TWO roads diverged in a yellow wood

TWO roads diverged in a yellow wood,
And sorry I could not travel both
And be one traveler, long I stood
And looked down one as far as I could
To where it bent in the undergrowth;

Then took the other, as just as fair,
And having perhaps the better claim,
Because it was grassy and wanted wear;
Though as for that the passing there
Had worn them really about the same,

And both that morning equally lay
In leaves no step had trodden black
Oh, I kept the first for another day!
Yet knowing how way leads on to way,
I doubted if I should ever come back

I shall be telling this with a sigh
Somewhere ages and ages hence:
Two roads diverged in a wood, and I
I took the one less traveled by,
And that has made all the difference

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถนนสองสายแยกในไม้สีเหลือง
และขอโทษที่ฉันไม่สามารถเดินทางทั้งสอง
และเป็นหนึ่งเดินทางผมยาวยืน
และมองลงไปอย่างใดอย่างหนึ่งเท่าที่ผมจะทำได้
เพื่อที่จะงออยู่ในพง;

แล้วเอาอื่น ๆ เช่นเดียวกับที่เป็นธรรมและมี
อาจจะเรียกร้องดีกว่า
เพราะมันเต็มไปด้วยหญ้าและต้องการสวมใส่
แต่สำหรับที่ผ่านมี
ได้สวมใส่พวกเขาจริงๆเกี่ยวกับเดียวกัน

และทั้งสองอย่างเท่าเทียมกันในเช้าวันนั้นวาง
ในใบขั้นตอนที่ไม่ได้เหยียบสีดำ
โอ้ฉันเก็บไว้ครั้งแรกสำหรับวันอื่น
ยังรู้ว่าวิธีการที่นำไปสู่​​วิธี
i สงสัยถ้าฉันเคยควรกลับมา

ฉันจะบอกเรื่องนี้กับถอนหายใจ
บางแห่งวัยและทุกเพศทุกวัยจึง
ถนนสองสายแยกไม้และ i
i เอา น้อยเดินทางโดย,
และที่ทำให้ทุกความแตกต่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถนน diverged ไม้เหลือง,
และขออภัยอาจไม่เดินทั้ง
และจะเดินทางเดียว ยาวยืน
และมองลงหนึ่งเท่าที่ฉันสามารถ
เพื่อที่จะงอใน undergrowth

แล้ว เอาอีก เป็นเพียงเป็นธรรม,
และอาจดีกว่าเคลม,
เนื่องจากหญ้า และต้องสวม
แม้ส่วนที่ผ่านการมี
ได้สวมพวกเขาจริง ๆ กัน,

และทั้งสองเท่า ๆ กันวางเช้า
ในใบ ขั้นตอนไม่ได้เหยียบย่ำดำ
โอ้ ฉันเก็บแรกวัน
ยัง รู้วิธีวิธีบนนำทาง,
ฉัน doubted ถ้าฉันควรเคยกลับมา

ผมจะได้บอกนี้ มีการแยกกัน
ไหนอายุ และอายุดังนั้น:
ถนน diverged ในไม้ และ
ใช้เวลาหนึ่งน้อยเดินตาม,
และที่ได้ต่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สองถนนเห็นได้ชัดในเวลากลางวันในที่ทำจากไม้สีเหลือง,
และขอ อภัย ผมไม่สามารถเดินทางได้ทั้ง
และเป็นหนึ่งสำหรับนักเดินทางที่มานานผมยืนอยู่
และมองลงมาหนึ่งเท่าที่ผมไม่สามารถ
ถึงที่งออยู่ในพง;

จากนั้นก็เอาที่อื่นๆที่เป็นเพียงเป็นงาน
และมีบางทีอาจจะดีกว่าการเรียกร้องการ
เพราะมันเป็นหญ้าและต้องการสวมใส่;
แม้ว่าจะเป็นที่ที่ผ่านมี
ก็ไม่ได้สวมเขาจริงๆเรื่องเดียวกัน,

และทั้งที่ตอนเช้าอย่างเท่าเทียมกันนอน
ในใบไม่มีขั้นตอนที่เคยเหยียบย่างสีดำ
โอฉันได้รับการดูแลรักษาเป็นครั้งแรกในวันอื่นๆ
ยังไม่รู้ว่าทางนำไปสู่วิธีการ
ผมยังสงสัยอยู่ว่าฉันควรจะกลับมาไม่เคย

ผมจะเล่าเรื่องนี้ด้วยอายุและทุกวัย
ที่ไหนสักแห่งถอนหายใจดังนั้น
สองถนนเห็นได้ชัดในเวลากลางวันในด้วยไม้และผม
ซึ่งจะช่วยผมก็เป็นหนึ่งที่ไม่เดินทางไปด้วย
และที่มีทำให้แตกต่าง