Background
The genus Cucumis (family Cucurbitaceae) includes two economically important vegetable crop species that are cultivated worldwide: cucumber (C. sativus L., 2n = 2 ×= 14) and melon (C. melo L., 2n = 2 × = 24). The genetic, phylogenetic, and evolutionary relationships of cucumber and melon have been the subject of much research. The genus Cucumis initially contained 32 species that was divided into two subgenera, Melo and
Cucumis [1]. While the subgenus Melo is centered in Africa with 30 species including melon (all of which have 2n = 24 chromosomes), the subgenus Cucumis is of Asian origin and includes the cultivated cucumber C.sativus and its wild relative C. hystrix Char. (2n = 2 × =24). Although C. melo is considered the most morphologically diverse species in Cucumis [1,2], two inter-fertile botanical varieties (2n = 2 × = 14), the cultivated C.sativus var. sativus L. and the wild C. sativus var. hardwickii Royle) Alef., comprise the primary gene pool of cucumber. This gene pool has a rather narrow genetic
base as evidenced in various genetic diversity studies [3-6]. No interspecific hybrids between melon and cucumber have been reported due to their sexual incompatibility [7].
พื้นหลังสองชนิดพืชผักที่สำคัญทางเศรษฐกิจที่ปลูกทั่วโลกรวมถึงสกุล Cucumis (ครอบครัววงศ์แตง): แตงกวา (C. sativus L., 2n = 2 × = 14) และแตงโม (C. melo L., 2n = 2 × = 24) ความสัมพันธ์ทางพันธุกรรม phylogenetic และวิวัฒนาการของแตงกวาและแตงโมได้หัวข้อวิจัยมาก สกุล Cucumis เริ่มประกอบด้วย 32 ชนิดที่ถูกแบ่งออกเป็นสอง subgenera, Melo และCucumis [1] ขณะ subgenus Melo แปลกในแอฟริกา มี 30 ชนิดได้แก่แตง (ที่มี 2n = 24 chromosomes), subgenus Cucumis เป็นจุดเริ่มต้นของเอเชีย และมีการปลูกแตงกวา C.sativus และของป่าสัมพันธ์ C. hystrix Char. (2n = 2 × = 24) Melo C. แต่ถือว่าเป็นสปีชีส์สุด morphologically หลากหลายใน Cucumis [1, 2], พันธุ์พฤกษอุดมสมบูรณ์ระหว่างสอง (2n = 2 × = 14), ที่ cultivated C.sativus เพียง sativus L. และ hardwickii ฟังก์ชัน var ของป่า C. sativus Royle) เติม ประกอบด้วยกลุ่มยีนหลักของแตงกวา พูยีนนี้ได้ค่อนข้างแคบทางพันธุกรรมฐานเป็นหลักฐานในการศึกษาความหลากหลายทางพันธุกรรมต่าง ๆ [3-6] ลูกผสมไม่ interspecific ระหว่างแตงโมและแตงกวามีการรายงานจากการทางเพศความไม่เข้ากัน [7]
การแปล กรุณารอสักครู่..
Background
The genus Cucumis (family Cucurbitaceae) includes two economically important vegetable crop species that are cultivated worldwide: cucumber (C. sativus L., 2n = 2 ×= 14) and melon (C. melo L., 2n = 2 × = 24). The genetic, phylogenetic, and evolutionary relationships of cucumber and melon have been the subject of much research. The genus Cucumis initially contained 32 species that was divided into two subgenera, Melo and
Cucumis [1]. While the subgenus Melo is centered in Africa with 30 species including melon (all of which have 2n = 24 chromosomes), the subgenus Cucumis is of Asian origin and includes the cultivated cucumber C.sativus and its wild relative C. hystrix Char. (2n = 2 × =24). Although C. melo is considered the most morphologically diverse species in Cucumis [1,2], two inter-fertile botanical varieties (2n = 2 × = 14), the cultivated C.sativus var. sativus L. and the wild C. sativus var. hardwickii Royle) Alef., comprise the primary gene pool of cucumber. This gene pool has a rather narrow genetic
base as evidenced in various genetic diversity studies [3-6]. No interspecific hybrids between melon and cucumber have been reported due to their sexual incompatibility [7].
การแปล กรุณารอสักครู่..