In some cases, it seems almost inco

In some cases, it seems almost inconceivable to chalk up the
similarities between suicide terrorists and suicidal rampage shooters
to mere coincidence. For instance, past rampage shooters have
referred to themselves as “martyrs,” the same self-glorifying term
used by suicide bombers (James, 2009; Larkin, 2009). In addition,
suicide bombers commonly target public busses, and a week before
George Sodini went on a murder–suicide rampage at a Pittsburgh
gym, he brought a grenade on a public bus (Mandak, 2009). In turn,
when Sebastian Bossewas found after shootingfive people at his high
school and then killing himself, he had explosive devices strapped to
his body (CTV News, 2006). And in perhaps the most deadly scenario,
Columbine shooters Eric Harris and Dylan Klebold killed themselves
and others with guns, but they had also planted numerous bombs,
which were intended to blow up the cafeteria and could have killed
more than 200 students (Gibbs & Roche, 1999). It was only after these
bombs failed to explode that they began shooting. Furthermore, the
comparisons to suicide terrorists are even more self-evident when we
consider another one of Harris's plans. As he wrote in a journal three
years before 9/11, he and Klebold would like to“hijack a hell of a lot of
bombs and crash a plane into NYC with us inside”(CNN, 2001).
On the other hand, one significant difference between suicide
terrorists and rampage shooters may be the role of organizations:
suicide terrorists usually work with them, while rampage shooters
almost always act on their own. However, previous research indicates
that suicide terrorists come in two primary types: those who are fully
committed members of an organization when they are called upon to
strike, and those who specifically volunteer or are specifically recruited
tocarryout a suicide attack (Pedahzur, 2005). This latter type consists of
individuals whose primary interaction with the group comes after they
have decided that they are ready to die, at which point the organization
provides brief training and the explosive device. Thus, because these
volunteer suicide bombers largely decide to act on their own, they are
the ones who appear most similar to rampage shooters.
Previous scholarly research comparing suicide terrorists and
rampage shooters seems to be virtually non-existent. When these
two types of killers have been discussed in the same context, it has
primarily been to emphasize the apparent differences and quickly
dismiss any possible connections (Carey, 2007). For instance, rampage
shooters are generally assumed to be mentally unbalanced, while
suicide bombers are usually seen as extreme, but rational, political
actors (Carey, 2007). One exception is the observation byOmer and
Kremer (2003)that the Columbine killers may have been motivated
by a general strain of violent fundamentalism similar to that which
inspired the 9/11 hijackers.
However, two independent bodies of literature on these types of
killers have developed which provide excellent insight into what
drives them (Gambetta, 2005; Hafez, 2006; Langman, 2009; Larkin,
2009; Newman, Fox, Roth, Mehta, & Harding, 2004; O'Toole, 2000;
