C-4 position was unsubstituted (Cha

C-4 position was unsubstituted (Chaudhuri et al., 1980).
The quaternary signal at
185.7 in 3 and at
179.5 in 4,
together with two more oxygen atoms from the molecular
formula indicated the presence of a carboxyl group
in each compound; in both cases, this was assigned to
C-8 due to the significant difference in the chemical
shifts at C-8, C-9 and C-10 (Table 1). The complete
assignments of this NMR spectroscopic data were based
on COSY, HSQC and difference NOE experiments. The
configuration of the carboxyl group of 3 was confirmed
as b on the basis of an NOE difference experiment.
Irradiation of H-1 (
5.28) caused an enhancement of
H-8 (
2.67) as previously observed (Ismail et al., 1996).
Compound 3 (grandifloric acid) was thus previously
isolated from Thunbergia grandiflora (Ismail et al., 1996)
but whereby some of the spectra assignments were
uncertain. Additionally, the carboxyl group of 4 was
concluded to be a, and the lack of an NOE between H-1
and H-8 in 4 supported this conclusion. Thus compound
4 is 8-epi-grandifloric acid. It should be noted that the
upfield shifts of C-9 (2.2 ppm) and C-10 (6.2 ppm) in
going from the 8b-to8a-epimers were in agreement with
those concluded for C-8 epimers of iridoids lacking oxygen
substituents at C-7 and/or C-8 (Damtoft et al., 1981).
The molecular formula of compound 5 was determined
as C
20
H
30
O
15
by HR-FAB MS. The
CNMR
spectral data were very similar to those of stilbericoside
(Jensen and Nielsen, 1989) except that the
13
13
CNMR
signals for one more glucopyranosyl unit were observed.
The additional unit was attached to C-3
0
of the first
glucopyranose based on an HMBC experiment, in

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตำแหน่ง C-4 unsubstituted (Chaudhuri et al., 1980) ได้สัญญาณ quaternary 185.7 ใน 3 และ ที่ 179.5 ใน 4กับอะตอมออกซิเจนสองเพิ่มเติมจากที่โมเลกุลสูตรระบุสถานะของกลุ่ม carboxylในแต่ละ ในทั้งสองกรณี นี้ถูกกำหนดให้กับC-8 เนื่องจาก difference significant ในสารเคมีกะ C-8, C 9 และ C-10 (ตารางที่ 1) สมบูรณ์จากกำหนดข้อมูลด้าน NMRในโคซี่ HSQC และ difference โนส์ทดลอง ที่configuration ของกลุ่ม carboxyl 3 ถูก confirmedเป็น b โดยการทดลอง difference โนส์วิธีการฉายรังสีของ H-1 (5.28) เกิดจากการเพิ่มประสิทธิภาพของH-8 (2.67) ที่ก่อนหน้านี้สังเกต (สุลต่านอิสมาอิลและ al., 1996)สารประกอบ 3 (กรด grandifloric) อดีตดังนั้นแยกต่างหากจากยา grandiflora (สุลต่านอิสมาอิลและ al., 1996)แต่โดยบางกำหนดแรมสเป็คตราไม่แน่นอน นอกจากนี้ กลุ่ม carboxyl 4 ถูกสรุปเป็น และการขาดการโนส์ระหว่าง H-1และ H-8 ใน 4 สนับสนุนข้อสรุปนี้ จึง ผสม4 เป็นกรด 8-epi-grandifloric ควรสังเกตที่การupfield กะ C-9 (2.2 ppm) และ C-10 (6.2 ppm) ในไปจาก 8b-to8a-epimers ได้สอดคล้องผู้สรุปสำหรับ epimers C-8 ของ iridoids ที่ขาดออกซิเจนsubstituents ที่ C 7 หรือ C-8 (Damtoft et al., 1981)กำหนดสูตรโมเลกุลซับซ้อน 5เป็น C20H30O15โดยคุณ HR FABCNMRข้อมูลสเปกตรัมมีลักษณะคล้ายกับของ stilbericoside(เจนและนีล 1989) ยกเว้นว่าจะ1313CNMRสัญญาณสำหรับ glucopyranosyl เพิ่มเติมหนึ่งหน่วยได้ดำเนินการหน่วยเพิ่มเติมแนบกับ C 30ของ firstอยู่ในการทดลองของ HMBC, glucopyranose

