“-You came!”Inside the prison, it w

“-You came!”

Inside the prison, it was such a mess. Sound of people running around, sound of accusing, and sound of questioning that no one knows the answer. When the person in charge came out, Tim’s voice got unconsciously louder.

“What happened? How can you guys just have one guard bringing that serious criminal outside!”

“We, we’re not sure…… We are on the investigation. That guard is already dead so….. Ah, th,there is another reason I urgently called you guys.”

“Another one? Is there a bigger thing than this?”

Jude asked with a face like he got disturbed sleeping for a week. The person in charge panicked and quickly looked for something in his pocket. One evident envelop came out from his pocket. While those two detectives looked curious, the person in charge opened that with shaking hands. Tim suspiciously opened his mouth.

“…..Is it a note?”

“Yes, I think it was left for Detective Jude….”

The letter was short.

-See you again. I’ll write, Detective J because I wasn’t joking?

Right after he checked the note, Tim instinctively looked at Jude. In this expressionless face, nothing was showing. It’s his first time seeing this expression twice in one day. He bit his teeth and looked at the simple letter. Chill went down his spine.
It’s the end and the starting bell of the new screen.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"-คุณมา! "ภายในคุก ได้เป็นระเบียบ เสียงของคนที่ทำงานรอบ เสียงกล่าวหา และเสียงของคำถามที่ไม่มีใครรู้คำตอบ เมื่องานออกมา ทิมเสียงได้ดังโดยไม่รู้ตัว"เกิดอะไรขึ้น คุณผู้ชายแค่ได้หนึ่งยามนำนอกทางอาญาที่ร้ายแรง""เรา เราไม่แน่ใจว่า... เราอยู่ในการสอบสวน ยามอยู่แล้วตายดังนั้น... Ah, th มีอีกเหตุผลหนึ่งผมรีบเรียกว่าพวกคุณ""อีกหนึ่ง คือมีสิ่งใหญ่กว่านี้Jude ถามหน้าตาเหมือนเขาได้รบกวนนอนหลับสำหรับสัปดาห์ ผู้รับพอพวก และมองหาบางอย่างในกระเป๋าของเขาอย่างรวดเร็ว ห่อหนึ่งชัดออกมาจากกระเป๋าของเขา ในขณะที่เหล่านักสืบ 2 ดูอยากรู้อยากเห็น ผู้รับเปิดที่ มีการจับมือ ทิมพิรุธเปิดปากของเขา“….. เป็นเหตุ""ใช่ ฉันคิดว่า มันเหลือสำหรับนักสืบ Jude..."