A surface approach to reading is th

A surface approach to reading is the tacit acceptance of information
contained in the text. Students taking a surface approach to reading usually
consider this information as isolated and unlinked facts. This leads to
superficial retention of material for examinations and does not promote
understanding or long-term retention of knowledge and information. In
contrast, a deep approach to reading is an approach where the reader uses
higher-order cognitive skills such as the ability to analyze, synthesize, solve
problems, and thinks meta-cognitively in order to negotiate meanings with
the author and to construct new meaning from the text. The deep reader
focuses on the author’s message, on the ideas she is trying to convey, the line
of argument, and the structure of the argument. The reader makes
connections to already known concepts and principles and uses this
understanding for problem solving in new contexts. Simply put, surface
readers focus on the sign, i.e., the text itself, while deep readers focus on
what is signified, i.e., the meaning of the text (Bowden & Marton, 2000, p.
49).
Research studies show that most university students today take a
surface approach to reading and learning (Biggs, 1998, p. 58). This
phenomenon occurs because teachers usually lecture the texts and evaluates
students on their retention of facts and principles conveyed in the lectures
(Wendling, 2008; Hobson, 2004, p.1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อ่านวิธีการพื้นผิวเป็นการยอมรับข้อมูล tacitอยู่ในข้อความ เรียนวิธีการพื้นผิวการอ่านปกติพิจารณาข้อมูลนี้เป็นแบบแยก และไม่ได้เชื่อมโยงข้อเท็จจริง นี้นำไปสู่เก็บข้อมูลผิวเผินของวัสดุสำหรับการตรวจสอบ และส่งเสริมเก็บรักษาระยะยาว หรือความเข้าใจของความรู้และข้อมูล ในความเปรียบต่าง วิธีการอ่านลึกเป็นวิธีการที่ผู้อ่านใช้ทักษะการรับรู้ขั้นสูงเช่นความสามารถในการวิเคราะห์ สังเคราะห์ การแก้ปัญหาปัญหา และคิด meta-cognitively การเจรจาความหมายด้วยผู้เขียนและสร้างความหมายใหม่จากข้อความ อ่านลึกเน้นข้อความของผู้เขียน ในความคิดเธอพยายามที่จะถ่ายทอด แผนอาร์กิวเมนต์ และโครงสร้างของอาร์กิวเมนต์นั้น ทำให้ผู้อ่านแล้วรู้จักแนวคิดและหลักการเชื่อมต่อ และใช้นี้ความเข้าใจในการแก้ปัญหาในบริบทใหม่ เพียงแค่วาง พื้นผิวอ่านเน้นเครื่องหมาย เช่น ข้อความเอง ในขณะที่อ่านลึกเน้นอะไรเป็น signified เช่น ความหมายของข้อความ (Bowden และมาร์ตัน 2000, p49)วิจัยศึกษาดูที่นักเรียนมหาวิทยาลัยใช้เวลาวันนี้เป็นวิธีการพื้นผิวเพื่อการอ่าน และการเรียนรู้ (Biggs, 1998, p. 58) นี้ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นเนื่องจากครูมักจะบรรยายข้อความ และประเมินนักเรียนในการเก็บข้อมูลข้อเท็จจริงและหลักที่ใช้ในการบรรยาย(Wendling, 2008 Hobson, 2004, p.1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการที่พื้นผิวที่อ่านคือการยอมรับโดยปริยายของข้อมูลที่มีอยู่ในข้อความ
นักเรียนใช้วิธีพื้นผิวเพื่ออ่านมักจะพิจารณาข้อมูลที่เป็นข้อเท็จจริงที่โดดเดี่ยวและยกเลิกการเชื่อมโยงนี้
นี้นำไปสู่การเก็บรักษาตื้น ๆ ของวัสดุสำหรับการสอบและไม่ส่งเสริมความเข้าใจหรือการเก็บรักษาในระยะยาวของความรู้และข้อมูล ในทางตรงกันข้ามวิธีลึกเพื่อการอ่านเป็นวิธีการที่ผู้อ่านใช้ทักษะการเรียนรู้ขั้นสูงเช่นความสามารถในการวิเคราะห์สังเคราะห์ในการแก้ปัญหาและคิดว่าเมตารับรู้เพื่อที่จะเจรจาต่อรองความหมายกับผู้เขียนและการสร้างความหมายใหม่จากข้อความ ผู้อ่านลึกมุ่งเน้นไปที่ข้อความของผู้เขียนในความคิดที่เธอพยายามที่จะถ่ายทอดสายของการโต้แย้งและโครงสร้างของการโต้แย้ง ผู้อ่านจะทำให้การเชื่อมต่อกับแนวความคิดที่รู้จักกันอยู่แล้วและหลักการนี้และใช้ความเข้าใจในการแก้ปัญหาในบริบทใหม่ ใส่เพียงแค่พื้นผิวผู้อ่านมุ่งเน้นไปที่การเข้าสู่ระบบเช่นข้อความของตัวเองในขณะที่ผู้อ่านลึกมุ่งเน้นไปที่สิ่งที่มีความหมายคือความหมายของข้อความ(โบว์และมาร์ตัน, 2000, น. 49). การศึกษาวิจัยแสดงให้เห็นว่ามหาวิทยาลัยมากที่สุด นักเรียนในวันนี้จะใช้วิธีการที่พื้นผิวเพื่อการอ่านและการเรียนรู้(บิ๊กส์ 1998 พี. 58) ซึ่งปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นเนื่องจากครูผู้สอนมักจะบรรยายตำราและประเมินผลนักเรียนในการเก็บรักษาของพวกเขาจากข้อเท็จจริงและหลักการลำเลียงในการบรรยาย(Wendling 2008; Hobson 2004, p.1)