Almost from the start, investors in

Almost from the start, investors in the Virginia Company in England were unhappy with the accomplishments of their Jamestown colonists. They therefore sought a new charter, which the king granted in May 1609. They took immediate steps to put the company on a sounder financial footing by selling shares valued at 12 1/2, 25, and 50 pounds (English monetary unit, originally equivalent to one pound of silver). Investors were promised a dividend from whatever gold, land, or other valuable commodities the Company amassed after seven years.
Meanwhile, the charter allowed the Company to make its own laws and regulations, subject only to their compatibility with English law. To avoid the disputes that had characterized Virginia in its first years, the Company gave full authority and nearly dictatorial powers to the colony's governor. These changes were nearly too little and too late, for Jamestown was just then experiencing its "starving time." The Company, however, was bent on persevering and sent a new batch of ships and colonists in 1611. Over the next five years, Sir Thomas Gates and then Sir Thomas Dale governed the colony with iron fists via the "Lawes Devine, Morall, and Martiall."
The harsh regimes of the Virginia governors were not especially attractive to potential colonists. What was more, the colonists who did go to Virginia often did not have the skills and knowledge to help the colony prosper. The colonists not only found little of value, they were remarkably unable even to feed themselves. As a result, huge numbers of colonists perished from disease (many of which they brought with them), unsanitary conditions, and malnutrition. Between 1614 and 1618 or so, potential colonists were much more attracted to the West Indies and Bermuda than they were Virginia.
By 1618, the Virginia Company was forced to change course again. The Company had not solved the problem of profitability, nor that of settlers' morale. Sir Edwin Sandys became Company Treasurer and embarked on a series of reforms. He believed that the manufacturing enterprises the Company had begun were failing due to want of manpower. He embarked on a policy of granting sub-patents to land, which encouraged groups and wealthier individuals to go to Virginia. He sought to reward investors and so distributed 100 acres of land to each adventurer. He also distributed 50 acres to each person who paid his or her own way and 50 acres more for each additional person they brought along. This was known as the Virginia headright system.
Finally, Sandys thought it essential to reform the colony's governing structure. He hit upon the idea of convening an assembly in the colony, whose representatives would be elected by inhabitants. The assembly would have full power to enact laws on all matters relating to the colony. Of course, these laws could be vetoed by either the governor or the Company in London.
It may be said that some things improved, while others did not. With the experiments of John Rolfe, the colony finally discovered a staple product--tobacco. The colonists wanted to plant tobacco because it was a cash crop, even though the King opposed the use of the weed. But the Company constantly discouraged the cultivation of tobacco because its production seduced the colonists away from planting corn. The colony also continued to face the problem of lack of laborers and inability to feed itself. The ultimate answer to the labor problem was ominously foreshadowed in a little-noticed event that Rolfe described to Sandys in 1619: the arrival of a Dutch man-of-war carrying a group of captive Africans, for by the end of the century, African slave labor would become the colony's economic and social foundation. Indian relations, which seemed quiet for a time, finally spelled the end to the Virginia Company. In 1622, Indians rose up and massacred a large number of Virginia colonists. This led to an inquiry into Company affairs and finally the revocation of its charter.
For additional documents related to this topic, we would suggest focusing on the collection in American Memory most pertinent to the evolution of early Virginia, the Records of the Virginia Company (in the Thomas Jefferson Papers). Captain John Smith's Generall Historie of Virginia and the four volumes edited by Peter Force in the mid-19th century are also essential resources. Both of these sources are full-text searchable via The Capitol and the Bay.

