Jan TschicholdJan Tschichold (2 Apr

Jan Tschichold

Jan Tschichold (2 April 1902 Leipzig, Germany – 11 August 1974 Locarno, Switzerland) was a typographer, book designer, teacher and writer.

Life
Tschichold was the son of a provincial signwriter, and he was trained in calligraphy. This artisan background and calligraphic training set him apart from almost all other noted typographers of the time, since they had inevitably trained in architecture or the fine arts. It also may help explain why he never worked with handmade papers and custom fonts as many typographers did, preferring instead to use stock fonts on a careful choice from commercial paper stocks.
After the election of Hitler in Germany, all designers had to register with the Ministry of Culture, and all teaching posts were threatened for anyone who was sympathetic to communism. Soon after Tschichold had taken up a teaching post in Munich at the behest of Paul Renner, they both were denounced as "cultural Bolshevists". Ten days after the Nazis surged to power in March 1933, Tschichold and his wife were arrested. During the arrest, Soviet posters were found in his flat, casting him under suspicion of collaboration with communists. All copies of Tschichold's books were seized by the Gestapo "for the protection of the German people".[citation needed] After six weeks a policeman somehow found him tickets for Switzerland, and he and his family managed to escape Nazi Germany in August 1933.
Apart from two longer stays in England in 1937 (at the invitation of the Penrose Annual), and 1947–1949 (at the invitation of Ruari McLean, the British typographer, with whom he worked on the design of Penguin Books), Tschichold lived in Switzerland for the rest of his life. Jan Tschichold died in the hospital at Locarno in 1974.[1]

Design
Tschichold had converted to Modernist design principles in 1923 after visiting the first Weimar Bauhaus exhibition. He became a leading advocate of Modernist design: first with an influential 1925 magazine supplement; then a 1927 personal exhibition; then with his most noted work Die neue Typographie. This book was a manifesto of modern design, in which he condemned all typefaces but sans-serif (called Grotesk in Germany). He also favoured non-centered design (e.g., on title pages), and codified many other Modernist design rules. He advocated the use of standardised paper sizes for all printed matter, and made some of the first clear explanations of the effective use of different sizes and weights of type in order to quickly and easily convey information. This book was followed with a series of practical manuals on the principles of Modernist typography which had a wide influence among ordinary workers and printers in Germany. Yet, despite his visits to England just before the war, only about four articles by Tschichold had been translated into English by 1945.
Although Die neue Typographie remains a classic, Tschichold slowly abandoned his rigid beliefs from around 1932 onwards (e.g. his Saskia typeface of 1932, and his acceptance of classical Roman typefaces for body-type) as he moved back towards Classicism in print design.[citation needed] He later condemned Die neue Typographie as too extreme. He also went so far as to condemn Modernist design in general as being authoritarian and inherently fascistic.
Between 1947–1949 Tschichold lived in England where he oversaw the redesign of 500 paperbacks published by Penguin Books, leaving them with a standardized set of typographic rules, the Penguin Composition Rules.[3] Although he gave Penguin's books (particularly the Pelican range) a unified look and enforced many of the typographic practices that are taken for granted today, he allowed the nature of each work to dictate its look, with varied covers and title pages. In working for a firm that made cheap mass-market paperbacks, he was following a line of work—in cheap popular culture forms (e.g. film posters)—that he had always pursued during his career.[citation needed]
His abandonment of Modernist principles meant that, even though he was living in Switzerland after the war, he was not at the centre of the post-war Swiss International Typographic Style. Unimpressed by the use of realist or neo-grotesque typefaces, which he saw as a revival of poorly-designed models, his survey of typefaces in advertising deliberately made no mention of such designs, save for a reference to 'survivals from the nineteenth-century which have recently enjoyed a short-lived popularity.'[4]
Typefaces
Between 1926 and 1929, he designed a “universal alphabet” to clean up the few multigraphs and non-phonetic spellings in the German language. For example, he devised brand new characters to replace the multigraphs ch and sch. His intentions were to change the spelling by systematically replacing eu with oi, w with v, and z with ts. Long vowels were indicated by a macron below them, though the umlaut was still above. The alphabet was presented in one typeface, which was sans-serif and without capital letters.
Typefaces Tschichold designed include:
• Transit (1931)
• Saskia (1931/1932)
• Zeus (1931)
• Sabon (1966/1967) [1], named after Jacques Sabon.
Sabon was designed to be a typeface that would give the same reproduction on both Monotype and Linotype systems. It was used early after its release by Bradbury Thompson to set the Washburn College Bible. A “Sabon Next” was later released by Linotype as an ‘interpretation’ of Tschichold's original Sabon.


Jan Tschichold and
Penguin Composition Rules
Penguin Composition Rules were the guidelines written by typographer Jan Tschichold for use in composing the pages and typography of Penguin Books. The rules were embodied in a four page booklet of typographic instructions for editors and compositors. The booklet includes headings for various aspects of composition: Text Composition; Indenting of Paragraphs; Punctuation Marks and Spelling; Capitals, Small Capitals, and Italics; References and Footnotes; Folios; The Printing of Plays; The Printing of Poetry; Make-up.
Beyond this specific set of guidelines, Tschichold made further changes to Penguin's graphic standards. Penguin is well known for its standardized book covers and formats, as well as the diversity of the standards.[1]

Penguin Books was founded by Allen Lane in 1935.[2] The basic look of Penguin was established before Lane brought Tschichold to Penguin in the late 1940s as head of typography and production. Tschichold was in England at Penguin between 1947 and 1949 before returning to Switzerland.
Tschichold's standardization of Penguin covers essentially took existing elements and refined them visually and refined their arrangement. Under Tschichold the covers included the use of Eric Gill's Gill Sans typeface, which he was careful to have spaced evenly. According to Tschichold establishing this quality was not immediately embraced by the compositors; “Every day I had to wade through miles of corrections (often ten books daily). I had a rubber stamp made: ‘Equalize letter-spaces according to their visual value.’ It was totally ignored; the hand compositors continued to space out the capitals on title-pages (where optical spacing is essential) with spaces of equal thickness.”[3]
Along with Gill Sans, Tschichold made use of Monotype Bembo, Monotype Centaur (by Bruce Rogers) and Gill's Perpetua typeface.[4]
The covers conformed to the golden ratio (4⅜" × 7⅛", 111mm × 181mm). For Penguin's distinctive orange color, Tschichold replaced it with a warmer tone.[5]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Jan TschicholdJan Tschichold (2 1902 เมษายนไลพ์ซิก เยอรมนี – 11 1974 สิงหาคมโลการ์โน สวิตเซอร์แลนด์) typographer ออกแบบหนังสือ ครู และผู้เขียนชีวิตTschichold ของ signwriter จังหวัด และเขาได้รับการฝึกอบรมในการประดิษฐ์ เบื้องหลังศิลปินและฝึก calligraphic นี้ได้เขาจาก typographers อื่น ๆ เกือบทั้งหมดตามเวลา เนื่องจากพวกเขาย่อมได้รับการอบรมในสถาปัตยกรรมหรือศิลปกรรม นอกจากนี้ยังอาจช่วยอธิบายว่า ทำไมเขาไม่เคยทำงานกับกระดาษทำด้วยมือและแบบอักษรที่กำหนดเองเป็น typographers หลายไม่ พลุกพล่านแต่ใช้อักษรหุ้นที่การระมัดระวังจากกระดาษค้าหุ้นหลังการเลือกตั้งของฮิตเลอร์ในเยอรมนี นักออกแบบทั้งหมดมีการลงทะเบียนกับกระทรวงวัฒนธรรม และบทความสอนทั้งหมดถูกคุกคามสำหรับใครเห็นอกเห็นใจการคอมมิวนิสต์ เร็ว ๆ นี้หลังจากที่ Tschichold ได้ถูกใช้โพสต์สอนในมิวนิคที่ behest ของ Paul เรนเนอร์ พวกเขาทั้งสองถูกประณามเป็น "วัฒนธรรม Bolshevists" สิบวันหลังจาก Nazis จากเพิ่มขึ้นสู่อำนาจใน 1933 มีนาคม Tschichold และภรรยาถูกจับกุม ในระหว่างการจับกุม โปสเตอร์โซเวียตพบในเขาแบน หล่อเขาสงสัยกับคอมมิวนิสต์ สำเนาหนังสือของ Tschichold ทั้งหมดถูกยึด โดย Gestapo "สำหรับการป้องกันของคนเยอรมัน" [ต้องการอ้างอิง] หลังจากหกสัปดาห์ ตำรวจอย่างใดพบเขาตั๋วสวิสเซอร์ แลนด์ เขา และครอบครัวได้หนีนาซีเยอรมนีในเดือน 1933 สิงหาคมนอกจากสองนานในอังกฤษในปีค.ศ. 1937 (ที่เชิญประจำ Penrose), 1947-1949 (ที่เชิญ Ruari ลาด typographer อังกฤษ ซึ่งเขาทำงานเกี่ยวกับการออกแบบหนังสือเพนกวิน), Tschichold อยู่ในสวิตเซอร์แลนด์สำหรับส่วนเหลือของชีวิตของเขา Jan Tschichold เสียชีวิตในโรงพยาบาลในโลการ์โนใน 1974 [1]การออกแบบTschichold มาแปลงเป็นหลักการออกแบบวิธีพี่หลังจากเยี่ยมชมนิทรรศการการแสวงไวมาร์ที่แรก เขาเป็นทนายชั้นนำวิธีการออกแบบ: กับเสริมการนิตยสารทรงอิทธิพล 1925 นิทรรศการการบุคคล 1927 แล้ว แล้ว กับงานของเขามากที่สุดตามตาย Typographie นิวโอเปอร์ หนังสือเล่มนี้ถูกประกาศออกแบบทันสมัย ที่เขาประณามทั้งหมด typefaces แต่นอยซานส์-serif (เรียกว่า Grotesk ในเยอรมนี) เขายัง favoured แปลกไม่ออก (เช่น ชื่อหน้า), และ ประมวลกฎหมายสูงกฎการออกแบบวิธีอื่น