The Eagle versus the DragonIan Brem

The Eagle versus the Dragon
Ian Bremmer has rightly observed that the United States and China are growing dangerously
hostile towards one another. He posed the question whether this could be worse than the
Cold War (Bremmer 2010). The fact that the “list of irritants” in Sino-U.S. relations has grown
in recent years seems to validate Bremmer’s point. For example, back in 2010, burgeoning
bilateral tensions almost led to a trade and currency war. U.S. Treasury Secretary Timothy
Geithner claimed that China’s refusal to rapidly increase the value of its currency was hurting
America’s economic recovery. Rejecting the claim, Chinese leaders stressed that the
United States was wrong to blame China for its economic woes (Yong 2010). On top of this,
the United States accused China of failing to protect the intellectual property of foreign
companies. But economic issues were not the only flashpoints in Sino-U.S. relations. The
two countries disagreed over sanctions against Iran in regards to its nuclear program. The
United States kept a watchful eye on political developments in North Korea—a country
which has enjoyed a special relationship with China. Meanwhile, China criticized the United
States for interfering in the Sino-Japanese conflict concerning the dispute over the ownership
of the Diaoyu/Senkaku islands—the issue that stole the limelight during the 17th
ASEAN Summit in Hanoi in late October 2010. In the Southeast Asian context, the United
1
Pavin Chachavalpongpun — Thailand in Sino-U.S. Rivalry
States was uneasy about the closeness between the Chinese leaders and their counterparts
in Myanmar, Cambodia and Laos. Besides which, the resurgence of the territorial disputes in
the South China Sea, which involve China, Taiwan and four members of ASEAN—Vietnam,
Malaysia, Brunei and the Philippines—has threatened peace and security in the region. The
United States perceived the ongoing conflict as a threat to its own interest, namely, the
right to freely navigate the disputed area. Then-U.S. Secretary of State Hillary Clinton called
the conflict “a leading diplomatic priority” for the United States during the ASEAN Regional
Forum (ARF) meeting in Vietnam in July 2010 (Ten Kate & Gaouette 2010). In 2012, China
proved that its influence in Cambodia was well established when Beijing was able to convince
Phnom Penh not to permit the issuance of the Joint Communiqué which contained
references to the South China Sea not entirely favorable to China. This was the first time in
ASEAN’s history that a joint communiqué was not released in the closing stages of a conference.

But these problems are merely symptoms of troubled Sino-U.S. relations. The real cause of
the problems lies in the power struggle between the two powers, one of which seeks to
