Li Yaoxiang gave a sneering laugh,

Li Yaoxiang gave a sneering laugh, a ball of lightning formed in his hand, and was neatly suspended a short distance above Su Luo’s head.

That ball of lightning was about the size of a soccer ball, completely made up of lightning converging together. It radiated rays of light, blowing out fog that could swallow the clouds, sending echoes of jeering sounds.

If it was to explode over Su Luo’s head, then, no matter how proud she was, in the next moment, she would nevertheless become ashes.

“Loathsome girl, I will give you one last chance.” Li Yaoxiang’s gaze was cold and detached, “If you don’t grab hold of this, you won’t have any more chances in this lifetime.”

What Li Yaoxiang said was the truth.

Now, even Su Manor’s most powerful Su Zian had kneeled down to him, who still dared to offer half a sentence of opinion on his conduct?

Even if he was to slaughter all the people in Su Manor, who would dare to say half a sentence? To say nothing of merely killing the insignificantly small Su Luo?

Su Luo’s eyes narrowed, her heart continuously sinking…

Li Aotian’s death was definitely something she couldn’t say.

Li Yaoxiang’s strength was also something she was incapable of resisting.

Both of these roads were blocked, this situation, she was powerless to break through, the her right now wasn’t strong enough!

Under such heavy pressure, Su Luo’s legs continue to bend downwards, bending a little, then some more, quickly, it nearly touched the floor.

Also, the ball of lightning on top of her head gave off jeering sounds, as if at any moment, it would explode like a bomb, making a person’s heart full of fear and trepidation in the face of disaster.

On Su Luo’s skin, within the pores, threads of blood formed into beads, tumbling down drop by drop.

The beads of blood converged together from her entire body, forming a circular wreath.

A blood-colored circle confined her to her original place, whereas for her, she was powerless to move even a hair.

Su Luo gritted her teeth and persisted. Even though both knees were still bent as before, but both knees were a final second away from touching the ground——

All of a sudden, a familiar figure, like a god, appeared, falling from the sky, coming out of nowhere.

Su Luo lifted her eyes to look and could only see his gorgeous, white and soft robe with sleeves fluttering about. His handsome face with suet jade-like skin was exquisite and had a glowing luster. It seemed as if he was light like a cloud covering the moon, like the ghost of snow floating with the wind, so beautiful that it was astonishing to see.

One could only see his body immediately fly over, his long, extended arms looped Su Luo into his embrace.

With a lift of his hand, that invisible, tyrannical pressure immediately disappeared.

He had bright eyes and white teeth, with unsurpassed good looks. His entire body gave off an exceptionally sharp and proud manner. That gesture displayed the highest quality of a domineering king, making people not dare to look straight at him.

He dropped his head down to look at Su Luo, his appearance had a faintly tender and firmly protective expression.

His Highness Prince Jin?!

Su Zian and Su Jingyu were both staring at Nangong Liuyun with shocked astonishment. They were staring with wide open eyes at his posture of holding Su Luo tightly in his embrace.

If the news was not wrong, His Highness Prince Jin was friends with Jade Lake Palace for many years, now, how could…

Nangong Liuyun seemed to be carelessly brushing away his sleeves, then, that ball of lightning suddenly shot towards a vital point on Li Yaoxiang.

“Liuyun, you——” Li Yaoxiang had an incredulous expression on his entire face, followed by spitting rage.

A careless smile hanged at the corner of Nangong Liuyun’s mouth: “Returning the ball of lightning to the original owner, such a formidable power, this king’s family’s Luo girl cannot bear it.”

“Nangong Liuyun!” Li Yaoxiang bellowed.

He never expected that Nangong Liuyun would appear at the final moment, even more so didn’t expect that he would immediately protect that loathsome girl once he appeared. What was even more unexpected was that Nangong Liuyun would attack him for an ant-like, loathsome girl!

The ball of lightning, flickering with lightning, attacked towards him, and the angle Nangong Liuyun shot it at was also very tricky. Li Yaoxiang, with flustered actions, tried to deal with it.

With great difficulty, he revoked the ball of lightning, and saw Nangong Liuyun cast a cynical, taunting glance at him.

