As discussed in the preceding secti

As discussed in the preceding section, the sizes of particles that make up soil vary over a
wide range. Soils generally are called gravel, sand, silt, or clay, depending on the predominant
size of particles within the soil. To describe soils by their particle size, several
organizations have developed particle-size classifications. Table 2.3 shows the particle-size
classifications developed by the Massachusetts Institute of Technology, the U.S.
Department of Agriculture, the American Association of State Highway and
Transportation Officials, and the U.S. Army Corps of Engineers and U.S. Bureau of
Reclamation. In this table, the MIT system is presented for illustration purposes only. This
system is important in the history of the development of the size limits of particles present
in soils; however, the Unified Soil Classification System is now almost universally
accepted and has been adopted by the American Society for Testing and Materials
(ASTM). Figure 2.7 shows the size limits in a graphic form.
Gravels are pieces of rocks with occasional particles of quartz, feldspar, and other
minerals. Sand particles are made of mostly quartz and feldspar. Other mineral grains also may be present at times. Figure 2.8 shows the scanning electron micrograph of some sand
grains. Note that the larger grains show rounding that can occur as a result of wear during
intermittent transportation by wind and/or water. Figure 2.9 is a higher magnification of
the grains highlighted in Figure 2.8, and it reveals a few small clay particles adhering to
larger sand grains. Silts are the microscopic soil fractions that consist of very fine quartz grains and some flake-shaped particles that are fragments of micaceous minerals. Clays are
mostly flake-shaped microscopic and submicroscopic particles of mica, clay minerals, and
other minerals.
As shown in Table 2.3 and Figure 2.7, clays generally are defined as particles smaller
than 0.002 mm. However, in some cases, particles between 0.002 and 0.005 mm in size
also are referred to as clay. Particles classified as clay on the basis of their size may not
necessarily contain clay minerals. Clays have been defined as those particles “which
develop plasticity when mixed with a limited amount of water” (Grim, 1953). (Plasticity
is the putty-like property of clays that contain a certain amount of water.) Nonclay soils
