All data were expressed as mean ± S

All data were expressed as mean ± SEM. Biomarker levels were treated as normally distributed continuous variables. For statistical analyses, Student’s t test was used for continuous variables and χ2 test was used for categorical predictor variables. The nonparametric Mann-Whitney U test was used for continuous variables that were not normally distributed. Serial comparisons ( time × treatment ) of biomarkers between treatment groups and control group were made using repeated measures ANOVA with post-hoc Bonferroni/ Dunn testing. All analyses were two-tailed and p -values < 0.05 were considered statistically significant.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อมูลทั้งหมดถูกแสดงเป็นระดับ SEM. ไบโอมาร์คเกอร์ถูกถือว่าเป็นตัวแปรต่อเนื่องกระจายปกติ±หมายถึง การวิเคราะห์ทางสถิติ ใช้สำหรับตัวแปรต่อเนื่องทดสอบ t ของนักเรียน และทดสอบ χ2 ถูกใช้สำหรับตัวแปร predictor แน่ชัด การทดสอบ U มานน์วิทนีย์ nonparametric ถูกใช้สำหรับตัวแปรต่อเนื่องที่มีการแจกจ่ายที่ไม่ปกติ ประจำการเปรียบเทียบ (เวลาลอกขัด biomarkers ระหว่างกลุ่มควบคุมและกลุ่มรักษาได้ทำการวัดซ้ำการวิเคราะห์ความแปรปรวนด้วยไปรษณีย์ฮอค Bonferroni / ดันน์ทดสอบ ทั้งหมดวิเคราะห์ได้สองด้าน และ p-ค่า < 0.05 ได้ถืออย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อมูลทั้งหมดที่ได้รับการแสดงเป็นค่าเฉลี่ย± SEM ระดับ Biomarker ได้รับการรักษาเป็นตัวแปรกระจายตามปกติอย่างต่อเนื่อง สำหรับการวิเคราะห์ทางสถิติทดสอบทีของนักเรียนที่ใช้สำหรับตัวแปรอย่างต่อเนื่องและการทดสอบχ2ใช้สำหรับตัวแปรเด็ดขาด อิงพารามิเตอร์การทดสอบ Mann-Whitney U ถูกนำมาใช้อย่างต่อเนื่องสำหรับตัวแปรที่ไม่ได้ถูกกระจายตามปกติ เปรียบเทียบแบบอนุกรม (เวลา×รักษา) ของ biomarkers ระหว่างกลุ่มการรักษาและกลุ่มควบคุมที่ถูกสร้างขึ้นโดยใช้มาตรการซ้ำ ANOVA กับ post-hoc Bonferroni / ทดสอบดันน์ วิเคราะห์ทุกคนสองเทลด์และพี -values​​ <0.05 ได้รับการพิจารณาอย่างมีนัยสำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อมูลทั้งหมดถูกแสดงเป็นค่าเฉลี่ย± SEM ไบโอมาร์คเกอร์ ระดับถือว่าปกติกระจาย ตัวแปรต่อเนื่อง สำหรับการวิเคราะห์ทางสถิติทดสอบ t นักเรียนใช้ตัวแปรอย่างต่อเนื่องและχ 2 การทดสอบที่ใช้ตัวแปรเชิงคุณภาพ ส่วนวิธี Mann Whitney U test ใช้อย่างต่อเนื่องตัวแปรที่ไม่กระจายปกติการเปรียบเทียบแบบอนุกรม ( รักษา×เวลา ) ซึ่งระหว่างกลุ่มกลุ่มควบคุมและรักษาได้ โดยใช้การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบวัดซ้ำ Post Hoc บนเฟอโรนี / ดันน์ การทดสอบ องค์ประกอบสองหางและ P < 0.05 ได้แก่ - ค่า

ถือว่าอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