The next day.Waking up early in the

The next day.

Waking up early in the morning, I quickly readied myself, and left the room. Just as I got out of the room, Miyabi-san was there.

“Ryouma-han, g’morning!” [Miyabi]
“Good morning, Miyabi-san.” [Ryouma]
“I thought I’d wake ya up, but ‘t looks like your awake ‘lready. You’re quite the early bird, huh?” [Miyabi]
“Really?” [Ryouma]
“We wake up pretty early since we’re merchants, so for Ryouma-han ta wake up the same time as us is plenty early, ya know? But of course, the servants preparing the meal wake up even earlier.” [Miyabi]

I see.

“Ah, no good. Ryouma-han, Food’s already ready so feel free ta stuff yourself.” [Miyabi]
“Thank you very much.” [Ryouma]

And so, just like yesterday, I was brought to the dining room, and we had our meal. Speaking of which, everyone eats quite fast… Well, I do eat around the same pace myself too though.

After the meal Pioro-san and Kurana-san went to their jobs.

“Aight, then I’ll leave it to you, Miyabi.” [Pioro]
“Do a good job.” [Kurana]
“Leave it ta me!” [Miyabi]

“Huh? What are they talking about?” Is what I was thinking when Miyabi-san came over and talked to me.

“Ryouma-han, do ya have any plans for today? Have ya gotten used ta the town already? Lemme show ya around.” [Miyabi]
“I’d be grateful, but what about your work?” [Ryouma]
“No prob, no prob, Ya know, I might be the president’s daughter, but I’m still only 12. It’s pretty normal not ta do anything. Me watching over the store ‘s just practice for the future.” [Miyabi]

Now that she mentions it that does make sense.

“Rather than myself, I’d say you’re plenty strange, being only 11, yet already having a store, but… that’s definitely an exception, right?” [Miyabi]

Well yeah… In any case since she’s going to show me around, I could leave my adventurer work for later, and go make those furniture first.

“Then, today, I want to create some furniture for my store, so could you bring me to a store I could buy some lumber from?” [Ryouma]
“No prob, no prob, I’ll bring Ryouma-han ta a good store.” [Miyabi]

Said Miyabi-san as she puffed her chest. As the two left the store, Drei, who has been tasked with a message to Gimuru since yesterday, arrived.

“Ah.” [Ryouma]
“What’s… kya!?” [Miyabi]

Drei perched over my shoulder. But because he went in between me and Miyabi-san, Miyabi-san was taken by surprise, and she jumped back. Oh! Her tail’s moving vigorously! … In my past life, I heard that foxes normally don’t show their emotion through their tails much, but I guess beastmen fox tribes are different. But then again, she hasn’t moved her tail much till now, so maybe it’s just because she’s surprised. A reflex in other words… well in any case, I better apologize for having frightened her.

“Sorry, I ended up frightening you, this one here is my slave monster.” [Ryouma]
“Slave monster? Oh, right… It’s quite unique though. I’ve never seen such a pretty magical beast before.” [Miyabi]
“It’s called Rimel Bird. It flies really fast, so I had it bring a letter to the Town of Gimuru.” [Ryouma]

I then took the letter from the cylinder attached to its leg, and read it. It’s the reply from the others.

Looks like Drei managed to arrive last night and was able to get a reply. According to this, everyone plans to make a trip here, and they’ll be leaving today, so their arrival will be three days from now. Well, the expected time of arrival anyway.

