Sir Henry Baskerville and Dr. Morti

Sir Henry Baskerville and Dr. Mortimer were ready upon the appointed day, and we started as arranged for Devonshire. Mr. Sherlock Holmes drove with me to the station and gave me his last parting injunctions and advice.
"I will not bias your mind by suggesting theories or suspicions, Watson," said he; "I wish you simply to report facts in the fullest possible manner to me, and you can leave me to do the theorizing."
"What sort of facts?" I asked.
"Anything which may seem to have a bearing however indirect upon the case, and especially the relations between young Baskerville and his neighbours or any fresh particulars concerning the death of Sir Charles. I have made some inquiries myself in the last few days, but the results have, I fear, been negative. One thing only appears to be certain, and that is that Mr. James Desmond, who is the next heir, is an elderly gentleman of a very amiable disposition, so that this persecution does not arise from him. I really think that we may eliminate him entirely from our calculations. There remain the people who will actually surround Sir Henry Baskerville upon the moor."
"Would it not be well in the first place to get rid of this Barrymore couple?"
"By no means. You could not make a greater mistake. If they are innocent it would be a cruel injustice, and if they are guilty we should be giving up all chance of bringing it home to them. No, no, we will preserve them upon our list of suspects. Then there is a groom at the Hall, if I remember right. There are two moorland farmers. There is our friend Dr. Mortimer, whom I believe to be entirely honest, and there is his wife, of whom we know nothing. There is this naturalist, Stapleton, and there is his sister, who is said to be a young lady of attractions. There is Mr. Frankland, of Lafter Hall, who is also an unknown factor, and there are one or two other neighbours. These are the folk who must be your very special study."
"I will do my best."
"You have arms, I suppose?"
"Yes, I thought it as well to take them."
"Most certainly. Keep your revolver near you night and day, and never relax your precautions."
Our friends had already secured a first-class carriage and were waiting for us upon the platform.
"No, we have no news of any kind," said Dr. Mortimer in answer to my friend's questions. "I can swear to one thing, and that is that we have not been shadowed during the last two days. We have never gone out without keeping a sharp watch, and no one could have escaped our notice."
"You have always kept together, I presume?"
"Except yesterday afternoon. I usually give up one day to pure amusement when I come to town, so I spent it at the Museum of the College of Surgeons."
"And I went to look at the folk in the park," said Baskerville.
"But we had no trouble of any kind."
"It was imprudent, all the same," said Holmes, shaking his head and looking very grave. "I beg, Sir Henry, that you will not go about alone. Some great misfortune will befall you if you do. Did you get your other boot?"
"No, sir, it is gone forever."
"Indeed. That is very interesting. Well, good-bye," he added as the train began to glide down the platform. "Bear in mind, Sir Henry, one of the phrases in that queer old legend which Dr. Mortimer has read to us, and avoid the moor in those hours of darkness when the powers of evil are exalted."
I looked back at the platform when we had left it far behind and saw the tall, austere figure of Holmes standing motionless and gazing after us.
The journey was a swift and pleasant one, and I spent it in making the more intimate acquaintance of my two companions and in playing with Dr. Mortimer's spaniel. In a very few hours the brown earth had become ruddy, the brick had changed to granite, and red cows grazed in well-hedged fields where the lush grasses and more luxuriant vegetation spoke of a richer, if a damper, climate. Young Baskerville stared eagerly out of the window and cried aloud with delight as he recognized the familiar features of the Devon scenery.
"I've been over a good part of the world since I left it, Dr. Watson," said he; "but I have never seen a place to compare with it."
"I never saw a Devonshire man who did not swear by his county," I remarked.
"It depends upon the breed of men quite as much as on the county," said Dr. Mortimer. "A glance at our friend here reveals the rounded head of the Celt, which carries inside it the Celtic enthusiasm and power of attachment. Poor Sir Charles's head was of a very rare type, half Gaelic, half Ivernian in its characteristics. But you were very young when you last saw Baskerville Hall, were you not?"
"I was a boy in my teens at the time of my father's death and had never seen the Hall, for he lived in a little cottage on the South Coast. Thence I went straight to a friend in America. I tell you it is all as new to me as it is to Dr. Watson, and I'm as keen as possible to see the moor."
