P=0.35). There were no major betwee

P=0.35). There were no major between-group differences
in the total amounts of fluid given, although
patients in the dopamine group received
more fluids on day 1 than did patients in the norepinephrine
group. Urine output was significantly
higher during the first 24 hours after randomization
among patients in the dopamine group than
among those in the norepinephrine group, but
this difference eventually disappeared, so that
the fluid balance was quite similar between the
two groups.
The increase in heart rate was greater in patients
treated with dopamine than in patients
treated with norepinephrine, up to 36 hours after
randomization; the changes in the cardiac index,
central venous pressure, venous oxygen saturation,
and lactate levels were similar in the two groups.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

P = 0.35) มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มไม่ใหญ่ในยอดของเหลวที่ได้รับ แม้ว่าผู้ป่วยในกลุ่มโดปามีนที่ได้รับเพิ่มเติมของเหลวในวันที่ 1 มากกว่าผู้ป่วยใน norepinephrine ไม่ได้กลุ่ม มีปัสสาวะออกมากใน 24 ชั่วโมงแรกหลังจาก randomizationระหว่างผู้ป่วยในกลุ่มโดปามีนมากกว่าอยู่ในกลุ่ม norepinephrine แต่ความแตกต่างนี้ก็หายไป ให้สมดุลของเหลวคล้ายระหว่างการกลุ่มที่สองการเพิ่มขึ้นของอัตราการเต้นหัวใจมีมากขึ้นในผู้ป่วยรับโดปามีนมากกว่าในผู้ป่วยรับ norepinephrine สูง 36 ชั่วโมงหลังจากrandomization การเปลี่ยนแปลงในดัชนีหัวใจแรงกดต่อหลอดเลือดดำส่วนกลาง ความอิ่มตัวของออกซิเจนต่อหลอดเลือดดำและระดับ lactate คล้ายกันในกลุ่มสอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

p = 0.35) ที่สำคัญไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มอยู่ในยอดเงินที่ได้รับของเหลวแม้ว่าผู้ป่วยที่อยู่ในกลุ่มโดพามีนที่ได้รับของเหลวอื่นๆ อีกมากมายในวันที่ 1 กว่าผู้ป่วยใน norepinephrine กลุ่ม ปัสสาวะออกอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นในช่วง 24 ชั่วโมงแรกหลังการสุ่มผู้ป่วยที่อยู่ในกลุ่มdopamine กว่าในหมู่ผู้ที่อยู่ในกลุ่มnorepinephrine แต่ความแตกต่างนี้ในที่สุดก็หายไปเพื่อให้สมดุลของเหลวก็ค่อนข้างคล้ายกันระหว่างสองกลุ่ม. เพิ่มขึ้นของอัตราการเต้นของหัวใจ เป็นมากขึ้นในผู้ป่วยที่รับการรักษาด้วยโดปามีนกว่าในผู้ป่วยที่รักษาด้วยnorepinephrine สูงสุดถึง 36 ชั่วโมงหลังจากการสุ่ม; การเปลี่ยนแปลงในดัชนีการเต้นของหัวใจ, ความดันหลอดเลือดดำส่วนกลางอิ่มตัวของออกซิเจนในหลอดเลือดดำและระดับแลคเตทมีความคล้ายคลึงกันในทั้งสองกลุ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

P = 0.35 ) ไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มใหญ่
ในจํานวนรวมของของเหลวให้ ถึงแม้ว่า
ผู้ป่วยกลุ่มโดปามีนได้รับ
ของเหลวมากขึ้นในวันแรกกว่าผู้ป่วยกลุ่มนอร์อิพิเนฟริน

ปัสสาวะอย่างมีนัยสำคัญ
ที่เพิ่มขึ้นในช่วง 24 ชั่วโมงแรกหลังการสุ่ม
ระหว่างผู้ป่วยกลุ่มโดพามีนมากกว่าในกลุ่มนอร์อิพิเนฟริน

แต่ความแตกต่างนี้จะหายไป ดังนั้นความสมดุลของเหลวเหมือนกัน


ระหว่างสองกลุ่ม เพิ่มขึ้นในอัตราการเต้นของหัวใจได้มากกว่าในผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาด้วยหน้าบานกว่า

รักษาผู้ป่วยด้วยนอร์อิพิเนฟริน ถึง 36 ชั่วโมงหลังจาก
ชุด ; การเปลี่ยนแปลงในดัชนีหัวใจ
ตัวช่วยสร้างความอิ่มตัวออกซิเจน หลอดเลือดดำ
, และระดับแลคมีความคล้ายคลึงกันในทั้งสองกลุ่ม