The fury in Li Yaoxiang’s heart suddenly increased, wielding his might and influence as an elder, he pointed at Nangong Liuyun’s nose: “What’s the matter with you!? For a loathsome girl, you dare to treat me like this!?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Li Yaoxiang ให้หัวเราะ sneering ลูกของฟ้าผ่าเกิดขึ้นในมือของเขา และแก้ไขเรียบร้อยลอยไกลเหนือศีรษะ Su Luoลูกของฟ้าผ่าที่เกี่ยวกับขนาดของลูกฟุตบอล สมบูรณ์ขึ้นของฟ้าผ่าที่บรรจบกันได้ มันแผ่รังสีของแสง เป่าออกหมอกที่อาจกลืนเมฆ ส่งเสียงสะท้อนเสียง jeeringถ้ามันเป็นการระเบิดผ่านหัว Su Luo แล้ว ไม่ว่าวิธีภูมิใจเธอ ในช่วงเวลาถัดไป เธอก็เป็นขี้เถ้านั้นสาว loathsome ได้คุณโอกาสสุดท้ายที่หนึ่ง" จ้องมอง Li Yaoxiang เป็นเย็น และ เดี่ยว "ถ้าคุณไม่คว้าไว้นี้ คุณจะไม่มีโอกาสใด ๆ ที่เพิ่มเติมในชีวิตนี้"Li Yaoxiang กล่าวว่า เป็นความจริงขณะนี้ แม้ Su Manor พลัง Su Zian มี kneeled ลงเขา ที่กล้าเสนอครึ่งประโยคของความเห็นเกี่ยวกับประพฤติแม้ว่าเขาจะฆ่าทุกคนในคฤหาสน์ Su ที่จะกล้าที่จะพูดประโยคครึ่ง การพูดอะไรเพียงฆ่า Su Luo เล็กยิงตา Su Luo narrowed หัวใจของเธอจมอย่างต่อเนื่อง...Li Aotian ตายแน่นอนเป็นสิ่งที่เธอไม่บอกLi Yaoxiang ความแข็งแกร่งยังเป็นสิ่งที่เธอเป็นความสามารถในการต่อต้านทั้งถนนเหล่านี้ถูกบล็อก สถานการณ์นี้ เธอก็ไม่มีอำนาจที่จะตัดผ่าน เธออยู่ไม่พอภายใต้ความดันดังกล่าวหนัก Su Luo ขายังงอลง ดัดเล็กน้อย แล้วบางมาก รวดเร็ว มันเกือบสัมผัสพื้นAlso, the ball of lightning on top of her head gave off jeering sounds, as if at any moment, it would explode like a bomb, making a person’s heart full of fear and trepidation in the face of disaster.On Su Luo’s skin, within the pores, threads of blood formed into beads, tumbling down drop by drop.The beads of blood converged together from her entire body, forming a circular wreath.A blood-colored circle confined her to her original place, whereas for her, she was powerless to move even a hair.Su Luo gritted her teeth and persisted. Even though both knees were still bent as before, but both knees were a final second away from touching the ground——All of a sudden, a familiar figure, like a god, appeared, falling from the sky, coming out of nowhere.Su Luo lifted her eyes to look and could only see his gorgeous, white and soft robe with sleeves fluttering about. His handsome face with suet jade-like skin was exquisite and had a glowing luster. It seemed as if he was light like a cloud covering the moon, like the ghost of snow floating with the wind, so beautiful that it was astonishing to see.One could only see his body immediately fly over, his long, extended arms looped Su Luo into his embrace.With a lift of his hand, that invisible, tyrannical pressure immediately disappeared.He had bright eyes and white teeth, with unsurpassed good looks. His entire body gave off an exceptionally sharp and proud manner. That gesture displayed the highest quality of a domineering king, making people not dare to look straight at him.
He dropped his head down to look at Su Luo, his appearance had a faintly tender and firmly protective expression.

His Highness Prince Jin?!

Su Zian and Su Jingyu were both staring at Nangong Liuyun with shocked astonishment. They were staring with wide open eyes at his posture of holding Su Luo tightly in his embrace.

If the news was not wrong, His Highness Prince Jin was friends with Jade Lake Palace for many years, now, how could…

Nangong Liuyun seemed to be carelessly brushing away his sleeves, then, that ball of lightning suddenly shot towards a vital point on Li Yaoxiang.

“Liuyun, you——” Li Yaoxiang had an incredulous expression on his entire face, followed by spitting rage.

