Although the most direct and respon

Although the most direct and responsible agencies are supposed to be UNISDR and
UNOCHA, the efforts made by UN agencies are also under other several programs such
as United Nations Development Program (UNDP), United Nations Educational,
Scientific and Cultural Organization (UNESCO), and United Nations High
Commissioner for Refugees (UNHCR). For example, the UNDP has implemented
various programs providing capacity building in disaster management throughout the
region. Another example is the deployment of UNHCR emergency team to assist the
Philippines government to manage internal displaced people from Typhoon Haiyan.
However, support and assistance programs under the UN are usually conducted through
network of government agencies in each nation or among member countries. Co-sharing
or co-managing through a national module is not easy. Government agencies
responsible for disaster management have their own routines and priorities, which can
hinder a collaborative process. Progress in achieving goals and desired outcomes may,
as a result, fall short of the expectations of an initial plan.
Aside from such complications, ASEAN and the UN released the Joint Declaration on
ASEAN-UN Collaboration in Disaster Management in 2010. The declaration is
developed based on the AADMER and the Hyogo Framework of Action 1 (HFA1). It
aims to broaden and deepen the collaboration between ASEAN disaster management
mechanisms and those of the UN in order to build disaster resilient nations and safer
communities in the region. The Hyogo Framework for Action itself is not simple. The
framework is translated into five main tasks which the national work plan in disaster
management has to implement. These include prioritizing disaster risk reduction,
knowing the risk and taking action, building understanding and awareness, reducing
risks, and preparing and being ready. These focuses are to be implemented under the
national plan and deliver concrete results. Many countries implementing Hyogo struggle
to understand both their activities under this framework as well as its capacity to
maintain momentum and sustain such activities. One famous translation of the Hyogo
Framework is expressed in CBDRM: the practice of Community Based in Disaster and
Risk Management. A CBDRM ensures capacity building amongst even those at the tail
end of the disaster management network, namely, local communities in each nation.
However, to complete CBDRM is time consuming and requires several key factors such
as strong leadership, community understanding and self-awareness, mutual interest on
motivation, and education.
The EU has been recognized for its success in sharing knowledge and experience
because it has several expert teams and a range of technologies that can enhance a
nation's capacity for disaster management. Choosing to promote the exchange of
experience and knowledge in civilian-military cooperation on disasters through the use
of AADMER is a smart move. AADMER encourages the member countries to
compromise on their individual national security concerns and to accept the idea of
domestic and international military teams cooperating with each other. Under SASOP,
all military personnel are required to wear an ERAT uniform, thereby illustrating unity
amongst team members while reducing differing norms and practices across national
lines. Hopefully, third party encouragement for cooperation will reduce conflicts and
