At the height of Petipa's strict ac

At the height of Petipa's strict academicism, the public was taken aback by Pavlova's style, a combination of a gift that paid little heed to academic rules: she frequently performed with bent knees, bad turnout, misplaced port de bras and incorrectly placed tours. Such a style in many ways harked back to the time of the romantic ballet and the great ballerinas of old.

Pavlova performed in various classical variations, pas de deux and pas de trois in such ballets as La Camargo, Le Roi Candaule, Marcobomba and The Sleeping Beauty. Her enthusiasm often led her astray: once during a performance as the River Thames in Petipa's The Pharaoh's Daughter her energetic double pique turns led her to lose her balance, and she ended up falling into the prompter's box. Her weak ankles led to difficulty while performing as the fairy Candide in Petipa's The Sleeping Beauty, leading the ballerina to revise the fairy's jumps en pointe, much to the surprise of the Ballet Master. She tried desperately to imitate the renowned Pierina Legnani, Prima ballerina assoluta of the Imperial Theaters. Once during class she attempted Legnani's famous fouettés, causing her teacher Pavel Gerdt to fly into a rage. He told her,

"... leave acrobatics to others. It is positively more than I can bear to see the pressure such steps put on your delicate muscles and the severe arch of your foot. I beg you to never again try to imitate those who are physically stronger than you. You must realize that your daintiness and fragility are your greatest assets. You should always do the kind of dancing which brings out your own rare qualities instead of trying to win praise by mere acrobatic tricks."

Pavlova rose through the ranks quickly, becoming a favorite of the old maestro Petipa. It was from Petipa himself that Pavlova learned the title role in Paquita, Princess Aspicia in The Pharaoh's Daughter, Queen Nisia in Le Roi Candaule, and Giselle. She was named danseuse in 1902, première danseuse in 1905, and finally prima ballerina in 1906 after a resounding performance in Giselle. Petipa revised many grand pas for her, as well as many supplemental variations. She was much celebrated by the fanatical balletomanes of Tsarist Saint Petersburg, her legions of fans calling themselves the Pavlovatzi.

When the ballerina Mathilde Kschessinska was pregnant in 1901, she coached Pavlova in the role of Nikya in La Bayadère. Kschessinska, not wanting to be upstaged, was certain Pavlova would fail in the role, as she was considered technically inferior because of her small ankles and lithe legs. Instead audiences became enchanted with Pavlova and her frail, ethereal look, which fitted the role perfectly, particularly in the scene The Kingdom of the Shades.


Anna Pavlova in the Fokine/Saint-Saëns The Dying Swan, Saint Petersburg, 1905
Her feet were extremely rigid, so she strengthened her pointe shoe by adding a piece of hard wood on the soles for support and curving the box of the shoe. At the time, many considered this "cheating", for a ballerina of the era was taught that she, not her shoes, must hold her weight en pointe. In Pavlova's case this was extremely difficult, as the shape of her feet required her to balance her weight on her little toes. Her solution became, over time, the precursor of the modern pointe shoe, as pointe work became less painful and easier for curved feet. According to Margot Fonteyn's biography, Pavlova did not like the way her invention looked in photographs, so she would remove it or have the photographs altered so that it appeared she was using a normal pointe shoe.[2]

Pavlova is perhaps most renowned for creating the role of The Dying Swan, a solo choreographed for her by Michel Fokine. The ballet, created in 1905, is danced to Le cygne from The Carnival of the Animals by Camille Saint-Saëns. Pavlova also choreographed several solos herself, one of which is The Dragonfly, a short ballet set to music by Fritz Kreisler. While performing the role, Pavlova wore a gossamer gown with large dragonfly wings fixed to the back.

In the first years of the Ballets Russes, Pavlova worked briefly for Sergei Diaghilev. Originally she was to dance the lead in Mikhail Fokine's The Firebird, but refused the part, as she could not come to terms with Igor Stravinsky's avant-garde score, and the role was given to Tamara Karsavina. All her life Pavlova preferred the melodious "musique dansante" of the old maestros such as Cesare Pugni and Ludwig Minkus, and cared little for anything else which strayed from the salon-style ballet music of the 19th century.


