Nearly all are based on mimetic pre

Nearly all are based on mimetic presuppositions and start from the position that narrators are rather like human storytellers, that characters resemble people, that the settings and events we encounter in a narrative are comparable to those we might meet up with in life, and that readers process characters and events in a work of fiction roughly in the same manner that they comprehend people and events in daily experience.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกือบทั้งหมดอยู่ใน mimetic presuppositions และเริ่มต้นจากตำแหน่ง narrators ใช้แทนเช่น storytellers มนุษย์ ที่อักขระคล้ายกับคน ที่การตั้งค่าและเหตุการณ์ที่เราพบในการเล่าเรื่องเปรียบเทียบได้กับเราอาจพบปะในชีวิต และที่อ่านประมวลผลตัวละครและเหตุการณ์ในการทำงานของนิยายอย่างคร่าว ๆ ในลักษณะเดียวกันว่า พวกเขาเข้าใจคนและเหตุการณ์ในประสบการณ์ประจำวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกือบทั้งหมดจะขึ้นอยู่กับ presuppositions การลอกเลียนแบบและเริ่มต้นจากตำแหน่งที่ narrators จะค่อนข้างเหมือนนิทานของมนุษย์ที่มีลักษณะคล้ายกับตัวละครคนว่าการตั้งค่าและเหตุการณ์ที่เราพบในการเล่าเรื่องจะเปรียบกับคนที่เราอาจจะพบกับในชีวิตและให้ผู้อ่าน ตัวอักษรกระบวนการและกิจกรรมในการทำงานของนิยายประมาณในลักษณะเดียวกับที่พวกเขาเข้าใจผู้คนและเหตุการณ์ในประสบการณ์ในชีวิตประจำวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกือบทั้งหมดจะขึ้นอยู่กับซึ่งล้อเลียน presuppositions และเริ่มต้นจากตำแหน่งที่แตกต่างกัน มีมากกว่ามนุษย์เป็นผู้เล่าเรื่อง ตัวละครที่คล้ายคน ว่า ฉากและเหตุการณ์ที่เราพบในการเล่าเรื่องที่สามารถเทียบเคียงกับผู้ที่เราอาจจะได้เจอในชีวิตกระบวนการที่ผู้อ่านและตัวละครและเหตุการณ์ในนิยายอย่างคร่าวๆ ในลักษณะเดียวกับที่พวกเขาเข้าใจผู้คนและเหตุการณ์ในประสบการณ์ประจำวัน