inconsistencies in operations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าหน่วยงานที่รับผิดชอบโดยตรง และมากที่สุดควรจะเป็น UNISDR และUNOCHA ความพยายามที่ทำ โดยหน่วยงานของ UN ก็ภายใต้อื่น ๆ หลายโปรแกรมเช่นเป็นโครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติ (UNDP), สหประชาชาติ การศึกษาวิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรม (UNESCO), และองค์กรสหประชาชาติสูงคณะกรรมาธิการผู้ลี้ภัย (ยูเอ็นเอชซี) เช่น UNDP ได้นำต่าง ๆ โปรแกรมให้ศักยภาพในการจัดการภัยพิบัติตลอดการภูมิภาค อีกตัวอย่างคือ การใช้งานของยูเอ็นเอชซีทีมฉุกเฉินเพื่อช่วยเหลือการรัฐบาลฟิลิปปินส์การจัดการภายในพลัดถิ่นจากไต้ฝุ่นหยานอย่างไรก็ตาม โปรแกรมการสนับสนุนและความช่วยเหลือภายใต้สหประชาชาติจัดผ่านเครือข่ายของหน่วยงานภาครัฐ ในแต่ละประเทศ หรือ ระหว่างประเทศสมาชิก ร่วมแบ่งปันหรือร่วมจัดการผ่านโมดูลแห่งชาติไม่ใช่เรื่องง่าย หน่วยงานภาครัฐรับผิดชอบสำหรับการจัดการภัยพิบัติได้เองตามปกติและลำดับความสำคัญ ซึ่งสามารถขัดขวางการทำงานร่วมกัน ความคืบหน้าในการบรรลุเป้าหมายและผลลัพธ์ที่ต้องการอาจเป็นผล ขาดความคาดหวังของแผนเริ่มต้นนอกเหนือจากภาวะแทรกซ้อนดังกล่าว อาเซียนและสหประชาชาติออกแถลงการณ์ร่วมในความร่วมมืออาเซียนสหประชาชาติในการจัดการภัยพิบัติใน 2010 มีการประกาศพัฒนาตามการ AADMER และกรอบจังหวัดเฮียวโงะของ Action 1 (HFA1) มันมีวัตถุประสงค์เพื่อขยาย และกระชับความร่วมมือระหว่างการจัดการภัยพิบัติของอาเซียนกลไกและของสหประชาชาติเพื่อสร้างภัยพิบัติชาติที่ยืดหยุ่น และปลอดภัยมากขึ้นชุมชนในภูมิภาค เฮียวโกกรอบการกระทำเองไม่ง่าย การกรอบงานแปลเป็นงานหลักห้าซึ่งวางแผนการทำงานแห่งชาติภัยการจัดการที่มีการใช้ เหล่านี้รวมถึงให้ความสำคัญกับการลดความเสี่ยงภัยพิบัติรู้ความเสี่ยงและการดำเนินการ สร้างความเข้าใจและความตระหนัก การลดความ เสี่ยง การจัดเตรียม และพร้อม เน้นเหล่านี้จะถูกนำมาใช้ภายใต้การแผนชาติและการจัดส่งคอนกรีตผลลัพธ์ หลายประเทศใช้การต่อสู้เฮียวโกเข้าใจทั้งกิจกรรมภายใต้กรอบนี้เป็นรักษาโมเมนตัม และรักษากิจกรรมดังกล่าว แปลชื่อดังหนึ่งในจังหวัดเฮียวโงะกรอบแสดง CBDRM: การปฏิบัติของชุมชนอยู่ในภัยพิบัติ และการจัดการความเสี่ยง การ CBDRM ให้ความจุอาคารแม้กระทั่งผู้ที่หางจุดสิ้นสุดของเครือข่ายจัดการภัยพิบัติ คือ ชุมชนท้องถิ่นในแต่ละประเทศอย่างไรก็ตาม การทำ CBDRM เวลาใช้ และจำเป็นต้องหลายปัจจัยสำคัญดังกล่าวความเป็นผู้นำ ทำความเข้าใจชุมชน และเข ดอกเบี้ยซึ่งกันและกันแรงจูงใจ และการศึกษาEU ได้รับความสำเร็จในการแบ่งปันความรู้และประสบการณ์เพราะมีทีมผู้เชี่ยวชาญหลายและหลากหลายเทคโนโลยีที่สามารถเพิ่มการความจุของประเทศสำหรับการจัดการภัยพิบัติ เลือกเพื่อส่งเสริมการแลกเปลี่ยนประสบการณ์และความรู้ทางทหารพลเรือนร่วมในภัยพิบัติผ่านการใช้ของ AADMER เป็นย้ายสมาร์ท AADMER ส่งเสริมให้ประเทศสมาชิกเพื่อประนีประนอม ในเรื่องความปลอดภัยแห่งชาติ และ การยอมรับความคิดของและทหารทีมร่วมมือกับแต่ละอื่น ๆ ภายใต้ SASOPทหารทั้งหมดจำเป็นต้องแต่งเครื่องแบบการ ERAT จึงแสดงความสามัคคีในหมู่สมาชิกของทีมในขณะที่ลดต่างบรรทัดฐานและแนวทางปฏิบัติระหว่างชาติบรรทัด หวังว่า ให้กำลังใจบุคคลที่สามสำหรับความร่วมมือจะลดความขัดแย้ง และไม่สอดคล้องกันในการดำเนินงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าหน่วยงานที่ตรงที่สุดและมีความรับผิดชอบที่ควรจะเป็น UNISDR และ
พิบัติความพยายามที่ทำโดยหน่วยงานของสหประชาชาติยังอยู่ภายใต้หลายโปรแกรมอื่น ๆ เช่น
สหประชาชาติโครงการพัฒนา (UNDP) ยูเอ็นการศึกษา
วิทยาศาสตร์และวัฒนธรรมองค์กร (UNESCO) และ สหประชาชาติสูง
ข้าราชการเพื่อผู้ลี้ภัย (UNHCR) ยกตัวอย่างเช่นโครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติได้ดำเนินการ
โปรแกรมต่างๆให้สร้างขีดความสามารถในการจัดการภัยพิบัติทั่ว
ภูมิภาค อีกตัวอย่างหนึ่งคือการใช้งานของทีมฉุกเฉิน UNHCR เพื่อช่วย
รัฐบาลฟิลิปปินส์ในการจัดการคนพลัดถิ่นภายในจากพายุไต้ฝุ่น Haiyan.
