For others, such as Habermas (1996)

For others, such as Habermas (1996), however, problems of representation reappeared in potentially productive ways. First in The Structural Transformation of the Public Sphere (1989 [1962]) and then more completely in Between Facts and Norms (1996), Habermas cast representative institutions as mediating between state and society via public spheres of judgment, such that representation is incomplete without the deliberative attentiveness of citizens mediated by public spheres, and the reflective transmission of public deliberations into the domain of representative institutions. Habermas was interested not only in the correlation between judgments emanating from the public sphere and institutionalized representation, but also in those moments of disjunction that generate extraparliamentary forms of representation, particularly through new social movements and other kinds of civil society associations. Importantly, these creative disjunctions are intrinsic to the functioning of representative democracy. In this way, Habermas opened a window on representation beyond the standard account.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้อื่น เช่น Habermas (1996), อย่างไรก็ตาม ปัญหาของการแสดง reappeared วิธีอาจมีประสิทธิผล แรกในการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างที่ของทรงกลมสาธารณะ (1989 [1962]) แล้ว ขึ้นอย่างสมบูรณ์ในระหว่างข้อเท็จจริงและบรรทัดฐาน (1996), Habermas สถาบันต่าง ๆ ตัวแทนเป็นสื่อกลางระหว่างรัฐและสังคมผ่านทางรัฐบาลท้องถิ่นสาธารณะพิพากษา ที่แสดงไม่สมบูรณ์โดยไม่ต้องนำมาเลี้ยงอภิปรายของพลเมือง mediated โดยรัฐบาลท้องถิ่นสาธารณะ ส่งสะท้อนของสาธารณะอย่างรอบคอบยิ่งขึ้นในโดเมนของตัวแทนสถาบันการ Habermas มีความสนใจไม่เพียงแต่ ในความสัมพันธ์ระหว่างคำพิพากษาเกิดจากเขตสาธารณะ และ institutionalized แสดง แต่ ในช่วงเวลาดังกล่าวของ disjunction ที่สร้าง extraparliamentary รูปแบบการแสดง โดยเฉพาะอย่างยิ่งผ่านการเคลื่อนไหวทางสังคมใหม่และอื่น ๆ ชนิดของความสัมพันธ์ของภาคประชาสังคม สำคัญ disjunctions สร้างสรรค์เหล่านี้มี intrinsic ระบอบประชาธิปไตยตัวแทน ด้วยวิธีนี้ Habermas เปิดหน้าต่างในการแสดงนอกเหนือจากบัญชีมาตรฐาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับคนอื่น ๆ เช่นฮาเบอร์ (1996) แต่ปัญหาของการเป็นตัวแทนกลับมาในรูปแบบการผลิตที่อาจเกิดขึ้น เป็นครั้งแรกในการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างของสาธารณะ Sphere (1989 [1962]) และอื่น ๆ อีกมากมายอย่างสมบูรณ์ในระหว่างข้อเท็จจริงและบรรทัดฐาน (1996), ฮาเบอร์โยนสถาบันตัวแทนเป็นสื่อกลางระหว่างรัฐและสังคมผ่านทรงกลมของประชาชนในการตัดสินการแสดงดังกล่าวที่ไ​​ม่สมบูรณ์โดย อภิปรายความสนใจของประชาชนผู้ไกล่เกลี่ยโดยทรงกลมที่สาธารณะและการส่งผ่านการสะท้อนแสงของการปรึกษาหา​​รือสาธารณะในโดเมนของสถ​​าบันที่เป็นตัวแทน ฮาเบอร์ก็ให้ความสนใจไม่เพียง แต่ในความสัมพันธ์ระหว่างการตัดสินเล็ดลอดออกมาจากพื้นที่สาธารณะและการเป็นตัวแทนสถาบัน แต่ยังอยู่ในช่วงเวลาเหล่านั้นของความร้าวฉานที่สร้างรูปแบบ extraparliamentary ของการเป็นตัวแทนโดยเฉพาะอย่างยิ่งผ่านการเคลื่อนไหวทางสังคมใหม่และชนิดอื่น ๆ ของสมาคมประชาสังคม ที่สำคัญ disjunctions ความคิดสร้างสรรค์เหล่านี้จะอยู่ภายในการทำงานของตัวแทนประชาธิปไตย ด้วยวิธีนี้ฮาเบอร์เปิดหน้าต่างบนแทนเกินบัญชีมาตรฐาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับคนอื่น ๆ เช่น ฮาเบอร์ ( 2539 ) แต่ปัญหาของการปรากฏตัวในอาจมีประสิทธิภาพวิธี ครั้งแรกในการเปลี่ยนแปลงเชิงโครงสร้างของพื้นที่สาธารณะ ( 1989 [ 1962 ] ) และจากนั้นมากขึ้นอย่างสมบูรณ์ระหว่างความจริงและบรรทัดฐาน ( 1996 ) ฮาเบอร์โยนผู้แทนสถาบันการศึกษาเป็นไกล่เกลี่ยระหว่างรัฐและสังคมผ่านพื้นที่สาธารณะแห่งการพิพากษาเช่น การไม่สมบูรณ์โดยไม่มีความสนใจเกี่ยวกับการอภิปรายของประชาชนเพื่อประชาชนโดยทรงกลมและสะท้อนการพิจารณาสาธารณะเป็นโดเมนของผู้แทนสถาบันการศึกษา ฮาเบอร์มาสยังสนใจไม่เพียง แต่ในความสัมพันธ์ระหว่างการกระจายจากทรงกลมภาครัฐและสถาบันรับรองแต่ในช่วงเวลาที่สร้างรูปแบบของประพจน์เลือก extraparliamentary แทน โดยผ่านขบวนการสังคมใหม่และชนิดอื่น ๆของสมาคมประชาสังคม ที่สำคัญ disjunctions สร้างสรรค์ที่แท้จริงเพื่อการทำงานของประชาธิปไตยแบบตัวแทน ในวิธีนี้ ฮาเบอร์เปิดหน้าต่างบนการแสดงนอกเหนือจากบัญชีมาตรฐาน