weighted for severity (continuous).

weighted for severity (continuous). Small amounts of missing data
were noted in the variables for race/ethnicity (6.1%), BMI
(19.7%), and smoking (2.3%); models including these variables
excluded individuals with missing data. Because of their strong association
with increased fall risk, pharmacy data were used to indicate
whether participants used sedatives or sleeping medications
(2 fills within 90 days for benzodiazepines or prescription sleep
medications; yes/no).
The following comorbidities were identified through ICD-9 codes
in the medical record and were also included in the analysis to account
for their potentially confounding relationship with program
participation and risk of a medical fall: diabetes status (249–251;
yes/no); diagnosis of dementia (290, 294.1, 294.2, 331.0, 331.1,
331.82, 331.83; yes/no), walking disorder (719.7: difficulty walking;
781.2: abnormal gait; and 728.87: generalized weakness; yes/
no), osteoarthritis (715, 721.0–721.9; yes/no), osteoporosis (733;
yes/no), musculoskeletal conditions (712–719: arthropathy,
rheumatoid arthritis, joint derangement; yes/no), and visual
impairment (365: glaucoma; 366: cataract; 362.50–362.53, 362.55,
362.63: macular degeneration; and 362.01–362.03, 362.10,
362.11, 362.2, 363.31: retinopathy; yes/no). All comorbidity diagnosis
variables were time-varying and constructed to reference a
diagnosis for the given condition in the year before the year of interest.
Data analysis
Initially, Kaplan–Meier survival curves were fit to the data to depict
the time-to-medical-fall for each group. Time-to-event analyses
were then conducted using days from entry into the study to
the date of a fall, loss to follow-up, or the end of the study period
(December 31, 2011). Individuals were censored if loss to followup
occurred because of death or withdrawal from the GHC system.
Specific dates for these events were unavailable and therefore
defined as June 30 of the last year an individual appeared in the
data set if that year was before 2011. A series of Cox Proportional
Hazard models compared time-to-fall of nonusers to that of consistent
and intermittent users of each program. Several models
were constructed: a crude model (no adjustment for confounders),
a demographic model (adjusted for age, race, and sex), and a full
model (adjusted for age, race, sex, BMI, smoking, and the following
comorbidities: dementia, walking disorder, osteoarthritis, osteoporosis,
musculoskeletal conditions, and visual impairment). In
fully adjusted models, individuals with missing values for a covariate
were dropped from the analysis. All analyses were conducted
using Stata 13 (StataCorp, LP).
Results
Compared with nonusers, consistent and intermittent users of
either program were more likely to be female, less likely to smoke,
and had lower Charlson comorbidity scores (Tables 1 and 2).
However, all users of either EF or SS were more likely to have
had a diagnosis for osteoarthritis, osteoporosis, visual impairment,
and musculoskeletal conditions during the study period, whereas
consistent users of either EF or SS were less likely to use sedatives
or sleeping medications compared with nonusers and intermittent
users of either program. EF users had a mean attendance of
65 times in the year (median of 67), while SS users’ mean attendance
was 51 times in 2011 (median of 33). Survival curves (Figure)
suggest that consistent EF users had the greatest proportion of
the sample remaining without a medical fall at the end of the study
period, followed by intermittent EF users, and, finally, nonusers.
Both consistent and intermittent SS groups had similar curves,
with both showing reduced time to falls compared with the nonuser
group.
In hierarchically adjusted Cox regression models (Table 3), a decreased
risk of medical fall was found for both consistent and intermittent
users of EF compared with nonusers, after adjusting for
demographics. The same pattern remained in the fully adjusted
model, showing consistent EF users to have a 26% decreased risk
of a medical fall compared with nonusers, whereas intermittent EF
users had a 13% decreased risk. The demographic model for SS
use indicated a significant reduction for consistent and intermittent
users. However, the full model yielded similar results for intermittent
users (7% decrease in fall risk) but not for consistent SS
users.
Discussion
To our knowledge, this is the first study to directly investigate the
impact on the risk of medical falls of 2 exercise programs not specific
to fall prevention. Consistent use of EF, our proxy for regular
participation in the program over several years, was associated
with the greatest reduction in risk of a medical fall, lowering risk
by 20% to 30%. However, even intermittent use of the EF program
also decreased the risk of medical falls. Although this finding
corroborates previous evidence suggesting that strength and
balance exercises, major components of the EF program, are essential
to reducing fall and fall injury risk in older adults (5,21,22),
further investigation involving more precise measure and categorization
of participation is needed.
The results were less clear for the impact of the SS program. Unadjusted
findings were suggestive of moderate risk reduction, but
full adjustment yielded significant reduction only for intermittent
users. This risk reduction was smaller than those seen for EF but
was in the range of a 10% to 15% reduction in medical falls.
However, the finding of significant impacts only for intermittent
users runs counter to established findings in the literature, which
suggest that consistent physical activity yields the strongest health
impacts (5–7). This result makes drawing conclusions challenging
and suggests that misclassification may be obscuring accurate interpretation
of SS analyses.
Despite these limitations in the SS analysis, the magnitude of the
association observed for SS participants was smaller than that seen
with EF, a more structured program that includes balance and
strength exercises that research suggests are critical to reducing
fall risk (23). Because of the unstructured nature of the SS program
in which participants can use whatever gym equipment or attend
any classes they wish, we know very little about the type or
intensity of exercise that participants engaged in or whether balance
or strength exercises were performed. It is likely that balance
exercises were not routinely practiced, as evidence suggests that
most older adults do not engage in balance exercise (24,25). This
likelihood may be part of the reason we did not see stronger associations
between SS use and fall prevention.
EF has routinely scheduled classes multiple times per week and a
strong social environment, promoting regular attendance at the EF
program over many years. Users of the more free-form and independently
driven SS program may be more likely to vary in the
amount of use. On the basis of data supplied by each program, aggregate
use statistics for this sample in 2011 support this differential
attendance pattern. This finding suggests not only that EF
users tend to use the program more frequently but also that the use
pattern in the sample is more normally distributed (meaning that
SS may have few very frequent users skewing the mean use statistic).
