In the Discourse on the Origins of

In the Discourse on the Origins of Inequality Rousseau imagines a multi-stage evolution of humanity from the most primitive condition to something like a modern complex society. At each step of this evolution human beings change their material and psychological relations to one another and, correspondingly, their conception of themselves, or what Rousseau calls the “sentiment of their existence.” According to this narrative, humans live basically solitary lives in the original state of the human race, since they do not need one another to provide for their material needs. The human race barely subsists in this condition, chance meetings between proto-humans are the occasions for copulation and reproduction, child-care is minimal and brief in duration. If humans are naturally good at this stage of human evolution, their goodness is merely a negative and amounts to the absence of evil. In this story, human beings are distinguished from the other creatures with which they share the primeval world only by two characteristics: freedom, and perfectibility. Freedom, in this context, is simply the ability not to be governed solely by appetite; perfectibility is the capacity to learn and thereby to find new and better means to satisfy needs. Together, these characteristics give humans the potential to achieve self-consciousness, rationality, and morality. Nevertheless, it will turn out that such characteristics are more likely to condemn them to a social world of deception, dissimulation, dependence, oppression, and domination.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในวาทกรรมบนจุดเริ่มต้นของอสมการ Rousseau จินตนาการ-วิวัฒนาการหลายขั้นตอนของมนุษย์จากสภาพดั้งเดิมที่สุดเป็นเหมือนสังคมซับซ้อนทันสมัย ในแต่ละขั้นตอนของวิวัฒนาการนี้ มนุษย์เปลี่ยนวัสดุและความสัมพันธ์ทางจิตใจของพวกเขาหนึ่ง และ เรียบ ความคิดของตัวเอง หรืออะไร Rousseau เรียกราคา "ความเชื่อมั่นของการดำรงอยู่ของพวกเขา" ตามนี้เล่าเรื่อง มนุษย์ปัจเจกโดยทั่วไปชีวิตอยู่ในสภาพเดิมของมนุษย์ เนื่องจากพวกเขาไม่จำเป็นอื่นสำหรับ วัสดุของพวกเขาต้องการ มนุษย์แทบ subsists ในสภาพนี้ โอกาสประชุมระหว่างมนุษย์โปรโตเป็นโอกาสปี้ และเป็นการทำซ้ำ สวัสดิการน้อยที่สุด และในระยะเวลาสั้น ๆ ถ้ามนุษย์มีธรรมชาติที่ดีในขั้นตอนของวิวัฒนาการของมนุษย์ ความดีของพวกเขาเป็นเพียงการลบและยอดการขาดของความชั่วร้าย ในเรื่องนี้ มนุษย์จะแตกต่างจากสัตว์อื่น ๆ ที่พวกเขาร่วมโลกดึกดำบรรพ์เท่านั้น โดยลักษณะที่สอง: เสรีภาพ และ perfectibility เสรีภาพ ในบริบทนี้ เป็นเพียงความไม่เป็นไปตามความอยากอาหาร perfectibility เป็นกำลังเรียนรู้ และดังนั้นจึงหาวิธีใหม่ และดีกว่าเพื่อตอบสนองความต้องการ กัน ลักษณะเหล่านี้ให้มนุษย์ศักยภาพในการบรรลุ self-consciousness, rationality และศีลธรรม อย่างไรก็ตาม มันจะเปิดออกว่า ลักษณะดังกล่าวมีแนวโน้มที่จะพิพากษาพวกเขาสู่โลกสังคมหลอกลวง dissimulation