“Why did you start talking when I b

“Why did you start talking when I began walking toward this wall, Patriarch? And why did you suddenly mention dispelling my poison? Could it be that there is some special treasure hidden here?” As the words came out of his mouth, Patriarch Reliance’s eyes went wide. He realized he had said the wrong things. He secretly cursed Meng Hao for being so crafty.

“I’m just trying to do the right thing,” said Patriarch Reliance with a cold harrumph. “Look kid, you…” Before he could finish speaking, Meng Hao jumped over the wall.

This filled Patriarch Reliance with fear and trepidation. His heart began to pound and his face fell. After leaping over the wall, Meng Hao looked around. As it turned out, there was a restrictive spell here.

It didn’t look very special. Sealed inside was a jade slip. As for the restrictive spell, it was not complete; it still had some cracks in it. Meng Hao had no idea what the jade slip was, but without hesitation, he flicked his sleeve, stabbing the two wooden swords into the spell. He pried open a hole, then used the bag of the Cosmos to retrieve the jade slip.

Seeing the jade slip disappear into Meng Hao’s bag caused Patriarch Reliance to emit a shrill shriek. The ground shook so hard it seemed it might crack. Before, Patriarch Reliance had been upset to see Meng Hao taking his treasures, but this fury was much more intense.

“Meng Hao, you cannot take that jade slip away! Even I don’t dare to go near it. It belongs to a friend who left it here for safe keeping. You do not have the latent talent or the destiny to touch it! Do not remove it!”

Paying him no heed, he leaped onto a flying sword and flashed toward the vortex exit. At the same time, he slapped the bag of the Cosmos and pulled out the jade slip. Pressing it against his forehead, he cast some spiritual power into it. His expression changed as three characters appeared in his mind, filled with a Demonic aura.

“Demon Sealing Sect….”

“Meng Hao, you little bastard, get back here! You wait until I break through this seal. Then you’re finished!” Patriarch Reliance let out a furious howl.

As the howl echoed out, Meng Hao’s eyes flashed. He stopped at the mouth of the vortex, and then looked back down.