This differential usage pattern may make the consistent and
intermittent categories created for our analyses more problematic
for SS, as the consistent category would be less likely to strongly
parallel regular use. In short, although these results suggest that
the EF program is more successful in reducing the risk of medical
falls for this population, the nature of SS as an independently driven
program with more sporadic attendance patterns lends itself
more to misclassification under the participation definitions used
in these analyses and makes conclusions about the program’s association
with fall-related outcomes less robust.
This study has several limitations. First, it focuses only on falls
resulting in medical care, as these appear in the inpatient or outpatient
medical record, making it possible to measure without the use
of self-report. This outcome definition excludes fall cases for
which people do not seek medical attention and any injury truly
due to a fall but not reported (and thus not coded) as such in the
medical record. Despite this limitation, falls resulting in medical
care are of high priority for risk reduction efforts given their adverse
personal and societal effects (26,27).
Although missing data were not an issue for the outcome of interest,
some data were missing for certain covariates, primarily
race and BMI. Though these missing data resulted in small reductions
in sample size for full adjustment models, they are not believed
to have limited power. Participation in EF and SS is voluntary
and, therefore, inherently self-selected. People who choose to
participate in these programs may be systematically different from
those who do not in ways that may affect their fall risk. Therefore,
the potential for residual confounding remains. No information
about engagement in physical activity outside either program was
available for users or nonusers. The inability to adjust for baseline
physical activity level in either group is a limitation; however,
only 6% to 25% of older adults are estimated to regularly engage

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ่วงน้ำหนักสำหรับความรุนแรง (ต่อเนื่อง) ข้อมูลที่ขาดหายไปได้ระบุไว้ในตัวแปรสำหรับการแข่งขัน/เชื้อชาติ (6.1%), BMI(19.7%), และการสูบ บุหรี่ (2.3%); รุ่นที่รวมตัวแปรเหล่านี้ไม่รวมบุคคลที่ มีข้อมูลขาดหายไป เนื่องจากความสัมพันธ์ของพวกเขาแข็งแรงมีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นตก ร้านขายยาข้อมูลถูกใช้เพื่อบ่งชี้ว่าผู้เรียนใช้ sedatives หรือยานอนหลับ(2 เติมภายใน 90 วันสำหรับ benzodiazepines หรือยานอนหลับยา ใช่/ไม่ใช่)ระบุ comorbidities ต่อผ่านรหัส ICD-9ในเวชระเบียน และยังรวมอยู่ในการวิเคราะห์บัญชีสำหรับความสัมพันธ์อาจ confounding กับโปรแกรมมีส่วนร่วมและความเสี่ยงของการตกลงทางการแพทย์: สถานะโรคเบาหวาน (249-251ใช่/ไม่); วินิจฉัยโรคสมองเสื่อม (290, 294.1, 294.2, 331.0, 331.1331.82, 331.83 ใช่/ไม่ใช่), เดินผิดปกติ (719.7: ยากเดิน781.2: เดินผิดปกติ และ 728.87: อ่อนแอ การตั้งค่าทั่วไป ใช่ /ไม่), โรคข้อเข่าเสื่อม (715, 721.0 – 721.9 ใช่/ไม่), โรคกระดูกพรุน (733ใช่/ไม่ใช่), musculoskeletal เงื่อนไข (712 – 719: arthropathyยังคงอักเสบ ความยุ่งเหยิงร่วม ใช่/ไม่ใช่), และภาพผล (365: ต้อหิน 366: ต้อ 362.50 – 362.53, 362.55362.63: เสื่อม macular และ 362.01-362.03, 362.10362.11, 362.2, 363.31: ดวงตา ใช่/ไม่ใช่) การวินิจฉัย comorbidity ทั้งหมดตัวแปรเวลาแตกต่างกัน และการสร้างการอ้างอิงการวินิจฉัยสำหรับเงื่อนไขที่กำหนดในปีก่อนปีที่น่าสนใจการวิเคราะห์ข้อมูลเริ่ม Kaplan – มุนเช่นโค้งไม่พอดีกับข้อมูลเพื่อแสดงในเวลาการแพทย์ฤดูใบไม้ร่วงสำหรับแต่ละกลุ่ม วิเคราะห์เวลาเหตุการณ์ได้แล้วดำเนินการวันจากรายการในการศึกษาการใช้วันอยู่ สูญเสียการติดตาม หรือจุดสิ้นสุดของรอบระยะเวลาศึกษา(31 ธันวาคม 2011) บุคคลถูก censored ถ้าขาดทุนต้องติดตามเกิดขึ้นเนื่องจากการตายหรือถอนเงินจากระบบ GHCวันที่ที่ระบุในเหตุการณ์เหล่านี้สามารถใช้ได้ดังนั้นกำหนดเป็นวันที่ 30 มิถุนายนของปีสุดท้ายบุคคลที่ปรากฏในการชุดข้อมูลถ้าปีก่อน 2011 ชุดของสัดส่วนค็อกซ์อันตรายแบบจำลองเปรียบเทียบเวลาการตกของ nonusers ที่สอดคล้องกันและผู้ใช้ไม่ต่อเนื่องของแต่ละโปรแกรม หลายรูปแบบถูกสร้างขึ้น: รูปแบบดิบ (ไม่ปรับปรุง confounders),แบบจำลองทางประชากร (การปรับปรุงสำหรับอายุ เชื้อชาติ และเพศสัมพันธ์), และการรุ่น (ปรับปรุงอายุ แข่งขัน เพศ BMI สูบบุหรี่ และต่อไปนี้comorbidities: สมองเสื่อม เดินผิดปกติ โรคข้อเข่าเสื่อม กระดูก พรุนเงื่อนไข musculoskeletal แล้วแสดงผล) ในรุ่นปรับปรุงทั้งหมด บุคคลที่ มีค่า covariate ที่หายไปถูกตัดทิ้งจากวิเคราะห์ ได้ดำเนินการวิเคราะห์ทั้งหมดใช้ Stata 13 (StataCorp ห้างหุ้นส่วนจำกัด)ผลลัพธ์เมื่อเทียบกับ nonusers ผู้ใช้ที่สอดคล้องกัน และไม่ต่อเนื่องของโปรแกรมใดมีแนวโน้มที่จะเป็นหญิง น้อยแนวโน้มที่จะสูบบุหรี่และล่าง Charlson comorbidity คะแนน (ตารางที่ 1 และ 2)อย่างไรก็ตาม ผู้ใช้ทั้งหมดของ EF หรือ SS มีแนวโน้มที่จะมีมีการวินิจฉัยโรคข้อเข่าเสื่อม กระดูกพรุน เห็น ผลและเงื่อนไข musculoskeletal ช่วงศึกษา ในขณะที่ผู้ใช้ที่สอดคล้องกันของ EF หรือ SS ได้น้อยอาจใช้ sedativesหรือนอนยาเปรียบเทียบ กับ nonusers และไม่ต่อเนื่องผู้ใช้โปรแกรมอย่างใดอย่างหนึ่ง ผู้ใช้ EF ได้เข้าร่วมประชุมเฉลี่ยของเวลา 65 ปี (มัธยฐานของ 67), ในขณะที่ SS เข้าหมายถึง ผู้เป็นครั้งที่ 51 ในปี 2554 (ค่ามัธยฐานของ 33) โค้ง (รูป)แนะนำว่า ผู้ใช้ EF สอดคล้องมีสัดส่วนสูงสุดของตัวอย่างที่เหลือโดยไม่ตกแพทย์จบการศึกษาระยะเวลา ตามผู้ใช้ EF ไม่ต่อเนื่อง และ สุดท้าย nonusersกลุ่ม SS อย่างสม่ำเสมอ และไม่ต่อเนื่องมีส่วนโค้งคล้ายมีแสดงทั้งลดเวลาตกเมื่อเทียบกับ nonuser ที่กลุ่มปรับปรุงชั้นค็อกซ์ถดถอยรุ่น (ตาราง 3), การลดลงความเสี่ยงของแพทย์ตกพบสำหรับสอดคล้องกัน และไม่ต่อเนื่องผู้ใช้เมื่อเทียบกับ nonusers หลังจากการปรับปรุงสำหรับ EFข้อมูลประชากร ยังคงรูปแบบเดียวกันในการปรับปรุงทั้งหมดรุ่น แสดง EF ผู้ใช้ที่สอดคล้องกันได้ 26% ลดความเสี่ยงของอยู่แพทย์เมื่อเทียบกับ nonusers ในขณะที่ EF ไม่ต่อเนื่องผู้ใช้มีความเสี่ยงลดลง 13% แบบจำลองประชากรสำหรับ SSใช้แสดงการลดลงอย่างมีนัยสำคัญสอดคล้องกัน และไม่ต่อเนื่องผู้ใช้ อย่างไรก็ตาม แบบเต็มผลคล้ายผลไม่ต่อเนื่องผู้ใช้ (ลดลง 7% ความเสี่ยงลดลง) แต่ไม่สอดคล้องกัน SSผู้ใช้สนทนาความรู้ของเรา เป็นการศึกษาแรกเพื่อตรวจสอบโดยตรงผลกระทบเกี่ยวกับความเสี่ยงของแพทย์ตก 2 ไม่เฉพาะโปรแกรมการออกกำลังกายตกป้องกัน ใช้ EF พร็อกซี่ของเราสำหรับปกติสอดคล้องกันการเข้าร่วมโครงการหลายปี เกี่ยวข้องลดมากที่สุดในความเสี่ยงของการแพทย์ลดลง ลดความเสี่ยงโดย 20% ถึง 30% อย่างไรก็ตาม ไม่ต่อเนื่องแม้จะใช้โปรแกรม EFนอกจากนี้ยัง ลดความเสี่ยงของแพทย์ฟอลส์ แม้ว่าการค้นหานี้corroborates หลักฐานก่อนหน้านี้แนะนำว่า และสมดุลออกกำลังกาย ส่วนประกอบที่สำคัญของโปรแกรมตระกูล EF จำเป็นการลดช่วงฤดูใบไม้ร่วงและฤดูใบไม้ร่วงเสี่ยงต่อการบาดเจ็บในผู้ใหญ่รุ่นเก่า (5,21,22),สืบสวนเพิ่มเติมเกี่ยวข้องกับวัดและจัดประเภทชัดเจนยิ่งขึ้นของการเข้าร่วมต้องผลลัพธ์ได้ชัดเจนน้อยสำหรับผลกระทบของโปรแกรม SS ไม่ได้ปรับผลการวิจัยได้ชี้นำความเสี่ยงปานกลางลด แต่ปรับปรุงแบบเต็มให้ผลลดลงอย่างมีนัยสำคัญแต่ไม่ต่อเนื่องผู้ใช้ ลดความเสี่ยงนี้มีขนาดเล็กกว่าที่เห็น EF แต่อยู่ในช่วงของน้ำตกแพทย์ลด 10% ถึง 15%อย่างไรก็ตาม ค้นหาผลกระทบสำคัญต่อแต่ไม่ต่อเนื่องผู้ใช้ทำเคาน์เตอร์จะพบในวรรณคดี ก่อตั้งขึ้นที่แนะนำว่า กิจกรรมสอดคล้องทางกายภาพทำให้สุขภาพแข็งแกร่งผลกระทบ (5-7) ผลนี้ทำให้บทสรุปวาดท้าทายและแนะนำ misclassification ที่อาจ obscuring ตีความถูกต้องของ SS วิเคราะห์แม้ มีข้อจำกัดเหล่านี้ในการวิเคราะห์ SS ขนาดของการสมาคมสังเกต SS ผู้เข้าร่วมมีขนาดเล็กกว่าที่เห็นกับ EF มากขึ้นโครงสร้างโปรแกรมที่มียอดดุล และความแข็งแรงการออกกำลังกายที่แนะนำงานวิจัยที่มีความสำคัญกับการลดความเสี่ยงในฤดูใบไม้ร่วง (23) เนื่องจากลักษณะไม่มีโครงสร้างของโปรแกรม SSซึ่งผู้เรียนสามารถใช้สิ่งอุปกรณ์ หรือเข้าร่วมชั้นใด ๆ พวกเขาต้องการ เรารู้น้อยมากเกี่ยวกับชนิด หรือความเข้มของการออกกำลังกาย ที่ร่วมในยอดดุลหรือไม่หรือดำเนินการออกกำลังกายความแข็งแรง จึงมีแนวโน้มที่สมดุลออกกำลังกายได้ไม่ประจำประสบการณ์ เป็นหลักฐานแนะนำที่ผู้ใหญ่คนสูงอายุส่วนใหญ่ไม่มีส่วนร่วมในสมดุลออกกำลังกาย (24,25) นี้ความเป็นไปได้อาจเป็นส่วนหนึ่งของเหตุผลที่เราไม่ได้เห็นการเชื่อมโยงที่แข็งแกร่งระหว่าง SS ใช้ และป้องกันตกEF เป็นประจำมีกำหนดเวลาสอนหลายครั้งต่อสัปดาห์และแข็งแรงสังคมสิ่งแวดล้อม ส่งเสริมเข้าประจำที่ EFโปรแกรมหลายปี ผู้ใช้ ของตัวอย่างอิสระ และความเป็นอิสระโปรแกรม SS ซึ่งอาจมีแนวโน้มที่จะแตกต่างกันในการจำนวนที่ใช้ โดยข้อมูลแต่ละโปรแกรม รวมสถิติที่ใช้ในตัวอย่างนี้ในปี 2554 สนับสนุนแตกต่างกันนี้เข้ารูป ค้นหานี้แนะนำ EF ไม่เท่านั้นผู้ใช้มักจะ ใช้โปรแกรมบ่อย แต่ที่ใช้รูปแบบในตัวอย่างคือ มากกว่าปกติกระจาย (หมายถึง ที่SS ได้น้อยบ่อย ๆ รูปสถิติใช้หมายถึงผู้ใช้)รูปแบบการใช้งานที่แตกต่างนี้อาจทำให้การสอดคล้อง และประเภทไม่ต่อเนื่องที่สร้างขึ้นสำหรับการวิเคราะห์ของเรามีปัญหามากขึ้นสำหรับ SS เป็นประเภทสอดคล้องจะสู่ขอใช้เป็นประจำควบคู่กัน ในระยะสั้น แม้ว่าผลลัพธ์เหล่านี้แนะนำที่โปรแกรม EF จะประสบความสำเร็จในการลดความเสี่ยงของแพทย์ตกนี้ประชากร ธรรมชาติของ SS เป็นการขับเคลื่อนอย่างอิสระโปรแกรมมีเพิ่มเติมเข้ารูปยืดเองการ misclassification ภายใต้คำนิยามการเข้าร่วมใช้มากขึ้นในการนี้วิเคราะห์และทำเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของโปรแกรมกับที่เกี่ยวข้องกับฤดูใบไม้ร่วงผลมีประสิทธิภาพน้อยการศึกษานี้มีข้อจำกัดหลายประการ ครั้งแรก เน้นเฉพาะน้ำตกผลเหล่านี้ปรากฏในห้องคลอดการรักษาพยาบาลเวชระเบียน ทำให้สามารถวัด โดยใช้ของรายงานด้วยตนเอง คำนิยามนี้ผลรวมกรณีอยู่ในคนที่ไม่หาทางการแพทย์และการบาดเจ็บใด ๆ อย่างแท้จริงเนื่องจากเป็นฤดูใบไม้ร่วงแต่ไม่รายงาน (และจึงไม่เขียน) เช่นในการเวชระเบียน แม้ มีข้อจำกัดนี้ อยู่ในทางการแพทย์ดูแลมีความสำคัญในความพยายามลดความเสี่ยงให้ความร้ายส่วนบุคคล และข้อมูลผลกระทบ (26,27)แม้ว่าข้อมูลหายไปไม่เป็นปัญหาสำหรับผลที่ได้น่าสนใจข้อมูลบางอย่างได้ขาดหายไปบาง covariates หลักแข่งขันและ BMI แม้ว่าข้อมูลเหล่านี้หายไปส่งผลให้ลดขนาดเล็กขนาดตัวอย่างสำหรับการปรับปรุงเต็มรูปแบบ พวกเขาจะไม่เชื่อการได้จำกัดพลังงาน มีส่วนร่วมใน EF และ SS เป็นความสมัครใจและ ดังนั้น มีความตนเองเลือก ผู้ที่ต้องการเหล่านี้เข้าร่วมโปรแกรมได้อย่างเป็นระบบผู้ที่ทำในลักษณะที่อาจมีผลต่อความเสี่ยงลดลงไม่ ดังนั้นเป็นส่วนที่เหลือจาก confounding ยังคง ไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับในกิจกรรมทางกายภาพภายนอกโปรแกรมใดถูกพร้อมใช้งานสำหรับผู้ใช้หรือ nonusers ไม่สามารถปรับพื้นฐานระดับกิจกรรมทางกายภาพในกลุ่มใดเป็นข้อจำกัด อย่างไรก็ตามเพียง 6% กับ 25% ของผู้ใหญ่รุ่นเก่ามีประเมินการมีส่วนร่วมอย่างสม่ำเสมอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้ำหนักความรุนแรง (ต่อเนื่อง) เล็ก ๆ
จำนวนมากของข้อมูลที่ขาดหายไปได้ระบุไว้ในตัวแปรสำหรับการแข่งขัน/ เชื้อชาติ (6.1%) ค่าดัชนีมวลกาย
(19.7%) และการสูบบุหรี่ (2.3%)