พึ่งพา กดขี่ และการครอบงำทางการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในวาทกรรมเกี่ยวกับต้นกำเนิดของความไม่เท่าเทียมกันรูสโซส์นึกวิว​​ัฒนาการแบบหลายขั้นตอนของมนุษยชาติจากสภาพดั้งเดิมที่สุดเพื่อสิ่งที่ต้องการสังคมที่ซับซ้อนที่ทันสมัย ในขั้นตอนของการวิวัฒนาการนี​​้ในแต่ละมนุษย์เปลี่ยนวัสดุของพวกเขาและความสัมพันธ์ทางจิตวิทยากับอีกคนหนึ่งและตามลําดับความคิดของพวกเขาเองหรือสิ่งที่รูสโซเรียกว่า "ความเชื่อมั่นของการดำรงอยู่ของพวกเขา." ตามที่เล่าเรื่องนี้มนุษย์มีชีวิตที่โดดเดี่ยวโดยทั่วไปใน สภาพเดิมของเผ่าพันธุ์มนุษย์เนื่องจากพวกเขาไม่จำเป็นต้องมีอีกคนหนึ่งที่จะให้ความต้องการวัสดุของพวกเขา การแข่งขันของมนุษย์แทบจะมีอายุอยู่ในสภาพนี้โอกาสที่การประชุมระหว่างมนุษย์โปรโอกาสในการมีเพศสัมพันธ์และการทำสำเนา, ดูแลเด็กมีน้อยและสั้นในระยะเวลา ถ้ามนุษย์เป็นธรรมชาติที่ดีในขั้นตอนของการวิวัฒนาการของมนุษย์ความดีของพวกเขาเป็นเพียงเชิงลบและจำนวนเงินที่ขาดหายไปของความชั่วร้าย ในเรื่องนี้มนุษย์มีความโดดเด่นจากสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ที่พวกเขาร่วมกันในโลกดึกดำบรรพ์โดยเฉพาะสองลักษณะ: เสรีภาพและ perfectibility เสรีภาพในบริบทนี้เป็นเพียงความสามารถในการที่จะไม่ได้รับการควบคุมความอยากอาหาร แต่เพียงผู้เดียวโดย; perfectibility คือความสามารถในการเรียนรู้และจึงจะหาวิธีการใหม่และดีกว่าที่จะตอบสนองความต้องการ ร่วมกันลักษณะเหล่านี้ให้มนุษย์มีศักยภาพที่จะประสบความสำเร็จด้วยตัวเองมีสติมีเหตุผลและศีลธรรม แต่มันจะเปิดออกว่าลักษณะดังกล่าวมีแนวโน้มที่จะประณามพวกเขาไปสู่​​โลกของการหลอกลวงทางสังคม, การอำพราง, การพึ่งพาอาศัยกัน, การกดขี่และการครอบงำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในวาทกรรมเกี่ยวกับต้นกำเนิดของความไม่เท่าเทียมกัน รูโซจินตนาการซึ่งวิวัฒนาการของมนุษยชาติจากสภาพดั้งเดิมที่สุดเหมือนที่ทันสมัยซับซ้อนของสังคม ในแต่ละขั้นตอนของวิวัฒนาการมนุษย์เปลี่ยนวัสดุและจิตวิทยาความสัมพันธ์อีกแบบหนึ่ง และต้องกัน , ความคิดของพวกเขาเองหรืออะไร รุซโซ่ เรียก “เชื่อมั่นของการดำรงอยู่ของพวกเขา" จากการเล่าเรื่องนี้ มนุษย์ใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยวโดยทั่วไปในสถานะเดิมของมนุษย์ เนื่องจากพวกเขาไม่ต้องพึ่งพาอาศัยกันเพื่อให้วัสดุของพวกเขาต้องการ มนุษย์แทบจะ subsists ในเงื่อนไขนี้ โอกาสที่การประชุมระหว่างก่อนมนุษย์เป็นโอกาสสำหรับการร่วมรัก และการสืบพันธุ์ การดูแลลูกน้อยและสั้น ๆในเวลาถ้ามนุษย์มีธรรมชาติอยู่แล้วในขั้นตอนของวิวัฒนาการมนุษย์ พระเจ้าของพวกเขาเป็นเพียงลบปริมาณและการขาดงานของความชั่วร้าย ในเรื่องราวนี้ มนุษย์แตกต่างจากสิ่งมีชีวิตอื่น ๆที่พวกเขาแบ่งปันโลกบรรพกาลเพียงสองลักษณะ : เสรีภาพและ perfectibility . เสรีภาพ ในบริบทนี้เป็นเพียงความสามารถที่จะควบคุมความอยากอาหาร แต่เพียงผู้เดียว ;perfectibility มีความสามารถที่จะเรียนรู้ และเพื่อที่จะหาวิธีการใหม่และดีกว่าที่จะตอบสนองความต้องการ ด้วยกัน คุณลักษณะเหล่านี้ทำให้มนุษย์ศักยภาพให้ตนเอง มีเหตุผล และมีคุณธรรม แต่มันจะเปิดออกว่าลักษณะดังกล่าวมีแนวโน้มที่จะตำหนิพวกเขาไปยังสังคมโลกของการหลอกลวง , มารยา , การพึ่งพาการกดขี่ , และการปกครอง