Ji Wu Jiu moaned lightly.She got mo

Ji Wu Jiu moaned lightly.

She got more and more addicted. Ji Wu Jiu could not take it anymore, threw the bowl a side and helped her back to their tent.

When they arrived back to their tent, Ji Wu Jiu remembered something: He needs to insist on bathing in front of Ye Zhen Zhen. Although Ye Zhen Zhen is drunk now, but he cannot give up, he must be persistent. So he placed Ye Zhen Zhen on the bed, and ordered Wang You Cai to bring in water. After he finally finished bathing, he went to the bed, and found out Ye Zhen Zhen already turned her body, with her back facing to him.

Ji Wu Jiu thought Ye Zhen Zhen fell asleep already, so he slept on his sides and hugged her from the back, his chin on her shoulders, in a low voice he murmured to himself “Zhen Zhen, I have washed myself clean”

Ye Zhen Zhen shivered slightly, and said “Ji Wu Jiu, I am sorry” In her voice carrying a tone of someone that just cried.

Ji Wu Jiu turned her body around, and found her face full of tear stains, and new ones were coming out from the corner of her eyes, her black hair is also soaked with tears.

Ji Wu Jiu could not help but feel sad, he immediately helped her dry her eyes, and gently consoled her “Zhen Zhen, don’t cry, don’t worry”

“I am sorry, I am sick” Ye Zhen Zhen closed her eyes tightly, new tears streams down again, “I am sick, I am sick…..”

“Don’t worry, you can be cured, Zhsn Zhen don’t cry, you can be cured…. “ Ji Wu Jiu kept consoling her gently, his sleeves were all wet from her tears, seeing at the her now, made him feel very very bad.

“Why don’t you look for someone else, it doesn’t matter who. Just that… you must not let them touch you”

Ji Wu Jiu kissed away her tears, and replied “I will not look for anyone, I will only look for you”

“But, I am sick, I am sick a…..”

“You can be cured, even if you can’t be cured, it does not matter..”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จิวจิววูจิ moaned เบา ๆเธอได้ติดมากขึ้น จีวูจิวดูอาจไม่ใช้มันอีกต่อไป โยนถ้วยด้าน และช่วยให้เธอกลับไปเต็นท์ของตนเมื่อพวกเขาถึงกลับไปเต็นท์ของพวกเขา จิวูจิวดูจดจำบางสิ่งบางอย่าง: ต้องการยืนยันในการอาบน้ำหน้าเยเจินเจิน แม้ว่าเย่เจินเจินเมาสุราขณะนี้ แต่เขาไม่ยอมแพ้ เขาต้องเป็นแบบถาวร ดังนั้นเขาวางเยเจินเจินบนเตียงนอน และสั่งวังคุณไกนำน้ำ หลังจากเขาเสร็จอาบน้ำสุดท้าย เขากลัว แล้วพบเย่เจินเจินเปิดร่างกายของเธอ มีเธอกลับหันหน้าเข้าหาเขาแล้วจิวจิววูจิคิดว่า ลดลงมือเยเจินเจินหลับแล้ว เพื่อให้เขานอนบนด้านของเขา และ hugged เธอจากด้านหลัง ชิ้นของเขาบนไหล่ของเธอ ในเสียงต่ำ เขา murmured พระองค์ "เจินเจิน ผมได้ล้างเองดี"เจินเจินเย shivered เล็กน้อย และกล่าวว่า "จิวูจิวดู ฉันขอ" ในเสียงของเธอโดยเสียงของคนที่ร้องเพียงจีวูจิวดูเปิดร่างกายของเธอทั่ว และพบใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยคราบน้ำตา และใหม่ที่ออกมาจากมุมของดวงตาของเธอ ผมของเธอสีดำยังเป็น soaked ด้วยน้ำตาจีวูจิวดูไม่ช่วยแต่รู้สึกเศร้า เขาทันทีช่วยเธอแห้งตาของเธอ และ consoled เบา ๆ ของเธอ "เจินเจิน ไม่ร้องไห้ ไม่ต้องกังวล""ผมเสียใจ ฉันป่วย" เย่เจินเจินปิดตาเธอแน่น น้ำตาใหม่กระแสข้อมูลลงอีก "ฉันป่วย ฉันป่วย...""ไม่ต้องกังวล คุณสามารถหาย Zhsn เจินอย่าร้องไห้ คุณจะช่วยกำจัด... "จิวูจิวดูเก็บ consoling เธอเบา ๆ แขนของเขามีเปียกจากน้ำตาของเธอ ดูที่ตัวเธอตอนนี้ ทำให้เขารู้สึกแย่มากมาก"ทำไมไม่คุณดูผู้อื่น มันไม่ได้เรื่องที่ เพียงแค่ว่าคุณไม่ต้องปล่อยให้พวกเขาสัมผัสคุณ "จิวจิววูจิรั้งเก็บน้ำตาของเธอ และตอบ "ผมจะไม่หาใคร ฉันเพียงจะค้นหาคุณ""แต่ ป่วย ฉันป่วยการ. ... ""คุณสามารถหาย ถ้าคุณไม่หาย ไม่ใช่เรื่อง... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จีวู Jiu ครางเบา ๆ . เธอได้มากขึ้นและติดยาเสพติดมากขึ้น จีวู Jiu ไม่สามารถใช้มันอีกต่อไปโยนชามด้านและช่วยให้เธอกลับไปที่เต็นท์ของพวกเขา. เมื่อพวกเขามาถึงกลับไปที่เต็นท์ของพวกเขาจีวู Jiu จำบางสิ่งบางอย่างเขาต้องการที่จะยืนยันในการว่ายน้ำในหน้าของเจ้า Zhen Zhen แม้ว่าเจ้า Zhen Zhen เมาในขณะนี้ แต่เขาไม่สามารถให้ขึ้นเขาจะต้องถาวร ดังนั้นเขาจึงวางเจ้า Zhen Zhen บนเตียงและสั่งวังคุณ Cai เพื่อนำมาในน้ำ หลังจากที่ในที่สุดเขาก็เสร็จอาบน้ำเขาเดินไปที่เตียงและพบเจ้า Zhen Zhen แล้วหันร่างกายของเธอด้วยเธอกลับหันหน้าไปทางเขา. จีวู Jiu คิดว่าเจ้า Zhen Zhen ผล็อยหลับไปแล้วเพื่อให้เขานอนอยู่บนด้านข้างของเขาและกอดเธอ จากด้านหลังคางของเขาบนไหล่ของเธอในเสียงต่ำเขาพึมพำกับตัวเอง "Zhen Zhen ผมได้ล้างตัวเองสะอาด" เจ้า Zhen Zhen สั่นเล็กน้อยและกล่าวว่า "จีวู Jiu ฉันขอโทษ" ในเสียงของเธอถือ เสียงของคนที่เพิ่งร้องไห้. จีวู Jiu หันร่างของเธอไปรอบ ๆ และพบว่าใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยคราบน้ำตาและคนใหม่ที่ออกมาจากมุมของดวงตาของเธอ, ผมสีดำของเธอคือการแช่ด้วยน้ำตา. จีวู Jiu สามารถ ไม่ได้ช่วย แต่รู้สึกเศร้าที่เขาช่วยเธอทันทีแห้งตาของเธอและเธอเบา ๆ ปลอบ "Zhen Zhen ไม่ร้องไห้ไม่ต้องกังวล" "ฉันขอโทษฉันป่วย" เจ้า Zhen Zhen ปิดตาของเธอแน่นใหม่ น้ำตาลำธารลงอีกครั้ง "ฉันป่วยฉันป่วย ... .. " "ไม่ต้องกังวลคุณสามารถรักษาให้หายขาด Zhsn Zhen ไม่ร้องไห้คุณสามารถรักษาให้หายได้ ... "จีวู Jiu เก็บไว้ปลอบใจเธอเบาแขนของเขาเปียกจากน้ำตาของเธอที่เห็นเธอตอนนี้ทำให้เขารู้สึกไม่ดีมาก." ทำไมคุณไม่มองหาคนอื่นก็ไม่สำคัญว่าใคร เพียงแค่ว่า ... คุณต้องไม่ปล่อยให้พวกเขาสัมผัสคุณ"จีวู Jiu จูบน้ำตาของเธอและตอบว่า" ผมจะไม่มองหาใครฉันเท่านั้นที่จะมองหาคุณ "" แต่ฉันป่วยฉันป่วย ... .. "" คุณสามารถรักษาให้หายขาดได้แม้ว่าคุณจะไม่สามารถรักษาให้หายขาดมันไม่สำคัญ.. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จีวูจินครางเบาๆ