รูปแบบรวมทั้งตัวแปรเหล่านี้ได้รับการยกเว้นบุคคลที่มีข้อมูลที่ขาดหายไป เพราะความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งของพวกเขาที่มีความเสี่ยงในฤดูใบไม้ร่วงที่เพิ่มขึ้นข้อมูลร้านขายยาถูกนำมาใช้เพื่อแสดงให้เห็นว่าผู้เข้าร่วมการใช้ยาระงับประสาทหรือยานอนหลับ(2 เติมภายใน 90 วันสำหรับเบนโซหรือการนอนหลับตามใบสั่งยา; ใช่ / ไม่ใช่). การป่วยต่อไปนี้ถูกระบุถึง ICD-9 รหัสในเวชระเบียนและก็รวมอยู่ในการวิเคราะห์บัญชีสำหรับความสัมพันธ์ของพวกเขารบกวนที่อาจเกิดขึ้นกับโปรแกรมการมีส่วนร่วมและความเสี่ยงของการลดลงของการแพทย์: สถานะโรคเบาหวาน (249-251; ใช่ / ไม่ใช่); การวินิจฉัยภาวะสมองเสื่อม (290, 294.1, 294.2, 331.0, 331.1, 331.82, 331.83; ใช่ / ไม่ใช่) ความผิดปกติของการเดิน (719.7: ความยากลำบากในการเดิน; 781.2: การเดินที่ผิดปกติและ 728.87: จุดอ่อนทั่วไปใช่ / ไม่ได้), โรคข้อเข่าเสื่อม (715 , 721.0-721.9; ใช่ / ไม่ใช่) โรคกระดูกพรุน (733; ใช่ / ไม่ใช่), สภาพกล้ามเนื้อและกระดูก (712-719: arthropathy, โรคไขข้ออักเสบ, ความยุ่งเหยิงร่วมกันใช่ / ไม่ใช่) และภาพการด้อยค่า(365: โรคต้อหิน; 366: ต้อกระจก ; 362.50-362.53, 362.55, 362.63: การเสื่อมสภาพและ 362.01-362.03, 362.10, 362.11, 362.2, 363.31: จอประสาทตา; ใช่ / ไม่ใช่) การวินิจฉัยโรคร่วมทั้งหมดตัวแปรเป็นเวลาที่แตกต่างและสร้างขึ้นมาเพื่ออ้างอิงการวินิจฉัยสำหรับเงื่อนไขที่กำหนดในปีก่อนปีที่น่าสนใจ. การวิเคราะห์ข้อมูลขั้นต้น Kaplan-Meier โค้งอยู่รอดได้พอดีกับข้อมูลที่จะแสดงให้เห็นถึงเวลาที่ต้องทางการแพทย์ตกสำหรับแต่ละกลุ่ม การวิเคราะห์เวลาในการจัดกิจกรรมที่ได้ดำเนินการแล้วใช้วันนับจากการเข้าสู่การศึกษาเพื่อวันของฤดูใบไม้ร่วงที่สูญเสียไปติดตามหรือจุดสิ้นสุดของระยะเวลาการศึกษา(31 ธันวาคม 2011) บุคคลที่ได้รับการตรวจสอบหากสูญเสียการติดตามผลที่เกิดขึ้นเพราะการตายหรือถอนตัวออกจากระบบ GHC. วันที่เฉพาะเจาะจงสำหรับเหตุการณ์เหล่านี้สามารถใช้งานได้และดังนั้นจึงกำหนด 30 เดือนมิถุนายนของปีที่ผ่านมาบุคคลที่ปรากฏในข้อมูลตั้งค่าถ้าปีที่ก่อนปี2011 ชุดของ Cox สัดส่วนรุ่นอันตรายเมื่อเทียบกับเวลาในการล่มสลายของnonusers กับที่สอดคล้องกับผู้ใช้และต่อเนื่องของแต่ละโปรแกรม หลายรูปแบบที่ถูกสร้าง: รูปแบบดิบ (ปรับตัวแปรที่ไม่ได้), รูปแบบทางด้านประชากรศาสตร์ (ปรับอายุเชื้อชาติและเพศ) และเต็มรูปแบบ(ปรับอายุเชื้อชาติ, เพศ, ดัชนีมวลกายการสูบบุหรี่และต่อไปนี้การป่วย: ภาวะสมองเสื่อมเดินผิดปกติของโรคข้อเข่าเสื่อม, โรคกระดูกพรุนสภาพกล้ามเนื้อและความบกพร่องทางสายตา) ในรูปแบบการปรับอย่างเต็มที่บุคคลที่มีค่าที่ขาดหายสำหรับตัวแปรร่วมที่ถูกทิ้งจากการวิเคราะห์ การวิเคราะห์ทั้งหมดถูกดำเนินการโดยใช้ Stata 13 (StataCorp, LP). ผลเมื่อเทียบกับ nonusers ผู้ใช้ที่สอดคล้องและต่อเนื่องของโปรแกรมทั้งมีแนวโน้มที่จะเป็นเพศหญิงมีโอกาสน้อยที่จะสูบบุหรี่และมีคะแนนต่ำกว่าcomorbidity Charlson (1 โต๊ะและ 2) อย่างไรก็ตามผู้ใช้ทั้งหมดของทั้ง EF หรือเอสเอสมีแนวโน้มที่จะได้มีการวินิจฉัยสำหรับโรคข้อเข่าเสื่อมโรคกระดูกพรุนบกพร่องทางสายตาและสภาพกล้ามเนื้อและกระดูกในระหว่างระยะเวลาการศึกษาในขณะที่ผู้ใช้งานที่สอดคล้องกันของทั้งEF หรือเอสเอสมีโอกาสน้อยที่จะใช้ยาระงับประสาทหรือยานอนหลับเมื่อเทียบกับ nonusers และสม่ำเสมอผู้ใช้งานของโปรแกรมอย่างใดอย่างหนึ่ง ผู้ใช้ EF มีการเข้าร่วมประชุมเฉลี่ย65 ครั้งในปี (เฉลี่ย 67) ในขณะที่ผู้ใช้เอสเอส 'หมายถึงการเข้าร่วมประชุมเป็นครั้งที่51 ในปี 2011 (เฉลี่ย 33) เส้นโค้งการอยู่รอด (รูป) แนะนำให้ผู้ใช้ EF ที่สอดคล้องกันมีสัดส่วนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของกลุ่มตัวอย่างที่เหลือโดยไม่ต้องล่มสลายทางการแพทย์ในตอนท้ายของการศึกษาในระยะเวลาตามด้วยผู้ใช้EF เนื่องและในที่สุด nonusers. ทั้งที่สอดคล้องและต่อเนื่องกลุ่มเอสเอสมีลักษณะคล้ายกัน เส้นโค้งที่มีทั้งแสดงเวลาที่ลดลงไปตกเมื่อเทียบกับnonuser กลุ่ม. ในการปรับลำดับชั้นแบบถดถอยค็อกซ์ (ตารางที่ 3) ลดลงความเสี่ยงของการล่มสลายทางการแพทย์ก็พบว่าทั้งที่สอดคล้องและต่อเนื่องผู้ใช้EF เทียบกับ nonusers หลังจากปรับค่าประชากร. เช่นเดียวกับรูปแบบที่ยังคงอยู่ในอย่างเต็มที่การปรับรูปแบบการแสดงที่สอดคล้อง EF ผู้ใช้ที่จะมีการลดลง 26% ความเสี่ยงของการแพทย์เมื่อเทียบกับฤดูใบไม้ร่วงnonusers ในขณะที่ผู้ใช้งานไม่สม่ำเสมอ EF ได้ 