He slept heavily but uneasily, and

He slept heavily but uneasily, and he had unpleasant dreams. Then Mrs Dempster woke him as usual with a cup of tea, and he felt better. But his first request to her surprised the old servant very much. `Mrs Dempster, while I'm out today, will you please dust or wash those pictures − particularly the third one from the fireplace. I want to see what they are.'
Ghost Stories
5 10
Again Moore spent most of the day studying happily in the park. On his way home he again visited Mrs Wood at the hotel. She had a visitor with her in her comfortable sitting−room. `Sir,' said the landlady, `this is Doctor Thornhill.' As soon as she had introduced them, the doctor began to ask Moore a great many questions. `I'm sure,' said Moore to himself, `that the good doctor did not call here by accident.' He turned to Doctor Thornhill. `Doctor, I'll gladly answer all your questions, if you'll just answer one of mine.' The doctor seemed surprised, but he agreed at once. `Did Mrs Wood ask you to come here and advise me?' asked Moore. The doctor looked surprised. Mrs Wood's face turned very red and she looked away. But the doctor was an honest, friendly man, and he answered quickly, `She did, but she didn't want you to know. She's worried about you. She, doesn't like you staying there all alone, and she thinks you study too hard and drink too much strong tea. She asked me to give you some good advice. I was once a student too, you know, so I know what I'm talking about.' Moore smiled and held out his hand to Doctor Thornhill. `I must thank you for your kindness − and you too, Mrs Wood. I promise to take no more strong tea, and I'll be in bed by one o'clock. There, will that please you both?' `Very much,' said Doctor Thornhill. `Now tell us all about that old house.' Moore told them all about the events of the previous nights. When he told them how he had thrown the Bible, Mrs Wood gave a little scream. When Moore had finished his story, Doctor Thornhill looked very serious. `The rat always ran up the rope of the alarm bell?' he asked. `Always.' `I suppose you know,' said the doctor, `what the rope is?' `No, I don't,' said Moore. `It is the hangman's rope,' said the doctor. `After the judge condemned someone to death, the unfortunate man was hanged with that rope.' Mrs Wood gave another scream. The doctor went to fetch her a glass of water. When he returned, he looked hard at Moore. `Listen, young man,' he said. `If anything happens to you tonight, don't hesitate to ring the alarm bell. I shall be working quite late tonight too, and I'll keep my ears open. Now don't forget!' Moore laughed. `I'm sure I shan't need to do that!' he said, and went home for his dinner. `I don't like that young man's story,' said Doctor Thornhill after Moore had left. `Perhaps he imagined most of it. All the same, I'll listen tonight for the alarm bell. Perhaps we'll reach him in time to help him.'