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

C-4 มอนตำแหน่ง (Chaudhuri et al., 1980).
สัญญาณที่สี่? 185.7 ใน 3 และที่? 179.5 ใน 4
ร่วมกับสองอะตอมออกซิเจนมากขึ้นจากโมเลกุล
สูตรที่ระบุการปรากฏตัวของกลุ่ม carboxyl
ในแต่ละสารประกอบ; ในทั้งสองกรณีนี้ได้รับมอบหมายให้
C-8 เนื่องจากมีนัยสำคัญลาดเทดิ FF การตั้งสารเคมีใน
การเปลี่ยนแปลงที่ C-8, C-9 และ C-10 (ตารางที่ 1) ที่สมบูรณ์
ได้รับมอบหมายของข้อมูล NMR สเปกโทรสโกนี้มีพื้นฐาน
อยู่บนโคซี่, HSQC และดิ FF การตั้งทดลอง NOE
นักโทษไฟไฟล์โครงสร้างของกลุ่ม carboxyl 3 เป็นสายนักโทษ rmed
เป็นขบนพื้นฐานของ NOE ดิฉฉทดสอบการตั้ง.
การฉายรังสีของ H-1 (5.28) ทำให้เกิดการเพิ่มประสิทธิภาพของ
H-8 (2.67) ในขณะที่ตั้งข้อสังเกตก่อนหน้านี้ (อิสมาอิล et al., 1996).
Compound 3 (แกรนชั้นกรด Oric) จึงได้รับก่อนหน้านี้
ที่แยกได้จาก Thunbergia แกรนชั้นร่า (อิสมาอิล et al., 1996)
แต่โดยบางส่วนของสเปกตรัมที่ได้รับมอบหมายมี
ความไม่แน่นอน นอกจากนี้กลุ่ม carboxyl 4 ได้รับการ
สรุปที่จะเป็นและการขาด NOE ระหว่าง H-1
และ H-8 ใน 4 สนับสนุนข้อสรุปนี้ ดังนั้นสาร
4 เป็น 8 EPI-แกรนชั้นกรด Oric มันควรจะตั้งข้อสังเกตว่า
การเปลี่ยนแปลงภาคสนามขึ้นสาย C-9 (2.2 ppm) และ C-10 (6.2 ppm) ใน
ไปจาก 8b-to8a-epimers อยู่ในข้อตกลงกับ
ผู้ที่ได้ข้อสรุปสำหรับ C-8 epimers ของ iridoids ขาดออกซิเจน
substituents ที่ C-7 และ / หรือ C-8 (Damtoft et al., 1981).
สูตรโมเลกุลของสาร 5 ถูกกำหนด
เป็น C
20
H
30
O
15
โดย HR-FAB MS
CNMR
ข้อมูลสเปกตรัมมีลักษณะคล้ายกันมากกับผู้ stilbericoside
(เซ่นและนีลเซ่น, 1989) ยกเว้นว่า
13
13
CNMR
สัญญาณหนึ่งหน่วย glucopyranosyl เพิ่มเติมพบ.
หน่วยเพิ่มเติมถูกแนบมากับ C-3
0
ของสายแรก
glucopyranose ขึ้นอยู่กับ ทดลอง HMBC ใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซีโฟร์คือคูมารินที่ไม่มีหมู่แทนที่ตำแหน่ง ( chaudhuri et al . , 1980 ) .
Quaternary
185.7 สัญญาณที่ 3 และที่
179.5 4
พร้อมกับสองเพิ่มเติมออกซิเจนอะตอมจากสูตรโมเลกุล
แสดงตนของหมู่คาร์บอกซิล
ในแต่ละบริเวณ ในทั้งสองกรณีนี้ได้มอบหมายให้
c-8 เนื่องจาก การ signi จึงไม่สามารถ ดิ ff erence ในสารเคมีที่ c-8
กะ , และ c-9 c-10 ( ตารางที่ 1 ) สมบูรณ์
งานนี้ทางคุณข้อมูลจาก
ในอบอุ่น hsqc และ di ff erence โน การทดลอง
คอน จึง guration ของหมู่คาร์บอกซิล 3 ถูกหลอกจึง rmed
เป็น B บนพื้นฐานของโน ดิ ff erence การทดลอง .
ส่วนการฉายรังสี (
5.28 ) ที่เกิดจากการเพิ่ม
h-8 (
2.67 ) ตามที่เคยปฏิบัติ ( Ismail et al . , 1996 )
3 ( แกรน สารประกอบ flชื่อ กรดเกลือ ) ดังนั้นก่อนหน้านี้
ที่แยกได้จากใบแกรนflโอร่า ( Ismail et al . , 1996 )
แต่โดยบางส่วนของสเปกตรัมที่ได้รับมอบหมายคือ
ไม่แน่ใจ นอกจากนี้ หลายกลุ่มที่ 4 คือ
สรุปเป็น และการขาดของโนระหว่างและในส่วน h-8
4 สนับสนุนข้อสรุปนี้ ดังนั้นสารประกอบ
4 8-epi-grandi flชื่อ กรดเกลือ . มันควรจะสังเกตว่า
ขึ้นจึงละมั่งกะของ c-9 (  2.2 ppm ) และ c-10 (  6.2 ppm )
ไปจาก 8b-to8a-epimers สอดคล้องกับ
ผู้สรุป c-8 พิเมอร์ของ iridoids ขาดออกซิเจน
ที่สำคัญเป็น C-7 และ / หรือ c-8 ( damtoft et al . , 1981 ) .
สูตรโมเลกุลของสารประกอบ 5 ถูกกำหนดเป็น c

20
H
3
o

hr-fab 15 โดยคุณ
cnmr
ข้อมูลสเปกตรัมเป็นคล้ายกันมากกับที่ของ stilbericoside
( เจนเซ่น กับ นีลเซ่น , 1989 ) ยกเว้นว่า



cnmr 13 13สัญญาณอีกหนึ่งหน่วย glucopyranosyl พบ .
หน่วยเพิ่มเติมแนบกับ c-3
0

glucopyranose ของจึงตัดสินใจเดินทางตามฤทธิ์ในการทดลอง