Photographic postcard of Anna Pavlova as the Princess Aspicia in the Petipa/Pugni The Pharaoh's Daughter, Saint Petersburg, c. 1910
By the early 20th century she had founded her own company and performed throughout the world, with a repertory consisting primarily of abridgements of Petipa's works, and specially choreographed pieces for herself. Members of her company included Kathleen Crofton. The ballet writer Cyril Johnson said that "her bourrées were like a string of pearls".

Pavlova had a rivalry with Tamara Karsavina. According to the film A Portrait of Giselle, Karsavina recalls a 'wardrobe malfunction'. During one performance her shoulder straps fell and she accidentally exposed herself, and Pavlova reduced an embarrassed Karsavina to tears.

England[edit]
After leaving Russia, Pavlova moved to London, England, settling, in 1912, at the Ivy House on North End Road, Golders Green, north of Hampstead Heath, where she lived for the rest of her life. The house had an ornamental lake where she fed her pet swans, and where now stands a statue of her by the Scots sculptor George Henry Paulin. The house was featured in the film Anna Pavlova. It is now the London Jewish Cultural Centre, but a blue plaque marks it as a site of significant historical interest being Pavlova's home.[3][4] While in London, Pavlova was influential in the development of British ballet, most notably inspiring the career of Alicia Markova. The Gate pub, located on the border of Arkley and Totteridge (London Borough of Barnet), has a story, framed on its walls, describing a visit by Pavlova and her dance company.

Pavlova was introduced to audiences in the United States by Max Rabinoff during his time as managing director of the Boston Grand Opera Company from 1914 to 1917 and was featured there with her Russian Ballet Company during that period.[5]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ความสูงของ Petipa academicism เข้มงวด ประชาชนมีตะลึงของ Pavlova สไตล์ ชุดของขวัญที่จ่ายน้อยสามารถศึกษากฎ: เธอบ่อยทำเข่าโค้ง turnout เลว พอร์ตเราเดยกทรง และถูกวางทัวร์ ลักษณะดังกล่าวในหลาย ๆ harked เวลาของบัลเลต์โรแมนติกและ ballerinas ดีเก่ากลับมาPavlova ดำเนินในรูปแบบคลาสสิก pas de โด และ pas de ทรอยส์ในออสเตรเลียเช่นลา Camargo, Le Roi Candaule, Marcobomba และความสวย งามนอนต่าง ๆ ความกระตือรือร้นของเธอมักจะนำเธอผู้เสียคน: ระหว่างประสิทธิภาพการทำงานเป็นแม่น้ำเทมส์ใน Petipa ของลูกสาวของฟาโรห์เปลี่ยนเสื้อคู่ปรับของเธอนำเธอจะสูญเสียสมดุลของเธอ และเธอสิ้นสุดในกล่องของ prompter เท้าของเธออ่อนแอนำไปยากขณะทำเป็นนางฟ้าก็องดิดของ Petipa นอนความงาม นำนักบัลเล่ต์สะสางของนางฟ้ากระโดดน้ำพอยท์ ไปของบัลเลต์แบบประหลาดใจ เธอพยายามหมดเทียมแหล่ง Pierina Legnani นางระบำพริ assoluta ของโรงภาพยนตร์อิมพีเรียล ครั้งในชั้นเรียน เธอความพยายามของ Legnani fouettés มีชื่อเสียง ทำให้นายก Gerdt บินเข้าไปในความโกรธของเธอครู เขาบอกเธอ"...กายกรรมปล่อยให้ผู้อื่น บวกเพิ่มมากขึ้นกว่าที่ฉันสามารถทนดูความดันตอนนั้นใส่กล้ามที่ละเอียดอ่อนและโค้งอย่างรุนแรงของเท้าของคุณได้ ผมขอคุณจริง ๆ พยายามเลียนแบบผู้ที่มีร่างกายแข็งแกร่งกว่าคุณ คุณต้องทราบว่า คุณ daintiness และความเป็นสินทรัพย์ของคุณมากที่สุด คุณควรจะทำชนิดของการเต้นรำซึ่งจะออกเองคุณภาพหายากแทนที่จะเอาชนะสรรเสริญ โดยเทคนิคต่าง ๆ เพียง"Pavlova โรสผ่านถึงอย่างรวดเร็ว เป็น ที่ชื่นชอบของ maestro เก่า Petipa ก็จาก Petipa เองว่า Pavlova เรียนรู้บทบาทชื่อใน Paquita เจ้าหญิง Aspicia ในลูกสาวของฟาโรห์ Nisia ควีนใน Le Roi Candaule จีเซลล์ เธอชื่อว่า danseuse ใน 1902, danseuse première พ.ศ. 2448 สมัย และสุดท้ายนักบัลเล่ต์พรีม่าใน 1906 หลังจากทำงานอย่างดีในจีเซลล์ Petipa แก้ไข pas แกรนด์มากสำหรับเธอ รวมทั้งรูปแบบเพิ่มเติมมากมาย เธอถูกมากเฉลิมฉลอง โดย balletomanes fanatical ของ Tsarist เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก เธอ legions แฟน ๆ ที่เรียกตัวเอง Pavlovatziเมื่อนักบัลเล่ต์ Mathilde Kschessinska ตั้งครรภ์ใน 1901 เธอนั้นสอน Pavlova ในบทบาทของ Nikya ใน Bayadère ลา Kschessinska ไม่อยากจะ upstaged ได้บาง Pavlova จะล้มเหลวในบทบาท ขณะที่เธอถือเป็นเทคนิคน้อยเนื่องจากเท้าเล็กและขา lithe ของเธอ แทน ผู้ชมกลายเป็นหลงกับ Pavlova frail อากาศธาตุมองเธอ การติดตั้งบทบาทอย่างสมบูรณ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในฉากที่ราชอาณาจักรของเฉดสีAnna Pavlova ใน Fokine/เซนต์-Saëns หงส์ตาย เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก 1905เท้าของเธอมีมากแข็ง เพื่อเธอแกร่งรองเท้าพอยท์ของเธอ โดยการเพิ่มชิ้นส่วนของไม้เนื้อแข็งบนพื้นสำหรับการสนับสนุน และ curving กล่องของรองเท้า เวลา หลายพิจารณานี้ "โกง" สำหรับนางระบำยุคถูกสอนว่า เธอ ไม่รองเท้า ต้องถือของน้ำหนักน้ำพอยท์ ในกรณีของ Pavlova นี้ได้แสนยาก เป็นรูปร่างของเท้าของเธอต้องสมดุลน้ำหนักบนเท้าน้อย ๆ ของเธอของเธอของเธอ โซลูชันของเธอกลายเป็น ช่วงเวลา สารตั้งต้นของรองเท้าพอยท์ที่ทันสมัย เป็นพอยท์งานกลายเป็นความเจ็บปวดน้อย และง่ายสำหรับเท้าโค้ง ตามประวัติมาร์ก็อท Fonteyn, Pavlova ไม่ได้ไม่ชอบวิธีการประดิษฐ์ของเธอดูภาพถ่าย เพื่อเธอจะเอา หรือมีภาพการเปลี่ยนแปลงเพื่อให้มันปรากฏเธอใช้รองเท้าพอยท์ปกติ [2]Pavlova เป็นบางทีชื่อเสียงที่สุดสำหรับการสร้างบทบาทของสวอนตายเดอะ โซเป็นคณะสำหรับเธอ โดย Michel Fokine บัลเลต์ สร้างปีพ.