1. What is Behaviorism?
One has to be careful with "ism" words. They often have both loose meanings and strict meanings. And sometimes multiple meanings of each type. Behaviorism is one of those "isms". Loosely speaking, behaviorism is an attitude -- a way of conceiving of empirical constraints on psychological state attribution. Strictly speaking, behaviorism is a doctrine -- a way of doing psychological science itself.
Wilfred Sellars (1912–89), the distinguished philosopher, noted that a person may qualify as a behaviorist, loosely or attitudinally speaking, if they insist on confirming “hypotheses about psychological events in terms of behavioral criteria” (1963, p. 22). A behaviorist, so understood, is someone who demands behavioral evidence for any psychological hypothesis. For such a person, there is no knowable difference between two states of mind (beliefs, desires, etc.) unless there is a demonstrable difference in the behavior associated with each state. Consider the current belief that is is raining. If there is no difference in my behavior between believing that it is raining and currently thinking that the sun is bright, there is no grounds for attributing the one belief to me rather than the other. The attribution is empirically unconstrained.
Arguably, there is nothing truly exciting about behaviorism loosely understood. It enthrones behavioral evidence, an arguably inescapable premise in not just psychological science but in ordinary discourse about mind and behavior. Just how behavioral evidence should be 'enthroned' (especially in science) may be debated. But enthronement itself is not in question.
Not so behaviorism the doctrine. It has been widely and vigorously debated. This entry is about the doctrine, not the attitude. Behaviorism, the doctrine, has caused considerable excitation among both advocates and critics. In a manner of speaking, it is a doctrine, or family of doctrines, about how to enthrone behavior not just in the science of psychology but in the metaphysics of human and animal behavior.
Behaviorism, the doctrine, is committed in its fullest and most complete sense to the truth of the following three sets of claims.
1. Psychology is the science of behavior. Psychology is not the science of mind -- as something other or different from behavior.
2. Behavior can be described and explained without making ultimate reference to mental events or to internal psychological processes. The sources of behavior are external (in the environment), not internal (in the mind, in the head).
3. In the course of theory development in psychology, if, somehow, mental terms or concepts are deployed in describing or explaining behavior, then either (a) these terms or concepts should be eliminated and replaced by behavioral terms or (b) they can and should be translated or paraphrased into behavioral concepts.
The three sets of claims are logically distinct. Moreover, taken independently, each helps to form a type of behaviorism. “Methodological” behaviorism is committed to the truth of (1). “Psychological” behaviorism is committed to the truth of (2). “Analytical” behaviorism (also known as “philosophical” or “logical” behaviorism) is committed to the truth of the sub-statement in (3) that mental terms or concepts can and should be translated into behavioral concepts.
Other nomenclature is sometimes used to classify behaviorisms. Georges Rey (1997, p. 96), for example, classifies behaviorisms as methodological, analytical, and radical, where “radical” is Rey's term for what I am classifying as psychological behaviorism. I reserve the term “radical” for the psychological behaviorism of B. F. Skinner. Skinner employs the expression “radical behaviorism” to describe his brand of behaviorism or his philosophy of behaviorism (see Skinner 1974, p. 18). In the classification scheme used in this entry, radical behaviorism is a sub-type of psychological behaviorism, primarily, although it combines all three types of behaviorism (methodological, analytical, and psychological).