Pape, 2005; Pedahzur, 2005). For both types of perpetrators, the
primary sources of data are retroactive psychological autopsies,
compiled from witness statements, family interviews, journals,
diaries, suicide notes, and other biographical information, but other
types of empirical analyses have been conducted aswell. Based on this
existing evidence, this review will explore the possibility that the
primary differences between volunteer suicide bombers in the Islamic
world and rampage shooters in the U.S. appear at the cultural level,
not the individual one, and may thus be more instrumental in shaping
the form of their violence than in causing the violence itself. Next,
this review will present preliminary evidence that in terms of their
underlying psychology and motivation, these volunteer suicide
bombers and rampage shooters appear to be quite similar. For both,
past research indicates that many of the individuals who end up
killing others and then dying as a result of their violence share many
of the following characteristics: (1) they had troubled childhoods,
(2) they lived in oppressive social environments, (3) they suffered
from low self-esteem, (4) they were triggered by a personal crisis,
(5) they were seeking revenge, and (6) they were seeking fame and
glory

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในบางกรณีที่ดูเหมือนว่าเกือบจะนึกไม่ถึงชอล์กขึ้นคล้ายคลึงกัน
ระหว่างผู้ก่อการร้ายฆ่าตัวตายและมือปืนอาละวาดฆ่าตัวตาย
จะเป็นเพียงเรื่องบังเอิญ ตัวอย่างเช่นมือปืนอาละวาดผ่านมาได้
เรียกตัวเองว่าเป็น "โรค" เดียวกัน
ระยะตนเองถวายพระเกียรติโดยใช้เครื่องบินทิ้งระเบิดฆ่าตัวตาย (เจมส์ 2009; กิ้น, 2009) นอกจากนี้
ระเบิดพลีชีพปกติกำหนดเป้​​าหมายบัสสาธารณะและสัปดาห์ก่อน
จอร์จ Sodini ไปอาละวาดฆาตกรรมฆ่าตัวตายที่ห้องออกกำลังกาย pittsburgh
เขานำระเบิดบนรถโดยสารสาธารณะ (Mandak, 2009) ในการเปิด
เมื่อเซบาสเตียน bossewas พบหลังจากคน shootingfive ที่โรงเรียนของเขาสูง
แล้วฆ่าตัวตายเขามีอุปกรณ์ระเบิดรัด
ร่างกายของเขา (ข่าว CTV, 2006) และบางทีอาจจะเป็นสถานการณ์ที่ร้ายแรงที่สุด
โคลัมไบมือปืน eric แฮร์ริสและดีแลน Klebold ฆ่าตัวตาย
และคนอื่น ๆ ด้วยปืน แต่พวกเขาก็ยังปลูกระเบิดหลาย
ซึ่งมีเจตนาที่จะระเบิดขึ้นในโรงอาหารและสามารถฆ่าคนได้
มากกว่า 200 คน (&กิ๊บส์โรช, 1999) มันเป็นเพียงหลังจากระเบิดเหล่านี้
ล้มเหลวในการระเบิดที่พวกเขาเริ่มยิง นอกจากนี้
เปรียบเทียบกับผู้ก่อการร้ายฆ่าตัวตายจะยิ่งชัดเจนในตัวเองเมื่อเราพิจารณา
หนึ่งของแผนแฮร์ริสอีก ขณะที่เขาเขียนในวารสารสามปีก่อน
9/11 และเขา Klebold ต้องการ "จี้นรกของมากของระเบิด
และอุบัติเหตุเครื่องบินตกใน nyc กับเราภายใน" (CNN, 2001).
ที่อื่น ๆ มือหนึ่งความแตกต่างที่สำคัญระหว่างการฆ่าตัวตาย
ผู้ก่อการร้ายและมือปืนอาละวาดอาจจะเป็นบทบาทขององค์กร:
ผู้ก่อการร้ายฆ่าตัวตายมักจะทำงานกับพวกเขาในขณะที่มือปืนอาละวาด
เกือบตลอดเวลาทำหน้าที่ของตัวเอง อย่างไรก็ตามการวิจัยแสดงให้เห็นหน้าที่แล้ว
ว่าผู้ก่อการร้ายฆ่าตัวตายมาในสองประเภทหลักผู้ที่มีอย่างเต็มที่
สมาชิกความมุ่งมั่นขององค์กรเมื่อพวกเขาถูกเรียกตัวไปตี
และเฉพาะผู้ที่เป็นอาสาสมัครหรือมีการสรรหาโดยเฉพาะ
tocarryout ฆ่าตัวตายโจมตี (pedahzur, 2005) นี้ประเภทหลังประกอบด้วยบุคคลที่มี
การมีปฏิสัมพันธ์กับกลุ่มหลักมาหลังจากที่พวกเขา
ได้ตัดสินใจว่าพวกเขาพร้อมที่จะตายที่จุด
องค์กรให้การฝึกอบรมสั้นและอุปกรณ์ระเบิด ดังนั้นเหล่านี้เพราะ
อาสาสมัครระเบิดพลีชีพส่วนใหญ่ตัดสินใจที่จะทำหน้าที่ของตัวเองที่พวกเขาอยู่
คนที่ปรากฏส่วนใหญ่คล้ายกับมือปืนอาละวาด.
วิจัยเชิงวิชาการหน้าที่เปรียบเทียบผู้ก่อการร้ายฆ่าตัวตายและมือปืนอาละวาด
น่าจะเป็นจริงไม่ได้มีอยู่ เมื่อเหล่านี้
สองประเภทของฆาตกรได้รับการกล่าวถึงในบริบทเดียวกันก็มี
รับหลักที่จะเน้นความแตกต่างที่เห็นได้ชัดและรวดเร็ว
ยกเลิกการเชื่อมต่อเป็นไปได้ใด ๆ (Carey, 2007) ตัวอย่างเช่นมือปืน
อาละวาดจะถือว่าโดยทั่วไปจะสภาพจิตใจในขณะที่
ระเบิดพลีชีพจะเห็นมักจะเป็นมาก แต่เหตุผลทางการเมืองนักแสดง
(Carey, 2007) ข้อยกเว้นคือ byomer สังเกตและ
Kremer (2003) ที่ฆ่าโคลัมไบอาจจะได้รับแรงบันดาลใจ
โดยสายพันธุ์ทั่วไปของลิทัวเนียมีความรุนแรงคล้ายกับสิ่งที่เป็นแรงบันดาลใจ
จี้ 9/11
แต่ทั้งสององค์กรอิสระของวรรณกรรมประเภทนี้ฆาตกร
ได้มีการพัฒนาที่ให้ข้อมูลเชิงลึกที่ดีเป็นสิ่งที่ไดรฟ์
พวกเขา (Gambetta, 2005;. Hafez , 2006; Langman 2009; กิ้น
2009; นิวแมนฟ็อกซ์โรทเมธา&ฮาร์ดิ้ง, 2004; โอทูล, 2000;
Pape, 2005; pedahzur, 2005)สำหรับทั้งสองประเภทของแบตเทิล, แหล่งหลัก
ของข้อมูลที่มีการชันสูตรศพทางจิตวิทยาย้อนหลัง
รวบรวมจากพยานสัมภาษณ์ครอบครัว, วารสาร, ไดอารี่
บันทึกการฆ่าตัวตายและชีวประวัติข้อมูลอื่น ๆ แต่ชนิด
อื่น ๆ ของการวิเคราะห์เชิงประจักษ์ได้รับการดำเนินการเช่นกัน . ขึ้นอยู่กับหลักฐานที่มีอยู่นี้
รีวิวนี้จะสำรวจความเป็นไปได้ที่
ความแตกต่างหลักระหว่างระเบิดพลีชีพอาสาสมัครในอิสลาม
มือปืนโลกและความวุ่นวายในเรา ปรากฏในระดับวัฒนธรรม,
ไม่ได้บุคคลหนึ่งและดังนั้นจึงอาจจะเป็นเครื่องมือในการสร้างมากขึ้น
รูปแบบของการใช้ความรุนแรงของพวกเขามากกว่าในการก่อให้เกิดความรุนแรงในตัวของมันเอง ต่อไป
รีวิวนี้จะนำเสนอหลักฐานเบื้องต้นว่าในแง่ของจิตวิทยาของพวกเขา
พื้นฐานและแรงจูงใจ,อาสาสมัครเหล่านี้เครื่องบินทิ้งระเบิดฆ่าตัวตาย
และมือปืนอาละวาดที่ปรากฏจะคล้ายกันมาก สำหรับทั้งสอง
การวิจัยที่ผ่านมาชี้ให้เห็นว่าส่วนมากของบุคคลที่จบลงด้วยการฆ่าคนอื่น ๆ
แล้วตายเป็นผลมาจากความรุนแรง
หลายส่วนแบ่งของลักษณะดังต่อไปนี้: (1) พวกเขามีวัยเด็กทุกข์
(2) พวกเขาอาศัยอยู่ใน สภาพแวดล้อมทางสังคมที่กดขี่ (3) พวกเขาได้รับความเดือดร้อน
จากต่ำความนับถือตนเอง,(4) พวกเขาถูกเรียกโดยวิกฤตส่วนตัว
(5) ที่พวกเขากำลังหาทางแก้แค้นและ (6) ที่พวกเขากำลังแสวงหาชื่อเสียงและมีความสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในบางกรณี เหมือนเกือบน่าเล่าให้ชอล์กค่า