ๆ ในการ เขา advocated การใช้ขนาดกระดาษแบบสำหรับสิ่งพิมพ์ทั้งหมด และทำให้บางส่วนของคำอธิบายชัดเจนครั้งแรกของการใช้ผลของขนาดและน้ำหนักของชนิดการนำเสนอข้อมูลได้อย่างรวดเร็ว และง่ายดาย หนังสือเล่มนี้ถูกตาม ด้วยชุดของคู่มือปฏิบัติหลักวิธีพิมพ์ซึ่งมีอิทธิพลมากมายระหว่างคนธรรมดาและเครื่องพิมพ์ในเยอรมนี ยัง แม้เขาชมอังกฤษก่อนสงคราม เพียง ๔ บทความ โดย Tschichold ได้รับการแปลเป็นภาษาอังกฤษ โดย 1945แม้ตายนิวโอเปอร์ Typographie ยังคง คลาสสิก Tschichold ช้าละทิ้งเขาเข้มงวดความเชื่อจากประมาณ 1932 เป็นต้นไป (เช่นแบบตัวพิมพ์ของเขา Saskia ของปี 1932 และเขายอมรับ typefaces โรมันคลาสสิกสำหรับชนิดของร่างกาย) เขาย้ายกลับไปทางคคลาในพิมพ์ [ต้องการอ้างอิง] ภายหลังเขาประณามตายนิวโอเปอร์ Typographie เป็นมากเกินไป เขายังไปไกลเพื่อรื้อถอนออกแบบวิธีโดยทั่วไปเป็นผู้ใช้อำนาจเบ็ดเสร็จ และมีความ fascisticระหว่าง 1947-1949 Tschichold อาศัยอยู่ในอังกฤษซึ่งเขาดูแลการออกแบบของ paperbacks 500 ที่เผยแพร่ โดยหนังสือเพนกวิน ทิ้งกับชุดมาตรฐานของกฎการพิมพ์ เพนกวินองค์ประกอบกฎ [3] แม้ว่าเขาให้เพนกวินของหนังสือ (โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วงนกกระทุง) ลักษณะการประกอบการ และบังคับหลายวิธีการพิมพ์ที่จะได้รับวันนี้ เขาได้ลักษณะของแต่ละงานเพื่อบอกลักษณะของ มีหลากหลายครอบคลุมและหน้าชื่อเรื่อง ในการทำงานสำหรับบริษัทที่ทำ paperbacks mass-market ราคาถูก เขาถูกตามบรรทัดของงาน — ในวัฒนธรรมสมัยนิยมราคาประหยัด (เช่นโปสเตอร์ภาพยนตร์) — ที่เขาจะได้สร้างในระหว่างการทำงานของเขา [ต้องการอ้างอิง]เขา abandonment บุกเบิกหลักหมายความ ว่า แม้ว่าเขาอยู่ในประเทศสวิตเซอร์แลนด์หลังจากสงคราม เขาไม่ใช่ศูนย์กลางของสงครามหลังสวิสอินเตอร์เนชั่นแนลพิมพ์แบบ Unimpressed โดยใช้ realist หรือนีโอ grotesque typefaces ซึ่งเขาเห็นเป็นการฟื้นฟูของงานออกแบบ สำรวจของเขา typefaces ในโฆษณาที่จงใจไม่พูดถึงของดังกล่าวออกแบบ ทำบันทึกสำหรับการอ้างอิง 'survivals จากปั้นจั่นเซ็นจูรี่ซึ่งล่าสุดมีความสุขความนิยมช่วงสั้น ๆ ' [4]Typefacesระหว่าง 1926 และ 1929 เขาออกแบบ "อักษรสากล" เพื่อทำความสะอาดไม่ multigraphs และไม่ออกเสียงสะกดคำในภาษาเยอรมัน ตัวอย่าง เขาคิดค้นอักขระใหม่แทน multigraphs ch และ sch. ความตั้งใจของเขาได้เปลี่ยนแปลงการสะกด โดยระบบแทน eu ด้วย oi, w กับ v และ z กับ ts สระยาวที่ระบุ โดย macron ด้านล่างพวกเขา แม้ว่า umlaut ได้ยังสูงกว่า ตัวอักษรที่แสดง ในหนึ่งแบบตัว พิมพ์ ที่นอยซานส์ serif และไม่ มีตัวอักษรตัวใหญ่Tschichold typefaces ที่ออกแบบรวมถึง:•ส่งต่อ (1931)• Saskia (1931 1932)•ซุส (1931)• Sabon (1966/1967) [1], จาก Jacques SabonSabon ถูกออกแบบให้เป็นแบบตัวพิมพ์ที่จะให้สืบพันธุ์เดียวกันระบบ Monotype และ Linotype มันถูกใช้ก่อนหลังจากปล่อย โดย Bradbury ทอมป์สันตั้งคัมภีร์วิทยาลัย Washburn เป็น "Sabon "ถัดไปภายหลังปล่อยตัว โดย Linotype เป็นการ 'ตีความ' ของ Sabon เดิมของ TschicholdJan Tschichold และ นกเพนกวินเขียนกฎคำแนะนำที่เขียน โดย typographer Jan Tschichold สำหรับใช้ในการเขียนหน้าและพิมพ์หนังสือเพนกวินเพนกวินเขียนกฎได้ กฎถูกรวบรวมไว้ในหนังสือหน้า 4 ของคำสั่งพิมพ์บรรณาธิการและ compositors หนังสือมีหัวข้อสำหรับองค์ประกอบด้านต่าง ๆ: องค์ประกอบข้อความ การเยื้องของย่อหน้า วรรคตอนและการสะกดคำ เมืองหลวง ตัวพิมพ์เล็ก และ เอียง