I was SO SICK I was lucky to make m

I was SO SICK I was lucky to make my flight back home that night.
On my flight home, I assumed I would sleep and wake up feeling better.

But when I got home, I was even worse off.

My coordination and balance were like a toddler’s.

My headache was still there.

My throat was sore.

So my wife immediately took me to the doctor.

The Doc asked me to close my eyes and touch my nose, and I actually fell on him trying.
And after some tests ... I got the STARTLING DIAGNOSIS ...
Brain damage ... from the toxic chemicals I breathed.

Those toxic fumes had actually damaged the top part of my brain! And he hoped within a few weeks I would get better.

Of course, I wasn’t able to go back to work, so I ran my business unit as best as I could from home.

But as time went on, I just got worse and worse.

I lost the ability to talk in a normal way. I’d lose my place in the middle of sentences. I’d forget conversations. And my memory continued to fall apart.

After about 6 weeks, I was forced to go to a neurologist for brain tests and scans.

They concluded again that the part of my brain, which controls things like balance, motion and memory, had been ruined.

Probably irreversibly.

By that point I couldn’t walk very well. I felt like a drunk taking a test—I couldn’t put one foot in front of the other and walk down a line without falling over.

But ... I went on trying to live my life the best I could.

I’d gone from living a million miles an hour to sleeping 18 hours a day to try to ease the pressure in my brain.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมโซซิกมาจะทำให้เที่ยวบินของฉันกลับบ้านคืนนั้นบนบ้านบินของฉัน ฉันคาดผมจะนอน และตื่นนอนรู้สึกดีแต่เมื่อผมหน้าแรก ผมยิ่งแย่ลงปิดประสานงานและความสมดุลของฉันก็เหมือนกับเด็กที่หัดเดินของอาการปวดหัวของฉันถูกยังคงมีคอเจ็บได้เพื่อภรรยาทันทีเอาฉันปรึกษากับคุณหมอเอกสารที่ถามฉันปิดตา และสัมผัสจมูกของฉัน และฉันจริงมองไปที่เขาพยายามและหลัง จากทดสอบบาง... ผมวินิจฉัยตกใจ...สมองความเสียหายจากสารเคมีเป็นพิษที่ฉันหายใจ...ควันพิษเหล่านั้นมีจริงเสียส่วนด้านบนของสมองของฉัน และเขาหวังว่าภายในไม่กี่สัปดาห์จะได้รับดีกว่าแน่นอน ฉันไม่สามารถกลับไปทำงาน เพื่อฉันวิ่งฉันหน่วยธุรกิจที่สุดที่ฉันได้จากที่บ้านแต่เท่าที่ไปเวลา ฉันได้แย่ และแย่ลงฉันสูญเสียความสามารถในการพูดคุยแบบปกติ ฉันจะสูญเสียของฉันอยู่ตรงกลางของประโยค ฉันจะลืมบทสนทนา และความทรงจำยังคงอยู่กันหลังจากประมาณ 6 สัปดาห์ ฉันถูกบังคับให้หา neurologist ทดสอบสมองและการสแกนพวกเขาสรุปอีกครั้งว่า ส่วนของสมองของฉัน ซึ่งควบคุมสิ่งต่าง ๆ เช่นดุล เคลื่อนไหว และหน่วยความจำ มีการเจ๊งอาจสะท้อนโดยจุดที่ ผมไม่เดินดี เหมือนเมาเป็นการทดสอบโดยฉันไม่สามารถวางเท้าหนึ่งอยู่หน้าอีก และเดินลงเส้นโดยไม่ล้มไปได้แต่... ฉันก็คงพยายามชีวิตของฉันดีสุดที่สามารถฉันก็หายไปจากชีวิตล้านไมล์ที่ชั่วโมงการนอน 18 ชั่วโมงพยายามให้ความดันในสมองของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมก็เบื่อผมโชคดีที่จะทำให้เที่ยวบินของฉันกลับบ้านในคืนนั้น.
บนเครื่องบินกลับบ้านของฉันฉันสันนิษฐานว่าฉันจะนอนหลับและตื่นขึ้นมารู้สึกดีขึ้น. แต่เมื่อผมกลับถึงบ้านผมก็ยิ่งแย่ลง. การประสานงานและความสมดุลของฉันเป็นเหมือน เด็กวัยหัดเดินของ. ปวดหัวของฉันก็ยังคงมี. ลำคอของฉันคือเจ็บ. ดังนั้นภรรยาของฉันทันทีเอาฉันไปพบแพทย์. หมอถามฉันที่จะปิดตาของฉันและสัมผัสจมูกของฉันและฉันจริงลดลงเมื่อเขาพยายาม. และหลังจากการทดสอบบางอย่าง .. ผมได้การวินิจฉัยที่น่าตกใจ ... ความเสียหายของสมอง ... จากสารพิษที่ฉันหายใจ. บรรดาควันพิษได้รับความเสียหายจริงส่วนบนของสมองของฉัน! และเขาหวังว่าภายในไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมาผมจะได้รับดีกว่า. แน่นอนผมไม่สามารถที่จะกลับไปทำงานดังนั้นฉันวิ่งหน่วยธุรกิจของฉันเป็นที่ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้จากที่บ้าน. แต่เมื่อเวลาผ่านไปผมก็แย่ลง และที่เลวร้ายยิ่ง. ฉันได้สูญเสียความสามารถในการพูดคุยในทางปกติ ฉันสูญเสียสถานที่ของฉันในช่วงกลางของประโยค ฉันลืมสนทนา และหน่วยความจำของฉันยังคงกระจุย. หลังจากนั้นประมาณ 6 สัปดาห์ฉันถูกบังคับให้ไปที่นักประสาทวิทยาสำหรับการทดสอบสมองและการสแกน. พวกเขาสรุปอีกครั้งว่าเป็นส่วนหนึ่งของสมองของฉันซึ่งควบคุมสิ่งที่ต้องการความสมดุลของการเคลื่อนไหวและหน่วยความจำที่ได้รับการเจ๊ง . อาจ irreversibly. โดยจุดที่ผมไม่สามารถเดินได้เป็นอย่างดี ฉันรู้สึกเหมือนเมาการทดสอบผมไม่สามารถวางเท้าหนึ่งในด้านหน้าของอื่น ๆ และเดินไปตามสายได้โดยไม่ล้มกว่า. แต่ ... ฉันไปในความพยายามที่จะมีชีวิตของฉันดีที่สุดที่ฉันสามารถทำได้. ฉัน หายไปจากชีวิตล้านไมล์ต่อชั่วโมงในการนอนหลับ 18 ชั่วโมงต่อวันเพื่อพยายามที่จะลดความกดดันในสมองของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันป่วยดังนั้นผมโชคดีที่จะทำให้ฉันกลับมาบ้านคืนนั้น
บ้านการบินของผม ผมถือว่าผมจะนอนและตื่นมารู้สึกดีขึ้น

