As plants have been shown to accumu

As plants have been shown to accumulate organic compounds from contaminated sediments, there is a potential for long-lasting ecological impact as a result of contaminant accumulation in riparian areas of wetlands, particularly the accumulation of non-biodegradable contaminants such as perfluorooctanoic acid (PFOA). In this study, commonly found riparian wetland plants including reeds, i.e., Xanthium strumarium, Phragmites australis, Schoenoplectus corymbosus, Ruppia maritime; Populus canescens, Polygonum salicifolium, Cyperus congestus; Persicaria amphibian, Ficus carica, Artemisia schmidtiana, Eichhornia crassipes, were studied to determine their susceptibility to PFOA accumulation from PFOA contaminated riparian sediment with a known PFOA concentration, using liquid chromatography/tandem mass spectrometry (LC/MS/MS). The bioconcentration factor (BCF) indicated that the plants affinity to PFOA accumulation was; E. crassipes, > P. salicifolium, > C. congestus, > P. x canescens, > P. amphibian, > F. carica, > A. schmidtiana, > X. strumarium, > P. australis, > R. maritime, > S. corymbosus. The concentration of PFOA in the plants and/or reeds was in the range 11.7 to 38 ng/g, with a BCF range of 0.05 to 0.37. The highest BCF was observed in sediment for which its core water had a high salinity, total organic carbon and a pH which was near neutral. As the studied plants had a higher affinity for PFOA, the resultant effect is that riparian plants such as E. crassipes, X. strumarium, and P. salicifolium, typified by a fibrous rooting system, which grow closer to the water edge, exacerbate the accumulation of PFOA in riparian wetlands. © 2014 Copyright Taylor and Francis Group, LLC.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีการแสดงพืชจะสะสมสารอินทรีย์จากตะกอนปนเปื้อน มีศักยภาพสำหรับยาวนานผลกระทบต่อระบบนิเวศจากในพื้นที่ของพื้นที่ชุ่มน้ำ riparian สะสมสารปนเปื้อนโดยเฉพาะสะสมของสารปนเปื้อนไม่สลายเช่นกรด perfluorooctanoic (PFOA) ในการศึกษานี้ โดยทั่วไปพบพืช riparian พื้นที่ชุ่มน้ำรวมถึง reeds เช่น Xanthium strumarium ออสเตรลิ Phragmites, Schoenoplectus corymbosus หญ้าทะเล ตะ Populus canescens, Polygonum salicifolium สมุนไพร congestus Persicaria amphibian ฟิคัส carica, Artemisia schmidtiana ผักตบชวา ได้ศึกษาเพื่อตรวจสอบความง่ายสะสม PFOA จาก PFOA ปนเปื้อนตะกอน riparian PFOA ที่รู้จักมุ่ง ใช้ของเหลว chromatography/ตัว ตามกันไปรเมท (LC/MS/MS) ตัว bioconcentration (BCF) ระบุว่า ความสัมพันธ์ของพืชกับสะสม PFOA ถูก ตบชวา E., > P. salicifolium, > C. congestus, > P. x canescens, > P. amphibian, > F. carica, > A. schmidtiana, > x. อัพ strumarium, > ออสเตรลิ P., > ทะเล R. > S. corymbosus ความเข้มข้นของ PFOA ในพืชหรือ reeds อยู่ในช่วง 11.7-38 ng/g กับ BCF 0.05-0.37 BCF สูงสุดที่พบในตะกอนที่น้ำเป็นหลักมีเค็มสูง อินทรีย์คาร์บอนทั้งหมด และมี pH ที่ใกล้เป็นกลาง พืช studied มีความสัมพันธ์สูงสำหรับ PFOA ผลผลแก่เป็นที่ riparian พืชเช่น E. ตบชวา x. อัพ strumarium และทำให้ P. salicifolium, typified โดยระบบ rooting ข้อ การเติบโตใกล้ชิดขอบน้ำ รุนแรงสะสมของ PFOA ในพื้นที่ชุ่มน้ำ riparian ©สงวนลิขสิทธิ์ปี 2014 เทย์เลอร์และ กลุ่มฟรานซิส LLC