อ้างอิงและเชิงอรรถ Folios การพิมพ์บทละคร การพิมพ์บทกวี แต่งหน้านอกเหนือจากชุดนี้เฉพาะทาง Tschichold ทำการเปลี่ยนแปลงมาตรฐานกราฟิกของเพนกวิน เพนกวินเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับความครอบคลุมหนังสือมาตรฐาน และรูปแบบ ตลอดจนความหลากหลายของมาตรฐาน [1]หนังสือเพนกวินก่อตั้งขึ้น โดยกิลเลนในปี 1935 [2] ลักษณะพื้นฐานของเพนกวินก่อตั้งขึ้นก่อนเลนนำ Tschichold เพนกวินใน 2483 เป็นหัวพิมพ์และการผลิต Tschichold ได้ในอังกฤษที่เพนกวินระหว่าง 1947 1949 ก่อนเดินทางกลับประเทศสวิตเซอร์แลนด์มาตรฐานของ Tschichold เพนกวินครอบคลุมหลักเอาองค์ประกอบที่มีอยู่กลั่นเห็น และกลั่นจัดเรียงของพวกเขา ภายใต้ Tschichold ครอบคลุมการรวมใช้ของ Eric เหงือกเหงือก Sans แบบตัวพิมพ์ ซึ่งเขาระวังให้มีระยะห่างสม่ำเสมอกัน ตาม Tschichold สร้างคุณภาพนี้ได้ไม่ทันทีกอด โดย compositors "ทุกวันฉันได้ลุยไมล์การแก้ไข (มักสิบหนังสือทุกวัน) ผมทำตรายาง: 'ป้อนกล่องช่องว่างตัวอักษรตามค่าการแสดงผล' มันได้ทั้งหมดถูกละเว้น compositors มือยังคงออกเมืองหลวงในชื่อหน้า (ออพติคอลระยะห่างสำคัญ) พื้นที่ มีช่องว่างของความหนาที่เท่ากัน" [3]พร้อมกับ Sans เหงือก Tschichold ได้ใช้ Monotype Bembo เซ็นทอร์ Monotype (โดยบรูซโรเจอร์ส) และแบบตัวพิมพ์ Perpetua ของเหงือก [4]ที่ครอบคลุมตามอัตราส่วนทอง (7⅛ 4⅜"ลอก" 111 มม. × 181 มม.) สำหรับของเพนกวินโดดเด่นส้มสี Tschichold แทนที่ ด้วยโทนอุ่น [5]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ม.ค. Tschichold ม.ค. Tschichold (2 เมษายน 1902 ไลพ์ซิก, เยอรมนี - 11 สิงหาคม 1974 Locarno วิตเซอร์แลนด์) เป็นผ้าขี้ริ้วออกแบบหนังสือครูและนักเขียน. ชีวิตTschichold เป็นบุตรชายของ signwriter จังหวัดและเขาได้รับการฝึกอบรมในการประดิษฐ์ตัวอักษร พื้นหลังนี้ช่างฝีมือและการฝึกอบรมการประดิษฐ์ตัวอักษรทำให้เขาแตกต่างจากเกือบทุกอื่น ๆ ที่ระบุไว้ typographers ของเวลาเนื่องจากพวกเขาได้รับการฝึกฝนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ในงานสถาปัตยกรรมหรือศิลปกรรม นอกจากนี้ยังอาจช่วยอธิบายได้ว่าทำไมเขาไม่เคยทำงานกับเอกสารที่ทำด้วยมือและแบบอักษรที่กำหนดเองเป็น typographers จำนวนมากได้แทนที่จะเลือกที่จะใช้แบบอักษรหุ้นในทางเลือกที่ระมัดระวังจากหุ้นกระดาษเชิงพาณิชย์. หลังจากการเลือกตั้งของฮิตเลอร์ในประเทศเยอรมนีนักออกแบบทุกคนจะได้ลงทะเบียนกับ กระทรวงวัฒนธรรมและโพสต์การเรียนการสอนทั้งหมดถูกคุกคามสำหรับทุกคนที่ได้รับการเห็นด้วยกับลัทธิคอมมิวนิสต์ ไม่นานหลังจากนั้น Tschichold ได้รับการเรียนการสอนขึ้นโพสต์ในมิวนิคตามคำสั่งของพอลเนอร์ที่พวกเขาทั้งสองถูกประณามว่าเป็น "วัฒนธรรม Bolshevists" สิบวันหลังจากพวกนาซีเพิ่มขึ้นสู่อำนาจมีนาคม 1933, Tschichold และภรรยาของเขาถูกจับ ในระหว่างการจับกุมผู้โพสต์ของสหภาพโซเวียตที่พบในแฟลตของเขาหล่อเขาอยู่ภายใต้ความสงสัยของการทำงานร่วมกันกับคอมมิวนิสต์ สำเนาทั้งหมดของหนังสือ Tschichold ถูกยึดโดยนาซี "สำหรับการป้องกันของชาวเยอรมัน". [อ้างจำเป็น] หลังจากหกสัปดาห์ที่ผ่านมาตำรวจอย่างใดพบว่าเขาตั๋วสำหรับวิตเซอร์แลนด์และเขาและครอบครัวของเขามีการจัดการที่จะหลบหนีนาซีเยอรมนีในสิงหาคม 1933 นอกเหนือจากสองเข้าพักระยะยาวในประเทศอังกฤษในปี 1937 (ตามคำเชิญของเพนโรสประจำปี) และ 1947-1949 (ตามคำเชิญของ Ruari แมคลีนที่ผ้าขี้ริ้วอังกฤษกับคนที่เขาทำงานเกี่ยวกับการออกแบบของหนังสือเพนกวิน) Tschichold อาศัยอยู่ใน วิตเซอร์แลนด์ใช้เวลาที่เหลือของชีวิตของเขา ม.