maintain its status as the world’s sole superpower while the other has emerged as a new
challenger to the current international order. This essay concurs with the widespread belief
that China’s economic and military rise will inevitably shift the regional order that the
United States has helped to sustain since the end of the Cold War. John Mearsheimer argued
in 2005 that “A much more powerful China can also be expected to try to push the United States out
of the Asia-Pacific region, in much the same way as the United States pushed the European great powers
out of the Western Hemisphere in the nineteenth century” (Mearsheimer 2005). Southeast Asia
has evidently become a battlefield in the fiercely competitive power game between the
United States and China, as both have tried, through different methods and strategies, to
retain their domination over countries in the region (Bert 2003: 83). There is a possibility
that China may use its newly gained capabilities to defy the American claim to leadership,
particularly in Southeast Asia, and to reestablish regional hegemony of its own. Indeed,
China has already extended its influence on neighboring states that were previously dominated
by U.S. interests, including Thailand (Vogelmann 2008: 2; Khalilzad et al 1999: 70).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อีเกิลเมื่อเทียบกับมังกร
เอียน Bremmer ได้ตั้งข้อสังเกตอย่างถูกต้องว่าสหรัฐฯและจีนมีการเจริญเติบโตอันตราย
ที่เป็นมิตรต่อกัน เขาตั้งคำถามว่าเรื่องนี้อาจจะเลวร้ายยิ่งกว่า
สงครามเย็น (Bremmer 2010) ความจริงที่ว่า "รายการของการระคายเคือง" ในความสัมพันธ์ของสหรัฐชิโนมีการเติบโต
ในปีที่ผ่านมาดูเหมือนว่าจะตรวจสอบจุด Bremmer ของ ยกตัวอย่างเช่นการกลับมาในปี 2010 ที่กำลังบูม
ตึงเครียดทวิภาคีเกือบนำไปสู่การค้าและสกุลเงินของสงคราม กระทรวงการคลังสหรัฐเลขานุการ Timothy
Geithner อ้างว่าการปฏิเสธของจีนที่จะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วค่าของสกุลเงินของตนถูกทำร้าย
การฟื้นตัวทางเศรษฐกิจของอเมริกา ปฏิเสธการเรียกร้องผู้นำจีนเน้นว่า
สหรัฐอเมริกาเป็นความผิดพลาดที่จะตำหนิประเทศจีนสำหรับเศรษฐกิจของมัน (ยง 2010) บนนี้,
สหรัฐอเมริกากล่าวหาว่าจีนล้มเหลวในการปกป้องทรัพย์สินทางปัญญาของต่างประเทศ
บริษัท แต่ปัญหาเศรษฐกิจไม่ได้เป็นเพียงจุดวาบไฟในความสัมพันธ์ของสหรัฐชิโน
สองประเทศไม่เห็นด้วยกับการลงโทษกับอิหร่านในเรื่องที่เกี่ยวกับโครงการนิวเคลียร์ของตน
สหรัฐอเมริกายังคงจับตามองในการพัฒนาทางการเมืองในเกาหลีเหนือเป็นประเทศ
ที่มีความสุขความสัมพันธ์พิเศษกับประเทศจีน ขณะที่จีนวิพากษ์วิจารณ์ประเทศ
สหรัฐอเมริกามีการแทรกแซงในความขัดแย้ง Sino- ญี่ปุ่นเกี่ยวกับการโต้เถียงกันในเรื่องการเป็นเจ้าของ
ของหมู่เกาะเตียวหยูที่ / เซนกากุปัญหาที่ขโมยไฟแก็ซในช่วง 17
ประชุมสุดยอดอาเซียนในกรุงฮานอยในช่วงปลายเดือนตุลาคม 2010 ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ บริบทประเทศ
1
Pavin Chachavalpongpun - ประเทศไทย Sino-US การแข่งขัน
สหรัฐอเมริกาก็ไม่สบายใจเกี่ยวกับความใกล้ชิดระหว่างผู้นำจีนและคู่ของพวกเขา
ในประเทศพม่ากัมพูชาและลาว นอกจากนี้ที่การฟื้นตัวของข้อพิพาทดินแดนใน