"Are you? Then your wish is easily granted, for there i

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เซอร์เฮนรี่ Baskerville และดร. Mortimer ได้พร้อมเมื่อวันแต่ง และเราเริ่มที่จัดสไตล์ Devonshire นายเชอร์ล็อกโฮล์มส์ขับกับสถานี และให้แยกคำสอนและคำแนะนำของเขาล่าสุด"ฉันจะไม่อคติจิต โดยการแนะนำทฤษฎีหรือข้อสงสัย Watson พระองค์ตรัสว่า "คุณเพียงเพื่อรายงานข้อเท็จจริงในลักษณะเป็นไปได้เต็มผม และคุณสามารถปล่อยให้ฉันทำการไกลโพ้น""สิ่งที่จัดเรียงของข้อเท็จจริง" ถาม"สิ่งใดที่อาจดูเหมือนจะมีทางอ้อมอย่างไรก็ตามกรณี และโดยเฉพาะอย่างยิ่งความสัมพันธ์ระหว่างหนุ่ม Baskerville และเพื่อนบ้านของเขา หรือใด ๆ รายการสดเกี่ยวกับการเสียชีวิตของเซอร์ชาร์ลส์ เราได้สอบถามบางอย่างด้วยตนเองภายในไม่กี่วัน แต่ผลได้ ฉันกลัว รับลบ สิ่งหนึ่งที่ดูเหมือนจะบางเท่า และที่นาย Desmond เจมส์ ผู้เป็นทายาทถัดไป ว่าสุภาพบุรุษสูงอายุการจำหน่ายแบบน่ารัก ๆ มาก เพื่อให้การเบียดเบียนนี้ไม่ได้เกิดขึ้นจากเขา ผมคิดว่า เราอาจตัดเขาจากการคำนวณของเราทั้งหมด มีอยู่จริงประดุจ Sir Henry Baskerville เมื่อมัวร์ผู้""มันจะไม่ดีตั้งแต่แรกจะกำจัดคู่นี้ดรูว์แบร์รีมอร์""ไม่มีทางอื่น นอกจากนี้คุณไม่สามารถทำผิดมากขึ้น หากยังไม่รู้เรื่อง มันจะเป็นความอยุติธรรมที่โหดร้าย และถ้ามีความผิด เราควรให้ค่าโอกาสที่จะนำบ้านเหล่านั้นทั้งหมด ไม่ ไม่ เราจะรักษาได้เมื่อรายการที่ผู้ต้องสงสัย แล้ว มีเจ้าบ่าวเป็นฮอลล์ ถ้าจำอยู่ มีสอง moorland เกษตรกร มีเพื่อนของเราดร. Mortimer ซึ่งผมเชื่อว่าความซื่อสัตย์ทั้งหมด และมีภรรยาของเขา คนที่เรารู้อะไร มีธรรมชาตินิยมนี้ Stapleton และมีน้องสาวของเขา ที่กล่าวถึงเป็นหญิงสาวที่สถานที่ท่องเที่ยว มีนาย Frankland ของ Lafter ซึ่งเป็นปัจจัยไม่รู้จัก และมีหนึ่ง หรือสองอื่น ๆ เพื่อนบ้าน เหล่านี้เป็นพื้นบ้านที่จะต้องเรียนพิเศษมาก""ฉันจะทำดีที่สุด""คุณมีแขน ดีฉัน""ใช่ ผมคิดว่า มันเป็นไป"สุดแน่นอน ทำให้ปืนของคุณอยู่ใกล้คุณวันและกลางคืน และไม่เคยผ่อนคลายข้อควรระวังของคุณ"เพื่อนของเรามีแล้วรักษาความปลอดภัยชั้นขนส่งส่ง และรอเราเมื่อแพลตฟอร์ม"ไม่ เรามีข่าวใด ๆ กล่าวว่า ดร. Mortimer ในตอบคำถามของเพื่อน "ข้าพเจ้าสามารถให้สิ่งหนึ่ง และที่ว่า เราไม่ได้เงาในช่วงสองวันสุดท้าย เราไม่เคยได้ไปออกโดยไม่ทำให้ดูคมชัด และไม่มีใครสามารถหนีประกาศของเรา""คุณมีเสมอกัน ฉันเข้าใจ""เว้นช่วงบ่ายเมื่อวาน ฉันมักจะแพ้หนึ่งวันเพื่อสนุกบริสุทธิ์เมื่อมาถึงเมือง ดังนั้นผมใช้เวลาที่พิพิธภัณฑ์ของวิทยาลัยศัลยแพทย์""And I went to look at the folk in the park," said Baskerville."But we had no trouble of any kind.""It was imprudent, all the same," said Holmes, shaking his head and looking very grave. "I beg, Sir Henry, that you will not go about alone. Some great misfortune will befall you if you do. Did you get your other boot?""No, sir, it is gone forever.""Indeed. That is very interesting. Well, good-bye," he added as the train began to glide down the platform. "Bear in mind, Sir Henry, one of the phrases in that queer old legend which Dr. Mortimer has read to us, and avoid the moor in those hours of darkness when the powers of evil are exalted."I looked back at the platform when we had left it far behind and saw the tall, austere figure of Holmes standing motionless and gazing after us.The journey was a swift and pleasant one, and I spent it in making the more intimate acquaintance of my two companions and in playing with Dr. Mortimer's spaniel. In a very few hours the brown earth had become ruddy, the brick had changed to granite, and red cows grazed in well-hedged fields where the lush grasses and more luxuriant vegetation spoke of a richer, if a damper, climate. Young Baskerville stared eagerly out of the window and cried aloud with delight as he recognized the familiar features of the Devon scenery."I've been over a good part of the world since I left it, Dr. Watson," said he; "but I have never seen a place to compare with it.""ผมไม่เคยเห็นคนจากบันทึกที่ไม่ได้สาบาน ด้วยเขตของเขา นั้น"มันขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ของผู้ชายค่อนข้างมากที่อยู่ในเขต กล่าวว่า ดร. Mortimer "เพื่อนของเราที่นี่สายตาเผยให้เห็นหัวมนของ Celt ซึ่งดำเนินภายในเซลติกความกระตือรือร้นและพลังของสิ่งที่แนบมา หัวไม่ดีเซอร์ชาร์ลส์ถูกชนิดหายากมาก เกลครึ่ง ครึ่งหนึ่ง Ivernian ในลักษณะของ แต่คุณหนุ่มมากเมื่อล่าสุดคุณเห็น Baskerville ฮอลล์ คุณไม่ได้""ฉันเป็นเด็กในวัยรุ่นของฉันในเวลาของการเสียชีวิตของพ่อ และไม่เคยเห็นฮอลล์ สำหรับเขาอาศัยอยู่ในกระท่อมน้อยที่บนชายฝั่งใต้ เรื่อย ๆ ผมตรงไปเพื่อนในอเมริกา ผมบอกคุณทั้งหมดใหม่ให้ฉันเป็นการ Dr. Watson และฉันกระตือรือร้นตามไปดูมัวร์ ""เป็นคุณ แล้ว ของคุณได้อย่างง่ายดายได้รับ สำหรับฉัน