ค. Tschichold ตายในโรงพยาบาลที่ Locarno ในปี 1974 [1] การออกแบบTschichold ได้แปลงเป็นหลักการออกแบบสมัยใหม่ในปี 1923 หลังจากการเยี่ยมชมครั้งแรกที่จัดแสดงนิทรรศการมาร์ Bauhaus เขาได้กลายเป็นผู้สนับสนุนชั้นนำของการออกแบบสมัยใหม่: ครั้งแรกกับผู้มีอิทธิพล 1925 เสริมนิตยสาร; แล้วนิทรรศการส่วนตัว 1927; แล้วกับการทำงานของเขาตั้งข้อสังเกตมากที่สุดตายอู Typographie หนังสือเล่มนี้เป็นแถลงการณ์ของการออกแบบที่ทันสมัยในการที่เขาประณามรูปแบบอักษรทั้งหมด แต่ซอง-serif (เรียกว่า Grotesk ในประเทศเยอรมนี) นอกจากนี้เขายังได้รับการสนับสนุนการออกแบบที่ไม่ได้เป็นศูนย์กลาง (เช่นบนหน้าชื่อ) และประมวลผลหลายกฎการออกแบบสมัยใหม่อื่น ๆ เขาสนับสนุนการใช้กระดาษขนาดมาตรฐานสำหรับทุกเรื่องที่พิมพ์และทำให้บางส่วนของคำอธิบายที่ชัดเจนครั้งแรกของการใช้งานที่มีประสิทธิภาพของขนาดและน้ำหนักที่แตกต่างกันของชนิดในการสั่งซื้ออย่างรวดเร็วและง่ายดายถ่ายทอดข้อมูล หนังสือเล่มนี้ตามมาด้วยชุดของคู่มือการปฏิบัติเกี่ยวกับหลักการของการพิมพ์สมัยใหม่ที่มีอิทธิพลกว้างในหมู่คนงานธรรมดาและเครื่องพิมพ์ในเยอรมนี แต่แม้จะมีการเข้าชมของเขาไปยังประเทศอังกฤษก่อนที่สงครามเพียงประมาณสี่บทความโดย Tschichold ได้รับการแปลเป็นภาษาอังกฤษโดยปี 1945 แม้ว่าตายอู Typographie ยังคงคลาสสิก Tschichold ช้าละทิ้งความเชื่อของเขาแข็งจากทั่ว 1932 เป็นต้นไป (เช่นอักษร Saskia ของเขา 1932 และการยอมรับของเขาในรูปแบบอักษรโรมันคลาสสิกสำหรับร่างกายชนิด) ในขณะที่เขาเดินกลับไปทางคลาสในการออกแบบการพิมพ์. [อ้างจำเป็น] หลังจากนั้นเขาก็ประณามตายอู Typographie เป็นมากเกินไป นอกจากนี้เขายังไปไกลเท่าที่จะประณามการออกแบบสมัยใหม่โดยทั่วไปว่าเป็นเผด็จการฟาสซิสต์และโดยเนื้อแท้. ระหว่าง 1947-1949 Tschichold อาศัยอยู่ในประเทศอังกฤษที่เขาคุมการออกแบบของหนังสือปกอ่อน 500 เผยแพร่โดยเพนกวินหนังสือออกจากพวกเขากับชุดมาตรฐานของกฎการพิมพ์, กฎองค์ประกอบเพนกวิน. [3] แม้ว่าเขาจะให้หนังสือเพนกวิน (โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงที่ Pelican) ดูแบบครบวงจรและการบังคับใช้จำนวนมากของการปฏิบัติการพิมพ์ที่ได้รับอนุญาตในวันนี้เขาได้รับอนุญาตให้ลักษณะของการทำงานแต่ละคนที่จะกำหนดลักษณะของมีที่แตกต่างกัน ครอบคลุมและชื่อหน้า ในการทำงานให้กับ บริษัท ที่ทำให้ราคาถูกปกอ่อนมวลตลาดเขาได้รับต่อไปนี้สายของการทำงานในรูปแบบที่นิยมวัฒนธรรมราคาถูก (เช่นโปสเตอร์ภาพยนตร์) ใช่หรือไม่เพราะเขาได้ติดตามเสมอในอาชีพของเขา. [อ้างจำเป็น] ละทิ้งหลักการของเขาสมัย หมายความว่าแม้เขาจะอาศัยอยู่ในสวิตเซอร์หลังสงครามเขาก็ไม่ได้อยู่ที่ศูนย์กลางของหลังสงครามสวิสอักษรศิลป์นานาชาติสไตล์ ประทับใจจากการใช้จริงหรืออักษรนีโอพิลึกซึ่งเขาเห็นว่าการฟื้นตัวของรุ่นต่ำการออกแบบการสำรวจของเขาในรูปแบบอักษรในการโฆษณาจงใจไม่ได้พูดถึงการออกแบบดังกล่าวไม่มีการบันทึกเพื่อการอ้างอิงถึง 'รอดจากยุคศตวรรษ ที่มีความสุขเมื่อเร็ว ๆ นี้ความนิยมสั้น. [4] Typefaces ระหว่าง 1926 และ 1929 เขาได้รับการออกแบบเป็น "ตัวอักษรสากล" ในการทำความสะอาด multigraphs น้อยและการสะกดคำที่ไม่ออกเสียงในภาษาเยอรมัน ยกตัวอย่างเช่นเขาคิดค้นแบรนด์ตัวละครใหม่ที่จะมาแทนที่ multigraphs ม CH และ SCH ความตั้งใจของเขามีการเปลี่ยนแปลงระบบการสะกดคำโดยการเปลี่ยน eu กับอ้อย w, ด้วย v, z กับทีเอส