A careless smile hanged at the corner of Nangong Liuyun’s mouth: “Returning the ball of lightning to the original owner, such a formidable power, this king’s family’s Luo girl cannot bear it.”

“Nangong Liuyun!” Li Yaoxiang bellowed.

He never expected that Nangong Liuyun would appear at the final moment, even more so didn’t expect that he would immediately protect that loathsome girl once he appeared. What was even more unexpected was that Nangong Liuyun would attack him for an ant-like, loathsome girl!

The ball of lightning, flickering with lightning, attacked towards him, and the angle Nangong Liuyun shot it at was also very tricky. Li Yaoxiang, with flustered actions, tried to deal with it.

With great difficulty, he revoked the ball of lightning, and saw Nangong Liuyun cast a cynical, taunting glance at him.

The fury in Li Yaoxiang’s heart suddenly increased, wielding his might and influence as an elder, he pointed at Nangong Liuyun’s nose: “What’s the matter with you!? For a loathsome girl, you dare to treat me like this!?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลี่ Yaoxiang ให้หัวเราะเยาะเย้ยลูกของฟ้าผ่าเกิดขึ้นในมือของเขาและถูกระงับอย่างเรียบร้อยเป็นระยะทางสั้นเหนือหัวของซู Luo. ลูกจากฟ้าผ่าที่เกี่ยวกับขนาดของลูกฟุตบอลที่ทำสมบูรณ์ขึ้นจากฟ้าผ่ามาบรรจบรวมกัน มันแผ่รังสีของแสงเป่าออกหมอกที่สามารถกลืนเมฆส่งก้องของเสียงเยาะเย้ย. ถ้ามันจะระเบิดเหนือหัวซู Luo แล้วไม่ว่าภูมิใจที่เธอเป็นในช่วงเวลาถัดไป แต่อย่างไรก็ตามเธอจะกลายเป็นเถ้าถ่าน . "สาวน่าขยะแขยงฉันจะให้คุณเป็นหนึ่งในโอกาสสุดท้าย." จ้องมองหลี่ Yaoxiang เป็นที่หนาวเย็นและเดี่ยว "ถ้าคุณไม่คว้านี้คุณจะไม่ได้มีโอกาสมากขึ้นในชีวิตนี้." สิ่งที่หลี่กล่าวว่า Yaoxiang ได้รับความจริง. ขณะนี้แม้ว่าซู Manor มีประสิทธิภาพมากที่สุดซูเซียนได้คุกเข่าลงกับเขาที่ยังคงกล้าที่จะนำเสนอครึ่งประโยคความเห็นเกี่ยวกับความประพฤติของเขา? แม้ว่าเขาจะฆ่าทุกคนในซู Manor ใครจะกล้าที่จะ พูดประโยคครึ่งหนึ่งหรือไม่? ไม่มีอะไรจะพูดเพียงฆ่าขนาดเล็กไม่มีนัยสำคัญซู Luo? ตาซู Luo ของหรี่หัวใจของเธออย่างต่อเนื่องจม ... ตายหลี่ Aotian เป็นแน่นอนสิ่งที่เธอไม่สามารถพูด. ความแข็งแรง Li Yaoxiang ก็ยังเป็นสิ่งที่เธอยังเป็นความสามารถในการต่อต้าน. ทั้งสองของถนนสายนี้ ถูกบล็อกสถานการณ์นี้เธอก็ไม่มีอำนาจที่จะตัดผ่านที่ของเธอในขณะนี้ยังไม่แข็งแรงพอ! ภายใต้ความกดดันหนักเช่นขาซู