 Sir Thomas Gates Reports to the Virginia Company, 1610
 The Transition from Lord De La Warr to Sir Thomas Dale, May 1611
 The Virginia Company's Public Relations Campaign, 1612
 For the Colony of Virginea Britannia: Lawes Devine, Morall, and Martiall, 1612
 Sir Thomas Dale Encourages Individual Enterprise in Virginia, 1614
 Governor Argall Finds Virginia "Decayed and Crooked," 1617
 The Virginia Colonists Find a Staple Product: Tobacco, 1616-1618
 Virginia's Labor Problem, 1617-1620
 Implementing the Great Charter in Virginia, 1619
 John Rolf Reports on Virginia to Sir Edwin Sandys, 1619
 Treasuror, Councell, and Company for Virginia, A Broadside, 1620
 A Declaration of the State of Virginia, June 22, 1620
 A Declaration of the State of the Colony and Affaires in Virginia, 1622
 The Miserable Condition of Virginia, 1623 (May or June)
 John Smith Assesses the Virginia Colony, 1624

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกือบจากเริ่มต้น นักลงทุนใน บริษัทเวอร์จิเนียในอังกฤษได้พร้อมสำเร็จของ colonists Jamestown ของพวกเขา พวกเขาจึงค้นหาคณะใหม่ ซึ่งให้กษัตริย์ใน 1609 พฤษภาคม พวกเขาเอาขั้นตอนทันทีใส่บริษัทมี sounder เงินหลัก โดยขายหุ้น 12 1/2, 25 และ 50 ปอนด์ (อังกฤษเงินหน่วย เดิมเท่ากับเงินหนึ่งปอนด์) นักลงทุนมีสัญญาการจ่ายเงินปันผลจากสิ่งทอง ที่ดิน หรือสินค้าโภคภัณฑ์อื่น ๆ มีค่าบริษัทไว้ด้วยหลังจากเจ็ดปีในขณะเดียวกัน กฎบัตรอนุญาตให้บริษัทกฎหมายและระเบียบ ความเข้ากันได้กับกฎหมายอังกฤษข้อเท่านั้นเอง เพื่อหลีกเลี่ยงข้อโต้แย้งที่มีลักษณะเวอร์จิเนียในปีแรกของ บริษัทให้อำนาจเต็มและอำนาจเกือบเสนอผู้ว่าราชการของอาณานิคม เปลี่ยนแปลงเหล่านี้ถูกเกือบน้อยเกินไป และสายเกินไป ใน Jamestown ถูกเพียงแล้ว พบ "starving เวลา" บริษัท แต่ เงี้ยว persevering เท่า และส่งชุดใหม่ของเรือและ colonists 1611 กว่าห้าปีถัดไป ประตู Sir Thomas และ Sir Thomas เดลอยู่ภายใต้อาณานิคมกับหมัดเหล็กผ่านการ "Lawes Devine, Morall และ Martiall"ระบอบที่รุนแรงของผู้ว่าราชการรัฐเวอร์จิเนียไม่น่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งการ colonists อาจ สิ่งเพิ่มเติม colonists ที่ได้ไปยังเวอร์จิเนียมักไม่มีทักษะและความรู้เพื่อช่วยให้โคโลนีที่เจริญ Colonists ที่ไม่เพียงแต่พบน้อยค่า พวกไข้แต่ไม่สามารถแม้แต่จะเลี้ยงตัวเอง ผล จำนวน colonists ใหญ่ perished จากโรค (จำนวนมากที่พวกเขานำมากับพวกเขา), เงื่อนไข unsanitary และขาดสารอาหาร ระหว่าง 1614 และ 1618 หรืออื่น ๆ colonists อาจถูกมากติดใจ West Indies และเบอร์มิวดากว่าเวอร์จิเนียโดย 1618 บริษัทเวอร์จิเนียถูกบังคับให้เปลี่ยนแปลงหลักสูตรอีกครั้ง บริษัทไม่มีแก้ไขปัญหาของผลกำไร หรือของขวัญของตั้งถิ่นฐาน Sir Edwin ซุปเป็น เหรัญญิกของ บริษัท และมีการเริ่มต้นของการปฏิรูป เขาเชื่อว่า ในองค์กรผลิตที่บริษัทเริ่มถูกล้มเหลวครบกำหนดโดยจะต้องการกำลังคน เขาเริ่มต้นในนโยบายของสิทธิสิทธิย่อยเพื่อแผ่นดิน ซึ่งสนับสนุนให้กลุ่มและบุคคล wealthier ไปเวอร์จิเนีย เขาพยายามที่จะตอบนักลงทุนและเพื่อกระจาย 100 เอเคอร์เพื่อนักผจญภัยแต่ละ นอกจากนี้เขายังกระจายพื้นที่ 50 แต่ละบุคคลที่ชำระทางและ 50 ไร่ของ ตนเองเพิ่มเติมสำหรับแต่ละบุคคลเพิ่มเติมที่จะนำไป นี้ถูกเรียกว่าระบบ headright เวอร์จิเนียสุดท้าย ซุปคิดว่า มันจำเป็นต้องปฏิรูปของอาณานิคมควบคุมโครงสร้าง เขาตีตามความคิดของ convening แอสเซมบลีในอาณานิคม แทนจะได้รับการเลือกตั้ง โดยคน แอสเซมบลีจะมีอำนาจเต็มเพื่อประกาศใช้เป็นกฎหมายในทุกเรื่องที่เกี่ยวข้องกับฝูง แน่นอน สามารถยับยั้งกฎหมายเหล่านี้ โดยผู้ว่าราชการหรือบริษัทในกรุงลอนดอนมันอาจจะกล่าวว่า สิ่งที่ดีขึ้น ในขณะที่คนอื่นไม่ กับการทดลองของจอห์น Rolfe ฝูงค้นพบผลิตภัณฑ์หลัก - ยาสูบในที่สุด Colonists ที่อยากปลูกยาสูบเนื่องจากเป็นพืช ถึงแม้ว่ากษัตริย์ตรงข้ามการใช้วัชพืช แต่บริษัทตลอดเวลากำลังใจเพาะปลูกยาสูบเนื่องจากการผลิต seduced colonists จากการปลูกข้าวโพด ฝูงยังยังคงประสบปัญหาของขาดของแรงของการบุกเบิกและไม่สามารถเลี้ยงตัวเอง คำตอบที่ดีที่สุดของปัญหาแรงงานถูก ominously foreshadowed ในเหตุการณ์ที่พบน้อยที่ Rolfe อธิบายซุปใน 1619: มา man-of-war ดัตช์ที่ดำเนินภายในกิจการและแอฟริกัน กลุ่มสำหรับช่วงปลายศตวรรษ แรงงานทาสแอฟริกาจะเป็น รากฐานทางเศรษฐกิจ และสังคมของอาณานิคม ความสัมพันธ์ของอินเดีย ซึ่งดูเหมือนเงียบเวลา ในที่สุดสะกดตามบริษัทเวอร์จิเนีย ใน 1622 อินเดียลุกขึ้น และ massacred จำนวนมาก colonists เวอร์จิเนีย นี้นำไปถามในกิจการบริษัท และสุดท้ายยกเลิกของกฎบัตรของเพิ่มเติมเอกสารที่เกี่ยวข้องกับหัวข้อนี้ เราจะแนะนำเน้นเก็บในหน่วยความจำอเมริกันส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับวิวัฒนาการของต้นเวอร์จิเนีย ข้อมูลของ บริษัทเวอร์จิเนีย (ในเอกสาร Thomas Jefferson) กัปตันจอห์นสมิธของ Generall Historie ของเวอร์จิเนียและไดรฟ์ข้อมูลสี่แก้ไข โดยปีเตอร์แรงในช่วงกลาง 19 ศตวรรษได้ยังทรัพยากรที่จำเป็น ทั้งสองแหล่งนี้มีทั้งข้อความค้นหาเดอะแคปิตอลและอ่าวประตู Sir Thomas รายงานบริษัทเวอร์จิเนีย 1610การเปลี่ยนแปลงจากพระเจ้าเดอลา Warr Sir Thomas เดล อาจ 1611 บริษัทเวอร์จิเนียประชาสัมพันธ์แคมเปญ ค.ศ. 1612ในอาณานิคมของบริทาเนีย Virginea: Lawes Devine, Morall และ Martiall ค.ศ. 1612 Sir Thomas เดลสนับสนุนให้แต่ละองค์กรในเวอร์จิเนีย 1614 Argall ผู้ว่าราชการพบเวอร์จิเนีย "ผุ และ คด 1617 Colonists เวอร์จิเนียพบผลิตภัณฑ์หลัก: ยาสูบ 1616 1618ปัญหาแรงงานเวอร์จิเนีย 1617-1620ดำเนินดีกฎบัตรในเวอร์จิเนีย 1619 Rolf จอห์นรายงานในเวอร์จิเนียกับ Sir Edwin ซุป 1619 Treasuror, Councell และ บริษัทสำหรับการ Broadside, 1620 เวอร์จิเนียการรายงานภาษีของรัฐเวอร์จิเนีย 22 มิถุนายน 1620การประกาศสถานะของอาณานิคมและ Affaires เนีย 1622สภาพอนาถของเวอร์จิเนีย สถาปนา (พฤษภาคมหรือมิถุนายน)จอห์นสมิธดำรงชีวิตอาณานิคมเวอร์จิเนีย 1624

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกือบตั้งแต่เริ่มต้นนักลงทุนใน บริษัท เวอร์จิเนียในประเทศอังกฤษมีความสุขกับความสำเร็จของอาณานิคมเจมส์ทาวน์ของพวกเขา พวกเขาจึงขออนุญาตใหม่ซึ่งกษัตริย์ได้รับพฤษภาคม 1609. พวกเขาเอาขั้นตอนในทันทีที่จะนำ บริษัท บนเกาะทางการเงิน SOUNDER โดยการขายหุ้นมูลค่า 12 1/2, 25, และ 50 ปอนด์ (หน่วยเงินตราภาษาอังกฤษเทียบเท่าเดิม ให้เป็นหนึ่งปอนด์ของเงิน) นักลงทุนได้ถูกสัญญาเงินปันผลจากสิ่งที่ทองที่ดินหรือสินค้าโภคภัณฑ์ที่มีคุณค่าอื่น ๆ ของ บริษัท ฯ ไว้ด้วยหลังจากเจ็ดปีที่ผ่านมา.