13% ลดลงความเสี่ยง. รูปแบบเอสเอสกลุ่มผู้เข้าชมสำหรับการใช้งานชี้ให้เห็นการลดลงอย่างมีนัยสำคัญที่สอดคล้องและต่อเนื่องผู้ใช้ อย่างไรก็ตามรูปแบบเต็มรูปแบบให้ผลคล้ายกันสำหรับเนื่องผู้ใช้ (ลดลง 7% ความเสี่ยงในฤดูใบไม้ร่วง) แต่ไม่ได้สำหรับเอสเอสที่สอดคล้องกันผู้ใช้. อภิปรายเพื่อความรู้ของเรานี้คือการศึกษาแรกโดยตรงตรวจสอบผลกระทบต่อความเสี่ยงของน้ำตกทางการแพทย์2 การออกกำลังกาย โปรแกรมไม่ได้เฉพาะเจาะจงที่จะตกอยู่ในการป้องกัน การใช้งานที่สอดคล้องกันของ EF พร็อกซีของเราสำหรับปกติการมีส่วนร่วมในโปรแกรมในช่วงหลายปีที่ผ่านมามีความสัมพันธ์กับการลดความเสี่ยงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในฤดูใบไม้ร่วงของแพทย์ลดความเสี่ยง20% ถึง 30% อย่างไรก็ตามแม้การใช้งานต่อเนื่องของโปรแกรม EF ลดลงความเสี่ยงของน้ำตกทางการแพทย์ แม้ว่าการค้นพบนี้ยืนยันหลักฐานก่อนหน้านี้บอกว่าความแข็งแรงและการออกกำลังกายที่สมดุลองค์ประกอบที่สำคัญของโปรแกรมEF ที่มีความจำเป็นในการลดฤดูใบไม้ร่วงและฤดูใบไม้ร่วงเสี่ยงได้รับบาดเจ็บในผู้สูงอายุ(5,21,22) ตรวจสอบเพิ่มเติมที่เกี่ยวข้องกับการวัดที่แม่นยำยิ่งขึ้นและการจำแนกประเภทของการมีส่วนร่วมเป็นสิ่งจำเป็น. ผลการวิจัยที่ชัดเจนน้อยกว่าสำหรับผลกระทบของโครงการเอสเอส เท็มเพลตผลการวิจัยพบแนวทางของการลดความเสี่ยงในระดับปานกลางแต่ปรับเต็มรูปแบบให้ผลลดลงต่อเนื่องเฉพาะสำหรับผู้ใช้ การลดความเสี่ยงนี้มีขนาดเล็กกว่าที่เห็นสำหรับ EF แต่อยู่ในช่วงของการลดลง10% เป็น 15% ในน้ำตกทางการแพทย์. อย่างไรก็ตามการค้นพบผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญเฉพาะต่อเนื่องผู้ใช้วิ่งสวนทางกับที่จัดตั้งขึ้นผลการวิจัยในวรรณคดีซึ่งชี้ให้เห็นว่ากิจกรรมที่สอดคล้องทางกายภาพผลตอบแทนถัวเฉลี่ยที่แข็งแกร่งสุขภาพผลกระทบ (5-7) ผลที่ได้นี้ทำให้ข้อสรุปที่ท้าทายและแสดงให้เห็นว่าจำแนกอาจจะปิดบังตีความที่ถูกต้องของการวิเคราะห์เอสเอส. แม้จะมีข้อ จำกัด เหล่านี้ในการวิเคราะห์ SS ขนาดของสมาคมตั้งข้อสังเกตสำหรับผู้เข้าร่วมเอสเอสมีขนาดเล็กกว่าที่เห็นกับEF ซึ่งเป็นโปรแกรมที่มีโครงสร้างอื่น ๆ ที่มี ความสมดุลและความแข็งแรงของการออกกำลังกายที่วิจัยชี้ให้เห็นมีความสำคัญกับการลดความเสี่ยงในฤดูใบไม้ร่วง(23) เพราะธรรมชาติที่ไม่มีโครงสร้างของโปรแกรมเอสเอสที่ผู้เข้าร่วมสามารถใช้สิ่งที่อุปกรณ์ออกกำลังกายหรือเข้าร่วมชั้นเรียนใดๆ ที่พวกเขาต้องการเรารู้น้อยมากเกี่ยวกับประเภทหรือความเข้มของการออกกำลังกายที่ผู้เข้าร่วมการมีส่วนร่วมในหรือไม่ว่าความสมดุลหรือการออกกำลังกายความแข็งแรงได้ดำเนินการ ก็มีโอกาสที่ความสมดุลของการออกกำลังกายที่ไม่ได้รับการฝึกฝนเป็นประจำเป็นหลักฐานแสดงให้เห็นว่าผู้ใหญ่ส่วนใหญ่ที่มีอายุมากกว่าไม่ได้มีส่วนร่วมในการออกกำลังกายที่สมดุล(24,25) นี้น่าจะเป็นอาจจะเป็นส่วนหนึ่งของเหตุผลที่เราไม่ได้เห็นความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งระหว่างเอสเอสการใช้และการป้องกันการตก. EF ได้เรียนที่กำหนดไว้เป็นประจำหลายครั้งต่อสัปดาห์และสภาพแวดล้อมทางสังคมที่แข็งแกร่ง, การส่งเสริมการเข้าร่วมประชุมประจำที่ EF โปรแกรมเป็นเวลาหลายปี ผู้ใช้งานในรูปแบบฟรีและเป็นอิสระมากขึ้นโปรแกรมขับเคลื่อนเอสเอสอาจจะมีแนวโน้มที่จะแตกต่างกันไปในปริมาณที่ใช้ บนพื้นฐานของข้อมูลที่จัดทำโดยแต่ละโปรแกรม, รวมสถิติการใช้งานสำหรับตัวอย่างนี้ในปี2011 การสนับสนุนที่แตกต่างกันนี้รูปแบบการเข้าร่วมประชุม การค้นพบนี้แสดงให้เห็นไม่เพียง แต่ที่ EF ผู้ใช้มีแนวโน้มที่จะใช้โปรแกรมบ่อยครั้งมากขึ้น แต่ยังว่าการใช้รูปแบบในกลุ่มตัวอย่างมีการกระจายมากขึ้นตามปกติ(หมายความว่าเอสเอสอาจจะมีผู้ใช้เพียงไม่กี่บ่อยมากบิดเบือนค่าเฉลี่ยการใช้สถิติ). รูปแบบการใช้งานที่แตกต่างกันนี้อาจ ให้สอดคล้องและประเภทเนื่องที่สร้างขึ้นสำหรับการวิเคราะห์ของเรามีปัญหามากขึ้นสำหรับเอสเอสเป็นหมวดหมู่ที่สอดคล้องกันจะมีโอกาสน้อยที่จะขอขนานการใช้งานปกติ ในระยะสั้นถึงแม้ว่าผลลัพธ์เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าโปรแกรม EF