Credit losses would therefore be le

Credit losses would therefore be less likely to produce banking system failure. However, that is not
what happened. When the crisis struck, and as figures from the IMF Global Financial Stability
Report of April 2008 made clear, the majority of the holdings of securitised credit, and the vast
majority of the losses which arose, did not lie in the books of end investors intending to hold
the assets to maturity, but on the books of highly leveraged banks and bank-like institutions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขาดทุนจากสินเชื่อดังนั้นจะสู่ผลิตระบบธนาคารล้มเหลว อย่างไรก็ตาม ที่ไม่เกิดอะไรขึ้น เมื่อวิกฤตหลง และเป็นตัวเลขจากเสถียรภาพทางการเงินของโลก IMFรายงาน 2551 เมษายนทำล้าง ส่วนใหญ่โฮลดิ้งเครดิต securitised และใหญ่ส่วนใหญ่ขาดทุนที่เกิดขึ้น ไม่ได้อยู่ในสมุดบัญชีของนักลงทุนสิ้นสุดที่ตั้งใจจะเก็บไว้สินทรัพย์ครบกำหนด แต่ ในสมุดบัญชีของธนาคารสูง leveraged และสถาบันต่าง ๆ เช่นธนาคาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสูญเสียเครดิตจึงจะมีโอกาสน้อยที่จะสร้างความล้มเหลวของระบบธนาคาร
แต่ที่ไม่ได้เป็นสิ่งที่เกิดขึ้น เมื่อวิกฤตหลงและเป็นตัวเลขจากกองทุนการเงินระหว่างประเทศทั่วโลกเสถียรภาพทางการเงินรายงานเมษายน 2008 ทำให้เห็นได้ชัดส่วนใหญ่ของการถือครองของเครดิตหลักทรัพย์และกว้างใหญ่ส่วนใหญ่ของการสูญเสียที่เกิดขึ้นไม่ได้อยู่ในหนังสือของนักลงทุนปลายตั้งใจที่จะถือสินทรัพย์ที่ครบกำหนด แต่ในหนังสือของธนาคารยกระดับสูงของธนาคารและสถาบันเหมือน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เครดิตขาดทุนจึงเป็นโอกาสน้อยที่จะสร้างความล้มเหลวของระบบธนาคาร แต่นั่นไม่ใช่
เกิดอะไรขึ้น เมื่อวิกฤตขีดและตัวเลขจากกองทุนเสถียรภาพทางการเงินโลก
รายงานเมษายน 2551 ให้ชัดเจน ส่วนใหญ่ของผู้ถือครองของล้านเครดิตและกว้างใหญ่
ส่วนใหญ่ขาดทุนซึ่งเกิดขึ้น ไม่ได้อยู่ในหนังสือของ นักลงทุนจะรอ
จบสินทรัพย์ระยะสั้น แต่ในหนังสือของธนาคาร leveraged และธนาคารเป็นสถาบันการเงิน