Luo ยังคงก้มลงดัดเล็ก ๆ น้อย ๆ แล้วบางมากขึ้นอย่างรวดเร็วก็เกือบสัมผัส ชั้น. นอกจากนี้ลูกของฟ้าผ่าด้านบนของหัวของเธอให้ออกเยาะเย้ยเสียงเช่นถ้าในช่วงเวลาใดก็จะเกิดการระเบิดเช่นระเบิดทำให้หัวใจของคนที่เต็มไปด้วยความกลัวและความกังวลใจในการเผชิญกับภัยพิบัติ. บนผิวซู Luo ของ ภายในรูขุมขนหัวข้อเลือดเกิดขึ้นเป็นลูกปัด, ไม้ลอยลงทีละหยด. ลูกปัดเลือดแปรสภาพด้วยกันจากร่างกายของเธอกลายเป็นพวงหรีดวงกลม. วงกลมเลือดสีเธอถูกคุมขังไปยังสถานที่เดิมของเธอในขณะที่เธอ เธอก็ไม่มีอำนาจที่จะย้ายแม้ผม. ซู Luo gritted ฟันของเธอและยังคงอยู่ แม้ว่าเข่าทั้งสองก็ยังคงงอเป็นมาก่อน แต่หัวเข่าทั้งสองได้เป็นครั้งที่สองครั้งสุดท้ายห่างจากการสัมผัส ground-- ทั้งหมดในทันทีซึ่งเป็นตัวเลขที่คุ้นเคยเช่นพระเจ้าปรากฏที่ตกลงมาจากท้องฟ้าออกมาจากที่ไหนมา. ซู Luo ยกดวงตาของเธอจะมองและได้เห็นสวยสีขาวและนุ่มเสื้อคลุมแขนกระพือเกี่ยวกับ ใบหน้าหล่อเหลาของเขากับผิวคาบหยกเหมือนเป็นที่สวยงามและมีความมันวาวแวม มันดูเหมือนราวกับว่าเขาเป็นแสงเหมือนเมฆครอบคลุมดวงจันทร์เช่นผีหิมะลอยลมสวยงามเพื่อให้มันเป็นที่น่าอัศจรรย์ที่จะเห็น. เพียงหนึ่งเดียวที่จะได้เห็นร่างกายของเขาทันทีที่บินอยู่เหนือยาวแขนของเขาขยายคล้องซู Luo เข้าไปในอ้อมกอดของเขา. มีลิฟท์ของมือของเขาที่มองไม่เห็น, ความดันเผด็จการทันทีหายไป. เขามีดวงตาที่สดใสและฟันขาวด้วยรูปลักษณ์ที่ดีที่ไม่มีใครเทียบ ทั้งร่างกายของเขาให้ออกลักษณะพิเศษที่คมชัดและความภาคภูมิใจ ท่าทางที่แสดงคุณภาพสูงสุดของพระมหากษัตริย์อยู่เหนือทำให้ผู้คนไม่กล้าที่จะมองตรงไปที่เขา. เขาลดลงหัวของเขาลงไปดูที่ซู Luo ปรากฏตัวของเขามีการแสดงออกอย่างแผ่วเบานุ่มและป้องกันอย่างแน่นหนา. เสด็จเจ้าชายจิน ?! ซู เซียนและซู Jingyu ทั้งสองจ้องมองที่ Nangong Liuyun ตกใจด้วยความประหลาดใจ พวกเขากำลังจ้องมองด้วยดวงตาที่เปิดกว้างท่าทางของเขาในการถือครองซู Luo แน่นในอ้อมกอดของเขา. ถ้าข่าวไม่ผิด, เสด็จเจ้าชายจินเป็นเพื่อนกับหยก Lake Palace เป็นเวลาหลายปีตอนนี้วิธีที่สามารถ ... Nangong Liuyun ดูเหมือนจะเป็น ลวกแปรงห่างแขนของเขาแล้วลูกของฟ้าผ่าที่อยู่ ๆ ก็ยิงไปสู่จุดที่สำคัญใน Li Yaoxiang. "Liuyun, you--" หลี่ Yaoxiang มีการแสดงออกบนใบหน้าไม่เชื่อทั้งหมดของเขาตามมาด้วยการคายความโกรธ. รอยยิ้มประมาทแขวนคอที่ มุมปาก Nangong Liuyun ฯ : "กลับมาลูกของฟ้าผ่าให้กับเจ้าของเดิมเช่นอำนาจที่น่ากลัวครอบครัวของกษัตริย์นี้สาว Luo ไม่สามารถแบกมัน." "Nangong Liuyun" หลี่ Yaoxiang ตะโกน!. เขาไม่เคยคาดหวังว่า Nangong Liuyun จะปรากฏ ในขณะที่สุดท้ายมากยิ่งขึ้นดังนั้นไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะปกป้องทันทีที่หญิงสาวที่น่าขยะแขยงเมื่อเขาปรากฏตัวขึ้น สิ่งที่ไม่คาดคิดก็ยิ่งมากขึ้นคือการที่ Nangong Liuyun จะโจมตีเขามดเหมือนสาวน่าขยะแขยง! ลูกของฟ้าผ่าริบหรี่กับฟ้าผ่าโจมตีต่อเขาและมุม Nangong Liuyun ยิงมันที่ยังเป็นเรื่องยุ่งยากมาก หลี่ Yaoxiang กับการกระทำลนพยายามที่จะจัดการกับมัน. ด้วยความยากลำบากเขาเพิกถอนลูกของฟ้าผ่าและเห็น Nangong Liuyun โยนเหยียดหยามอย่างรวดเร็วด่าว่าเขา. โกรธในใจหลี่ Yaoxiang เพิ่มขึ้นอย่างกระทันหันควงยุทธของเขาและ มีอิทธิพลต่อการเป็นผู้สูงอายุเขาชี้ไปที่จมูก Nangong Liuyun ว่า "เป็นอะไรกับคุณ !? สำหรับสาวน่าขยะแขยงคุณกล้าที่จะปฏิบัติกับฉันเช่นนี้ !? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลี่ yaoxiang ให้กำลังยิ้มเยาะหัวเราะลูกบอลสายฟ้าขึ้นในมือของเขา และบรรจงแขวนระยะทางสั้น ๆ เหนือหัวของซูหลอ .บอลสายฟ้าขนาดประมาณลูกฟุตบอล สมบูรณ์ขึ้นของสายฟ้าที่บรรจบกัน มันแผ่รังสีของแสงเป่าหมอกที่จะกลืนเมฆส่งเสียงสะท้อนของการเย้ยหยันเสียงถ้ามันระเบิดเหนือศีรษะของซู หลัวจากนั้น ไม่ว่าตัวเธอ ในเวลาต่อมา แต่เธอจะกลายเป็นเถ้าถ่าน" น่ารังเกียจผู้หญิง ผมจะให้โอกาสคุณเป็นครั้งสุดท้าย . " Li yaoxiang มองเย็นชาและไม่แยแส ถ้าคุณไม่คว้ามัน เธอจะไม่มีโอกาสอีกแล้วในชีวิตนี้สิ่งที่หลี่ yaoxiang พูดคือความจริงตอนนี้ซู Manor ที่มีประสิทธิภาพที่สุด ซู เซียนก็คุกเข่าให้เขา คนที่ยังกล้าเสนอครึ่งประโยค ความคิดเห็นเกี่ยวกับความประพฤติของเขาแม้ว่าเขาจะฆ่าทุกคนใน ซูเนอร์ ใครจะกล้าพูดอีกประโยค ไม่มีอะไรแค่การฆ่าที่มีขนาดเล็กซูหลอ ?ซูหลอตาแคบของเธอ หัวใจอย่างต่อเนื่อง จม . . . . . . .หลี่ aotian ความตายคือสิ่งที่แน่นอนเธอไม่สามารถพูดหลี่ yaoxiang แรงยังมีบางอย่างที่เธอไม่สามารถขัดขืนทั้งถนนเหล่านี้ที่ถูกบล็อก , สถานการณ์นี้ เธอไม่มีทางที่จะตัดผ่าน , ตอนนี้เธอไม่ค่อยแข็งแรง !ภายใต้ความดันดังกล่าวหนักของ ซู หลัว ขายังคงงอลง โค้งเล็กน้อย แล้วอีกหน่อยสิ มันเกือบจะแตะพื้นนอกจากนี้ ลูกบอลสายฟ้าบนหัวของเธอให้ปิดเสียงเยาะเย้ย เช่น ถ้าในขณะใด ๆ มันก็จะระเบิดเหมือนระเบิด ทำให้หัวใจของคนที่เต็มไปด้วยความกลัวและความกังวลใจในการเผชิญกับภัยพิบัติบนของซู หลัว ผิวภายในรูขุมขน กระทู้ของเลือดเกิดขึ้นเป็นลูกปัด , ไม้ลอยลง ลดลง ลดลงเม็ดเลือดจากร่างกายของเธอทั้งหมดมาบรรจบกัน เป็นหรีดกลมเลือดของเธอที่กลมคับสีเดิมของเธอ ขณะที่เธอไม่ขยับแม้แต่เส้นผมซู ลูเธอนอนกัดฟันและหาย . แม้ว่าเข่าทั้งสองยังงอเหมือนเดิม แต่เข่าทั้งสองเป็นวินาทีสุดท้ายห่างจากการสัมผัส . . .