can contain particles of quartz, feldspar, or mica that are small enough to be within the clay
classification. Hence, it is appropriate for soil particles smaller than 2 microns (2 mm), or
5 microns (5 mm) as defined under different systems, to be called clay-sized particles
rather than clay. Clay particles are mostly in the colloidal size range ( 1 mm), and 2 mm
appears to be the upper limit.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามที่อธิบายไว้ในส่วนก่อนหน้านี้ ขนาดของอนุภาคที่ประกอบเป็นดินแตกต่างกันผ่านการหลากหลาย ดินเนื้อปูนโดยทั่วไปเรียกว่ากรวด ทราย ตะกอน ดิน ขึ้นอยู่กับที่กันขนาดของอนุภาคภายในดิน อธิบายดินเนื้อปูนตามขนาดของอนุภาค หลายองค์กรมีพัฒนาจัดประเภทขนาดอนุภาค ตาราง 2.3 แสดงขนาดอนุภาคการจัดประเภทโดยสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ สหรัฐอเมริกากรมวิชาการเกษตร สมาคมทางหลวงรัฐอเมริกัน และเจ้าหน้าที่ขนส่ง และหน่วยกองทัพสหรัฐของวิศวกรและสำนักงานสหรัฐอเมริกาถม ตารางนี้ แสดงระบบ MIT สำหรับภาพประกอบเท่านั้น นี้ระบบมีความสำคัญในประวัติศาสตร์ของการพัฒนาในขีดจำกัดของขนาดของอนุภาคที่มีในดินเนื้อปูน อย่างไรก็ตาม การรวมชื่อดินประเภทระบบเป็นแบบเกือบยอมรับ และได้รับการรับรอง โดยสังคมอเมริกันสำหรับทดสอบและวัสดุ(ASTM) รูป 2.7 แสดงขนาดจำกัดในรูปแบบพื้นเรียบเป็นชิ้นส่วนของหินกับอนุภาคเป็นครั้งคราวของควอตซ์ เฟลด์สปาร์ และอื่น ๆแร่ธาตุ อนุภาคทรายที่ทำจากควอตซ์และเฟลด์สปาร์ส่วนใหญ่ ธัญพืชอื่น ๆ แร่ยังได้อยู่ตลอดเวลา รูปที่ 2.8 แสดง micrograph อิเล็กตรอนสแกนบางทรายธัญพืช โปรดสังเกตว่า เม็ดใหญ่แสดงเศษที่เกิดขึ้นจากในช่วงขนส่งที่ไม่ต่อเนื่อง โดยลมหรือน้ำ รูปที่ 2.9 จะขยายความสูงของธัญพืชที่เน้นในรูป 2.8 และจะพบกี่อนุภาคของดินขนาดเล็กที่ยึดมั่นธัญพืชทรายขนาดใหญ่ Silts มีเศษดินกล้องจุลทรรศน์ที่ประกอบด้วยธัญพืชดีควอตซ์และอนุภาคบางรูปเกล็ดที่มีการกระจายตัวของแร่ micaceous มี Claysส่วนใหญ่รูปร่างเกล็ดด้วยกล้องจุลทรรศน์ และ submicroscopic อนุภาคของไมกา แร่ธาตุดิน และแร่ธาตุอื่น ๆดังแสดงในตารางที่ 2.3 และรูปที่ 2.7, clays โดยทั่วไปจะกำหนดเป็นอนุภาคขนาดเล็กกว่า 0.002 มม. อย่างไรก็ตาม ในบางกรณี อนุภาคระหว่าง 0.002 0.005 มม.ขนาดยัง จะเรียกว่าดินเหนียว อนุภาคที่เป็นดินเหนียวตามขนาดอาจไม่จำเป็นต้องประกอบด้วยแร่ดินเหนียว Clays ถูกกำหนดเป็นอนุภาคเหล่านั้น "ซึ่งพัฒนา plasticity เมื่อผสมกับจำนวนน้ำจำกัด" (Grim, 1953) (Plasticityเป็นคุณสมบัติ putty เหมือนของ clays ที่ประกอบด้วยปริมาณของน้ำ) ดินเนื้อปูน nonclayประกอบด้วยอนุภาคควอตซ์ เฟลด์สปาร์ หรือแก้วที่มีขนาดเล็กพอที่จะเป็นในดินเหนียวจัดประเภทการ ดังนั้น มันเหมาะสำหรับอนุภาคดินที่มีขนาดเล็กกว่า 2 microns (มม. 2), หรือ5 microns (5 mm) ตามที่กำหนดไว้ภายใต้ระบบที่แตกต่างกัน จะเรียกอนุภาคขนาดดินเหนียวดี กว่าดินเหนียว อนุภาคดินเหนียวเป็นส่วนใหญ่ในช่วงขนาด colloidal (1 mm), และ 2 มม.ดูเหมือนจะ เป็นขีดจำกัดบน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามที่กล่าวไว้ในส่วนก่อนหน้านี้ที่มีขนาดของอนุภาคที่ทำให้ดินแตกต่างกันมากกว่าที่หลากหลาย