His eyes began to glitter. When Patriarch Reliance saw this, his heart began to thump again, and a strange premonition filled his heart. In his heart, in his mind, Meng Hao looked like nothing more than out-and-out thief.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ทำไมคุณเริ่มต้นพูดคุยเมื่อเริ่มเดินไปทางกำแพงนี้ พระ และทำไมไม่คุณก็พูดถึงการปัดเป่าความพิษของฉัน อาจจะเป็นที่มีเป็นสมบัติพิเศษบางอย่างซ่อนอยู่นี่" เป็นคำที่ออกมาจากปากของเขา พระพึ่งตาไปกว้าง เขาตระหนักว่า เขาได้กล่าวว่า สิ่งที่ไม่ถูกต้อง เขาแอบสาปแช่งเมงเฮาเป็นเจ้าเล่ห์มาก"ฉันเพียงแค่พยายามที่จะทำสิ่งถูกต้อง กล่าวว่า การพึ่งพาพระที่ harrumph ความเย็น "ดู เด็ก ,..." ก่อนเขาพูดเสร็จเรียบร้อยแล้ว เมงเฮากระโดดกำแพงนี้ไปพึ่งพระ ด้วยความกลัวและความกังวลใจ หัวใจของเขาเริ่มกระหน่ำ และล้มลงใบหน้าของเขา หลังจากกระโดดกำแพง เฮาเมงมองไปรอบ ๆ จะเปิดออก มีการสะกดที่เข้มงวดที่นี่มันไม่ได้ดูพิเศษมาก ปิดผนึกภายใน ถูกใบหยก สำหรับสะกดจำกัด ก็ไม่สมบูรณ์ มันยังมีรอยร้าวบางอย่างในนั้น เฮา เมงมีความคิดว่าใบหยกคืออะไร แต่โดยไม่ลังเล เขา flicked เขาแขน แทงสองไม้ดาบเป็นการสะกด เขาพายด์เปิดหลุม ใช้ถุงของจักรวาลในการดึงใบหยกแล้วเห็นใบหยกที่หายไปลงในถุงเมงเฮาเกิดพึ่งพระคายกรี๊ดร้อง พื้นส่ายยากเหมือนมันอาจแตก ก่อน พระพึ่งได้รับอารมณ์เสียดูห้าวเมงสละสมบัติของเขา แต่ความโกรธนี้รุนแรงมากขึ้น"เฮา เมง คุณไม่สามารถใช้ที่ใบหยกออกไป แม้ผมไม่กล้าที่จะเข้าไปใกล้มัน มันเป็นของเพื่อนที่เหลือได้ที่นี่สำหรับการเก็บที่ปลอดภัย คุณไม่มีความสามารถแฝงหรือโชคชะตาสัมผัสมัน ไม่ได้ลบ"เขาจ่ายเงินเขาไม่ปฏิบัติตาม leaped ลงดาบบิน และประกายไปยัง vortex ออก ในเวลาเดียวกัน เขาตบถุงของจักรวาล และดึงออกใบหยก กดกับหน้าผากของเขา เขาร่ายพลังจิตวิญญาณลงไป นิพจน์ของเขาเปลี่ยนเป็นสามตัวละครที่ปรากฏในจิต เต็มไป ด้วยกลิ่นอายปีศาจ"ปีศาจปิดผนึกนิกาย. ... ""เฮา เมง คุณ bastard เล็กน้อย ได้กลับไปที่นี่ คุณรอจนกว่าฉันตัดผ่านตรานี้ แล้ว คุณเสร็จแล้ว" พึ่งพระให้ออกหอนรุนแรงขณะหอนดังก้องออก เมงเฮาตาประกาย เขาหยุดอยู่ที่ปากของวังวน แล้ว มองกลับลงแววตาของเขาก็เริ่ม เมื่อเห็นพระพึ่ง หัวใจขมุบอีกครั้ง และเริ่มมีลางสังหรณ์แปลก ๆ เต็มหัวใจของเขาด้วย ในหัวใจของเขา ในจิตใจของเขา เมงเฮาดูเหมือนอะไรมากกว่าขโมยดมี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ทำไมคุณเริ่มต้นการพูดคุยเมื่อฉันเริ่มเดินไปยังกำแพงนี้พระสังฆราช? และทำไมไม่คุณก็พูดถึงปัดเป่าพิษของฉันได้อย่างไร มันอาจจะเป็นว่ามีสมบัติพิเศษที่ซ่อนอยู่ที่นี่? "เป็นคำที่ออกจากปากของเขามาตาพระสังฆราชพึ่งเดินกว้าง เขาตระหนักว่าเขาได้กล่าวว่าสิ่งที่ผิด เขาแอบสาปแช่งเม้งเฮาสำหรับการเป็นฝีมือดังนั้น. "ฉันแค่พยายามที่จะทำสิ่งที่ถูกต้อง" พระสังฆราชพึ่งกล่าวด้วย harrumph เย็น "ดูเด็กคุณ ... " ก่อนที่เขาจะพูดจบเม้งเฮากระโดดข้ามกำแพง. นี้เต็มไปด้วยพระสังฆราชพึ่งด้วยความกลัวและความกังวลใจ หัวใจของเขาเริ่มที่จะปอนด์และใบหน้าของเขาลดลง หลังจากกระโดดข้ามกำแพงเม้งเฮามองไปรอบ ๆ ที่จะเปิดออกมีคาถาที่เข้มงวดที่นี่. มันไม่ได้มีลักษณะที่พิเศษมาก ปิดผนึกภายในได้รับใบหยก สำหรับคาถาข้อ จำกัด มันก็ไม่สมบูรณ์ มันยังคงมีรอยแตกบางอย่างในนั้น เม้งเฮามีความคิดว่าใบหยกก็ไม่ แต่โดยไม่ลังเลเขาสะบัดแขนเสื้อของเขาแทงสองดาบไม้เข้าไปในคาถา เขางัดหลุมแล้วใช้ถุงของคอสมอสเพื่อดึงใบหยก. เห็นใบหยกหายเข้าไปในถุงเม้งเฮาก่อให้เกิดการพึ่งพระสังฆราชที่จะเปล่งเสียงกรีดร้องโหยหวน