ในขณะที่เช่าเหมาลำที่ได้รับอนุญาตของ บริษัท ฯ ที่จะทำให้กฎหมายของตัวเองและกฎระเบียบเรื่องเดียวที่จะเข้ากันได้กับกฎหมายอังกฤษ เพื่อหลีกเลี่ยงข้อพิพาทที่มีลักษณะเวอร์จิเนียในปีแรกของ บริษัท ฯ ให้ผู้มีอำนาจเต็มและอำนาจเผด็จการเกือบผู้ปกครองอาณานิคมของ การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้เกือบน้อยเกินไปและสายเกินไปสำหรับเจมส์ทาวน์เป็นเพียงการแล้วประสบความว่า "เวลาที่หิวโหย." อย่างไรก็ตาม บริษัท ฯ ได้รับการงอเอาถ่านและส่งชุดใหม่ของเรือและชาวอาณานิคมใน 1611 กว่าห้าปีถัดไปเซอร์โทมัสเกตส์และจากนั้นเดลเซอร์โทมัสปกครองอาณานิคมด้วยกำปั้นเหล็กผ่านทาง "Lawes เดไวน์ Morall และ Martiall.
"ระบอบการปกครองที่รุนแรงของผู้ว่าการรัฐเวอร์จิเนียไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งน่าสนใจให้กับชาวอาณานิคมที่มีศักยภาพ อะไรคือสิ่งที่เพิ่มเติมอาณานิคมที่ไม่ไปเวอร์จิเนียมักจะไม่ได้มีทักษะและความรู้ที่จะช่วยให้ประสบความสำเร็จอาณานิคม อาณานิคมไม่เพียง แต่พบน้อยของค่าที่พวกเขาไม่สามารถที่น่าทึ่งแม้จะเลี้ยงตัวเอง เป็นผลให้จำนวนมากของอาณานิคมเสียชีวิตจากโรค (หลายที่พวกเขามากับพวกเขา) สภาพสกปรกและขาดสารอาหาร ระหว่าง 1614 และ 1618 หรือเพื่อให้มีศักยภาพอาณานิคมถูกดึงดูดมากขึ้นไปหมู่เกาะอินเดียตะวันตกและเบอร์มิวดากว่าที่พวกเขาเวอร์จิเนีย.
โดย 1618 บริษัท ฯ เวอร์จิเนียถูกบังคับให้เปลี่ยนแน่นอนอีกครั้ง บริษัท ฯ ไม่ได้แก้ปัญหาของการทำกำไรไม่ว่าขวัญกำลังใจตั้งถิ่นฐาน เซอร์เอ็ดวิน Sandys กลายเป็นเหรัญญิก บริษัท และลงมือชุดของการปฏิรูป เขาเชื่อว่าผู้ประกอบการผลิต บริษัท ฯ ได้เริ่มล้มเหลวเนื่องจากต้องการกำลังคน เขาลงมือนโยบายในการให้สิทธิบัตรย่อยไปยังดินแดนที่ได้รับการสนับสนุนกลุ่มและบุคคลที่ร่ำรวยจะไปเวอร์จิเนีย เขาพยายามที่จะให้รางวัลแก่นักลงทุนและจัดจำหน่ายเพื่อให้ 100 ไร่ของที่ดินแต่ละผจญภัย นอกจากนี้เขายังกระจาย 50 ไร่ให้กับแต่ละคนที่จ่ายเงินทางของเขาหรือเธอเองและ 50 ไร่มากขึ้นสำหรับแต่ละคนเพิ่มเติมที่พวกเขามาพร้อม นี้เป็นที่รู้จักในเวอร์จิเนียระบบ headright.
สุดท้าย Sandys คิดว่ามันจำเป็นที่จะปฏิรูปโครงสร้างการปกครองอาณานิคมของ เขาตีเมื่อความคิดของการประชุมการชุมนุมในอาณานิคมซึ่งตัวแทนจะได้รับเลือกจากคนที่อาศัยอยู่ การชุมนุมจะมีอำนาจเต็มในการตรากฎหมายในทุกเรื่องที่เกี่ยวข้องกับอาณานิคม แน่นอนว่ากฎหมายเหล่านี้จะได้รับการคัดค้านโดยผู้ว่าราชการจังหวัดหรือ บริษัท ในลอนดอน.