สระยาวถูกระบุด้วยสระด้านล่างพวกเขาแม้ว่าเครื่องหมายก็ยังคงดังกล่าวข้างต้น ตัวอักษรที่ถูกนำเสนอในแบบอักษรอย่างใดอย่างหนึ่งซึ่งเป็นซอง-serif และไม่มีตัวพิมพ์ใหญ่. Typefaces Tschichold การออกแบบรวมถึง: •การขนส่ง (1931) • Saskia (1931/1932) •ซุส (1931) • Sabon (1966/1967) [1] ตั้งชื่อตามฌา Sabon. Sabon ถูกออกแบบให้เป็นแบบอักษรที่จะให้ทำสำเนาเดียวกันทั้ง Monotype และระบบพิมพ์หิน มันถูกใช้ในช่วงต้นหลังจากที่ปล่อยโดยแบรดบูรี่ ธ อมป์สันที่จะตั้ง Washburn วิทยาลัยพระคัมภีร์ A "Sabon ถัดไป" ได้รับการปล่อยตัวในภายหลังโดยพิมพ์หินเป็น 'การตีความของ Sabon เดิมของ Tschichold. ม.ค. Tschichold และเพนกวินองค์ประกอบกฎเพนกวินกฎประกอบเป็นแนวทางที่เขียนโดยผ้าขี้ริ้วม.ค. Tschichold สำหรับการใช้งานในการแต่งหน้าและตัวอักษรของหนังสือเพนกวิน กฎระเบียบที่ถูกเป็นตัวเป็นตนในหนังสือเล่มเล็กหน้าสี่คำแนะนำสำหรับการพิมพ์บรรณาธิการและ compositors หนังสือเล่มเล็กที่มีหัวสำหรับแง่มุมต่าง ๆ ขององค์ประกอบ: องค์ประกอบข้อความ; เยื้องของย่อหน้า; เครื่องหมายวรรคตอนและการสะกดคำ; เมืองหลวงเมืองหลวงขนาดเล็กและตัวเอน; อ้างอิงและเชิงอรรถ; ปึก; การพิมพ์ของละคร; พิมพ์บทกวี; Make-up. นอกเหนือจากชุดเฉพาะของแนวทาง Tschichold ทำให้มีการเปลี่ยนแปลงต่อไปเพนกวินมาตรฐานกราฟิก นกเพนกวินที่รู้จักกันดีสำหรับหนังสือที่ครอบคลุมมาตรฐานและรูปแบบเช่นเดียวกับความหลากหลายของมาตรฐานที่. [1] เพนกวินหนังสือก่อตั้งโดยอัลเลนเลนในปี 1935 [2] ดูพื้นฐานของเพนกวินก่อตั้งขึ้นก่อนที่จะนำมาเลน Tschichold เพื่อเพนกวิน ในช่วงปลายทศวรรษที่ 1940 ในฐานะหัวหน้าของการพิมพ์และการผลิต Tschichold อยู่ในประเทศอังกฤษที่เพนกวินระหว่างปี 1947 และ 1949 ก่อนจะกลับไปวิตเซอร์แลนด์. มาตรฐาน Tschichold ของเพนกวินครอบคลุมองค์ประกอบเอาหลักที่มีอยู่และการกลั่นพวกเขาสายตาและการกลั่นการจัดเรียงของพวกเขา ภายใต้ Tschichold ครอบคลุมรวมถึงการใช้งานของกิลล์เอริคกิลล์ของอักษร Sans ซึ่งเขาระวังจะมีการเว้นระยะเท่ากัน ตามที่ Tschichold สร้างคุณภาพนี้ไม่ได้กอดทันทีโดย compositors นั้น "ทุกวันผมต้องลุยไมล์ของการแก้ไข (มักสิบหนังสือทุกวัน) ผมมีตรายางทำ: '. เกลี่ยพื้นที่ตัวอักษรตามค่าภาพของพวกเขา มันก็ไม่สนใจทั้งหมด; compositors มือยังคงออกจากพื้นที่เมืองหลวงที่ชื่อเพจ (ที่ระยะห่างแสงเป็นสิ่งจำเป็น) ที่มีช่องว่างของความหนาเท่ากัน. "[3] พร้อมกับ Gill Sans, Tschichold ทำให้การใช้ Monotype อัครสังฆราช, Monotype เซนทอร์ (บรูซโรเจอร์ส) และ อักษร Perpetua เหงือก. [4] ครอบคลุมสอดคล้องกับอัตราส่วนทองคำ (4⅜ "×7⅛" 111mm × 181mm) สีส้มโดดเด่นเพนกวินของ Tschichold แทนที่มันด้วยโทนสีที่อบอุ่น. [5]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แจน tschichold

แจน tschichold ( 2 เมษายน 1902 Leipzig , เยอรมนี– 11 สิงหาคม 2517 Locarno สวิตเซอร์แลนด์ ) เป็นผู้เชี่ยวชาญการพิมพ์ , ออกแบบหนังสือ , ครูและนักเขียน

ชีวิต
tschichold เป็นลูกของ signwriter ส่วนภูมิภาค และเขาได้ถูกฝึกคัดลายมือ มันช่างโบราณพื้นหลังและชุดฝึก เขาแตกต่างจากเกือบทุกอื่น ๆที่ระบุไว้ typographers ของเวลาเพราะเขาย่อมได้รับการฝึกฝนใน สถาปัตยกรรม หรือ ศิลปกรรม . นอกจากนี้ยังอาจช่วยอธิบายได้ว่า ทำไมเขาไม่เคยทำงานกับเอกสาร งานแฮนด์เมดแบบอักษรที่กำหนดเองมาก typographers , พอใจแทนเพื่อใช้ในการเลือกหุ้นแบบระมัดระวัง จากกระดาษหุ้นธุรกิจ .