ทะเลจีนใต้ที่เกี่ยวข้องกับจีน, ไต้หวันและสี่สมาชิกของอาเซียนเวียดนาม,
มาเลเซีย, บรูไนและฟิลิปปินส์ได้ขู่ว่าสันติภาพและความมั่นคงในภูมิภาค
สหรัฐอเมริกาการรับรู้ความขัดแย้งเป็นภัยคุกคามต่อความสนใจของตัวเอง ได้แก่
สิทธิที่จะได้อย่างอิสระนำทางพื้นที่พิพาท จากนั้นสหรัฐรัฐมนตรีกระทรวงการต่างประเทศของฮิลลารีคลินตันเรียกว่า
ความขัดแย้ง "ให้ความสำคัญด้านการทูตชั้นนำ" สำหรับประเทศสหรัฐอเมริการะหว่างภูมิภาคอาเซียน
ประชุม (ARF) ในเวียดนามในเดือนกรกฎาคม 2010 (สิบเคท & Gaouette 2010) ในปี 2012 ประเทศจีน
ได้รับการพิสูจน์ว่ามีอิทธิพลในประเทศกัมพูชาได้รับการจัดตั้งขึ้นได้ดีเมื่อปักกิ่งก็สามารถที่จะโน้มน้าวให้
พนมเปญจะไม่อนุญาตให้มีการออกแถลงการณ์ร่วมซึ่งมีอยู่
การอ้างอิงไปยังทะเลจีนใต้ไม่ได้ทั้งหมดที่ดีไปยังประเทศจีน นี่เป็นครั้งแรกใน
ประวัติศาสตร์ของอาเซียนว่าแถลงการณ์ร่วมไม่ได้ถูกปล่อยออกมาในขั้นตอนการปิดของการประชุม. แต่ปัญหาเหล่านี้เป็นเพียงอาการของปัญหาความสัมพันธ์ระหว่างจีนกับสหรัฐ สาเหตุที่แท้จริงของปัญหาที่เกิดขึ้นอยู่ในการต่อสู้แย่งชิงอำนาจระหว่างสองมหาอำนาจหนึ่งซึ่งพยายามที่จะรักษาสถานะของการเป็นมหาอำนาจของโลก แต่เพียงผู้เดียวในขณะที่คนอื่น ๆ ได้กลายเป็นใหม่ท้าชิงกับคำสั่งระหว่างประเทศในปัจจุบัน บทความนี้เห็นพ้องกับความเชื่ออย่างกว้างขวางว่าการเพิ่มขึ้นทางเศรษฐกิจและการทหารของจีนย่อมจะเปลี่ยนการสั่งซื้อในระดับภูมิภาคที่ประเทศสหรัฐอเมริกาได้มีส่วนช่วยในการรักษาตั้งแต่ปลายสงครามเย็น จอห์น Mearsheimer เป็นที่ถกเถียงกันในปี 2005 ว่า "มีประสิทธิภาพมากขึ้นนอกจากนี้จีนยังสามารถคาดว่าจะพยายามที่จะผลักดันประเทศสหรัฐอเมริกาออกของภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกในทางเดียวกันมากในขณะที่สหรัฐฯผลักมหาอำนาจยุโรปออกมาจากซีกโลกตะวันตก ในศตวรรษที่สิบเก้า "(Mearsheimer 2005) เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ได้กลายเป็นที่เห็นได้ชัดสนามรบในเกมอำนาจการแข่งขันกันอย่างดุเดือดระหว่างสหรัฐอเมริกาและจีนขณะที่ทั้งสองได้พยายามด้วยวิธีการที่แตกต่างกันและกลยุทธ์ในการรักษาการปกครองของพวกเขามากกว่าประเทศในภูมิภาค (เบิร์ต 2003: 83) มีความเป็นไปได้คือว่าจีนอาจจะใช้ความสามารถในการรับใหม่ในการต่อต้านการเรียกร้องอเมริกันที่จะเป็นผู้นำโดยเฉพาะอย่างยิ่งในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และที่จะสถาปนาอำนาจในภูมิภาคของตัวเอง อันที่จริงประเทศจีนได้แล้วขยายอิทธิพลที่มีต่อประเทศเพื่อนบ้านที่ถูกครอบงำก่อนหน้านี้โดยผลประโยชน์ของสหรัฐรวมทั้งประเทศไทย (Vogelmann 2008: 2; Khalilzad et al, 1999: 70)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นกอินทรีกับมังกรเอียน เบรมเมอร์ได้อย่างถูกต้อง สังเกตว่า สหรัฐอเมริกาและจีนจะเติบโตอันตรายเป็นศัตรูกัน เขาจึงถามว่า นี่อาจจะแย่ยิ่งกว่าสงครามเย็น ( แบรมเมอร์ 2010 ) ความจริงที่ว่า " รายการจาก " ใน sino-u.s. ความสัมพันธ์มีโตใน ปี ล่าสุดดูเหมือนว่าจะตรวจสอบแบรมเมอร์จุด ตัวอย่างเช่น กลับในปี 2010 กล่าวความตึงเครียดระหว่างเกือบนำไปสู่การค้าและสงครามเงินตรา . คลังสหรัฐเลขานุการทิโมธีไกธ์เนอร์อ้างว่าจีนปฏิเสธอย่างรวดเร็ว เพิ่มค่าของสกุลเงินของตนถูกทำร้ายการฟื้นตัวทางเศรษฐกิจของอเมริกา ปฏิเสธข้อเรียกร้อง ผู้นำจีนกล่าวว่าสหรัฐอเมริกาผิดโทษจีนสำหรับ woes เศรษฐกิจของ ( ยง 2010 ) ด้านบนนี้สหรัฐกล่าวหาว่าจีนล้มเหลวในการปกป้องทรัพย์สินทางปัญญาของต่างประเทศบริษัท แต่ปัญหาทางเศรษฐกิจไม่ flashpoints เฉพาะใน sino-u.s. ความสัมพันธ์ ที่สองประเทศไม่เห็นด้วยมากกว่าคว่ำบาตรอิหร่านเรื่องโครงการนิวเคลียร์ของ ที่สหรัฐอเมริกาเก็บตาตื่นตัวในพัฒนาการทางการเมืองในภาคเหนือ korea-a ประเทศซึ่งได้เพลิดเพลินกับความสัมพันธ์พิเศษกับประเทศจีน ในขณะที่จีนวิพากษ์วิจารณ์สหรัฐอเมริการัฐเข้ามายุ่งในชิโนญี่ปุ่นความขัดแย้งเกี่ยวกับกรณีพิพาทกรรมสิทธิ์ของหมู่เกาะเตียวหยู / ปัญหาที่ขโมยในระหว่าง 17การประชุมสุดยอดอาเซียนในฮานอยในปลายเดือนตุลาคม 2553 ในบริบทเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ , สหรัฐอเมริกา1ในการแข่งขัน sino-u.s. Pavin Chachavalpongpun - ประเทศไทยรัฐคือไม่สบายใจเกี่ยวกับความใกล้ชิดระหว่างผู้นำจีนและคู่ของพวกเขาในพม่า กัมพูชา และลาว ซึ่งนอกจากการฟื้นตัวของข้อพิพาทดินแดนในทะเลจีนใต้ ซึ่งเกี่ยวข้องกับจีน ไต้หวัน และสี่สมาชิกของอาเซียนที่เวียดนามมาเลเซีย บรูไน และฟิลิปปินส์ ได้คุกคามสันติภาพและความมั่นคงในภูมิภาค ที่สหรัฐอเมริกาการรับรู้ความขัดแย้งอย่างต่อเนื่องเป็นภัยคุกคามต่อผลประโยชน์ของตัวเอง คือขวาเพื่อย้ายพื้นที่ขัดแย้งได้อย่างอิสระ then-u.s. เลขานุการของรัฐ Hillary Clinton ที่เรียกว่าความขัดแย้ง " ผู้นําทางการทูตสำคัญ " สำหรับสหรัฐอเมริกาในภูมิภาคอาเซียนฟอรั่ม ( ARF ) การประชุมในเวียดนามในเดือนกรกฎาคม 2010 ( สิบเคท & กา ตี 2010 ) ใน 2012 , จีนพิสูจน์ได้ว่าอิทธิพลของตนในกัมพูชาเป็นอย่างดีก่อตั้งขึ้นเมื่อปักกิ่งสามารถโน้มน้าวพนมเปญไม่อนุญาตการออก Joint Communiqu ) ซึ่งมีอ้างอิงจากทะเลจีนใต้ไม่เป็นมงคลจีน นี้เป็นครั้งแรกในของอาเซียน และร่วมเป็นประวัติศาสตร์ที่เป็นเทป ไม่ปล่อยตัว ในขั้นตอนสุดท้ายของการประชุมแต่ปัญหาเหล่านี้เป็นเพียงอาการของปัญหา sino-u.s. ความสัมพันธ์ สาเหตุที่แท้จริงของปัญหาอยู่ในการต่อสู้เพื่อแย่งชิงอำนาจระหว่างสองอำนาจหนึ่งซึ่งพยายามที่จะบริษัทดำรงสถานะเป็นมหาอำนาจหนึ่งเดียวของโลกในขณะที่อื่น ๆได้กลายเป็นใหม่ผู้ท้าชิงสั่งระหว่างประเทศปัจจุบัน บทความนี้ concurs กับความเชื่อที่แพร่หลายที่เพิ่มขึ้นทางเศรษฐกิจและการทหารของจีนย่อมจะเปลี่ยนคำสั่งในระดับภูมิภาคว่าสหรัฐอเมริกา ได้ช่วยในการรักษาตั้งแต่การสิ้นสุดของสงครามเย็น จอห์น mearsheimer โต้เถียงในปี 2005 ว่า " จีนมีประสิทธิภาพมากขึ้นยังสามารถคาดหวังที่จะพยายามผลักดันให้สหรัฐ ออกของภูมิภาคเอเชีย แปซิฟิก ในลักษณะเดียวกับสหรัฐอเมริกาผลักดันให้ยุโรปมหาอำนาจจากซีกโลกตะวันตกในศตวรรษที่สิบเก้า " ( mearsheimer 2005 ) เอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีเห็นได้ชัดกลายเป็นสนามรบในเกมการแข่งขันอย่างดุเดือดระหว่างสหรัฐอเมริกา และจีน ทั้งได้ลอง ผ่านวิธีการที่แตกต่างกันและกลยุทธ์ ,รักษาอำนาจของตนเหนือประเทศในภูมิภาค ( เบิร์ต 2003 : 83 ) มีความเป็นไปได้ว่า จีนอาจจะใช้ของที่ได้รับความสามารถใหม่เพื่อต่อต้านเรียกร้องชาวอเมริกันเป็นผู้นำโดยเฉพาะอย่างยิ่งในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และสร้างอำนาจในภูมิภาคของตนเอง แน่นอนจีนได้ขยายอิทธิพลในรัฐใกล้เคียงที่เคยครอบงำโดยผลประโยชน์ของสหรัฐฯ รวมทั้งประเทศไทย ( vogelmann 2008 : 2 ; khalilzad et al 1999 : 70 )