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นพืชที่ได้รับการแสดงที่จะสะสมสารอินทรีย์จากตะกอนที่ปนเปื้อนมีศักยภาพในการส่งผลกระทบต่อระบบนิเวศในระยะยาวเป็นผลมาจากการสะสมของสารปนเปื้อนในพื้นที่ชายฝั่งของพื้นที่ชุ่มน้ำโดยเฉพาะอย่างยิ่งการสะสมของสารปนเปื้อนที่ไม่ย่อยสลายเช่นกรด perfluorooctanoic (PFOA) . ในการศึกษานี้พบพืชชุ่มน้ำชายฝั่งรวมทั้งกกคือ Xanthium strumarium, Australis Phragmites, Schoenoplectus กลม, Ruppia ทะเล; Populus canescens, Polygonum salicifolium, กก congestus; Persicaria ครึ่งบกครึ่งน้ำ, Ficus carica, Artemisia schmidtiana, Eichhornia crassipes ถูกศึกษาเพื่อ ตรวจสอบความอ่อนแอของพวกเขาไปสู่​​การสะสม PFOA PFOA จากการปนเปื้อนของตะกอนชายฝั่งที่มีความเข้มข้น PFOA ที่รู้จักกันโดยใช้ของเหลวโค / ควบคู่มวลสาร (LC / MS / MS) ปัจจัยที่เข้มข้นทางชีวภาพ (BCF) ชี้ให้เห็นว่าพืชมีความถนัดในการสะสมเป็น PFOA; ผักตบชวา> พี salicifolium> congestus ซี> พี x canescens> พีครึ่งบกครึ่งน้ำ> F. carica> เอ schmidtiana > X. strumarium> พี Australis> อาทะเล> S. กลม ความเข้มข้นของ PFOA ในพืชและ / หรือกกอยู่ในช่วง 11.7-38 ng / g กับช่วง BCF ของ 0.05-0.37 BCF สูงสุดพบในตะกอนที่น้ำหลักของมันมีความเค็มสูงปริมาณคาร์บอนอินทรีย์และพีเอชที่อยู่ใกล้ที่เป็นกลาง เป็นพืชที่ศึกษามีความสัมพันธ์ที่สูงขึ้นสำหรับ PFOA, ผลผลลัพธ์คือว่าพืชชายฝั่งเช่นผักตบชวา, เอ็กซ์ strumarium และ P. salicifolium ตรึงตราโดยระบบรากเป็นเส้น ๆ ซึ่งเติบโตใกล้ชิดกับขอบน้ำที่รุนแรง การสะสมของ PFOA ในพื้นที่ชุ่มน้ำชายฝั่ง © 2014 สงวนลิขสิทธิ์เทย์เลอร์และฟรานซิ Group, LLC

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นพืชที่ได้รับการแสดงเพื่อสะสมสารอินทรีย์จากดินตะกอนที่ปนเปื้อนมีศักยภาพนิเวศวิทยาส่งผลกระทบยาวนาน เป็นผลจากการสะสมสิ่งปนเปื้อนในพื้นที่ชายฝั่งของพื้นที่ชุ่มน้ำ โดยเฉพาะการสะสมของที่ไม่ย่อยสลายสิ่งปนเปื้อน เช่น perfluorooctanoic acid ( pfoa ) ในการศึกษานี้ มักพบพืชป่าชายเลนชายฝั่งรวมทั้งลิ้น ได้แก่แซนเที่ยม strumarium ก่อน Australis , schoenoplectus corymbosus ruppia ทางทะเล ; canescens , คน , Polygonum salicifolium กกคอนเจสตัส ; persicaria , สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ , ต้นไทรซึ่งอาร์เทมิเซีย schmidtiana , ผักตบชวา , ได้ศึกษาเพื่อตรวจสอบความไวของการสะสมตะกอนที่ปนเปื้อนจาก pfoa pfoa สงครามกับคนรู้จัก pfoa ความเข้มข้นใช้โครมาโตกราฟี / แมสจากของเหลว ( LC / MS / MS ) ปัจจัย bioconcentration ( BCF ) พบว่า พืชที่สามารถสะสมอยู่ใน pfoa ; E , P salicifolium > > C . P . X canescens คอนเจสตัส > > > F , สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ , ยาง , > . schmidtiana > X strumarium > P > R > Australis , ทางทะเล , S . corymbosus .ความเข้มข้นของ pfoa ในพืชและ / หรืออยู่ในช่วง 11.7 38 ng / g กับ EC ช่วง 0.05 ถึง 0.37 . ที่พบในดินตะกอน BCF สูงสุดที่น้ำเป็นหลัก มีความเค็มสูง ปริมาณอินทรีย์คาร์บอน และ pH ที่เป็นกลางที่สุด เป็นศึกษาเกี่ยวกับพืชมี affinity สูง pfoa ผลลัพธ์คือ ทรัพยากรพืช เช่น ใน strumarium X , E . ,และ P . salicifolium typified โดยมีราก , ระบบ , ที่ปลูกใกล้น้ำขอบ , เพิ่มการสะสมของ pfoa ในพื้นที่ชุ่มน้ำชายฝั่ง . กลุ่มสงวนลิขสิทธิ์ 2014 ลิขสิทธิ์เทย์เลอร์และฟรานซิส , LLC