หลังการเลือกตั้งของฮิตเลอร์ในเยอรมนี , นักออกแบบต้องลงทะเบียนกับกระทรวงวัฒนธรรมโพสต์ทั้งหมดถูกคุกคามและการสอนสำหรับใครที่ขี้สงสารกับลัทธิคอมมิวนิสต์ หลังจากมีการ tschichold ขึ้นโพสต์ในมิวนิกตามโองการของพอล เรนเนอร์ พวกเขาทั้งสองถูกประณามว่าเป็น " bolshevists ทางวัฒนธรรม " สิบวันหลังจากที่นาซีเพิ่มขึ้นสู่อำนาจในเดือนมีนาคม 1933 tschichold และภรรยาของเขาถูกจับ ในระหว่างการจับกุม โปสเตอร์โซเวียตถูกพบในแฟลตของเขาหล่อเขาข้อหาร่วมกันกับพวกคอมมิวนิสต์ สำเนาทั้งหมดของหนังสือ tschichold ก็ถูกยึดโดยนาซี " สำหรับการป้องกันของประชาชนเยอรมัน " . [ อ้างอิงที่จำเป็น ] หลังจากหกสัปดาห์ ตำรวจได้พบเขาตั๋วสวิตเซอร์แลนด์ เขาและครอบครัวของเขาหนีนาซีเยอรมนีในเดือนสิงหาคม 1933
นอกเหนือจากสองยาวอยู่ในอังกฤษ 2480 ( ตามคำเชิญของ Penrose ประจำปี ) และ 1947 – 1949 ( ตามคำเชิญของ ruari McLean , ผู้เชี่ยวชาญการพิมพ์ อังกฤษกับผู้ที่เขาเคยทำงานในการออกแบบของหนังสือเพนกวิน ) , tschichold อาศัยอยู่ในประเทศสวิตเซอร์แลนด์สำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของเขา แจน tschichold ตายในโรงพยาบาล ใน โลการ์โน ในปี 1974 [ 1 ]


ออกแบบtschichold ได้แปลงเป็นหลักการออกแบบสมัยใหม่ใน ค.ศ. 1923 หลังจากการเยี่ยมชมครั้งแรก Weimar Bauhaus Exhibition เขาเป็นผู้สนับสนุนชั้นนำของการออกแบบสมัยใหม่ : ครั้งแรกกับการเสริม 2468 นิตยสารทรงอิทธิพลแล้ว 1927 นิทรรศการส่วนตัว แล้วกับเขามากที่สุดสังเกตงานตาย นู typographie . หนังสือเล่มนี้เป็นแถลงการณ์ของการออกแบบที่ทันสมัยที่เขาประณามทุกชนิดแต่ Sans serif ( เรียกว่า grotesk ในเยอรมัน ) นอกจากนี้เขายังได้รับการออกแบบที่ไม่เน้น ( เช่น ชื่อหน้า ) ประมวลกฎหมายและกฎการออกแบบสมัยใหม่มาก ๆ เขาสนับสนุนการใช้กระดาษขนาดมาตรฐานทั้งหมดที่พิมพ์เรื่องและให้บางส่วนของคำอธิบายที่ชัดเจนของการใช้ประสิทธิภาพของขนาดและน้ำหนักของประเภทเพื่อให้รวดเร็วและง่ายดายการถ่ายทอดข้อมูล หนังสือเล่มนี้ตามด้วยชุดของคู่มือปฏิบัติในหลักการเขียนตัวอักษร ซึ่งมีหลากหลายอิทธิพลในหมู่คนงานธรรมดา และเครื่องพิมพ์ในเยอรมัน แต่แม้จะมีการเยี่ยมชมของเขาไปยังประเทศอังกฤษก่อนสงครามเพียงประมาณสี่บทความโดย tschichold ได้ถูกแปลเป็นภาษาอังกฤษในปี 1945 .
ถึงแม้ว่า typographie นอยตายยังคงคลาสสิก tschichold ช้าๆทิ้งความเชื่อของเขาแข็งจาก 2475 เป็นต้นมา เช่น เขา saskia เพย์แพล พ.ศ. 2475 และได้รับการยอมรับของผู้ใช้งานโรมันคลาสสิกสำหรับประเภทของร่างกาย ) ขณะที่เขาย้ายกลับไปสู่คลาสสิกในการออกแบบการพิมพ์[ อ้างอิงที่จำเป็น ] ต่อมาเขาประณาม typographie นอยตายเกินไป เขายังไปไกลเท่าที่จะตำหนิการออกแบบสมัยใหม่โดยทั่วไปเป็นเผด็จการฟาสซิสต์และโดยเนื้อแท้ .
