Although Jean-Paul Sartre, living a

Although Jean-Paul Sartre, living and working outside the University system, had no personal influence on Foucault, the thought of him, as the French master-thinker preceding Foucault, is always in the background. Like Sartre, Foucault began from a relentless hatred of bourgeois society and culture and with a spontaneous sympathy for groups at the margins of the bourgeoisie (artists, homosexuals, prisoners, etc.). They were also similar in their interests in literature and psychology, as well as philosophy, and both, after an early relative lack of political interest, became strong activists. But in the end, Foucault seemed to insist on defining himself in contradiction to Sartre. Philosophically, he rejected what he saw as Sartre's centralization of the subject (which he mocked as “transcendental narcissism”). Personally and politically, he rejected Sartre's role as what Foucault called the “universal intellectual”, judging a society in terms of transcendent principles. There is, however, a tincture of protesting too much in Foucault's separation of himself from Sartre, and the question of the relation of their work remains a fertile one.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่า Jean Paul Sartre และที่ทำงานนอกระบบมหาวิทยาลัย มีอิทธิพลส่วนบุคคลไม่เกี่ยวกับ Foucault ความคิดของเขา เป็นฝรั่งเศสหลัก thinker ก่อนหน้า Foucault ได้เสมอในพื้นหลัง เช่น Sartre, Foucault เริ่มจากเป็น relentless ความเกลียดชัง ของชนชั้นกลางของสังคมและวัฒนธรรม และเห็นใจอยู่สำหรับกลุ่มที่ระยะขอบของ bourgeoisie (ศิลปิน homosexuals นักโทษ ฯลฯ) พวกเขาก็ยังคล้ายคลึงกันในความสนใจ ในวรรณกรรม และจิตวิทยา ปรัชญา และทั้ง หลังขาดการสัมพันธ์ช่วงน่าสนใจทางการเมือง เป็นนักเคลื่อนไหวที่แข็งแรง แต่ในสุด Foucault ดูเหมือนจะ ยืนยันในการกำหนดตนเองในความขัดแย้งกับ Sartre Philosophically เขาปฏิเสธสิ่งที่เขาเห็นเป็นของ Sartre ชอบรวมศูนย์ของเรื่อง (ซึ่งเขาเลียนเป็น "transcendental narcissism") ส่วนตัว และทางการ เมือง เขาปฏิเสธบทบาทของ Sartre เป็น Foucault เรียกอะไร "สากลทางปัญญา" ตัดสินสังคมในแง่ของหลักการดาร มี แต่ ทิงเจอร์ของประท้วงมากเกินไปในของ Foucault การแบ่งแยกตัวเองจาก Sartre และคำถามของความสัมพันธ์ของงานยังคง อันอุดมสมบูรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่า Jean-Paul Sartre, อาศัยและทำงานนอกระบบมหาวิทยาลัยไม่ได้มีอิทธิพลต่อบุคคลใน Foucault ความคิดของเขาในขณะที่ฝรั่งเศสต้นแบบนักคิดก่อน Foucault อยู่เสมอในพื้นหลัง เช่นเดียวกับซาตร์ Foucault เริ่มจากความเกลียดชังอย่างไม่หยุดยั้งของสังคมชนชั้นกลางและวัฒนธรรมและมีความเห็นอกเห็นใจที่เกิดขึ้นเองสำหรับกลุ่มที่ขอบของสังคมที่ (ศิลปินกระเทยนักโทษ ฯลฯ ) พวกเขายังเป็นที่คล้ายกันในความสนใจของพวกเขาในวรรณคดีและจิตวิทยาเช่นเดียวกับปรัชญาและทั้งสองหลังจากที่ญาติขาดต้นที่น่าสนใจทางการเมืองกลายเป็นนักเคลื่อนไหวที่แข็งแกร่ง แต่ในท้ายที่สุด Foucault ดูเหมือนจะยืนยันในการกำหนดตัวเองอยู่ในความขัดแย้งที่จะซาร์ตร์ ปรัชญาเขาปฏิเสธสิ่งที่เขาเห็นว่าเป็นอำนาจของซาร์ตร์ของเรื่อง (ซึ่งเขาเย้ยหยันว่า "หลงตัวเองยอดเยี่ยม") ส่วนตัวและทางการเมืองที่เขาปฏิเสธบทบาทของซาร์ตร์เป็นสิ่งที่ Foucault เรียกว่า "ปัญญาสากล" ตัดสินสังคมในแง่ของหลักการพ้น มี แต่สีของการประท้วงมากเกินไปในการแยกของ Foucault ของตัวเองจากซาร์ตร์และคำถามของความสัมพันธ์ของงานของพวกเขายังคงเป็นหนึ่งในความอุดมสมบูรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถึงแม้ว่า ฌอง พอล ซาร์ตร์ ใช้ชีวิต และทำงานนอกระบบมหาวิทยาลัย ไม่มีบุคคลมีอิทธิพลต่อฟูโก คิดว่าเขาเป็นนักคิดฝรั่งเศสอาจารย์ก่อนหน้านี้ ฟูโก อยู่เสมอในพื้นหลัง เหมือน Sartre ฟูโก , เริ่มจากความเกลียดชังของชนชั้นกลางอย่างไม่หยุดยั้ง สังคม และวัฒนธรรม และมีความเห็นใจจากกลุ่มที่ขอบของกระฎุมพี ( กลุ่มศิลปินที่นักโทษ , ฯลฯ ) พวกเขายังคล้ายกันในความสนใจในวรรณกรรมและจิตวิทยา ตลอดจนปรัชญา และทั้งสอง หลังจากช่วงต้นญาติขาดความสนใจการเมือง กลายเป็นกิจกรรมที่แข็งแกร่ง แต่สุดท้าย ฟูโกดูเหมือนจะยืนยันในการกำหนดตัวเองในความขัดแย้งกับ Sartre . Philosophically ,เขาปฏิเสธสิ่งที่เขาเห็นเป็น Sartre เป็นศูนย์กลางของเรื่อง ( ซึ่งเขาก็เยาะเย้ยว่า " พบตัวเอง " ) ส่วนตัวและทางการเมือง เขาปฏิเสธ ซาร์ตร์ในฐานะสิ่งที่ฟูโกต์ เรียกว่า " ปัญญาสากล " ตัดสินสังคมในแง่ของหลักการดีกว่า . อย่างไรก็ตาม ทิงเจอร์ประท้วงมากเกินไป ฟูโกเป็นแยกจาก Sartre ตัวเอง ,และคำถามของความสัมพันธ์ของการทำงานของพวกเขายังคงเป็นที่หนึ่ง