แต่เมื่อฉันกลับบ้าน ฉันก็แย่

ผมประสานงาน และความสมดุล เหมือนคนเดินเตาะแตะ . . .

อาการปวดหัวยัง มี

คอเจ็บ

แล้วเมียผมทันที ผมกับหมอ

หมอบอกให้ผมหลับตาจับจมูกของฉันและที่จริงผมล้มเขาพยายาม .
และหลังจากการทดสอบบางอย่าง . . . . . . . ผมถูกวินิจฉัย . . . . . . .
สมอง . . . . . . . จากสารเคมีที่เป็นพิษลมหายใจฉัน

พวกไอพิษได้ เสียหาย ส่วนด้านบนของสมองของฉัน ! และเขาหวังว่าภายในไม่กี่สัปดาห์ผมจะดีขึ้น

แน่นอน ผมไม่ได้ไปทำงาน ผมก็เลยวิ่งหน่วยธุรกิจของฉันที่ดีที่สุดเท่าที่ผมทำได้จากที่บ้าน

แต่เมื่อเวลาผ่านไปฉันเพิ่งได้รับแย่ลงและแย่ลง

ฉันสูญเสียความสามารถในการพูดในทางปกติ ฉันสูญเสียตัวเองในช่วงกลางของประโยค ฉันลืมการสนทนา และหน่วยความจำของฉันยังคงกระจุย

หลังจากประมาณ 6 สัปดาห์ ฉันถูกบังคับให้ต้องไปทดสอบสมองและระบบประสาทสำหรับสแกน

จะสรุปอีกครั้งว่า ส่วนสมอง ซึ่งการควบคุมแบบนี้ ความสมดุล ความเคลื่อนไหว และ ถูกทำลาย .

อาจเสียหาย

ตามจุดที่ฉันไม่สามารถเดินได้เป็นอย่างดี ผมรู้สึกเหมือนเมาแล้วถ่ายไม่ได้ test-i วางเท้าหนึ่งในด้านหน้าของอื่น ๆและเดินลงในบรรทัดโดยไม่ล้ม

แต่ . . . . . . . ผมก็พยายามใช้ชีวิตอย่างสุดความสามารถของผม

ผมหายไปจากชีวิตเป็นล้านไมล์ต่อชั่วโมงนอน 18 ชั่วโมงต่อวันเพื่อลดความดันในสมองของฉัน