ศ. 2448 สมัย มีเต้นให้เลอ cygne จากขบวนพาเหรดของสัตว์โดยสคัล-Saëns Pavlova ยังคณะ solos หลายตัวเอง ซึ่งเป็นแมลงปอที่ บัลเลต์สั้นที่ตั้งเพลง โดย Kreisler ฟริทส์ ในขณะที่ดำเนินบทบาท Pavlova สวมชุดใยกับปีกแมลงปอขนาดใหญ่คงไปด้านหลังในปีแรก Russes ออสเตรเลีย Pavlova ทำงานสั้น ๆ สำหรับ Sergei Diaghilev ตอนแรกเธอจะเต้นเป้าหมายมิ Fokine เดอะไฟร์เบิร์ด ได้ปฏิเสธส่วน เธออาจไม่รอมชอมกับ Igor Stravinsky โอ่โถงคะแนน และบทบาทให้ Karsavina ทามาระเกสท์เฮ้าส์ ทั้งหมดชีวิต Pavlova ต้องที่ไพเราะ "musique dansante" ของ maestros เก่า Cesare Pugni และลุดวิกแห่ง Minkus และดูแลน้อยสำหรับงานอย่างอื่นซึ่ง strayed จากเพลงบัลเลต์ร้านสไตล์ศตวรรษที่ถ่ายภาพโปสการ์ดของ Anna Pavlova เป็น Aspicia เจ้าหญิงใน Petipa/Pugni เดอะฟาโรห์สาว เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก c. 1910โดยช่วงต้นศตวรรษที่ 20 เธอได้ก่อตั้งบริษัทของตนเอง และดำเนินการทั่วโลก ด้วยละครที่ประกอบด้วยหลัก abridgements ผลงานของ Petipa และเป็นพิเศษคณะชิ้นสำหรับตัวเอง สมาชิกของบริษัทรวม Crofton แคทลีน ผู้เขียนบัลเลต์ Cyril Johnson กล่าวว่า "bourrées เธอถูกเช่นสายไข่มุก"Pavlova ได้แข่งขันกับ Karsavina ทามาระเกสท์เฮ้าส์ ตามภาพยนตร์แนวจีเซลล์ A, Karsavina เรียกคืนความ 'ผิดปกติเสื้อผ้า' ระหว่างประสิทธิภาพหนึ่ง ตกสายสะพายของเธอ และเธอตั้งใจเปิดเผยตัวเอง และ Pavlova ลดการ Karsavina อายน้ำตาอังกฤษ [แก้ไข]หลังจากออกจากรัสเซีย Pavlova ย้ายไปลอนดอน อังกฤษ ตกตะกอน ในซาวน่า ที่บ้านไอวี่เหนือปลายถนน Golders Green จากฮีธแฮมป์สเตด ที่เธออาศัยอยู่ในส่วนเหลือของชีวิตของเธอ บ้านมีทะเลสาบสวยงามที่เธอเลี้ยงหมู่สัตว์เลี้ยงของเธอ และที่ตอนนี้หมายถึงรูปปั้นของเธอ โดยประติมากรสก็อทส์ Paulin เฮนรีจอร์จ บ้านเป็นที่โดดเด่นในภาพยนตร์ Anna Pavlova เป็นศูนย์วัฒนธรรมของชาวยิวลอนดอน แต่หินปูนสีฟ้าเครื่องมันเป็นเว็บไซต์ที่น่าสนใจทางประวัติศาสตร์ที่สำคัญเป็นบ้านของ Pavlova [3] [4] ขณะที่อยู่ในลอนดอน Pavlova ทรงอิทธิพลในการพัฒนาของบัลเลต์อังกฤษ ส่วนใหญ่แรงบันดาลใจจากอาชีพของอลิเซีย Markova ประตูผับ อยู่ Arkley และ Totteridge (ลอนดอน Borough ของ Barnet), มีเรื่อง กรอบบนกำแพง อธิบายเกี่ยวกับ Pavlova และเต้นของเธอPavlova ถูกนำไปยังผู้ชมในสหรัฐอเมริกา โดย Rabinoff สูงสุดในช่วงเวลาของเขาเป็นกรรมการผู้จัดการ บริษัทแกรนด์โอเปร่าบอสตันจาก 1914 ถึง 1917 และโดดเด่นมี ด้วย บริษัทบัลเลต์รัสเซียที่ [5]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ระดับความสูงของ academicism เข้มงวด Petipa ของประชาชนผงะตามสไตล์ Pavlova ของการรวมกันของของขวัญที่ใส่ใจเล็ก ๆ น้อย ๆ กับกฎระเบียบของทางวิชาการ: เธอทำบ่อยกับงอเข่า, ผลิตภัณฑ์ที่ไม่ดีพอร์ตถูกใส่ผิดที่เดอยกทรงและทัวร์วางไม่ถูกต้อง รูปแบบดังกล่าวในหลาย ๆ harked กลับไปที่เวลาของบัลเล่ต์ที่โรแมนติกและบัลเล่ต์ที่ดีของเก่า. Pavlova ดำเนินการในรูปแบบคลาสสิกต่างๆ Pas de Deux และปาส์ทรัวส์ในบัลเล่เช่นลา Camargo, Le Roi Candaule, Marcobomba และ เจ้าหญิงนิทรา. ความกระตือรือร้นของเธอมักจะทำให้หลงผิดของเธอ: ครั้งเดียวในช่วงที่มีประสิทธิภาพเป็นแม่น้ำเทมส์ใน Petipa ของลูกสาวของฟาโรห์ผลัดกันงอนคู่ของเธอมีพลังทำให้เธอสูญเสียความสมดุลของเธอและเธอจบลงด้วยการล้มลงในช่องบทของ ข้อเท้าที่อ่อนแอของเธอนำไปสู่ความยากลำบากในขณะที่ปฏิบัติหน้าที่ในฐานะนางฟ้า Candide ใน Petipa ของเจ้าหญิงนิทราที่นำนักบัลเล่ต์ในการแก้ไขกระโดดนางฟ้าของ en ปวงประหลาดใจมากของโทบัลเล่ต์ เธอพยายามอย่างยิ่งที่จะเลียนแบบที่มีชื่อเสียง Pierina Legnani ระบำ Prima assoluta ของโรงอิมพีเรียล เมื่อในชั้นเรียนเธอพยายามfouettésที่มีชื่อเสียงของ Legnani ทำให้ครูของเธอพาเวล Gerdt ที่จะบินลงไปในความโกรธ เขาบอกเธอว่า"... ออกจากการแสดงผาดโผนกับคนอื่น ๆ . มันเป็นบวกมากขึ้นกว่าที่ฉันสามารถทนที่จะเห็นเช่นความดันขั้นตอนที่วางอยู่บนกล้ามเนื้อละเอียดอ่อนของคุณและซุ้มประตูที่รุนแรงของเท้าของคุณ. ฉันขอให้คุณไม่เคยอีกครั้งพยายามที่จะเลียนแบบเหล่านั้น ที่มีร่างกายแข็งแรงกว่าที่คุณ. คุณต้องตระหนักว่าความงดงามและความเปราะบางของคุณเป็นสินทรัพย์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของคุณ. คุณควรทำชนิดของการเต้นที่ออกมามีคุณภาพที่หายากของตัวเองแทนการพยายามที่จะชนะการสรรเสริญจากเทคนิคกายกรรมเพียง. "Pavlova ลุกขึ้นเดินผ่าน การจัดอันดับได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นที่ชื่นชอบของเกจิ Petipa เก่า มันมาจากตัวเองว่า Petipa Pavlova เรียนรู้บทนำใน Paquita เจ้าหญิง Aspicia ในลูกสาวของฟาโรห์ราชินี Nisia ใน Le Roi Candaule และจิเซลล์ เธอชื่อระบำในปี 1902, premièreระบำในปี 1905 และนักบัลเล่ต์พรีม่าในที่สุดในปี 1906 หลังจากการทำงานดังก้องใน Giselle Petipa แก้ไขอภิสิทธิ์ที่ยิ่งใหญ่มากสำหรับเธอเช่นเดียวกับรูปแบบเสริมจำนวนมาก เธอเป็นคนที่มีชื่อเสียงโด่งดังมากโดย balletomanes คลั่งของซาร์ Saint Petersburg พยุหเสนาของแฟน ๆ ของเธอเรียกตัวเองว่า Pavlovatzi ได้. เมื่อนักบัลเล่ต์แมธิ Kschessinska เป็นที่ตั้งครรภ์ในปี 