ดินโดยทั่วไปจะเรียกว่ากรวดทรายตะกอนหรือดินขึ้นอยู่กับเด่นขนาดของอนุภาคที่อยู่ในดิน
เพื่ออธิบายดินโดยมีขนาดอนุภาคของพวกเขาหลายองค์กรได้มีการพัฒนาการจำแนกประเภทของอนุภาคขนาด
ตารางที่ 2.3
แสดงให้เห็นอนุภาคขนาดการจำแนกประเภทที่พัฒนาโดยMassachusetts Institute of Technology
สหรัฐอเมริกากรมวิชาการเกษตรสมาคมอเมริกันของรัฐและทางหลวงเจ้าหน้าที่ขนส่งและกองทัพสหรัฐฯคณะวิศวกรและสหรัฐสำนักการบุกเบิก ในตารางนี้ระบบเอ็มไอทีจะนำเสนอเพื่อวัตถุประสงค์ในการประกอบการอธิบายเท่านั้น นี้ระบบเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในประวัติศาสตร์ของการพัฒนา จำกัด ขนาดของอนุภาคในปัจจุบันในดิน แต่ระบบการจำแนกดินแบบครบวงจรอยู่ในขณะนี้เกือบทุกแห่งได้รับการยอมรับและได้รับการรับรองโดยสมาคมอเมริกันเพื่อการทดสอบและวัสดุ(ASTM) รูปที่ 2.7 แสดงให้เห็นถึงข้อ จำกัด ของขนาดในรูปแบบกราฟิก. กรวดเป็นชิ้นส่วนของหินที่มีอนุภาคเป็นครั้งคราวของควอตซ์เฟลด์สปาร์และอื่น ๆแร่ธาตุ อนุภาคทรายที่ทำจากส่วนใหญ่ควอทซ์และเฟลด์สปาร์ ธัญพืชแร่ธาตุอื่น ๆ ก็อาจจะอยู่ในช่วงเวลาที่ รูปที่ 2.8 แสดงให้เห็นว่าอิเล็กตรอนแบบส่องกราด micrograph ของทรายบางธัญพืช โปรดทราบว่าเมล็ดขนาดใหญ่แสดงการปัดเศษที่อาจเกิดขึ้นเป็นผลมาจากการสวมใส่ในระหว่างการขนส่งต่อเนื่องตามลมและ / หรือน้ำ รูปที่ 2.9 เป็นอัตราการขยายที่สูงขึ้นของธัญพืชที่ไฮไลต์ในรูปที่2.8 และมันแสดงให้เห็นอนุภาคดินเล็ก ๆ น้อย ๆ การยึดมั่นในเม็ดทรายขนาดใหญ่ ตะกอนเป็นเศษดินกล้องจุลทรรศน์ที่ประกอบด้วยธัญพืชควอทซ์ดีมากและบางอนุภาคเกล็ดที่มีรูปทรงที่มีชิ้นส่วนของแร่ธาตุไมกา Clays กำลังส่วนใหญ่เกล็ดรูปอนุภาคและsubmicroscopic ของไมกาแร่ธาตุดินและแร่ธาตุอื่นๆ . ดังแสดงในตารางที่ 2.3 และรูปที่ 2.7 ดินเหนียวโดยทั่วไปจะถูกกำหนดเป็นอนุภาคที่มีขนาดเล็กกว่า0.002 มิลลิเมตร อย่างไรก็ตามในบางกรณีอนุภาคระหว่าง 0.002 และ 0.005 มมขนาดนี้ยังจะเรียกว่าเป็นดินเหนียว อนุภาคจัดเป็นดินบนพื้นฐานของขนาดของพวกเขาอาจจะไม่จำเป็นต้องมีแร่ธาตุดิน ดินเหนียวที่ได้รับการกำหนดให้เป็นอนุภาคเหล่านั้น "ซึ่งพัฒนาปั้นเมื่อผสมกับจำนวนเงินที่จำกัด ของน้ำ" (Grim, 1953) (ปั้นเป็นทรัพย์สินฉาบเหมือนของดินเหนียวที่มีจำนวนหนึ่งของน้ำ.) ดิน Nonclay สามารถมีอนุภาคของควอตซ์เฟลด์สปาร์หรือแก้วที่มีขนาดเล็กพอที่จะอยู่ในดินการจัดหมวดหมู่ ดังนั้นจึงเป็นที่เหมาะสมสำหรับดินอนุภาคที่มีขนาดเล็กกว่า 2 ไมครอน (2 มิลลิเมตร) หรือ5 ไมครอน (5 มิลลิเมตร) ตามที่กำหนดไว้ภายใต้ระบบที่แตกต่างกันจะเรียกว่าอนุภาคดินเหนียวขนาดมากกว่าดิน อนุภาคดินเป็นส่วนใหญ่ในช่วงขนาดคอลลอยด์ (1 มิลลิเมตร) และ 2 มมดูเหมือนจะเป็นขีดจำกัด บน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามที่กล่าวไว้ในข้างต้น ส่วนขนาดของอนุภาคที่สร้างขึ้นในดินแตกต่างกันไป
