Having examined the soundscape, Arn

Having examined the soundscape, Arnold turns to the action of the tide itself and sees in its retreat a metaphor for the loss of faith in the modern age,[13] once again expressed in an auditory image ("But now I only hear / Its melancholy, long, withdrawing roar"). This fourth stanza begins with an image not of sadness, but of "joyous fulness" similar in beauty to the image with which the poem opens.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีการตรวจสอบการสัน อาร์โนลด์เป็นการกระทำของน้ำเอง และเห็นในทรีของอุปมาสำหรับการสูญเสียความเชื่อในยุคใหม่, [13] แสดงอีกครั้งในภาพโสต (" แต่เพียงได้ยิน / การความเศร้าโศก ยาว ถอนเสียงคำราม") บทที่สี่นี้เริ่มต้น ด้วยภาพ ของความเศร้าไม่ แต่ ของ "ความสุขบริบูรณ์" คล้ายในความสวยงามกับภาพเปิดที่บทกวี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีการตรวจสอบ soundscape ที่อาร์โนลหันไปกระทำของน้ำขึ้นน้ำลงของตัวเองและเห็นถอยของอุปมาสำหรับการสูญเสียความเชื่อมั่นในยุคใหม่ที่เป็น [13] แสดงอีกครั้งในภาพหู ( " แต่ตอนนี้ฉันเท่านั้นที่ได้ยิน / ของมัน เศร้านานถอนแผดเสียง ") บทที่สี่นี้เริ่มต้นด้วยภาพของความโศกเศร้าไม่ได้ แต่ของ "ความสุขบริบูรณ์" ที่คล้ายกันในความสวยงามให้กับภาพที่มีบทกวีเปิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีการตรวจสอบ soundscape อาร์โนลด์ กลายเป็นการกระทำของน้ำเอง และเห็นในการล่าถอยคำอุปมาสำหรับการสูญเสียความเชื่อในยุคใหม่ [ 13 ] อีกครั้งที่แสดงออกในรูปเสียง ( " แต่ตอนนี้ฉันเท่านั้นที่ได้ยินมันเศร้านาน ถอนราม " ) บาทที่สี่นี้ เริ่มต้นด้วยภาพ ไม่เศร้า แต่ " ความสุขสมบูรณ์ " คล้ายกันในความงามกับภาพที่กลอนเปิด