Christian Marclay transforms sounds

Christian Marclay transforms sounds and music into visible, physical form through a prolific range of performances, collages, sculptures, installations, photographs, and videos. “I’ve always been interested in how sound is visualized,” he explains. Marclay began exploring sound in 1979, in performances in which he would manipulate turntables, playing them as if they were traditional instruments. More recently, he has explored his interest in a related abstract concept—time—by compiling clips from an enormous range of films into a 24-hour, single-channel video titled The Clock (2010). Part working timepiece (it runs in sync with the local time zone), part aural and visual montage (the work includes snatches of dialogue about time and sounds and images of every kind of clock imaginable), the film is a meditation both on time and the depiction of it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คริสเตียน Marclay แปลงเสียงและดนตรีเป็นมองเห็น ทางกายภาพผ่านช่วงลูกแสดง อาชีพระดับสูง ประติมากรรม ติดตั้ง รูปถ่าย และวิดีโอ "ฉันได้รับเสมอสนใจในเสียงว่าจะ visualized, " เขาอธิบาย Marclay เริ่มสำรวจเสียงในปีค.ศ. 1979 ในสมรรถนะซึ่งเขาจะจัดการกับแก เล่นพวกเขาประหนึ่งว่าพวกเครื่องมือแบบดั้งเดิม เมื่อเร็ว ๆ นี้ เขาได้สำรวจความสนใจในแนวคิดนามธรรมที่เกี่ยวข้อง — เวลา — โดยรวบรวมคลิปจากช่วงมหาศาลของฟิล์มเป็นวิดีโอตลอด 24 ชั่วโมง ช่องเดียวชื่อเวลา (2010) ส่วนทำงานนาฬิกา (รันซิงค์กับโซนเวลาท้องถิ่น), part ฟัง แล้วมองเห็นภาพที่มีอยู่ (งานมี snatches บทสนทนาเกี่ยวกับเวลา และเสียงและรูปของทุกชนิดของนาฬิกาเท่า), ฟิล์มเป็นสมาธิทั้ง ในเวลาและการแสดงให้เห็นว่าการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คริสเตียน Marclay แปลงเสียงและเพลงในที่มองเห็นรูปแบบทางกายภาพผ่านช่วงที่อุดมสมบูรณ์ของการแสดงภาพตัดปะ, รูปปั้น, การติดตั้ง, การถ่ายภาพและวิดีโอ "ฉันได้รับเสมอสนใจในวิธีการที่เสียงจะถูกมองเห็น" เขาอธิบาย Marclay เริ่มสำรวจเสียงในปี 1979 ในการแสดงที่เขาจะจัดการกับสแครชพวกเขาเล่นราวกับว่าพวกเขาเครื่องมือแบบดั้งเดิม เมื่อเร็ว ๆ นี้เขามีการสำรวจความสนใจของเขาในแนวคิดที่เป็นนามธรรมเวลาโดยที่เกี่ยวข้องกับการรวบรวมคลิปจากช่วงมหาศาลของภาพยนตร์เป็น 24 ชั่วโมงวิดีโอช่องทางเดียวที่ชื่อนาฬิกา (2010) ส่วนนาฬิกาที่ทำงาน (มันจะทำงานในซิงค์กับโซนเวลาท้องถิ่น) ที่เกี่ยวกับหูชิ้นส่วนและตัดต่อภาพ (การทำงานรวมถึงการสะบัดของการเจรจาเกี่ยวกับเวลาและเสียงและภาพของชนิดของนาฬิกาทุกเท่า) ภาพยนตร์เรื่องนี้คือการทำสมาธิทั้งในเวลาและ ภาพของมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คริสเตียนมาร์เคลย์แปลงเสียงและเพลงในรูปแบบทางกายภาพที่มองเห็นได้ผ่านช่วงที่อุดมสมบูรณ์ของการแสดง , ภาพตัดปะ , ประติมากรรม , การติดตั้ง , ภาพถ่าย และวิดีโอ " ฉันได้รับเสมอสนใจในวิธีการที่เสียงจะมองเห็น " เขาอธิบาย มาร์เคลย์เริ่มสำรวจเสียงในปี 1979 ในการแสดงที่เขาจะจัดการ turntables ,พวกเขาเล่นเป็นถ้าพวกเขามีเครื่องมือแบบดั้งเดิม เมื่อเร็วๆนี้ เขาได้สำรวจความสนใจของเขาในเวลาที่เกี่ยวข้องแนวคิดนามธรรม โดยรวบรวมคลิปจากช่วงมหาศาลของภาพยนตร์เป็นบริการวิดีโอช่องเดียวที่ชื่อว่านาฬิกา ( 2010 ) ส่วนการทำงานนาฬิกา ( มันอยู่ในซิงค์กับโซนเวลาท้องถิ่น )ส่วนที่เกี่ยวกับหูและภาพตัดต่อ ( ประกอบด้วยงานแย่งชิงของบทสนทนาที่เกี่ยวกับเวลาและเสียงและภาพของทุกประเภทของนาฬิกาเท่า ) , ฟิล์มเป็นสมาธิทั้งในเวลาและภาพของมัน