มันอาจจะบอกว่าบางสิ่งบางอย่างที่ดีขึ้นในขณะที่คนอื่นไม่ได้ ด้วยการทดลองของจอห์น Rolfe อาณานิคมในที่สุดก็ค้นพบผลิตภัณฑ์หลัก - ยาสูบ อาณานิคมอยากจะปลูกยาสูบเพราะมันเป็นพืชเศรษฐกิจแม้ว่ากษัตริย์ตรงข้ามกับการใช้งานของวัชพืชที่ แต่ บริษัท ฯ อย่างต่อเนื่องกำลังใจการเพาะปลูกยาสูบเนื่องจากการผลิตล่อลวงชุมชนห่างจากข้าวโพดปลูก อาณานิคมยังคงต้องเผชิญกับปัญหาการขาดแรงงานและไม่สามารถที่จะเลี้ยงตัวเอง คำตอบที่ดีที่สุดในการแก้ไขปัญหาแรงงานได้รับการคาดเดาอย่างเป็นลางสังหรณ์ในเหตุการณ์เล็ก ๆ น้อย ๆ สังเกตว่า Rolfe อธิบายให้ Sandys ใน 1619: การมาถึงของชาวดัตช์คนของสงครามการดำเนินการกลุ่มของแอฟริกันที่ถูกคุมขังสำหรับในตอนท้ายของศตวรรษที่แอฟริกัน แรงงานทาสจะกลายเป็นอาณานิคมทางเศรษฐกิจและสังคมมูลนิธิ ความสัมพันธ์อินเดียซึ่งดูเหมือนเงียบสงบสำหรับเวลาในที่สุดสะกดสิ้นไป บริษัท เวอร์จิเนีย 1622 ในอินเดียลุกขึ้นสนเป็นจำนวนมากของอาณานิคมเวอร์จิเนีย นี้นำไปสู่การสอบสวนกิจการ บริษัท และในที่สุดการเพิกถอนกฎบัตร. the
สำหรับเอกสารเพิ่มเติมเกี่ยวกับหัวข้อนี้เราจะขอแนะนำให้มุ่งเน้นไปที่การจัดเก็บในหน่วยความจำของชาวอเมริกันที่เกี่ยวข้องมากที่สุดกับวิวัฒนาการของต้นเวอร์จิเนียประวัติของ บริษัท ฯ เวอร์จิเนีย ( ในเอกสาร Thomas Jefferson) กัปตันจอห์นสมิ ธ Generall Historie เวอร์จิเนียและสี่เล่มแก้ไขโดยปีเตอร์กองทัพในช่วงกลางศตวรรษที่ 19 นอกจากนี้ยังมีทรัพยากรที่จำเป็น ทั้งสองแหล่งข้อมูลเหล่านี้จะเต็มไปด้วยข้อความที่ค้นหาผ่านทางหน่วยงานของรัฐและอ่าว. เซอร์โทมัสเกตส์รายงานให้กับ บริษัท เวอร์จิเนีย 1610 การเปลี่ยนแปลงจากลอร์ดเดอลา Warr เซอร์โทมัสเดล, พฤษภาคม 1611  บริษัท เวอร์จิเนียรณรงค์ประชาสัมพันธ์ 1612 สำหรับอาณานิคมของ Virginea อังกฤษ: Lawes เดไวน์ Morall และ Martiall, 1612 เซอร์โทมัสเดส่งเสริมบุคคลองค์กรในเวอร์จิเนีย 1614 ผู้ว่าราชการ Argall พบเวอร์จิเนีย "ผุและ Crooked" 1617 เวอร์จิเนียอาณานิคมหาสินค้าหลัก: ยาสูบ 1616-1618 เวอร์จิเนียปัญหาแรงงาน 1617-1620 การใช้กฎบัตรที่ดีในเวอร์จิเนีย 1619 จอห์น Rolf รายงานเกี่ยวกับเวอร์จิเนียเซอร์เอ็ดวิน Sandys, 1619  Treasuror, Councell และ บริษัท เวอร์จิเนีย, A โจมตี, 1620  คำประกาศของรัฐเวอร์จิเนีย, 22 มิถุนายน 1620 การประกาศของรัฐอาณานิคมและ Affaires ในเวอร์จิเนีย 1622 สภาพอนาถเวอร์จิเนีย 1623 (เดือนพฤษภาคมหรือมิถุนายน) จอห์นสมิ ธ ประเมินอาณานิคมเวอร์จิเนีย, 1624