Wilde's play is a "comedy of manner

Wilde's play is a "comedy of manners." It exaggerates the reliance on the superficial of Victorian society--if we behave well, we ARE good people, no matter what lies underneath. Wilde struggled with living a lie, so several of the characters have something to hide. The denouement of the story reveals the lies or subterfuge, throwing the superficial into disarray and revealing in "earnest" who these people really are.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เล่นของไวลด์เป็น "ตลกของมารยาท" มัน exaggerates พึ่งบนพื้นผิวของสังคมวิคตอเรียน - ถ้าเราทำงานดี เราเป็นคนดี ไม่ว่าสิ่งที่อยู่ภายใต้การ ไวลด์ต่อสู้กับชีวิตโกหก หลายตัวมีสิ่งที่ซ่อน Denouement เรื่องเผยอยู่หรืออุบาย ขว้างปาผิวเผินเป็น disarray และเผยให้เห็น "อย่างจริงจัง" ที่คนเหล่านี้จริง ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เล่นไวลด์คือ "ตลกมารยาท." มันแสดงออกพึ่งพาตื้น ๆ ของสังคมวิคตอเรีย - ถ้าเราประพฤติดีเราเป็นคนดีไม่ว่าสิ่งที่อยู่ภายใต้ ไวลด์ต่อสู้กับชีวิตความเท็จดังนั้นหลายของตัวละครที่มีสิ่งที่ซ่อน อวสานของเรื่องเผยให้เห็นการโกหกหรืออุบายตื้น ๆ โยนเข้าไปในระบบและเผยให้เห็นใน "จริงจัง" ที่คนเหล่านี้จริงๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไวลด์เล่นเป็น " ตลกของมารยาท " มัน exaggerates พึ่งพาความฉาบฉวยของสังคมวิคตอเรีย -- ถ้าเราเอาใจเรา เป็น คน ดี ไม่ว่าสิ่งที่อยู่ข้างใต้ ไวลด์ ต่อสู้กับหลอกตัวเอง ดังนั้นหลายของตัวละครมีอะไรซ่อนอยู่ การ denouement ของเรื่องแสดงอยู่ หรืออุบายขว้างปาผิวเผินสร้างความระส่ำระสาย และเปิดเผยใน " จริงจัง " คนพวกนี้จริงๆ