จู่ๆ ร่างที่คุ้นเคย เหมือนพระเจ้าที่ปรากฏที่ตกลงมาจากฟ้า ออกมาจากไม่มีที่ไหนเลยซูหลัวยกสายตาของเธอดู และได้เห็นเขาสวย ขาว นุ่ม เสื้อคลุมแขนกระพือเกี่ยวกับ ใบหน้าหล่อเหลาของเขากับมันวัวหยกเหมือนเป็นผิวที่สวยงาม และมีความมันวาวแวม มันดูเหมือนเป็นถ้าเขาถูกแสงเหมือนเมฆปกคลุมดวงจันทร์ เหมือนผีของหิมะลอยไปกับสายลม สวยมากว่า มันน่าพิศวงเพื่อดูหนึ่งสามารถเห็นร่างกายของเขาทันที บินเหนือของเขายาว ขยายแขนดึงซูลู สู่อ้อมกอดของเขากับลิฟท์ของมือ ที่ มองไม่เห็น กดขี่กดดันทันที หายตัวไปเขามีแววตาที่สดใสและฟันขาว พร้อม ดีไซน์ดูดี ร่างกายทั้งหมดของเขาให้ปิดโคตรคม และภูมิใจในลักษณะ ท่าทางที่แสดงคุณภาพสูงสุดของกษัตริย์ที่กดขี่ข่มเหง ทำให้คนไม่กล้าที่จะมองหน้าเขาเขาทิ้งหัวลงมองซูหลัว รูปร่างหน้าตาของเขานั้นแผ่วเบานุ่มและแน่นป้องกันการแสดงออกองค์ชายจิน !ซู เซียน และ ซู จินยูทั้งคู่จ้องมองนังก๊อก liuyun ตกใจกับความประหลาดใจ พวกเขาถูกจ้องมองด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง ท่าทางของเขาไว้แน่นในอ้อมแขนของเขาซูหลอ .ถ้าข่าวไม่ผิด องค์ชายจินเป็นเพื่อนกับหยกพระราชวังทะเลสาบเป็นเวลาหลายปี ตอนนี้ได้ยังไง . . .นังก๊อก liuyun ดูเหมือนจะใช้แปรงห่างแขนของเขาแล้วว่า ลูกของสายฟ้าก็ยิงไปยังจุดที่สำคัญใน li yaoxiang ." liuyun คุณ . . . " Li yaoxiang มีสีหน้าไม่อยากจะเชื่อเลยบนใบหน้าของเขาทั้งหมด รองลงมาคือ คายความเดือดดาลรอยยิ้มที่ประมาทแขวนคอที่มุมปากนังก๊อก liuyun : " กลับของลูกบอลสายฟ้ากับเจ้าของเดิม ช่างเป็นพลังที่น่ากลัวนี้กษัตริย์ของครอบครัวหลัวสาวไม่สามารถแบกมัน "" นังก๊อก liuyun ! " ลี yaoxiang ภาพยนต์นั้นตะโกน .เขาไม่เคยคาดหวังว่า นังก๊อก liuyun จะปรากฏในวินาทีสุดท้าย ดังนั้นยิ่งไม่คาดหวังว่าเขาจะปกป้องผู้หญิงที่น่ารังเกียจเมื่อเขาปรากฎตัว สิ่งที่ได้มากกว่านั้นคือ นังก๊อกที่ไม่คาดคิด liuyun จะโจมตีเขา มดชอบผู้หญิงน่ารังเกียจ !บอลสายฟ้าฟาดแปลบด้วยสายฟ้าโจมตีต่อเขา และมุม liuyun นังก๊อกยิงมันก็แพรวพราวมาก หลี่ yaoxiang ด้วยเขินการกระทำ พยายามที่จะจัดการกับมันด้วยความยากลำบาก เขายกเลิกบอลสายฟ้า เห็นนังก๊อก liuyun โยนถากถางเยาะเย้ยเหลือบไปมองเขาความโกรธใน li yaoxiang หัวใจที่จู่ๆก็กวัดแกว่งของเขาและอิทธิพลในฐานะผู้อาวุโส เขาชี้ไปที่จมูกของนังก๊อก liuyun : " คุณเป็นอะไรไป ! ? ผู้หญิงที่น่ารังเกียจ คุณกล้าทำกับฉันแบบนี้ ? "