ระหว่าง 1947 – 1949 tschichold อาศัยอยู่ในอังกฤษที่เขาดูแลออกแบบ 500 ปกอ่อนเผยแพร่โดยหนังสือเพนกวิน , ออกจากพวกเขาด้วยการตั้งค่ามาตรฐานของกฎการพิมพ์ เพนกวิน องค์ประกอบ กฎ[ 3 ] แม้ว่าเขาให้หนังสือเพนกวิน ( โดยเฉพาะช่วงนกกระทุง ) สำหรับดูและบังคับใช้หลายของพิมพ์ แนวทางปฏิบัติที่นำมาให้วันนี้เขาปล่อยให้ธรรมชาติของแต่ละงาน เพื่อบอกลักษณะ มีครอบคลุมหลากหลายและชื่อหน้า ในการทำงานสำหรับ บริษัท ที่ทำให้ปกอ่อนตลาดมวลราคาถูก เขาติดตามการทำงานในราคาถูกรูปแบบวัฒนธรรมยอดนิยม ( เช่นโปสเตอร์ภาพยนตร์ ) - เขามักจะติดตามในช่วงอาชีพของเขา . อ้างอิง [ จำเป็น ]
บุพการีของเขาหลักการสมัยใหม่หมายถึง แม้ว่าเขาจะอยู่ในประเทศสวิตเซอร์แลนด์ หลังจากสงคราม เขาไม่ได้อยู่ที่ศูนย์กลางของโพสต์ - สงครามชาวสวิส อินเตอร์เนชั่นแนล พิมพ์ลีลา ผิดหวังโดยการใช้ความจริงหรือชนิดพิสดาร นีโอ ซึ่งเขาเห็นว่าการฟื้นตัวของรูปแบบการออกแบบที่ไม่ดีการสำรวจของไทป์เฟซในโฆษณาจงใจทำให้ไม่มีการกล่าวถึง เช่น ลาย บันทึกเพื่อการอ้างอิงถึง ' รอดจากในศตวรรษที่สิบเก้าซึ่งเพิ่งได้เพลิดเพลินกับความนิยมในช่วงสั้น ๆ ' [ 4 ]

ระหว่างผู้ใช้งานและ 2469 1929 เขาออกแบบเป็น " สากลอักษร " เพื่อล้างและไม่กี่ multigraphs สัทศาสตร์การสะกดในเยอรมัน ภาษา ตัวอย่างเช่นเขาสร้างแบรนด์ใหม่อักขระแทนที่ multigraphs CH และ Sch . เขาตั้งใจที่จะเปลี่ยนการสะกดโดยมีระบบแทน EU กับโอยิ W กับ V , และ Z กับ TS เสียงสระยาวถูกระบุโดยการถ่ายทอดทางกรรมพันธุ์ ด้านล่าง พวกเขา แม้ว่าเครื่องหมายอยู่ข้างบน ตัวอักษรที่ถูกเสนอในหนึ่งตัวอักษรซึ่ง Sans serif และไม่มีตัวอักษรใหญ่ ชนิด tschichold รวม :

ออกแบบบริการขนส่ง ( 1931 )
- saskia ( 1931 / 2475 )
- ซุส ( 1931 )
- sabon ( 1966 / 1967 ) [ 1 ] , ชื่อหลังจากที่ Jacques sabon .
sabon ถูกออกแบบให้เป็นตัวอักษรที่จะให้ซ้ำเหมือนกัน ทั้งบรรพชิต และระบบไลโนไทป์ . มันถูกใช้ในช่วงต้นหลังจากปล่อยโดย แบรดบิวรี่ ธอมป์สัน ตั้งค่า Washburn วิทยาลัยพระคัมภีร์" sabon ต่อไป " ภายหลังถูกปล่อยตัวโดยไลโนไทป์เป็น ' ตีความ ' tschichold เดิม sabon


แจน tschichold และ

เพนกวินเพนกวินกฎองค์ประกอบองค์ประกอบกฎเป็นแนวทางที่เขียนโดยผู้เชี่ยวชาญการพิมพ์ ม.ค. tschichold เพื่อใช้ในการแต่งหน้าและตัวอักษรของเพนกวินหนังสือกฎถูกรวบรวมไว้ในหนังสือเล่มเล็กพิมพ์สี่หน้าของคำแนะนำสำหรับบรรณาธิการและ compositors . หนังสือรวม 4 ด้านต่างๆขององค์ประกอบ : องค์ประกอบของข้อความ การเยื้องของย่อหน้า ; เครื่องหมายวรรคตอนและการสะกดคำ ; เมืองหลวง , เมืองหลวง , ขนาดเล็กและตัวเอียง ; อ้างอิงและเชิงอรรถ ; folios ; พิมพ์เล่น ; พิมพ์บทกวี ;
ทําขึ้นนอกจากชุดนี้เฉพาะของแนวทาง tschichold เปลี่ยนแปลงต่อไปเพนกวินมาตรฐานกราฟิก เพนกวินเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับครอบคลุมหนังสือมาตรฐานและรูปแบบเช่นเดียวกับความหลากหลายของมาตรฐาน [ 1 ]

เพนกวินหนังสือก่อตั้งขึ้นโดยอัลเลนเลนในปี 1935 .