พื้นดินสั่นสะเทือนอย่างหนักเพื่อให้มันดูเหมือนมันอาจจะแตก ก่อนที่พระสังฆราชพึ่งเคยเสียใจที่จะเห็นเม้งเฮาสละสมบัติของเขา แต่ความโกรธนี้เป็นรุนแรงมากขึ้น. "เม้งเฮาคุณจะไม่สามารถใช้เวลาที่ใบหยกออกไป! แม้ฉันไม่กล้าที่จะไปใกล้มัน มันเป็นเพื่อนที่ทิ้งมันไว้ที่นี่สำหรับการรักษาความปลอดภัย คุณไม่ได้มีความสามารถที่ซ่อนเร้นหรือโชคชะตาที่จะสัมผัสมัน! อย่าเอามันออกไป! " จ่ายเงินให้เขาไม่ระวังเขากระโดดลงบนดาบบินและประกายไปสู่ทางออกกระแสน้ำวน ในขณะเดียวกันเขาก็ตบกระเป๋าของจักรวาลและดึงออกใบหยก กดมันกับหน้าผากของเขาเขาโยนพลังทางจิตวิญญาณบางเป็นมัน การแสดงออกของเขาเปลี่ยนเป็นสามตัวอักษรที่ปรากฏอยู่ในใจของเขาเต็มไปด้วยกลิ่นอายปีศาจ. "ปีศาจซีลนิกาย ... ." "เม้งเฮาคุณไอ้เล็ก ๆ น้อย ๆ จะได้รับกลับมาที่นี่! คุณรอจนกว่าฉันจะตัดผ่านตราประทับ แล้วคุณเสร็จแล้ว! "พระสังฆราชพึ่งให้ออกหอนโกรธ. ในฐานะที่เป็นเสียงหอนสะท้อนออกตาเม้งเฮาประกาย เขาหยุดที่ปากของกระแสน้ำวนแล้วมองกลับลง. ดวงตาของเขาเริ่มที่จะแวว เมื่อพระสังฆราชพึ่งเห็นนี้หัวใจของเขาเริ่มที่จะกระหน่ำอีกครั้งและลางสังหรณ์แปลก ๆ ที่เต็มไปด้วยหัวใจของเขา ในหัวใจของเขาในใจของเขาเม้งเฮาดูเหมือนไม่มีอะไรมากไปกว่าการขโมยออกและออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ทำไมคุณเริ่มพูดเมื่อฉันเริ่มเดินเข้าหาผนัง ซึ่งประมุข ? ทำไมอยู่ๆก็พูดถึงและปัดเป่าพิษของฉัน ? หรือว่ามีบางพิเศษ ซ่อนสมบัติที่นี่ " เป็นคำพูดที่ออกมาจากปากของเขา ประมุขการมองไปกว้าง เขาตระหนักว่าเขาได้พูดในสิ่งที่ผิด เขาแอบแช่ง เมิ่งฮ่าวที่เป็นพวกเจ้าเล่ห์" ผมแค่พยายามทำสิ่งที่ถูกต้อง " ประมุขสูงสุดเป็น harrumph เย็น " นี่เธอ . . . . . . . " ก่อนที่เขาจะพูดจบ เม็ง าวกระโดดข้ามกำแพงนี้เติมประมุขสูงสุดความกลัวและความกังวลใจ . หัวใจของเขาเริ่มที่จะปอนด์ และใบหน้าของเขาก็ล้มลง หลังจากกระโดดข้ามกำแพง เมิ่งฮ่าวมองไปรอบ ๆ เรื่องกลับกลายเป็นว่า มีคาถาเข้มงวดที่นี่มันไม่ได้มีลักษณะพิเศษมาก ปิดผนึกอยู่หยก สลิป เป็นคาถาที่เข้มงวด มันไม่สมบูรณ์ มัน ยัง มี รอยแตกในมัน เมิ่งเฮ่าไม่รู้ว่าใบหยก แต่โดยไม่ลังเล เขาสะบัดแขนของเขา แทง 2 ไม้ดาบ เป็นคาถา เขางัดเปิดหลุม แล้วใช้ถุงของจักรวาล เพื่อดึงใบหยกเห็นใบหยกหายเข้าไปในถุง เหม็ง เฮาก่อประมุขพึ่งผายเสียงกรีดร้องคร่ำครวญ พื้นดินสั่นสะเทือนอย่างหนัก ดูเหมือนว่ามันอาจจะร้าว ก่อนที่ ประมุขพึ่งเคยหัวเสียที่เห็นเมิงเฮาเอาสมบัติของเขา แต่ความโกรธมันเข้มมาก" เมิงเฮา คุณไม่สามารถเอาหยกไป ! ผมไม่กล้าไปใกล้มัน มันเป็นของเพื่อนที่ลืมไว้ที่นี่ สำหรับการรักษาที่ปลอดภัย . คุณไม่ได้มีความสามารถแฝงหรือโชคชะตาที่จะสัมผัสมัน อย่าลบเลย "จ่ายเขาไม่ฟัง เขากระโดดลงบนดาบแวบไปบินไหลออก ในเวลาเดียวกัน เขาตบกระเป๋าของจักรวาลและดึงออกใบหยก กดมันกับหน้าผากของเขา เขาโยนบางพลังทางจิตวิญญาณ ลงไป สีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสามตัวอักษรที่ปรากฏอยู่ในจิตใจของเขา เต็มไปด้วยกลิ่นอายปีศาจ" ปีศาจ . . . . . . . " นิกาย "" เมิงเฮา เจ้าเด็กบ้า กลับมานี่นะ ! คุณรอฉันทำลายผนึกนี้ แล้วคุณทำเสร็จแล้ว ! " ท่านประมุขพึ่งปล่อยออกมาหอนเลยเป็นเสียงหอนที่สะท้อนออกมา คือ เมิ่งฮ่าวตาแวบ เขาหยุดที่ปากของน้ำวน แล้วมองกลับลงมาสายตาของเขาเริ่มฉายแวว . เมื่อประมุขพึ่งเห็น หัวใจของเขาเริ่มเต้นอีกครั้ง และลางสังหรณ์แปลกๆเต็มหัวใจของเขา ในจิตใจของเขา ในใจของเขา เมิ่งฮ่าวเหมือนไม่มีอะไรมากกว่า และได้ขโมย