It is hard to believe but sustainab

It is hard to believe but sustainable development will celebrate its 25th birthday in 2012.

The World Commission on Environment and Development, commonly referred to as the Brundtland Commission, defined the concept as development “that meets the needs of the present without compromising the ability of future generations to meet their own needs”, and at the same time takes into account the needs of the poor in the developing world.

Even if it might still be next to impossible to come up with a user-friendly consensus definition of an idea as complex and complicated as sustainable development, it may be worthwhile to reflect on its relevance as a concept almost a quarter of a century after the term was coined with the release of the Commission’s Our Common Future report in 1987.

What important trends in global environmental governance might we highlight as we reflect on this question?

I would first start with the fact that we will have added two billion people to the planet since the Brundtland report. The seven billionth person will be born sometime in 2011, despite falling birthrates in many industrialized countries. As a recent issue of National Geographic Magazine points out, the less developed world will account for more than 95 percent of future population growth. Perhaps we need to discuss equity between the rich and poor in the present time rather than framing sustainable development as inter-generational equity as we did 25 years ago.

Another critically important trend has been the emerging economic footprint of China, India, Brazil, and other emerging economies in the global economic landscape. China, most notably, replaced Japan as the second largest economy in the world. This is a bit ironic given that at the time of Our Common Future’s publication, Japan was regarded by many observers as the economic superpower that was bound to challenge the United States and Europe for global economic and business supremacy. China is widely expected to overtake the US as the largest economy in the world within two decades (or less if China continues to grow at nearly 10% a year and the US continues to have an anaemic 2.5% annual growth rate).

What may arguably be more dramatic than the changes in the global economic landscape in the past 25 years is the scientific consensus over the global environmental, social, and yes, even economic, impacts of climate change.

Buried amidst the floods in Australia and Brazil and the historic drought that continues to plague parts of Africa and the Middle East was the news that 2010 was the planet’s wettest year in the historical record, and tied 2005 as the hottest year since record-keeping began in 1880.

Perhaps it is unrealistic for any single concept to fully capture the complex array of global environmental governance dilemmas, and maybe it is not even worth trying.