1. What is Behaviorism?One has to be careful with "ism" words. They often have both loose meanings and strict meanings. And sometimes multiple meanings of each type. Behaviorism is one of those "isms". Loosely speaking, behaviorism is an attitude -- a way of conceiving of empirical constraints on psychological state attribution. Strictly speaking, behaviorism is a doctrine -- a way of doing psychological science itself.Wilfred Sellars (1912–89), the distinguished philosopher, noted that a person may qualify as a behaviorist, loosely or attitudinally speaking, if they insist on confirming “hypotheses about psychological events in terms of behavioral criteria” (1963, p. 22). A behaviorist, so understood, is someone who demands behavioral evidence for any psychological hypothesis. For such a person, there is no knowable difference between two states of mind (beliefs, desires, etc.) unless there is a demonstrable difference in the behavior associated with each state. Consider the current belief that is is raining. If there is no difference in my behavior between believing that it is raining and currently thinking that the sun is bright, there is no grounds for attributing the one belief to me rather than the other. The attribution is empirically unconstrained.Arguably, there is nothing truly exciting about behaviorism loosely understood. It enthrones behavioral evidence, an arguably inescapable premise in not just psychological science but in ordinary discourse about mind and behavior. Just how behavioral evidence should be 'enthroned' (especially in science) may be debated. But enthronement itself is not in question.Not so behaviorism the doctrine. It has been widely and vigorously debated. This entry is about the doctrine, not the attitude. Behaviorism, the doctrine, has caused considerable excitation among both advocates and critics. In a manner of speaking, it is a doctrine, or family of doctrines, about how to enthrone behavior not just in the science of psychology but in the metaphysics of human and animal behavior.Behaviorism, the doctrine, is committed in its fullest and most complete sense to the truth of the following three sets of claims.1. Psychology is the science of behavior. Psychology is not the science of mind -- as something other or different from behavior.2. Behavior can be described and explained without making ultimate reference to mental events or to internal psychological processes. The sources of behavior are external (in the environment), not internal (in the mind, in the head).3. In the course of theory development in psychology, if, somehow, mental terms or concepts are deployed in describing or explaining behavior, then either (a) these terms or concepts should be eliminated and replaced by behavioral terms or (b) they can and should be translated or paraphrased into behavioral concepts.The three sets of claims are logically distinct. Moreover, taken independently, each helps to form a type of behaviorism. “Methodological” behaviorism is committed to the truth of (1). “Psychological” behaviorism is committed to the truth of (2). “Analytical” behaviorism (also known as “philosophical” or “logical” behaviorism) is committed to the truth of the sub-statement in (3) that mental terms or concepts can and should be translated into behavioral concepts.Other nomenclature is sometimes used to classify behaviorisms. Georges Rey (1997, p. 96), for example, classifies behaviorisms as methodological, analytical, and radical, where “radical” is Rey's term for what I am classifying as psychological behaviorism. I reserve the term “radical” for the psychological behaviorism of B. F. Skinner. Skinner employs the expression “radical behaviorism” to describe his brand of behaviorism or his philosophy of behaviorism (see Skinner 1974, p. 18). In the classification scheme used in this entry, radical behaviorism is a sub-type of psychological behaviorism, primarily, although it combines all three types of behaviorism (methodological, analytical, and psychological).
การแปล กรุณารอสักครู่..
1 . อะไรคือพฤติกรรม ?
ต้องระมัดระวังกับคําว่า " ลัทธิ " พวกเขามักจะมีทั้งสองความหมายหลวมและความหมายอย่างเข้มงวด และบางครั้งหลายความหมายของแต่ละประเภท ทฤษฎีพฤติกรรมนิยมเป็นหนึ่งในบรรดา " ISMS " หลวมๆ พูด และเป็นทัศนคติ - วิธีในการ conceiving ข้อจำกัดเชิงประจักษ์ในลักษณะสภาพของจิต อย่างเคร่งครัดพูดทฤษฎีพฤติกรรมนิยมเป็นหลัก -- วิธีการทำจิตวิทยาวิทยาศาสตร์นั่นเอง
วิลเฟรด เซลลาร์ส ( 1912 – 89 ) , นักปรัชญาที่มีชื่อเสียงที่ระบุไว้ว่า บุคคลอาจมีคุณสมบัติเป็น behaviorist อย่างอิสระหรือ attitudinally พูด ถ้าพวกเขายืนยันในการยืนยัน " สมมติฐานเกี่ยวกับกิจกรรมทางจิตวิทยาในแง่ของเกณฑ์พฤติกรรม " ( 1963 , หน้า 22 ) เป็น behaviorist , ดังนั้น เข้าใจเป็นคนที่ต้องการหลักฐานพฤติกรรมจิตใจใด ๆที่ตั้งไว้ สำหรับคนที่ไม่มีที่เรียนรู้ได้ ความแตกต่างระหว่างสองรัฐของจิตใจ ความเชื่อ ความต้องการ ฯลฯ ) จนกว่าจะมีการพิสูจน์ความแตกต่างในพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับแต่ละรัฐ พิจารณาความเชื่อในปัจจุบันที่ตกถ้าไม่มีความแตกต่างในพฤติกรรมของฉันระหว่าง believing ว่า ฝนตก และขณะนี้คิดว่าดวงอาทิตย์สดใส ไม่มีพื้นที่สำหรับเจตนารมณ์หนึ่งความเชื่อกับผมมากกว่าคนอื่น แสดงที่มาเชิงประจักษ์ซึ่งไม่มีเงื่อนไข .
อย่าง ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นอย่างแท้จริงเกี่ยวกับพฤติกรรมนิยม loosely เข้าใจ มัน enthrones หลักฐานพฤติกรรมมีหลักฐานอย่างที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ในไม่เพียง แต่ในวาทกรรมเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ทางจิตวิทยาธรรมดา จิตใจและพฤติกรรม แค่หลักฐานพฤติกรรมควรขึ้นครองราชย์ ' ' ( โดยเฉพาะอย่างยิ่งในวิทยาศาสตร์ ) อาจจะถกเถียงกัน แต่ยกย่องตัวเองไม่ได้อยู่ในคำถาม .