จะประสบความสำเร็จมากขึ้นในการลดความเสี่ยงของการแพทย์ตกสำหรับประชากรกลุ่มนี้ลักษณะของเอสเอสในฐานะที่เป็นแรงผลักดันอิสระโปรแกรมที่มีรูปแบบการเข้าร่วมประชุมเป็นระยะๆ อื่น ๆ ยืมตัวเองมากขึ้นในการจำแนกภายใต้คำจำกัดความของการมีส่วนร่วมที่ใช้ในการวิเคราะห์เหล่านี้และทำให้ข้อสรุปเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของโปรแกรมกับผลที่เกี่ยวข้องกับฤดูใบไม้ร่วงที่มีประสิทธิภาพน้อย. การศึกษาครั้งนี้มีข้อ จำกัด หลายประการ ก่อนจะมุ่งเน้นเฉพาะการตกส่งผลให้การดูแลทางการแพทย์ตามที่เหล่านี้จะปรากฏในผู้ป่วยในผู้ป่วยนอกหรือเวชระเบียนทำให้มันเป็นไปได้ที่จะวัดโดยไม่ต้องใช้รายงานของตนเอง ไม่รวมความหมายของผลที่ตกกรณีที่คนไม่แสวงหาการรักษาพยาบาลและการบาดเจ็บใด ๆ อย่างแท้จริงเนื่องจากการลดลงแต่ไม่ได้รายงาน (และไม่ได้เขียน) เช่นในเวชระเบียน แม้จะมีข้อ จำกัด นี้ตกส่งผลให้ทางการแพทย์การดูแลที่มีลำดับความสำคัญสูงสำหรับความพยายามลดความเสี่ยงที่ไม่พึงประสงค์ของพวกเขาได้รับผลกระทบส่วนบุคคลและสังคม(26,27). แม้ว่าข้อมูลที่ขาดหายไปได้ไม่เป็นปัญหาสำหรับผลที่น่าสนใจข้อมูลบางส่วนที่หายไปสำหรับตัวแปรบางอย่างส่วนใหญ่การแข่งขันและค่าดัชนีมวลกาย แม้ว่าข้อมูลที่หายไปเหล่านี้มีผลในการลดขนาดเล็กในขนาดตัวอย่างสำหรับการปรับรูปแบบเต็มรูปแบบพวกเขาจะไม่เชื่อว่าจะมีอำนาจจำกัด มีส่วนร่วมใน EF และเอสเอสเป็นความสมัครใจและมีเนื้อแท้ตัวเองเลือก คนที่เลือกที่จะเข้าร่วมในโปรแกรมเหล่านี้อาจจะเป็นระบบที่แตกต่างจากผู้ที่ไม่ได้ไปในทางที่อาจมีผลต่อความเสี่ยงของพวกเขาในฤดูใบไม้ร่วง ดังนั้นการที่มีศักยภาพสำหรับซากที่เหลือรบกวน ยังไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมในการออกกำลังกายนอกโปรแกรมเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งสำหรับผู้ใช้หรือnonusers ไม่สามารถที่จะปรับพื้นฐานระดับกิจกรรมทางกายภาพในทั้งสองกลุ่มเป็นข้อ จำกัด ; แต่เพียง 6% ถึง 25% ของผู้สูงอายุที่คาดว่าจะมีส่วนร่วมอย่างสม่ำเสมอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ่วงน้ำหนัก ความรุนแรง ( ต่อเนื่อง ) จํานวนน้อยที่ขาดหายไปข้อมูลที่ระบุไว้ใน ตัวแปร
) เชื้อชาติ / ชาติพันธุ์ ( 6.1% ) , ดัชนีมวลกาย
( ร้อยละ ) , การสูบบุหรี่ ( 2.3% ) ; รุ่นรวมทั้งตัวแปรเหล่านี้
แยกออกบุคคลกับข้อมูลที่หายไป เพราะ
สมาคมที่แข็งแกร่งของพวกเขากับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นตก , ข้อมูลร้านขายยาถูกใช้เพื่อบ่งชี้ว่าผู้เข้าร่วมใช้ยากล่อมประสาทหรือ

นอนยา2 เติมภายใน 90 วัน หรือยานอนหลับ ยา benzodiazepines
; ใช่ / ไม่มี )
โรคร่วมต่อไปนี้ถูกระบุผ่านรหัส icd-9
ในบันทึกทางการแพทย์ และยังรวมอยู่ในการวิเคราะห์บัญชี
เพื่อซ่อนเร้น confounding ความสัมพันธ์กับการเข้าร่วมโปรแกรม
และความเสี่ยงของการล้มทางการแพทย์ : สถานะ ( 249 ) โรคเบาหวาน 251 ;
ใช่ / ไม่ใช่ ) ; การวินิจฉัยภาวะสมองเสื่อม ( 290 294.1 , ,294.2 331.0 331.1 331.82
, , , , 331.83 ; ใช่ / ไม่มี ) , เดินผิดปกติ ( 719.7 : เดินลําบาก ;
781.2 : ท่าเดินผิดปกติ และ 728.87 : ทั่วไป ; อ่อนแอ ; ใช่ /
ไม่ ) , โรคข้อเข่าเสื่อม ( ที่ 721.0 – , 721.9 ใช่ / ไม่ใช่ ) โรคกระดูกพรุน ( 733 ;
ใช่ / ไม่ใช่ ) สภาพกล้ามเนื้อ ( 712 ) 719 : คนไอริช
, โรคไขข้ออักเสบ , ร่วมก่อกวน ใช่ / ไม่ใช่ ) และภาพ
บกพร่อง ( 365 : 366 : ต้อกระจกต้อหิน ; ; 362.53 362.50 ) ,362.55
, 362.63 : โรคจอประสาทตาเสื่อม และ 362.01 – 362.03 362.10 362.11 362.2
, , , , 363.31 : retinopathy ใช่ / ไม่ใช่ ) ตัวแปรทั้งหมดวินิจฉัย
กฤษณามีเวลาและสร้างการอ้างอิง
วินิจฉัยระบุเงื่อนไขในปีก่อนปีดอกเบี้ย การวิเคราะห์ข้อมูล

ตอนแรก , Kaplan และไมเออร์รอดโค้งได้พอดีกับข้อมูลที่จะพรรณนา
เวลาที่จะตกอยู่ทางการแพทย์สำหรับแต่ละกลุ่มเวลางานวิเคราะห์
แล้วดำเนินการโดยใช้วันเข้าเรียน

วันที่สูญเสีย สูญเสียการติดตามหรือการสิ้นสุดของระยะเวลาการศึกษา
( 31 ธันวาคม 2554 ) บุคคลที่มี เซ็นเซอร์ ถ้าขาดทุนจะติดตาม
เกิดขึ้นเพราะตายหรือถอนตัวจากระบบ GHC .
