ข้าวเป็นผลิตผลเกษตรที่สำคัญของประเทศ ในแต่ละปีชาวนาผลิตข้าวได้ 20-23 ล้านตัน ข้าวเปลือก 2 ใน 3 ของผลผลิตนำมาใช้บริโภคภายใน ที่เหลือ 1 ใน 3 ใช้ในการส่งออก การส่งข้าวออกของไทย สามารถครองอันดับ 1 ของตลาดโลกติดต่อกันมาช้านาน โดยในช่วงระยะเวลา 10 ปีที่ผ่านมา มีปริมาณการส่งออก 4.2-6.41 ล้านตัน แต่ในปัจจุบันนี้ จากภาวะการแข่งขันในตลาดโลกทวีความรุนแรงรัฐบาลจึงมีนโยบายลดการผลิตข้าวคุณภาพต่ำและส่งเสริมการพัฒนาข้าวเป็นผลิตภัณฑ์ที่มีมูลค่าสูงขึ้น การบริโภคข้าวส่วนใหญ่มักบริโภคเป็นอาหารหลัก ในการหุงต้มข้าวทั่วไปจะต้องทำการล้างข้าวก่อนแล้ว จึงหุงหรือนึ่งข้าวนาน 20-30 นาที ซึ่งใช้เวลาค่อนข้างนาน หากไม่มีหม้อหุงข้าวไฟฟ้าอัตโนมัติยังต้องคอยระมัดระวังในระหว่างการหุงต้ม นอกจากนี้ พันธุ์ข้าวต่างๆ ยังมีคุณภาพข้าวสุขแตกต่างกัน การหุงต้มเพื่อให้ได้ข้าวสุกคุณภาพดีจะต้องใส่น้ำต่างกันซึ่งเป็นสิ่งยุ่งยาก จึงได้มีความพยายามที่จะพัฒนาข้าวกึ่งสำเร็จรูป (quick cooking rice) ขึ้น ทั้งนี้ ข้าวกึ่งสำเร็จรูปที่เป็นที่ยอมรับจะต้องใช้เวลาหุงต้มไม่เกิน 5 นาที และวิธีการหุงต้มต้องสะดวกและไม่ยุ่งยาก เมื่อสุขผลิตภัณฑ์ที่ได้จะต้องมีกลิ่น รส และเนื้อสัมผัสใกล้เคียงกับข้าวสุกทั่วไป ขบวนการผลิตข้าวกึ่งสำเร็จรูปที่มีหลายวิธี อย่างไรก็ตามขบวนการต่างๆ มีหลักการใกล้เคียงกัน คือ ทำให้ข้าวสุกและลดความชื้น โดยยังคงรักษาสภาพรูพรุนในเมล็ดเพื่อช่วยให้การดูดน้ำกลับไปอย่างรวดเร็ว (Luh, et al
1980 และ Luh , 1991)