หลากหลาย ดินโดยทั่วไปจะเรียกว่า กรวด ทราย ตะกอนหรือดินเหนียว ขึ้นอยู่กับขนาดโดด
ของอนุภาคภายในดิน เพื่ออธิบายขนาดของอนุภาคของดิน โดย องค์กรหลาย
ได้พัฒนาเรื่องขนาดของอนุภาค ตารางที่ 2.3 แสดงให้เห็นขนาดของอนุภาค
หมวดหมู่ที่พัฒนาโดยสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์สหรัฐอเมริกา
กรมวิชาการเกษตร สมาคมอเมริกันของทางหลวงรัฐและ
เจ้าหน้าที่ขนส่งและสหรัฐอเมริกากองทัพวิศวกรและหน่วยงานของ
ถมที่สหรัฐ ในโต๊ะนี้ ระบบ MIT เสนอวัตถุประสงค์เพื่อเป็นภาพประกอบเท่านั้น นี้
ระบบที่สำคัญในประวัติศาสตร์ของการพัฒนาขนาดจำกัดของอนุภาคดินปัจจุบัน
; อย่างไรก็ตาม , การจำแนกประเภทของดินในระบบเอกภาพคือตอนนี้เกือบทุกแห่งได้รับการยอมรับและได้รับการรับรองโดย
American Society สำหรับการทดสอบและวัสดุ
( ASTM ) รูปที่ 2.7 แสดงขนาดจำกัดในรูปแบบกราฟิก เป็นชิ้นส่วนของหินกรวด
ด้วยอนุภาคเป็นครั้งคราวของควอตซ์ เฟลด์สปาร์ ,และแร่ธาตุอื่น ๆ

ทรายที่ใช้เป็นส่วนใหญ่และควอตซ์เฟลด์สปาร์ . เม็ดแร่อื่น ๆ นอกจากนี้ยังอาจจะอยู่ในช่วงเวลาที่ รูปที่ 2.8 แสดงอิเล็กตรอนสแกนลักษณะของเม็ดทราย

สังเกตว่าเม็ดขนาดใหญ่ แสดงการปัดเศษที่สามารถเกิดขึ้นเป็นผลของสวมใส่ในระหว่างการขนส่งต่อเนื่อง
โดยลมและ / หรือน้ำ รูปที่ 2.9 เป็นขยายสูงกว่า
ธัญพืชที่เน้นในรูปที่ 2.8 และพบไม่กี่ขนาดเล็กอนุภาคดินเหนียวเกาะติด
เม็ดทรายขนาดใหญ่ silts เป็นเศษส่วนด้วยดินที่ประกอบด้วยธัญพืชและบางเกล็ดผลึกละเอียดมาก มีอนุภาคที่เป็นชิ้นส่วนของแร่ธาตุ micaceous . ดินเหนียวเป็นรูป submicroscopic
ส่วนใหญ่เกล็ดด้วยอนุภาคของแก้ว แร่ธาตุ ดิน และแร่ธาตุอื่น ๆ

.ดังแสดงในตารางที่ 2.3 และรูปที่ 2.7 ดินโดยทั่วไป เช่น อนุภาคขนาดเล็ก
กว่า 0.002 มิลลิเมตร อย่างไรก็ตาม , ในบางกรณี , อนุภาคระหว่าง 0.002 และ 0.005 มม. ขนาด
ยังถูกอ้างถึงเป็นดินเหนียว อนุภาคย่อยดิน บนพื้นฐานของขนาดของพวกเขาอาจไม่ได้
จําเป็นต้องประกอบด้วยแร่ดินเหนียว ดินได้ถูกกำหนดเป็นอนุภาค " ผู้ซึ่ง
พัฒนา พลาสติก จำกัด เมื่อผสมกับน้ำ " ( กริม , 1953 ) ( พลาสติก
เป็นเพลง เช่น คุณสมบัติของดินที่ประกอบด้วยจำนวนหนึ่งของน้ำ ) nonclay ดิน
สามารถประกอบด้วยอนุภาคของควอตซ์ เฟลด์สปาร์ หรือแก้วที่มีขนาดเล็กพอที่จะอยู่ในดิน
การจำแนก ดังนั้นจึงเป็นที่เหมาะสมสำหรับดิน อนุภาคขนาดเล็กกว่า 1 ไมครอน ( 2 มม. ) หรือ
5 ไมครอน ( 5 มม. ) ตามที่กำหนดไว้ในระบบที่แตกต่างกัน จะเรียกว่าดินเหนียวขนาดอนุภาค
มากกว่าดิน อนุภาคดินส่วนใหญ่จะเป็นในช่วงขนาดคอลลอยด์ ( 1 มิลลิเมตร ) และ 2 mm
ปรากฏเป็นขีด จำกัด บน