ความเหมือนระหว่างผู้ก่อการร้ายฆ่าตัวตายและอาละวาดคล้ายนักกีฬา
เพื่อมุ่งเพียงการ เช่น มีนักกีฬาผ่านมาอาละวาด
เรียกตัวเองว่า "อนุสรณ์ผู้เสียสละ คำเดียวเอง glorifying
ใช้ระเบิดพลีชีพ (เจมส์ 2009 ลาร์คิน 2009) นอกจากนี้,
ระเบิดพลีชีพโดยทั่วไปเป้าหมายสาธารณะคำ และสัปดาห์ก่อน
จอร์จ Sodini ไปอาละวาด murder–suicide ที่พิตส์เบิร์กเป็น
เนส เขานำลูกระเบิดบนรถประจำทางสาธารณะ (Mandak, 2009) กลับ,
เมื่อ Sebastian Bossewas พบ shootingfive คนที่เขาสูง
โรงเรียนและฆ่าตนเอง เขามีอุปกรณ์ระเบิด strapped กับ
ร่างกายของเขา (ข่าว CTV, 2006) และ ในบางทีร้ายแรงที่สุด สถานการณ์,
ชู๊ตเตอร์ columbine เอริคแฮร์ริสและดีแลน Klebold ฆ่าตัวเอง
และอื่น ๆ ด้วยปืน แต่พวกเขายังมีปลูกระเบิดจำนวนมาก,
ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อระเบิดโรงอาหาร และอาจมีผู้เสียชีวิต
นักเรียนมากกว่า 200 (Gibbs & Roche, 1999) ก็หลังจากนี้
ระเบิดล้มเหลวเพื่อกระจายที่พวกเขาเริ่มถ่ายภาพ นอกจากนี้ การ
เปรียบเทียบกับผู้ก่อการร้ายฆ่าตัวตายมีวีรกรรมยิ่งเมื่อเรา
พิจารณาอีกหนึ่งห้องของแผน เขาเขียนในสมุด 3
ปีก่อน 9-11 เขาและ Klebold อยาก "จี้นรกของมากของ
ระเบิด และความผิดพลาดเครื่องบินไป NYC กับเราภายใน"(CNN, 2001).
ในทางกลับกัน ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญหนึ่งระหว่างฆ่าตัวตาย
ผู้ก่อการร้ายและอาละวาดนักกีฬาอาจเป็นบทบาทขององค์กร:
ผู้ก่อการร้ายฆ่าตัวตายจะทำงานกับพวกเขา ในขณะที่นักกีฬาอาละวาด
เกือบตลอดเวลาทำหน้าที่ของตนเองได้ อย่างไรก็ตาม งานวิจัยก่อนหน้านี้แสดง
ว่า ผู้ก่อการร้ายฆ่าตัวตายมาในสองประเภทหลัก: ผู้เต็ม
กำหนดสมาชิกขององค์กรเมื่อพวกเขาถูกเรียก
ตี และผู้ที่เป็นอาสาสมัคร หรือโดยเฉพาะพิจารณาโดยเฉพาะ
tocarryout โจมตีฆ่าตัวตาย (Pedahzur, 2005) ชนิดหลังนี้ประกอบด้วย
บุคคลที่ติดต่อหลักกับกลุ่มมาหลังจากพวกเขา
ได้ตัดสินใจว่า พวกเขาพร้อมที่จะตาย จุดที่ องค์กร
ฝึกอบรมสั้น ๆ และอุปกรณ์ระเบิด ดังนั้น เนื่องจากนี้
ระเบิดพลีชีพอาสาสมัครส่วนใหญ่จะทำหน้าที่ของตนเอง จะ
คนที่ปรากฏมากที่สุดคล้ายกับชู๊ตเตอร์อาละวาด
ก่อนหน้า scholarly วิจัยเปรียบเทียบผู้ก่อการร้ายฆ่าตัวตาย และ
ชู๊ตเตอร์อาละวาดน่าจะแทบไม่มีอยู่ เมื่อเหล่านี้
ยาสองชนิดมีการกล่าวถึงในบริบทเดียวกัน มี