วันที่เฉพาะเจาะจงสำหรับเหตุการณ์เหล่านี้ได้ถูกใช้งานจึง
หมายถึง วันที่ 30 มิถุนายน ของปีล่าสุด บุคคลที่ปรากฏใน
ชุดข้อมูลถ้าปีนั้นก่อนที่ 2011 ชุดของ Cox สัดส่วน
อันตรายแบบเทียบเวลาตกของ nonusers ที่สอดคล้องกัน
และผู้ใช้ต่อเนื่องของแต่ละโปรแกรม หลายรูปแบบ
สร้าง : รูปแบบดิบ ( ไม่มีการปรับสำหรับการทำผิดกฎหมาย ) ,
รูปแบบส่วนบุคคลปรับอายุ เชื้อชาติ และเพศ ) และเต็ม
รูปแบบการปรับอายุ , เชื้อชาติ , เพศ , BMI , สูบบุหรี่และต่อไปนี้
โรคร่วม : ความจำเสื่อม เดินผิดปกติ โรคข้อเสื่อม โรคกระดูกพรุน
กล้ามเนื้อเงื่อนไขและความบกพร่องทางการเห็น ) ใน
อย่างเต็มที่ปรับโมเดล , บุคคลที่มีค่าสูญหายในตัวแปร
หลุดจากการวิเคราะห์ ทั้งหมดวิเคราะห์จำนวน
ใช้ Language 13 ( statacorp , LP )

เมื่อเทียบกับ nonusers ผล ,ที่สอดคล้องและต่อเนื่องผู้ใช้
โปรแกรมมีแนวโน้มที่จะเป็นเพศหญิงมีโอกาสน้อยที่จะสูบ และมีคะแนนต่ำกว่า
charlson กฤษณา ( ตารางที่ 1 และ 2 ) .
แต่ผู้ใช้ทั้งหมดของ EF หรือ SS น่าจะ
มีวินิจฉัยโรคข้อเสื่อม โรคกระดูกพรุน สายตาบกพร่อง
, และเงื่อนไข กล้ามเนื้อในช่วงระยะเวลาการศึกษา ในขณะที่
ผู้ใช้ที่สอดคล้องกันของ EF หรือ SS เป็นโอกาสน้อยที่จะใช้ยากล่อมประสาท
หรือนอนโรคเมื่อเทียบกับ nonusers และผู้ใช้ต่อเนื่อง
ด้วยโปรแกรม ผู้ใช้ EF มีหมายถึงการ
65 ครั้งในปีค่ามัธยฐานของ 67 ) ในขณะที่ผู้ใช้ ' ss หมายถึงการเข้าร่วม
51 ครั้งใน 2011 ( ปี 34 ) เส้นโค้งการอยู่รอด ( รูป )
ให้สอดคล้อง EF ผู้ใช้มีสัดส่วนมากที่สุดของ
ตัวอย่างที่เหลือโดยไม่ตกทางการแพทย์ที่จุดสิ้นสุดของระยะเวลาการศึกษาตามหลักสูตรต่อเนื่อง
ผู้ใช้ , และ , ในที่สุด , nonusers .
ทั้งสอดคล้องและต่อเนื่องกลุ่ม SS มีเส้นโค้งที่คล้ายกัน
กับทั้งแสดงลดเวลาลง เมื่อเทียบกับ กลุ่มผู้ไม่เสพยา
.
ในลําดับชั้น ค็อกซ์ ( ตารางที่ 3 การปรับรุ่น ลดลง
)ความเสี่ยงของการล้ม แพทย์พบทั้งสอดคล้องและต่อเนื่อง
ผู้ใช้ EF เมื่อเทียบกับ nonusers หลังจากปรับสำหรับ
สถิติ รูปแบบเดียวกันยังคงอยู่ในเต็มรูปแบบปรับ
แสดงความสอดคล้อง EF ผู้ใช้มี 26% ลดลงความเสี่ยง
ของฤดูใบไม้ร่วงทางการแพทย์เมื่อเทียบกับ nonusers ในขณะที่ใช้ EF
ผู้ใช้มีความเสี่ยงลดลง 13 เปอร์เซ็นต์ . รูปแบบทั่วไปสำหรับ SS
ใช้แสดงการให้สอดคล้องและต่อเนื่อง
ผู้ใช้ อย่างไรก็ตาม รูปแบบเต็มให้ผลผลลัพธ์ที่คล้ายกันสำหรับผู้ใช้เป็นระยะๆ
( ลดลง 7% ในความเสี่ยงตก ) แต่สำหรับผู้ใช้ SS


ให้สอดคล้องกัน การอภิปรายความรู้ของเรา การศึกษานี้เป็นครั้งแรก เพื่อศึกษาผลกระทบโดยตรง
บนความเสี่ยงทางการแพทย์อยู่ 2 โปรแกรมการออกกำลังกาย ไม่เฉพาะ
ตกการป้องกัน