ไม่ค่อยพฤติกรรมนิยมทฤษฎี . มันได้ถูกอย่างกว้างขวาง และถกเถียงกันอย่างจริงจัง เอนทรี่นี้เกี่ยวกับลัทธิ , ทัศนคติ พฤติกรรมนิยมลัทธิ ได้ก่อให้เกิดความตื่นเต้นมากทั้งคนสนับสนุนและนักวิจารณ์ ในลักษณะของการพูด มันเป็นลัทธิ หรือครอบครัวของคำสอน เกี่ยวกับวิธีการยกย่องพฤติกรรมไม่เพียง แต่ในศาสตร์ของจิตวิทยา แต่ในอภิปรัชญาของพฤติกรรมของมนุษย์และสัตว์
พฤติกรรมนิยม , สอนมีความมุ่งมั่นในอย่างเต็มที่และสมบูรณ์ที่สุด รู้สึกถึงความจริงของการเรียกร้อง 3 ชุดต่อไปนี้ .
1 จิตวิทยาเป็นวิทยาศาสตร์พฤติกรรม จิตวิทยาเป็นวิทยาศาสตร์ของจิต เป็นอย่างอื่น หรือ แตกต่างจากพฤติกรรม .
2 พฤติกรรมที่สามารถอธิบายและอธิบายโดยไม่อ้างอิงที่ดีที่สุดเหตุการณ์ทางจิต หรือกระบวนการที่จิตภายในแหล่งที่มาของพฤติกรรมที่เป็นภายนอก ( ในระบบ ) ภายในไม่ได้ ( ในใจ ในหัว )
3 ในหลักสูตรของการพัฒนาทฤษฎีด้านจิตวิทยา ถ้ายังไงเรื่องทางจิต หรือมีแนวคิดที่ใช้ในการอธิบาย หรือการอธิบายพฤติกรรมแล้วทั้ง ( ก ) เงื่อนไข หรือควรตัดออก และแทนที่ด้วยแนวคิดเชิงพฤติกรรมหรือ ( ข ) พวกเขาสามารถและควรจะแปลหรือถอดความเป็นแนวคิดทางพฤติกรรมศาสตร์
3 ชุดอ้างว่าเหตุผลที่แตกต่างกัน ถ่ายโดยอิสระ นอกจากนี้ แต่ละช่วยในการสร้างชนิดของทฤษฎีพฤติกรรมนิยม . " วิธีการ " และมุ่งมั่นที่จะความจริง ( 1 )" จิต " และมุ่งมั่นที่จะความจริง ( 2 ) " วิเคราะห์ " พฤติกรรมนิยม ( ที่รู้จักกันเป็น " ปรัชญา " หรือ " ตรรกะ " พฤติกรรมนิยม ) มุ่งมั่นสู่ความจริงของงบย่อยใน ( 3 ) ด้านจิตใจ หรือแนวคิดที่สามารถและควรจะแปลเป็นแนวคิดทางพฤติกรรมศาสตร์
ระบบการตั้งชื่ออื่นบางครั้งใช้เพื่อจำแนก behaviorisms . จอร์จ เรย์ ( 2540 , หน้า 96 ) , ตัวอย่างประมวล behaviorisms เป็นวิธีการ วิเคราะห์ และรุนแรง ที่ " รุนแรง " เรย์เป็นเทอมที่ผมแบ่งเป็นจิตวิทยาพฤติกรรมนิยม . ผมขอสงวนคำว่า " รุนแรง " สำหรับจิตวิทยาพฤติกรรมนิยมของบี เอฟ สกินเนอร์ สกินเนอร์มีการแสดงออกที่รุนแรง " พฤติกรรมนิยม " เพื่ออธิบายแบรนด์ของกลุ่มพฤติกรรมนิยมหรือปรัชญาของทฤษฎีพฤติกรรมนิยม ( ดู 1974 , สกินเนอร์ 18 หน้า )ในการจำแนกรูปแบบที่ใช้ในรายการนี้ และเป็นประเภทหัวรุนแรงย่อยของทฤษฎีพฤติกรรมนิยม จิตเป็นหลัก ถึงแม้ว่ามันรวมสามชนิดของทฤษฎีพฤติกรรมนิยม ( วิธีการ วิเคราะห์ และจิตวิทยา
)
การแปล กรุณารอสักครู่..