หลักการเน้นความแตกต่างชัดเจน และรวดเร็ว
ยกเลิกการเชื่อมต่อได้ (โชว์พลัง 2007) ตัวอย่าง rampage
นักกีฬาจะถือโดยทั่วไปว่าสมดุลจิตใจ ขณะ
ระเบิดพลีชีพเรามักจะเห็นเป็นมาก แต่เชือด เมือง
นักแสดง (โชว์พลัง 2007) ข้อยกเว้นเดียวคือ byOmer สังเกต และ
Kremer (2003) ที่เดอะคิลเลอส์ Columbine อาจได้รับแรงบันดาลใจ
โดยทั่วไปต้องใช้ของที่รุนแรง fundamentalism ซึ่ง
แรงบันดาลใจ hijackers 9/11
อย่างไรก็ตาม องค์กรอิสระสองของวรรณกรรมประเภทนี้
ยาพัฒนาให้เข้าใจดีในสิ่ง
ไดรฟ์พวกเขา (กองบิตต้า 2005 Hafez, 2006 Langman, 2009 ลาร์คิน,
2009 นิวแมน สุนัขจิ้งจอก รอด Mehta &ดดิง 2004 O'Toole, 2000;
หน้า 2005 Pedahzur, 2005) สำหรับทั้งสองชนิดของความผิด การ
แหล่งที่มาหลักของข้อมูลมีผลทางจิตวิทยา autopsies,
เรียบเรียงจากคำพยาน สัมภาษณ์ครอบครัว สมุดราย วัน,
ไดอารีส์ หมาย เหตุฆ่าตัวตาย และอื่น ๆ ข้อมูลชีวประวัติ แต่อื่น ๆ
ชนิดผลวิเคราะห์การดำเนิน aswell ตามนี้
หลักฐานที่มีอยู่ บทความนี้จะสำรวจโอกาสที่การ
ความแตกต่างหลักระหว่างระเบิดพลีชีพฆ่าตัวตายอาสาสมัครในการอิสลาม
นักกีฬาโลกและอาละวาดในสหรัฐอเมริกาปรากฏในระดับวัฒนธรรม,
ไม่แต่ละคน และดังนั้นอาจเพิ่มเติมเครื่องมือในการกำหนดทิศ
แบบของพวกเขารุนแรงกว่าในสาเหตุของความรุนแรงเอง ถัดไป,
ทบทวนนี้จะนำเสนอหลักฐานเบื้องต้นว่าเงื่อนไขในการการ
ต้นจิตวิทยาและแรงจูงใจ เหล่าอาสาฆ่าตัวตาย
ระเบิดพลีชีพและชู๊ตเตอร์อาละวาดจะ ค่อนข้างคล้ายกัน ทั้ง,
งานวิจัยบ่งชี้มากที่บุคคลที่เอย
ฆ่าผู้อื่นแล้ว ตายจากความรุนแรงของพวกเขาร่วมกันหลาย
ลักษณะต่อไปนี้: (1) จะมีปัญหาเรื่อง childhoods,
(2) ที่พวกเขาอาศัยอยู่ในกดขี่ทางสังคม, (3) พวกเขาทุกข์ทรมาน
จากค่า (4) จะถูกทริกเกอร์ โดย crisis,
(5) ส่วนบุคคล พวกเขากำลังแสวงหาแก้แค้น และ (6) จะได้แสวงหาชื่อเสียง และ
เกียรติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในบางกรณีมันเกือบจะดูเหมือนจะจินตนาการไม่ออกไปยังชอล์กขึ้น
ความคล้ายคลึงกันระหว่างผู้ก่อการร้ายพลีชีพและ,เกมยิงจากมุมมองวิ่งวุ่นผู้ฆ่าตัวตาย
ซึ่งจะช่วยในการบังเอิญแค่ ตัวอย่างเช่น,เกมยิงจากมุมมองผ่านมามีวิ่งพล่าน
ซึ่งจะช่วยเรียกว่าตนเองเป็น"มุสลิม"ระยะสั้นแบบบริการตัวเองไว้เกินเดียวกัน
ซึ่งจะช่วยนำมาใช้โดยระเบิดพลีชีพ"( James 2009 ปฏิรูป 2009 ) นอกจากนี้
ระเบิดพลีชีพ"โดยทั่วไปแล้วเป้าหมายรถโดยสารสาธารณะและในหนึ่งสัปดาห์ก่อน