เธอได้มากขึ้นและติด จี วู ยู ไม่สามารถใช้มันอีกต่อไปโยนชามข้างและช่วยให้เธอกลับไปเต็นท์ของตน

เมื่อพวกเขามาถึงกลับไปเต็นท์ของตน จี วู ยู จำสิ่งที่เขาต้องการที่จะยืนยันในการอาบน้ำในด้านหน้าของเจ้าเจินเจิน . แม้ว่าเจ้าเจินเจินก็เมาแล้ว แต่เขายอมไม่ได้ เขาจะต้องหมั่น เขาจึงวางเจ้าเจินเจิน บนเตียงและสั่งให้วังคุณไคเอาในน้ำ ในที่สุดหลังจากที่เขาอาบน้ำเสร็จแล้ว เขาเดินไปที่เตียงและพบว่าเจ้าเจินเจินก็ทำให้ร่างกายของเธอ เธอกลับมาเผชิญหน้ากับเขา จีอู๋จิ่วเลย

" เจินเจินหลับไปแล้ว เขานอนอยู่ข้างๆ แล้วกอดเธอจากด้านหลัง เกยคางบนไหล่ของเธอใน เขาพึมพำเสียงเบากับตัวเอง " เจิน เจิน ผมได้ล้างได้สะอาด "

เจ้าจินจินตัวสั่นเล็กน้อย และกล่าวว่า " จีวูจิน ผมขอโทษ " เสียงของเธอถือเสียงของคนที่เพิ่งร้องไห้

จีอู๋จิ่วเปลี่ยนร่างของเธอไปทั่ว และพบว่าใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยคราบน้ำตา และใหม่ออกมาจากหางตาของเธอ ผมสีดำของเธอ ยังเปียกชุ่มไปด้วยน้ำตา

จีอู๋จิ่วไม่สามารถช่วย แต่รู้สึกเศร้า เขาก็ช่วยเธอแห้งที่ดวงตาของเธอและค่อยๆปลอบเธอ " เจิน เจิน ไม่ร้อง ไม่ต้องเป็นห่วง "

" ฉันขอโทษที่ฉันป่วย " เจ้าเจินเจิน หลับตาแน่น น้ำตาที่ไหลลงมาใหม่อีกครั้ง " ฉันป่วย ฉันก็ป่วย . . . . "

" ไม่ต้องกังวล คุณสามารถรักษา zhsn จินไม่ร้องไห้ คุณจะหาย . . . . . . . " จีอู๋จิ่วคอยปลอบใจเธอเบาๆ แขนของเขาเปียกจากตาของเธอ ที่เธอเห็นในตอนนี้ ทำให้เขารู้สึกไม่ดีมาก .

" ทำไมคุณไม่มองหาใคร ไม่สนใคร แค่ว่า . . . . . . . คุณต้องไม่ปล่อยให้พวกเขาสัมผัสคุณ "

จีวูจินจูบทันที น้ำตา และตอบกลับไปว่า " ผมจะไม่มองหาใคร ผมจะตามหาคุณ "

" แต่ฉันป่วย ฉันก็ป่วยเป็น . . . . "

" คุณสามารถรักษาให้หายขาดได้ แม้ว่าคุณ ไม่หายแล้ว มันไม่สำคัญหรอก . . . . . . . "