 ถ้าโอริฮิเมะ ทำงานหนักและเสร็จเธอทอผ้า ในครั้งแรกที่พวกเขาพยายามที่จะตอบสนอง อย่างไรก็ตามพวกเขาพบว่าพวกเขาไม่สามารถข้ามแม่น้ำเพราะไม่มีสะพาน โอริฮิเมะ ร้องไห้มาก ฝูงนกกางเขนมาและสัญญาว่าจะสร้างสะพานกับปีกของพวกเขาเพื่อที่เธอจะข้ามแม่น้ำ มันบอกว่าถ้าฝนตกในทานาบาตะ , นกกางเขนมาไม่ได้ และสองคู่รัก ต้องรออีกปีจะพบ
ต่อไปนี้รูปแบบของเรื่องราวที่เป็นที่รู้จักในประเทศจีน และญี่ปุ่นหนุ่มชาวนาที่ชื่อ mikeran ค้นพบในฟาร์มเสื้อคลุมซึ่งเขาก็คือเขาเป็นเทพธิดาชื่อ ทานาบาตะ หลังจากนั้นไม่นาน ทานาบาตะ ชม mikeran และถามว่าเขาได้พบมัน เค้าโกหกและบอกเทพธิดาที่เขาไม่ได้ แต่จะช่วยในการค้นหาเธอ ในที่สุดคู่รัก , สมรสและมีบุตรหลายคน อย่างไรก็ตามวันหนึ่ง ทานาบาตะ เห็นผืนผ้าซึ่งเคยเป็นของคลุมเธอบนหลังคา mikeran ของฮัท เค้าโกหกค้นพบ ทานาบาตะ ยอมยกโทษให้เขา บนเงื่อนไขที่สานพันคู่ของรองเท้าฟางเขา แต่ถึงตอนนั้น เธอจะทิ้งเขา mikeran ไม่สามารถสานรองเท้า ในชีวิตเขาจึงไม่เคยเจอทานาบาตะอีกครั้ง อย่างไรก็ตามว่ากันว่า ทั้งคู่พบกันปีละครั้ง เมื่อดาว Altair และ Vega
เซก