But, what do you think?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยากที่จะเชื่อ แต่การพัฒนาอย่างยั่งยืนจะฉลองวันเกิด 25 ในปี 2555โลกกรรมาธิการสิ่งแวดล้อมและการพัฒนา เรียกทั่วไปว่า Brundtland Commission กำหนดแนวคิดพัฒนา "ที่มีคุณสมบัติตรงตามความต้องการของปัจจุบันโดยไม่สูญเสียความสามารถของคนรุ่นอนาคตเพื่อตอบสนองตนเองต้อง" และ ที่ใช้เวลาเดียวกันในความต้องการของคนจนในประเทศกำลังพัฒนาแม้ว่ามันอาจยังอยู่ต่อไปไม่ต้องมีคำจำกัดความของมติง่ายการคิดซับซ้อน และยุ่งยากเป็นการพัฒนาอย่างยั่งยืน มันอาจจะคุ้มค่าที่จะสะท้อนให้เห็นถึงความสัมพันธ์ของเนื้อหาเป็นแนวคิดเกือบสี่ศตวรรษหลังจากแต่งระยะเวลาของการอนาคตของเรารายงานในปี 1987เราอาจเน้นแนวโน้มสิ่งสำคัญในการกำกับดูแลสิ่งแวดล้อมโลกเราสะท้อนในคำถามนี้ฉันจะเริ่มแรกกับความจริงที่ว่า เราจะได้เพิ่มสองพันล้านคนโลกตั้งแต่รายงาน Brundtland บุคคล billionth เจ็ดจะเกิดบางครั้งอยู่ใน 2011 แม้มีสาย birthrates ในประเทศอุตสาหกรรม เป็นปัญหาที่ผ่านมานิตยสารภูมิศาสตร์แห่งชาติจุดออก โลกพัฒนาน้อยจะบัญชีสำหรับมากกว่า 95 เปอร์เซ็นต์ของประชากรในอนาคต บางทีเราต้องปรึกษาหุ้นระหว่างรวยและจนในปัจจุบันมากกว่าการกรอบการพัฒนาอย่างยั่งยืนเป็นส่วนประจักษ์เป็นเราได้ 25 ปีแนวโน้มสำคัญมากที่อื่นมีรอยเกิดใหม่ทางเศรษฐกิจของจีน อินเดีย บราซิล และอื่น ๆ ในประเทศเกิดใหม่ในภูมิทัศน์เศรษฐกิจโลก จีน สุดยวด แทนประเทศญี่ปุ่นเป็นเศรษฐกิจใหญ่เป็นอันดับสองในโลก นี้เป็นเรื่องแปลกที่ระบุว่าในขณะสิ่งพิมพ์ทั่วไปของอนาคตของเรา ญี่ปุ่นถือว่าผู้สังเกตการณ์หลายเป็นมหาอำนาจทางเศรษฐกิจที่ถูกผูกไว้กับท้าทายสหรัฐอเมริกาและยุโรปสำหรับมไหศวรรย์ทางธุรกิจ และเศรษฐกิจโลก คาดว่าจีนจะแซงสหรัฐอเมริกาเป็นเศรษฐกิจที่ใหญ่ที่สุดในโลกภายในทศวรรษที่สอง (หรือน้อยกว่าถ้าจีนยังคงเติบโตเกือบ 10% ต่อปีและสหรัฐอเมริกายังคงมีการ anaemic 2.5% อัตรา)อะไรเนื้อหาอาจจะมากกว่าการเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์เศรษฐกิจโลกในช่วง 25 ปีฉันทามติทางวิทยาศาสตร์ทั่วโลกสิ่งแวดล้อม สังคม และใช่ แม้เศรษฐกิจ ผลกระทบของสภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงฝังอยู่ท่ามกลางน้ำท่วมในออสเตรเลีย และบราซิล และประวัติศาสตร์ที่แห้งแล้งที่ยังคงระบาดส่วนของแอฟริกาและตะวันออกกลาง ได้ข่าวว่า 2553 ปีฝนตกชุกของโลกในบันทึกทางประวัติศาสตร์ และผูก 2005 เป็นปีร้อนที่สุดนับตั้งแต่เริ่มเก็บบันทึกในปี 1880บางทีมันจะไม่สมจริงสำหรับแนวคิดใด ๆ เดียวสามารถบันทึกภาพกำกับดูแลสิ่งแวดล้อมโลกกับอุปสรรคหลากหลายซับซ้อน และอาจจะไม่ได้น่าลองแต่ คุณคิดอย่างไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นเรื่องยากที่จะเชื่อ แต่การพัฒนาที่ยั่งยืนจะฉลองวันเกิดครบรอบ 25 ปีในปี 2012 โลกคณะกรรมาธิการสิ่งแวดล้อมและการพัฒนา, ปกติจะเรียกว่าคณะกรรมาธิการ Brundtland กำหนดแนวคิดการพัฒนา "ที่ตรงกับความต้องการของปัจจุบันโดยไม่สูญเสียความสามารถในการ ลูกหลานในอนาคตที่จะตอบสนองความต้องการของตัวเอง "และในเวลาเดียวกันคำนึงถึงความต้องการของคนยากจนในประเทศกำลังพัฒนา. ถึงแม้ว่าจะยังคงอาจจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะมากับคำนิยามฉันทามติใช้งานง่ายของความคิดเป็น ที่ซับซ้อนและยุ่งยากเหมือนการพัฒนาที่ยั่งยืนก็อาจจะคุ้มค่าที่จะสะท้อนให้เห็นถึงความเกี่ยวข้องเป็นแนวคิดเกือบหนึ่งในสี่ของศตวรรษหลังจากคำประกาศเกียรติคุณด้วยการเปิดตัวรายงานของเราร่วมกันในอนาคตคณะกรรมการฯ ในปี 1987 สิ่งที่แนวโน้มที่สำคัญในการกำกับดูแลด้านสิ่งแวดล้อมของโลก เราอาจจะเน้นที่เราสะท้อนให้เห็นถึงคำถามนี้ครั้งแรกที่ผมจะเริ่มต้นด้วยความจริงที่ว่าเราจะได้เพิ่มอีกสองพันล้านคนไปยังดาวเคราะห์ตั้งแต่รายงาน Brundtland คนพันล้านเจ็ดจะเกิดในช่วงปี 2011 แม้จะมี birthrates ตกอยู่ในประเทศอุตสาหกรรมหลาย ในฐานะที่เป็นปัญหาล่าสุดของนิตยสารเนชั่นแนลจีโอกราฟฟิกชี้ให้เห็นโลกที่พัฒนาน้อยกว่าจะคิดเป็นกว่าร้อยละ 95 ของการเติบโตของประชากรในอนาคต บางทีเราก็ต้องการที่จะหารือเกี่ยวกับการถือหุ้นระหว่างคนรวยและคนจนในปัจจุบันมากกว่ากรอบการพัฒนาที่ยั่งยืนเป็นทุนระหว่าง generational ที่เราทำเมื่อ 25 ปีก่อน. อีกแนวโน้มที่สำคัญอย่างยิ่งที่ได้รับรอยทางเศรษฐกิจที่เกิดขึ้นใหม่ของจีน, อินเดีย, บราซิลและ ประเทศเศรษฐกิจเกิดใหม่อื่น ๆ ในภูมิทัศน์ทางเศรษฐกิจทั่วโลก ประเทศจีนที่สะดุดตาที่สุดแทนที่ญี่ปุ่นเป็นเศรษฐกิจใหญ่เป็นอันดับสองในโลก นี้เป็นบิตแดกดันระบุว่าในขณะที่สิ่งพิมพ์ทั่วไปในอนาคตของเรา, ญี่ปุ่นได้รับการยกย่องจากผู้สังเกตการณ์หลายคนเป็นมหาอำนาจทางเศรษฐกิจที่ถูกผูกไว้กับความท้าทายสหรัฐอเมริกาและยุโรปสำหรับเศรษฐกิจและธุรกิจทั่วโลกอำนาจสูงสุด จีนคาดกันอย่างแพร่หลายเพื่อแซงสหรัฐเป็นเศรษฐกิจที่ใหญ่ที่สุดในโลกภายในสองทศวรรษที่ผ่านมา (หรือน้อยลงหากจีนยังคงเติบโตในเกือบ 10% ต่อปีและสหรัฐอเมริกายังคงมีอัตราการเติบโตปี 2.5% โลหิตจาง). สิ่งที่อาจเนื้อหา ที่น่าทึ่งมากกว่าการเปลี่ยนแปลงในภูมิทัศน์ทางเศรษฐกิจทั่วโลกในปีที่ผ่านมา 25 ปีที่ผ่านมาเป็นฉันทามติทางวิทยาศาสตร์ระดับโลกด้านสิ่งแวดล้อมสังคมและใช่เศรษฐกิจแม้ผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ. ฝังอยู่ท่ามกลางน้ำท่วมในออสเตรเลียและบราซิลและภัยแล้งที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์ ที่ยังคงทำให้เกิดภัยพิบัติส่วนของทวีปแอฟริกาและตะวันออกกลางเป็นข่าวที่ว่าปี 2010 เป็นปีที่มีฝนตกชุกของดาวเคราะห์ในบันทึกประวัติศาสตร์และผูกปี 2005 เป็นปีที่ร้อนแรงที่สุดตั้งแต่การเก็บบันทึกข้อมูลเริ่มต้นขึ้นในปี 1880 บางทีมันอาจจะไม่สมจริงสำหรับแนวคิดใด ๆ เดียวที่จะ อย่างเต็มที่จับอาร์เรย์ที่ซับซ้อนของวิกฤติการกำกับดูแลด้านสิ่งแวดล้อมของโลกและบางทีมันอาจจะไม่ได้มีมูลค่าพยายาม. แต่สิ่งที่คุณคิดว่า?