1901 เธอเป็นโค้ช Pavlova ในบทบาทของ Nikya ใน La Bayadère Kschessinska ไม่อยากที่จะ upstaged เป็นบาง Pavlova จะล้มเหลวในบทบาทที่เธอได้รับการพิจารณาในทางเทคนิคที่ด้อยกว่าเพราะข้อเท้าเล็ก ๆ ของเธอและขาอ่อน แต่ผู้ชมกลายเป็นที่หลงใหลได้ปลื้มกับ Pavlova และอ่อนแอของเธอดูไม่มีตัวตนซึ่งติดตั้งบทบาทได้อย่างสมบูรณ์แบบโดยเฉพาะอย่างยิ่งในฉากราชอาณาจักรของเฉดสี. แอนนา Pavlova ใน Fokine / Saint-Saënsตายหงส์เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก, 1,905 ฟุตของเธอเป็นอย่างมาก ที่เข้มงวดเพื่อให้เธอมีความเข้มแข็งปวงรองเท้าของเธอโดยการเพิ่มชิ้นส่วนของไม้เนื้อแข็งบนพื้นสำหรับการสนับสนุนและโค้งกล่องของรองเท้า ในขณะที่หลายคนคิดว่า "โกง" สำหรับนักบัลเล่ต์ในยุคที่ถูกสอนว่าเธอไม่ได้รองเท้าของเธอต้องรับน้ำหนักของเธอ en ปวง ในกรณี Pavlova นี้เป็นเรื่องยากมากเป็นรูปทรงของเท้าของเธอที่จำเป็นของเธอเพื่อความสมดุลของน้ำหนักของเธอบนเท้าเล็ก ๆ ของเธอ วิธีการแก้ปัญหาของเธอกลายเป็นช่วงเวลาที่สารตั้งต้นของรองเท้าปวงทันสมัยเป็นงานปวงกลายเป็นเจ็บปวดน้อยลงและง่ายขึ้นสำหรับเท้าโค้ง ตามประวัติที่มาร์กอทเทย์นของ Pavlova ไม่ชอบวิธีการประดิษฐ์ของเธอมองในการถ่ายภาพเพื่อให้เธอจะเอามันออกไปหรือมีภาพที่มีการเปลี่ยนแปลงเพื่อที่จะปรากฏตัวขึ้นเธอใช้รองเท้าปวงปกติ. [2] Pavlova อาจจะเป็นที่มีชื่อเสียงมากที่สุดสำหรับการสร้าง บทบาทของหงส์ตายเดี่ยวออกแบบท่าเต้นของเธอโดยมิเชล Fokine บัลเล่ต์ที่สร้างขึ้นในปี 1905 คือการเต้นที่ Le Cygne จากเทศกาลแห่งสัตว์โดยคามิลล์ Saint-Saëns Pavlova ยังออกแบบท่าเต้นเดี่ยวหลายตัวหนึ่งซึ่งเป็นแมลงปอ, บัลเล่ต์สั้นชุดเพลงโดยฟริตซ์ Kreisler ในขณะที่การแสดงบทบาท Pavlova สวมชุดใยแมงมุมที่มีปีกแมลงปอขนาดใหญ่จับจ้องไปที่ด้านหลัง. ในปีแรกของ Russes บัลเล่ต์, Pavlova ทำงานช่วงสั้น ๆ สำหรับ Sergei Diaghilev แต่เดิมเธอก็จะเต้นนำในมิคาอิล Fokine ของ Firebird แต่ปฏิเสธที่จะเป็นส่วนหนึ่งขณะที่เธอไม่ได้มาถึงข้อตกลงกับคะแนนเปรี้ยวจี๊ดอิกอร์สตราวินสกีและบทบาทให้กับ Tamara Karsavina ทุกชีวิตของเธอ Pavlova ที่ต้องการไพเราะ "มิวสิก dansante" ของ Maestros เก่าเช่น Cesare Pugni และลุดวิก Minkus และได้รับการดูแลน้อยสำหรับสิ่งอื่นที่หลงจากเพลงบัลเล่ต์ร้านสไตล์ของศตวรรษที่ 19. โปสการ์ดการถ่ายภาพของแอนนา Pavlova เป็น ปริ๊นเซ Aspicia ใน Petipa / Pugni ลูกสาวของฟาโรห์เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก, C 1910 โดยในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 เธอได้ก่อตั้ง บริษัท ของเธอเองและดำเนินการทั่วโลกที่มีละครส่วนใหญ่ประกอบด้วย abridgements ผลงานของ Petipa และชิ้นออกแบบมาเป็นพิเศษสำหรับตัวเอง