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขานอนมาก แต่ uneasily และเขามีความฝันที่ไม่พึงประสงค์ จากนั้น นาง Dempster ตื่นเขาตามปกติกับถ้วยชา และเขารู้สึกดีขึ้น แต่คำแรกของเขากับเธอประหลาดใจข้าราชการเก่ามาก ' นาง Dempster ในขณะที่ฉันออกวันนี้ คุณกรุณาฝุ่น หรือล้าง−รูปภาพเหล่านั้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งหนึ่งในสามจากเตาผิง อยากดูที่มีอะไรกัน 'เรื่องผี ๆ5 10 อีก มัวร์ใช้เวลาส่วนใหญ่ของวันเรียนอย่างมีความสุขในสวน ทางเขาบ้าน เขาอีกเยี่ยมนางไม้ที่โรงแรม เธอมีผู้เข้าชมกับเธอใน sitting−room ของเธอสบาย กล่าวว่า 'ที่รัก landlady 'นี้เป็นสำหรับแพทย์ในประเทศ' ทันทีที่เธอได้นำพวกเขา คุณหมอเริ่มจะถามหลายคำถามที่ดีมัวร์ 'แน่ กล่าวว่า มัวร์เอง ว่าหมอดีได้เรียกที่นี่ โดยบังเอิญ ' เขาหันไปสำหรับแพทย์ในประเทศ 'แพทย์ ฉันจะยินดีตอบคำถามของคุณ ถ้าคุณจะเพียงแค่ตอบคำถามของฉัน' หมอดูเหมือนแปลกใจ แต่เขายอมรับในครั้งเดียว 'คุณนางไม้ขอให้คุณมาที่นี่ และแนะนำให้ฉัน ' ถามมัวร์ หมอดูประหลาดใจ ใบหน้าของนางไม้เปิดแดงมาก และเธอมองออกไป แต่หมอ เป็นคนซื่อสัตย์ เป็นมิตร เขาตอบอย่างรวดเร็ว, ' เธอได้ แต่เธอไม่ต้องการคุณสามารถรู้ เธอเป็นห่วง เธอ ไม่ชอบคุณพักคนเดียว และเธอคิดว่าการเรียนหนักเกินไป และดื่มชาที่เข้มแข็งมากเกินไป เธอถามฉันจะให้คำแนะนำที่ดี ผมเคยเป็นนักเรียนมากเกินไป คุณทราบ จึงรู้ว่าสิ่งที่ผมพูดถึงการ ' มัวร์ยิ้ม และก็วางมือลงสำหรับแพทย์ในประเทศ ' ผมต้องขอขอบคุณสำหรับ−ความเมตตาของคุณและคุณเกินไป นางไม้ ฉันสัญญาว่า จะไม่มีแรงชา และจะเตียง โดยหนึ่งนาฬิกา นั่น ที่คุณทั้งสองจะ?' 'มาก กล่าวว่า สำหรับแพทย์ในประเทศ ' ตอนนี้ บอกเราเกี่ยวกับบ้านเก่านั้น ' มัวร์บอกกับพวกเขาทั้งหมดเกี่ยวกับเหตุการณ์ในคืนก่อนหน้านั้น เมื่อเขาบอกพวกเขาว่าเขาได้โยนคัมภีร์ นางไม้ให้กรี๊ดเล็ก ๆ เมื่อมัวร์จบเรื่องราวของเขา สำหรับแพทย์ในประเทศมองจัง เขาถาม 'หนูเสมอวิ่งขึ้นเชือกของสัญญาณเตือนภัย ' 'เสมอ' 'ฉันคิดว่า คุณรู้ว่า กล่าวว่า แพทย์ 'เชือกคืออะไร' 'ไม่ ผมไม่ กล่าวว่า มัวร์ 'มันเป็นเชือกของเพชฌฆาต กล่าวว่า แพทย์ 'หลังจากที่ผู้พิพากษาประณามคนตาย คนโชคร้ายถูกแขวนคอ ด้วยเชือกที่' นางไม้ให้กรี๊ดอีก แพทย์ไปดึงแก้วน้ำของเธอ เมื่อเขากลับ เขาดูยากที่มัวร์ เขากล่าวว่า 'ฟัง หนุ่ม ' หากเกิดอะไรขึ้นกับคุณคืนนี้ อย่าลังเลที่จะเสียงสัญญาณเตือนภัย ฉันจะทำงานค่อนข้างดึกคืนนี้เกินไป และฉันจะให้หูของฉันเปิด ตอนนี้ อย่าลืม!' อัพเดต:มัวร์ 'แน่ shan't ต้องทำ ' เขากล่าวว่า และไปบ้านสำหรับอาหารมื้อเย็น 'ไม่เช่นนั้นของเด็กหนุ่มเรื่อง กล่าวว่า สำหรับแพทย์ในประเทศหลังมีมัวร์ ' บางทีเขาคิดมากที่สุดของมัน เดียวกัน ฉันจะฟังคืนนี้สำหรับสัญญาณเตือนภัย บางทีเราจะเข้าถึงเขาในเวลาที่จะช่วยเขา '