ตัวอักษรถูกสั้น-เห็นคุณอีกครั้ง ฉันจะเขียน J นักสืบเนื่องจากฉันไม่ได้ล้อเล่นหลังจากเขาตรวจสอบหมายเหตุ Tim มองไปที่ Jude สัญชาตญาณ หน้านี้ expressionless อะไรถูกแสดง มันเป็นครั้งแรกของเขาที่เห็นนิพจน์นี้สองครั้งในหนึ่งวัน เขาบิตฟันของเขา และมองไปที่ตัวอักษรเรียบง่าย เย็นลงกระดูกสันหลังของเขาไประฆังของหน้าจอเริ่มต้นและสิ้นสุดได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"นี่คุณมา!" ภายในคุกมันเป็นเช่นระเบียบ เสียงของคนที่วิ่งไปรอบ ๆ เสียงกล่าวหาและเสียงของการตั้งคำถามว่าไม่มีใครรู้คำตอบ เมื่อบุคคลที่รับผิดชอบออกมาเสียงของทิมได้โดยไม่รู้ตัวดัง. "เกิดอะไรขึ้น? ว่าสามารถที่พวกคุณเพียงแค่มีเจ้าหน้าที่คนหนึ่งที่นำความผิดทางอาญาที่ร้ายแรงนอก! " " เรา, เราไม่แน่ใจว่า ...... เราอยู่ในการสอบสวน ยามที่มีอยู่แล้วเพื่อให้ตาย ... .. Ah, TH มีเหตุผลที่ผมเรียกว่าเร่งด่วนที่คุณผู้ชายอื่น. " " อีกคนหนึ่ง? มีสิ่งที่ใหญ่กว่านี้หรือไม่? " จูดถามด้วยใบหน้าเหมือนเขาได้รบกวนการนอนหลับเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ คนที่อยู่ในความดูแลตื่นตระหนกได้อย่างรวดเร็วและมองหาบางสิ่งบางอย่างในกระเป๋าของเขา หนึ่งซองที่เห็นได้ชัดออกมาจากกระเป๋าของเขา ในขณะที่ทั้งสองนักสืบมองอยากรู้อยากเห็นคนในค่าใช้จ่ายที่เปิดด้วยมือสั่น ทิมมีพิรุธเปิดปากของเขา. " ... มัน ..Is ทราบ?" "ใช่ฉันคิดว่ามันถูกทิ้งนักสืบจูด ... ." ตัวอักษรสั้น. -See คุณอีกครั้ง ฉันจะเขียนนักสืบ J เพราะผมไม่ได้ล้อเล่น? ขวาหลังจากที่เขาได้รับการตรวจสอบบันทึกทิมสัญชาตญาณมองที่จูด ในการเผชิญกับอารมณ์นี้ไม่มีอะไรได้แสดง มันเป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นการแสดงออกนี้สองครั้งในหนึ่งวัน เขากัดฟันของเขาและมองไปที่ตัวอักษรที่เรียบง่าย ชิลล์ลงไปกระดูกสันหลังของเขา. มันเป็นจุดสิ้นสุดและระฆังเริ่มต้นของหน้าจอใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" คุณมา ! "ภายในคุก มันยุ่งเหยิงไปหมด เสียงคนวิ่ง เสียงต่อว่า เสียงของคำถามที่ไม่มีใครรู้คำตอบ เมื่อคนที่รับผิดชอบออกมา เสียงของทิมได้โดยไม่รู้ตัว ดังขึ้น" เกิดอะไรขึ้น ? ทำไมพวกนายต้อง รปภ. เอาอาชญากรร้ายแรง นอก "" เรา เราไม่แน่ใจ . . . . . . . เราอยู่ในการสอบสวน ยามคนที่ตายไปแล้ว ดังนั้น . . . . . อ้า , th , มีอีกเหตุผลที่ฉันเรียกพวกเธออย่างเร่งด่วน "" อีกหนึ่ง ? มันมีเรื่องที่ใหญ่กว่านี้ "จู๊ด ถามด้วยหน้าตาเขาถูกรบกวน นอนเป็นอาทิตย์ ผู้รับผิดชอบ ตกใจและรีบมองหาบางสิ่งบางอย่างในกระเป๋าของเขา หนึ่งเห็นซองจดหมายออกมาจากกระเป๋าของเขา ในขณะที่สองนักสืบมองสงสัย คนที่รับผิดชอบเปิดด้วยมือที่สั่น . ทิมมีพิรุธเปิดปากของเขา" . . . . . มันเป็นหมายเหตุ "" ใช่ ฉันคิดว่ามันถูกทิ้งไว้ให้นักสืบจู๊ด . . . . . . . "จดหมายสั้นๆ- แล้วเจอกันใหม่ ผมจะเขียน นักสืบ เจ เพราะฉันไม่ได้พูดเล่นหลังจากที่เขาได้ตรวจสอบบันทึก , ทิม สัญชาตญาณมองจู๊ด หน้าไร้อารมณ์แบบนี้ ไม่มีอะไรแสดง นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นสีหน้านี้สองครั้งในวันเดียว เขากัดฟันของเขาและมองจดหมายง่าย เย็นลงไปที่กระดูกสันหลังของเขามันคือจุดจบและการเริ่มต้น เบลล์ของหน้าจอใหม่