Although both concepts represent co

Although both concepts represent concessions in relation to a certain benchmark tax,
the definition of the benchmark might differ in each approach, given that each approach is
guided by different principles. Therefore, whereas a “tax incentive” is defined by the
objective which its application is designed to pursue, a “tax expenditure” is defined by
measurement in terms of resource allocation and, therefore, in spite of the coincidence of
both being identified as counterparts to a benchmark tax, there are certain tax incentives that
cannot be classed as tax expenditures, and vice versa. An example of this might be the way
that dividends paid abroad have been treated as part of a comprehensive income tax
definition, resulting in their computation as negative tax expenditures. At the same time, the
distance between these two concepts also depends on the normative scope of the criterion by
which the framework for tax expenditure definition is generally defined. In this sense, insofar
as these concessions are contrasted against a narrow definition of the benchmark, which is
itself close to the general existing tax code, might mean that there are tax incentives that
cannot be identified as tax expenditures, because they are themselves included within the tax
regulations, in spite of the fact that the concession’s economic effects do not effectively
represent a stimulus towards a certain behavior.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าแนวคิดทั้งสองแทนสัมปทานเกี่ยวกับบางมาตรฐานภาษีคำจำกัดความของการเกณฑ์มาตรฐานอาจแตกต่างในแต่ละวิธี ระบุว่าแต่ละวิธีคือแนะนำ โดยหลักการแตกต่างกัน ดังนั้น ในขณะ "ภาษีจูงใจ" ถูกกำหนดโดยการวัตถุประสงค์ของโปรแกรมประยุกต์ที่ออกแบบมาเพื่อไล่ตาม เป็น "ภาษีรายจ่าย" จะถูกกำหนดโดยในการปันส่วนทรัพยากร และ ดังนั้น แม้ ว่าเรื่องบังเอิญของการประเมินมีการระบุทั้งสองเป็นคู่ภาษีมาตรฐาน มีบางสิ่งจูงใจของภาษีที่ไม่สามารถ classed เป็นค่าใช้จ่ายภาษี และในทางกลับกัน ตัวอย่างนี้อาจเป็นแบบที่ได้รับการรักษาต่างประเทศจ่ายเงินปันผลเป็นส่วนหนึ่งของภาษีเงินได้ครอบคลุมข้อกำหนด ในการคำนวณเป็นค่าใช้จ่ายภาษีเป็นค่าลบ ในเวลาเดียวกัน การระยะห่างระหว่างแนวคิดที่สองเหล่านี้ยังขึ้นอยู่กับขอบเขตของเกณฑ์โดย normativeซึ่งโดยทั่วไปมีกำหนดกรอบสำหรับการกำหนดรายจ่ายภาษี ในความรู้สึกนี้ insofarเป็นสัมปทานเหล่านี้กำลังเปรียบเทียบกับคำนิยามที่แคบของเกณฑ์มาตรฐาน ซึ่งเป็นตัวเองใกล้กับทั่วไปที่มีอยู่รหัสภาษี อาจหมายถึง การที่ มีแรงจูงใจของภาษีที่ไม่สามารถระบุเป็นค่าใช้จ่ายภาษี เพราะพวกเขาเป็นตัวเองรวมอยู่ในภาษีระเบียบข้อบังคับ แม้ว่าความจริงที่ว่าผลกระทบทางเศรษฐกิจของสัมปทานทำไม่ได้อย่างมีประสิทธิภาพหมายถึงการกระตุ้นต่อพฤติกรรมบางอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าแนวคิดทั้งสองเป็นตัวแทนของสัมปทานในส่วนที่เกี่ยวกับภาษีบางอย่างมาตรฐานความหมายของมาตรฐานอาจแตกต่างกันในแต่ละวิธีให้ที่แต่ละวิธีจะแนะนำโดยหลักการที่แตกต่างกัน ดังนั้นในขณะที่ "แรงจูงใจภาษี" จะถูกกำหนดโดยวัตถุประสงค์ที่การประยุกต์ใช้ถูกออกแบบมาเพื่อไล่ตามความเป็น"ค่าใช้จ่ายภาษี" จะถูกกำหนดโดยการวัดในแง่ของการจัดสรรทรัพยากรและดังนั้นทั้งๆที่บังเอิญของทั้งสองที่ถูกระบุว่าเป็นคู่เพื่อภาษีมาตรฐานมีแรงจูงใจด้านภาษีบางอย่างที่ไม่สามารถจัดว่าเป็นค่าใช้จ่ายภาษีและในทางกลับกัน ตัวอย่างนี้อาจจะมีวิธีการที่จ่ายเงินปันผลในต่างประเทศได้รับการรักษาเป็นส่วนหนึ่งของรายได้ภาษีที่ครอบคลุมความหมายที่มีผลในการคำนวณค่าใช้จ่ายของพวกเขาเป็นภาษีเชิงลบ ในเวลาเดียวกันที่ระยะห่างระหว่างทั้งสองแนวคิดยังขึ้นอยู่กับขอบเขตเชิงบรรทัดฐานของเกณฑ์โดยที่กรอบการทำงานสำหรับคำนิยามของค่าใช้จ่ายภาษีที่ถูกกำหนดโดยทั่วไป ในแง่นี้ตราบเท่าที่เป็นสัมปทานเหล่านี้จะเทียบกับความหมายที่แคบของมาตรฐานซึ่งเป็นตัวเองใกล้กับรหัสภาษีทั่วไปที่มีอยู่อาจหมายถึงว่ามีแรงจูงใจด้านภาษีที่ไม่สามารถระบุว่าเป็นค่าใช้จ่ายภาษีเพราะพวกเขาเป็นตัวเองรวมอยู่ในภาษีระเบียบทั้งๆที่ความจริงที่ว่าผลกระทบทางเศรษฐกิจของสัมปทานไม่ได้อย่างมีประสิทธิภาพเป็นตัวแทนของมาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจต่อพฤติกรรมบางอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าทั้งแนวคิดของสัมปทานในความสัมพันธ์กับภาษีมาตรฐานบางอย่าง
นิยามของมาตรฐานอาจแตกต่างกันในแต่ละวิธีการ ระบุว่า แต่ละวิธี
แนะนำหลักการที่แตกต่างกัน ดังนั้น ในขณะที่ " ภาษีจูงใจ " จะถูกกำหนดโดย
วัตถุประสงค์ซึ่งของโปรแกรมประยุกต์ที่ถูกออกแบบมาเพื่อติดตาม " ภาษีจ่าย " ถูกนิยามโดย
วัดในแง่ของการจัดสรรทรัพยากร และ ดังนั้น แม้ความบังเอิญของ
ทั้งสองถูกระบุว่าเป็นคู่กับมาตรฐานภาษี มีสิทธิประโยชน์ทางภาษีบางอย่างที่
ไม่สามารถจัดว่าเป็นค่าใช้จ่ายทางภาษีได้ และในทางกลับกัน ตัวอย่างนี้อาจเป็นวิธีที่
ที่เงินปันผลที่จ่ายให้ต่างประเทศได้รับการถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของคำนิยามภาษีเงินได้
ครอบคลุมผลการคำนวณของพวกเขาเป็นค่าใช้จ่ายภาษีที่เป็นลบ ในเวลาเดียวกัน ,
ระยะห่างระหว่างแนวคิดสองเหล่านี้ยังขึ้นอยู่กับขอบเขตของเกณฑ์มาตรฐานโดย
ซึ่งกรอบคำนิยามรายจ่ายภาษีที่ถูกกำหนดโดยทั่วไป . ในความรู้สึกนี้ , insofar
เป็นสัมปทานเหล่านี้เปรียบเทียบกับความหมายแคบของมาตรฐาน ซึ่ง
ตัวเองอยู่ใกล้ทั่วไปที่มีอยู่รหัสภาษีที่อาจหมายถึงว่ามีสิทธิประโยชน์ทางภาษีที่
ไม่สามารถระบุเป็นค่าใช้จ่ายภาษี เพราะพวกเขาเองรวมอยู่ในภาษี
ข้อบังคับ แม้ว่าข้อเท็จจริงที่ว่า ผลกระทบทางเศรษฐกิจของสัมปทานไม่ได้มีประสิทธิภาพ
เป็นตัวแทนกระตุ้นต่อพฤติกรรมบางอย่าง