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขานอนหลับอย่างหนัก แต่ไม่สบายใจและเขามีความฝันที่ไม่พึงประสงค์ จากนั้นนางทำการตื่นเขาเป็นปกติกับถ้วยชาและเขารู้สึกดีขึ้น แต่คำขอครั้งแรกของเขากับเธอประหลาดใจคนรับใช้เก่ามาก `นางทำการในขณะที่ฉันออกมาในวันนี้คุณจะโปรดฝุ่นหรือล้างภาพเหล่านั้น - โดยเฉพาะหนึ่งในสามจากเตาผิง ผมอยากจะเห็นสิ่งที่พวกเขา. '
เรื่องผี
5 10
อีกครั้งมัวร์ใช้เวลาส่วนใหญ่ของวันเรียนอย่างมีความสุขในสวนสาธารณะ ระหว่างทางกลับบ้านของเขาอีกครั้งที่เขาไปเยี่ยมนางไม้ที่โรงแรม เธอมีผู้เข้าชมกับเธอในความสะดวกสบายนั่งที่ห้องของเธอ `เซอร์กล่าวว่าเจ้าของที่ดินที่หญิง,` นี้เป็นหมอ Thornhill. ทันทีที่เธอได้นำพวกเขาหมอเริ่มถามมัวคำถามที่ดีมาก `ฉันแน่ใจว่า 'กล่าวว่ามัวร์กับตัวเอง` ว่าแพทย์ที่ดีไม่ได้โทรมาที่นี่โดยอุบัติเหตุ. เขาหันไปหมอ Thornhill `หมอฉันยินดีจะตอบทุกคำถามของคุณถ้าคุณเพียงแค่จะตอบหนึ่งของฉัน. แพทย์ดูเหมือนประหลาดใจ แต่เขาก็เห็นด้วยในครั้งเดียว `ไม่นางไม้ขอให้คุณมาที่นี่และให้คำแนะนำฉัน? ถามมัวร์ หมอมองแปลกใจ ใบหน้าของนางไม้เปลี่ยนเป็นสีแดงมากและเธอมองออกไป แต่หมอเป็นคนซื่อสัตย์คนเป็นมิตรและเขาตอบอย่างรวดเร็ว `เธอ แต่เธอไม่ได้ต้องการให้คุณรู้ เธอเป็นกังวลเกี่ยวกับคุณ เธอไม่ชอบคุณอยู่ที่นั่นคนเดียวและเธอคิดว่าคุณเรียนหนักเกินไปและดื่มชาที่แข็งแกร่งมากเกินไป เธอถามฉันเพื่อให้คำแนะนำที่ดีบางอย่าง ผมเคยเป็นนักเรียนเกินไปคุณรู้ดังนั้นฉันรู้ว่าสิ่งที่ผมพูดถึง. มัวร์ยิ้มและจัดขึ้นมือของเขาออกไปหมอ Thornhill `ผมต้องขอขอบคุณสำหรับความมีน้ำใจของคุณ - และคุณก็นางไม้ ฉันสัญญาว่าจะใช้เวลาไม่ชาที่แข็งแกร่งมากขึ้นและฉันจะนอนอยู่บนเตียงโดย 01:00 ที่นั่นจะว่าโปรดคุณทั้งสอง? ' `มาก 'หมอ Thornhill กล่าวว่า `ตอนนี้บอกให้เราทราบเกี่ยวกับบ้านเก่าที่. มัวร์ได้บอกพวกเขาทั้งหมดเกี่ยวกับเหตุการณ์ในคืนก่อนหน้านี้ เมื่อเขาบอกพวกเขาว่าเขาได้โยนพระคัมภีร์นางไม้ให้กรี๊ดเล็ก ๆ น้อย ๆ เมื่อมัวร์ได้เสร็จสิ้นเรื่องราวของเขาหมอ Thornhill มองที่ร้ายแรงมาก `หนูมักจะวิ่งขึ้นเชือกระฆังปลุก? เขาถาม. `เสมอ. `ฉันคิดว่าคุณรู้ว่า 'กล่าวว่าแพทย์` สิ่งเชือกคืออะไร?' `ไม่ฉันไม่ได้ 'มัวร์กล่าวว่า `มันเป็นเชือกเพชฌฆาต 'หมอบอกว่า `หลังจากผู้พิพากษาประณามคนที่จะตายคนที่โชคร้ายถูกแขวนคอด้วยเชือกที่. นางไม้ให้กรี๊ดอีก แพทย์ไปเรียกเธอแก้วน้ำ เมื่อเขากลับมาเขามองอย่างหนักที่มัวร์ `ฟังชายหนุ่มคนหนึ่งเขากล่าวว่า `ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับคุณคืนนี้อย่าลังเลที่จะกดกริ่งสัญญาณเตือนภัย ผมจะต้องทำงานดึกค่อนข้างเกินไปและฉันจะเก็บหูของฉันเปิด ตอนนี้อย่าลืม! มัวร์หัวเราะ `ฉันแน่ใจว่าฉันจะไม่จำเป็นต้องทำอย่างนั้น! ' เขากล่าวและกลับบ้านของเขาสำหรับอาหารค่ำ `ฉันไม่ชอบเรื่องที่ชายหนุ่ม 'หมอ Thornhill มัวร์กล่าวว่าหลังจากที่ได้ทิ้ง `บางทีเขาอาจจะคิดส่วนใหญ่ของมัน ทั้งหมดเดียวกันฉันจะฟังในคืนนี้สำหรับระฆังปลุก บางทีเราจะเข้าถึงเขาในเวลาที่จะช่วยให้เขา.