George sodini ก็วิ่งวุ่นเกิดการฆาตกรรม - ฆ่าตัวตายที่ยิม Pittsburgh
ที่เขานำมาขว้างระเบิดบนรถโดยสารสาธารณะ( mandak 2009 ) ในการเปิด
เมื่อ Sebastian the Black bossewas พบว่าหลังจากประชาชน shootingfive ที่สูง
ซึ่งจะช่วยโรงเรียนของเขาและแล้วการฆ่าก็อุปกรณ์
ระเบิดพาดกับร่างกายของเขา( CTV ข่าว 2006 ) และเหตุการณ์อาจจะยิงประตูได้อย่างแม่นยำที่สุด
คอล - อัมไบน,เกมยิงจากมุมมอง Eric Young แฮริสและ Bob Dylan klebold
ซึ่งจะช่วยฆ่ากันเองและส่วนอื่นๆพร้อมด้วยปืนแต่พวกเขาได้ปลูกระเบิดจำนวนมากยัง
ซึ่งมีการระเบิดขึ้นมามีร้านอาหารแบบบริการตัวเองและไม่มี
ซึ่งจะช่วยฆ่ามากกว่า 200 คน( Roche Gibbs & 1999 ) มันเป็นเพียงหลังจาก
ระเบิดเหล่านี้ไม่สามารถระเบิดได้ว่าพวกเขาก็เริ่มการถ่าย ภาพ ยิ่งไปกว่านั้นที่
ตามมาตรฐานการเปรียบเทียบกับผู้ก่อการร้ายจะฆ่าตัวตายแบบบริการตัวเองมากกว่าอย่างเห็นได้ชัดเมื่อเรา
พิจารณาหนึ่งอีกคนหนึ่งของแผนของแฮริส เป็นเขาเขียนไว้ในวารสารที่สามปีก่อน 9/11 9/11 9/11
ซึ่งจะช่วยเขาและ klebold ต้องการ"กรรโชกนรกของจำนวนมากของ
และระเบิดเครื่องบินตกที่เข้าสู่ NYC กับเราใน"( CNN 2001 )..
ในอีกด้านหนึ่งความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการฆ่าตัวตาย
วิ่งพล่าน,เกมยิงจากมุมมองและผู้ก่อการร้ายอาจมีบทบาทหน้าที่ขององค์กรผู้ก่อการร้ายพลีชีพ:
โดยปกติจะทำงานด้วยในขณะที่วิ่งวุ่น,เกมยิงจากมุมมอง
เกือบจะต้องกระทำการด้วยตนเอง แต่ถึงอย่างไรก็ตามการวิจัยก่อนหน้า
ซึ่งจะช่วยระบุว่าผู้ก่อการร้ายพลีชีพมาในสอง ประเภท หลักที่มีความมุ่งมั่นอย่างครบครัน
ซึ่งจะช่วยสมาชิกขององค์กรเมื่อพวกเขาถูกเรียกว่าเมื่อถึง
ซึ่งจะช่วยการนัดหยุดงานและผู้ที่ได้รับคัดเลือกเป็นอาสาสมัครหรือ
tocarryout โดยเฉพาะการโจมตีพลีชีพ(เปดาซูร์ 2005 ) ประเภท หลังนี้ประกอบด้วย
ซึ่งจะช่วยผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายที่มีการโต้ตอบหลักพร้อมด้วยกลุ่มที่มาพร้อมกับหลังจากที่พวกเขา
ซึ่งจะช่วยได้มีมติว่าตนพร้อมที่จะตายที่ซึ่งจุดองค์กร
ซึ่งจะช่วยให้การฝึกอบรมและอุปกรณ์ระเบิดที่ ดังนั้นเพราะเหล่านี้
ตามมาตรฐานระเบิดพลีชีพ"อาสาสมัครส่วนใหญ่ตัดสินใจที่จะทำหน้าที่ของตัวเองที่มีคน
ซึ่งจะช่วยให้ผู้ที่จะปรากฏขึ้นความคล้ายคลึงกันมากที่สุด,เกมยิงจากมุมมองวิ่งวุ่น.