แต่สนับสนุนและความช่วยเหลือโปรแกรมภายใต้สหประชาชาติมักจะดำเนินการผ่าน
เครือข่ายของหน่วยงานภาครัฐในแต่ละประเทศหรือระหว่างประเทศสมาชิก ผู้ร่วมงานร่วมกัน
หรือร่วมจัดการผ่านโมดูลชาติไม่ใช่เรื่องง่าย หน่วยงานราชการ
ที่รับผิดชอบในการจัดการภัยพิบัติมีกิจวัตรประจำวันของตัวเองและจัดลำดับความสำคัญซึ่งสามารถ
ขัดขวางกระบวนการทำงานร่วมกัน ความคืบหน้าในการบรรลุเป้าหมายและผลลัพธ์ที่ต้องการอาจ
เป็นผลให้ขาดความคาดหวังของแผนเริ่มต้น.
นอกเหนือจากภาวะแทรกซ้อนเช่นอาเซียนและสหประชาชาติปล่อยออกแถลงการณ์ร่วมใน
อาเซียนสหประชาชาติความร่วมมือในการจัดการภัยพิบัติในปี 2010 การประกาศเป็น
พัฒนาบนพื้นฐาน AADMER และ Hyogo กรอบของการดำเนินการ 1 (HFA1) มัน
มีจุดมุ่งหมายที่จะขยายและลึกมากขึ้นการทำงานร่วมกันระหว่างการจัดการภัยพิบัติอาเซียน
กลไกและของสหประชาชาติเพื่อสร้างภัยพิบัติที่ประเทศมีความยืดหยุ่นและปลอดภัย
ชุมชนในภูมิภาค กรอบ Hyogo สำหรับการกระทำตัวเองไม่ได้ง่าย
กรอบจะถูกแปลเป็นห้างานหลักซึ่งแผนงานระดับชาติในการเกิดภัยพิบัติ
การจัดการมีการดำเนินการ เหล่านี้รวมถึงให้ความสำคัญกับการลดความเสี่ยงจากภัยพิบัติ
รู้ความเสี่ยงและการดำเนินการสร้างความเข้าใจและความตระหนักในการลด
ความเสี่ยงและการเตรียมความพร้อมและความพร้อม เหล่านี้จะมุ่งเน้นที่จะดำเนินการภายใต้
แผนปฏิบัติการระดับชาติและส่งผลที่เป็นรูปธรรม หลายประเทศดำเนินการต่อสู้ Hyogo
จะเข้าใจทั้งกิจกรรมของพวกเขาภายใต้กรอบนี้เช่นเดียวกับความสามารถในการ
รักษาโมเมนตัมและรักษากิจกรรมดังกล่าว หนึ่งการแปลที่มีชื่อเสียงของจังหวัดเฮียวโก
กรอบจะแสดงใน CBDRM: การปฏิบัติของชุมชนอยู่ในภัยพิบัติและการ
บริหารความเสี่ยง CBDRM ทำให้มั่นใจสร้างขีดความสามารถในหมู่แม้กระทั่งผู้ที่หาง
ท้ายของเครือข่ายการจัดการภัยพิบัติคือชุมชนท้องถิ่นในแต่ละประเทศ.
อย่างไรก็ตามเพื่อให้เสร็จสมบูรณ์ CBDRM จะใช้เวลานานและต้องใช้ปัจจัยสำคัญหลายอย่างเช่น
เป็นผู้นำที่แข็งแกร่ง, ความเข้าใจของชุมชนและความตระหนักในตนเอง , ความสนใจร่วมกันใน
การสร้างแรงจูงใจและการศึกษา.
สหภาพยุโรปได้รับการยอมรับสำหรับความสำเร็จในการแบ่งปันความรู้และประสบการณ์
เพราะมีทีมงานผู้เชี่ยวชาญหลายคนและช่วงของเทคโนโลยีที่สามารถเพิ่ม
ขีดความสามารถของประเทศในการจัดการภัยพิบัติ การเลือกที่จะส่งเสริมการแลกเปลี่ยนของ
ประสบการณ์และความรู้ในความร่วมมือพลเรือนทหารภัยพิบัติผ่านการใช้งาน
ของ AADMER คือการย้ายสมาร์ท AADMER สนับสนุนให้ประเทศสมาชิกที่จะ
ประนีประนอมกับความกังวลเกี่ยวกับความมั่นคงแห่งชาติของตนและจะยอมรับความคิดของ
ประเทศและต่างประเทศทีมทหารร่วมมือกับแต่ละอื่น ๆ ภายใต้ SASOP,
บุคลากรทางทหารทุกคนจะต้องสวมเครื่องแบบ ERAT จึงแสดงให้เห็นถึงความสามัคคี
ในหมู่สมาชิกของทีมในขณะที่ลดบรรทัดฐานที่แตกต่างกันและการปฏิบัติข้ามชาติ
สาย หวังว่าการให้กำลังใจของบุคคลที่สามที่ให้ความร่วมมือจะช่วยลดความขัดแย้งและ
ความไม่สอดคล้องกันในการดำเนินงาน