สมาชิกของ บริษัท ของเธอรวมถึงแคทลีน Crofton นักเขียนซีริลบัลเล่ต์จอห์นสันกล่าวว่า "bourréesเธอเป็นเหมือนสตริงของไข่มุก". Pavlova มีการแข่งขันกับ Tamara Karsavina ตามที่ภาพยนตร์ภาพของจิเซลล์ที่ Karsavina จำได้ว่า 'ตู้เสื้อผ้าของความผิดปกติ' ในช่วงหนึ่งประสิทธิภาพสายรัดไหล่ของเธอลดลงและเธอตั้งใจสัมผัสตัวเองและ Pavlova ลด Karsavina อายที่จะน้ำตา. อังกฤษ [แก้ไข] หลังจากออกจากรัสเซีย Pavlova ย้ายไปอยู่ที่กรุงลอนดอนประเทศอังกฤษตกตะกอนในปี 1912 ที่ไอวี่บ้านเหนือถนน , Golders กรีนทางตอนเหนือของ Hampstead Heath ที่เธออาศัยอยู่สำหรับส่วนที่เหลือในชีวิตของเธอ บ้านมีทะเลสาบประดับที่เธอเลี้ยงหงส์สัตว์เลี้ยงของเธอและที่ตอนนี้ยืนรูปปั้นของเธอโดยประติมากรชาวสกอตจอร์จเฮนรี่ Paulin บ้านก็ให้ความสำคัญในภาพยนตร์แอนนา Pavlova ตอนนี้มันเป็นลอนดอนยิวศูนย์วัฒนธรรม แต่แผ่นฟ้าเครื่องหมายว่าเป็นเว็บไซต์ที่น่าสนใจทางประวัติศาสตร์ที่สำคัญเป็นบ้าน Pavlova ของ. [3] [4] ขณะที่ในลอนดอน, Pavlova เป็นผู้มีอิทธิพลในการพัฒนาของบัลเล่ต์ของอังกฤษที่โดดเด่นที่สุดสร้างแรงบันดาลใจ อาชีพของอลิเซีย Markova ผับประตูที่ตั้งอยู่บนเส้นขอบของ Arkley และ Totteridge (ที่กรุงลอนดอนเมืองแห่งบาร์เน็ต) มีเรื่องกรอบบนผนังของอธิบายเยือน Pavlova และเต้นของเธอ. Pavlova ได้รับการแนะนำให้กับผู้ชมในประเทศสหรัฐอเมริกาโดยแม็กซ์ Rabinoff ในช่วงเวลาที่เขาเป็นกรรมการผู้จัดการของบอสตัน บริษัท แกรนด์โอเปร่า 1914-1917 และให้ความสำคัญกับ บริษัท มีบัลเลต์รัสเซียของเธอในช่วงเวลานั้น. [5]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ความสูงของ ส เปติปาเข้มงวด academicism ประชาชนตกใจโดย Pavlova สไตล์ การรวมกันของของขวัญที่จ่ายน้อยฟังกฎระเบียบทางวิชาการ : เธอถี่ๆ ด้วยการงอเข่าไม่ดีจำนวนผิดพอร์ต เดอ ยกทรงและไม่ถูกต้องวาง ทัวร์ such a style in many ways harked ใหญ่ to the ยังเป็น the ballet PSP และ ( และ Cervell พบ old . เก็บกวาดเก็บกวาดมือดำเนินการในรูปแบบคลาสสิกต่าง ๆและ ปาส เดอ เดอ ปาส เดอ ลา สาม ใน บัลเลต์ เช่น คามาร์โก , Le Roi candaule marcobomba , และเจ้าหญิงนิทรา . ความกระตือรือร้นของเธอมักจะทำให้เธอหลงผิด เมื่อในระหว่างการปฏิบัติตามแม่น้ำเทมส์ใน ส เปติปาของฟาโรห์ลูกสาวงอนคู่ของเธอมีพลังจะพาเธอให้เสียสมดุล และสุดท้ายเธอก็ล้มลงในกล่องของบอกบท .ข้อเท้าอ่อนแอของเธอทำให้ยากตอนแสดงเป็นนางฟ้าลูกคิดใน ส เปติปาเป็นเจ้าหญิงนิทรา นำบัลเล่ต์ทบทวนของนางฟ้ากระโดดพ๊อยท์ มากที่จะแปลกใจของอาจารย์ดู เธอพยายามอย่างมากที่จะเลียนแบบที่มีชื่อเสียง pierina legnani assoluta นักเต้นบัลเลต์หญิง prima , ของโรงละครหลวง เมื่อตอนเรียน เธอพยายาม legnani มีชื่อเสียง fouett é s ,