การวิจัยทางวิชาการก่อนหน้าโดยการเปรียบเทียบ,เกมยิงจากมุมมอง
วิ่งวุ่นและผู้ก่อการร้ายพลีชีพเป็นอย่างแท้จริงไม่ใช่ - มีชีวิตอยู่ เมื่อ
ซึ่งจะช่วยทั้งสอง ประเภท นี้ของ?ได้รับการกล่าวถึงในบริบทเดียวกันที่ได้รับเพื่อเน้นย้ำถึงความแตกต่างอย่างชัดเจนและ รวดเร็ว

เป็นหลักยกเลิกการเชื่อมต่อเป็นไปได้( carey 2007 ) ตัวอย่างเช่น
,เกมยิงจากมุมมองวิ่งพล่านอยู่( unbalanced )ในขณะที่ทางด้านจิตใจ
ซึ่งจะช่วยระเบิดพลีชีพ"ได้รับการมองว่าเป็นสุดยอดแต่มีเหตุผลทางการเมือง
นักแสดง( carey 2007 )โดยปกติแล้วโดยทั่วไป ข้อยกเว้นข้อหนึ่งคือการสังเกตการณ์ byomer และ
kremer ( 2003 )ที่ผู้ฆ่าคอล - อัมไบนที่อาจได้รับการกระตุ้น
โดยทั่วไปความเมื่อยล้าของความรุนแรงสุดขั้วเหมือนกับที่ได้รับแรงบันดาลใจที่
9/11 9/11 9/11 เวิร์ดเทรดเซ็นเตอร์.
อย่างไรก็ตามทั้งสองหน่วยงานอิสระของวรรณกรรมที่ ประเภท ของ
?มีการพัฒนาซึ่งมีความรู้ความเข้าใจในสิ่งที่ดีเยี่ยม
ไดรฟ์(ไปต่อยัง Gambetta , 2005 ; hafez , 2006 ; langman , 2009 ;ปฏิรูป,
2009 ; University Newman University , Fox , roth , mehta ,&ฮาร์ดิง, 2004 , O ' Toole , 2000 ;
Pape ในระยะทาง, 2005 ;เปดาซูร์, 2005 )สำหรับทั้งสอง ประเภท ของผู้ถูกกล่าวหาว่ากระทำผิดหลักแหล่งที่
ของข้อมูลมีการชันสูตรศพทางจิตวิทยามีผลย้อนหลัง
รวบรวมจากการให้ถ้อยคำเป็นพยาน สัมภาษณ์ ครอบครัววารสาร
การเขียนบันทึกการฆ่าตัวตายและข้อมูลประวัติโดยละเอียดอื่นๆแต่ ประเภท อื่นๆ
ซึ่งจะช่วยในการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงประจักษ์ได้รับการจัดให้บริการชุมชนมหาวิทยาลัยเช่นเดียวกับโอกาส ตามหลักฐานที่มีอยู่นี้
ซึ่งจะช่วยการตรวจสอบนี้จะสำรวจความเป็นไปได้ที่จะตอบแทน
ว่าข้อแตกต่างพื้นฐานระหว่างเครื่องบินทิ้งระเบิดพลีชีพอาสาสมัครใน,เกมยิงจากมุมมอง
ซึ่งจะช่วยโลกและวิ่งวุ่นอิสลามที่อยู่ในสหรัฐอเมริกาที่จะปรากฏขึ้นในระดับทางวัฒนธรรมที่
ไม่ใช่คนหนึ่งและอาจจะมากกว่าเสียงเครื่องดนตรีอยู่ในแบบฟอร์ม
ซึ่งจะช่วยให้การโกนขนของความรุนแรงของตนมากกว่าทำให้ความรุนแรงในตัวของมันเองจึงได้ ถัดไป
การตรวจสอบนี้จะแสดงหลักฐานเบื้องต้นว่าในเงื่อนไขของ
พื้นฐานทางจิตวิทยาและแรงบันดาลใจของพวกเขาระเบิดพลีชีพอาสาสมัคร
และ,เกมยิงจากมุมมองวิ่งวุ่นเหล่านี้จะปรากฏเป็นความเหมือนมาก สำหรับทั้งการวิจัย
ผ่านมาแสดงว่าจำนวนมากของผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายผู้ซึ่งได้
ซึ่งจะช่วยการฆ่าผู้อื่นแล้วจะตายเป็นผลจากความรุนแรงของเขา
ซึ่งจะช่วยแบ่งปันจำนวนมากในลักษณะต่อไปนี้( 1 )เขาก็ลำบากใจ childhoods
( 2 )เพราะพวกเขาใช้ชีวิตอยู่ใน สภาพแวดล้อม ทางสังคมอันหนักอึ้ง( 3 )ที่ต้องทนทุกข์ทรมาน
จากตนเอง( 4 )ก็จะทำให้เกิดวิกฤติเศรษฐกิจโดยส่วนตัว
( 5 )ก็กำลังมองหาพยาบาทและ( 6 )ก็กำลังมองหา of Fame และ
สง่าราศี