I informed Miyabi about the contents of the letter, and then we started walking again. Miyabi-san brought me to a lumber manufacturer from which I bought some lumber. I then stored it into my ‘Dimension Home’, and then went back to the store.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในวันถัดไปตื่นเช้าตรู่ ฉันได้อย่างรวดเร็ว readied เอง และซ้ายห้อง เหมือนผมออกจากห้อง Miyabi ซังอยู่นั่น"ฮัน Ryouma, g'morning" [Miyabi]"สวัสดีตอนเช้า Miyabi-ซาน" [Ryouma]"ฉันคิดว่า ฉันจะตื่นยา แต่ไม่เหมือนของคุณตื่นตัว ' lready คุณค่อนข้างเบิร์ด ฮะ" [Miyabi]"จริง ๆ หรือ" [Ryouma]"ตื่นเช้าสวยเนื่องจากเรากำลังร้านค้า ดังนั้นสำหรับ Ryouma-ฮันตา ตื่น กันเป็นเราเป็นต้นมากมาย ยารู้ แต่แน่นอน ข้าราชการที่กำลังเตรียมอาหารตื่นแม้ก่อนหน้านี้" [Miyabi]เข้าใจแล้ว"อา ไม่ดี Ryouma-ฮัน อาหารแล้วพร้อมให้ลังเลตา สิ่งตัวเอง" [Miyabi]"ขอบคุณมาก" [Ryouma]ดังนั้น เช่นเดียวกับเมื่อวานนี้ ผมมาถึงห้องรับประทานอาหาร และเรามีอาหารของเรา พูดที่ ทุกคนกินดี... ดี ฉันกินรอบเลื่อนตัวเองเกินไปว่าหลังจาก Pioro ซังและ Kurana ซังไปงาน"Aight แล้วฉันจะปล่อยให้คุณ Miyabi" [Pioro]"ทำงานที่ดี" [Kurana]"ปล่อยให้ตา ฉัน" [Miyabi]"ฮะ สิ่งพวกเขาพูดถึง" คือที่ผมคิดเมื่อ Miyabi ซังมา และพูดคุยกับฉัน"Ryouma-ฮัน ทำยามีแผนใด ๆ ในวันนี้ มียารับใช้ตา เมืองแล้ว Lemme แสดงยารอบนี้" [Miyabi]"ฉันจะขอบคุณ แต่สิ่งที่เกี่ยวกับงานของคุณ? " [Ryouma]"ไม่มี prob, prob ไม่ ยารู้ อาจเป็นลูกสาวของประธานาธิบดี แต่ฉันยังคงเพียง 12 ปกติสวยมันไม่ตา ทำอะไร ผมชมในอนาคตเก็บเพียงปฏิบัติ" [Miyabi]หลังจากที่เธอกล่าวถึงนั้นที่เหมาะสม"นอกจากตัวเอง ผมว่า คุณแปลกมากมาย 11 เท่านั้น ยังมีร้านค้า แล้ว แต่...ที่เป็นข้อยกเว้น ขวา? " [Miyabi]ใช่ดี... ในกรณีใดๆ เนื่องจากเธอกำลังจะแสดงสถาน ฉันไม่สามารถปล่อยงานนักผจญภัยในภายหลัง และไป ทำให้เฟอร์นิเจอร์เหล่านั้นก่อน "แล้ว วันนี้ ฉันต้องการสร้างร้าน เฟอร์นิเจอร์บางอย่างเพื่อให้คุณสามารถนำผมให้กับร้านค้าสามารถซื้อไม้บางจาก" [Ryouma]"ไม่มี prob, prob ไม่ ฉันจะนำ Ryouma-ฮันตา เก็บที่ดี" [Miyabi]กล่าวว่า Miyabi ซังเธอหลงไหลหน้าอกของเธอ เป็นสองซ้ายร้าน Drei ที่มีได้รับมอบหมาย ด้วยข้อความ Gimuru ตั้งแต่เมื่อวานนี้ มาถึง"อา" [Ryouma]"คืออะไร... kya ?" [Miyabi]Drei ตั้งอยู่เหนือไหล่ของฉัน แต่เนื่องจากเขาไประหว่างฉันและ Miyabi ซัง Miyabi ซังกระจู่ และเธอไปกลับ โอ้ หางของเธอของย้ายโยคะ … ในชีวิตผ่านมา ฉันได้ยินมาว่า ละมั่งสุนัขจิ้งจอกปกติไม่แสดงอารมณ์ความรู้สึกของพวกเขาผ่านหางของพวกเขามาก แต่ผมคิดว่า ชนเผ่าจิ้งจอก beastmen กัน แต่แล้ว again เธอไม่ย้ายหางของเธอมากจนถึงปัจจุบัน ดังนั้นอาจเป็นเพียงเพราะเธอประหลาดใจ สะท้อนในอื่น ๆ คำ...ดีในกรณีใด ๆ ดีกว่าต้องขออภัยมีกลัวเธอ"ขออภัย ฉันสิ้นสุดขึ้น frightening คุณ ที่นี่ที่เดียวนี้เป็นมอนสเตอร์ทาสของฉัน" [Ryouma]"สัตว์ประหลาดทาส โอ้ ขวา... ได้ไม่ซ้ำกันมากว่า พันธุ์สัตว์เช่นสวยขลังก่อน" [Miyabi]"เรียกว่านก Rimel มันลอยจริง ๆ เร็ว ดังนั้นจึงนำตัวอักษรไปเมือง Gimuru " [Ryouma]ฉันเอาจดหมายจากถังกับขาของมัน แล้วก็อ่าน ตอบมาได้เหมือน Drei จัดการถึงคืนสุดท้าย และได้รับการตอบกลับ ตามนี้ ทุกคนมีแผนจะเที่ยวที่นี่ และพวกเขาจะออกจากวันนี้ ดังนั้นการจะได้สามวันถัดไป ดี เวลาคาดไว้ของมาถึงผมทราบ Miyabi เกี่ยวกับเนื้อหาของจดหมาย แล้ว เราก็เริ่มเดินอีกครั้ง Miyabi ซังมาฉันเพื่อที่ฉันซื้อไม้บางผู้ผลิตไม้ ผมเก็บไว้ในบ้านของฉัน' ขนาด' แล้ว ก็กลับไปยังที่เก็บ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในวันถัดไป. ตื่นขึ้นมาในตอนเช้าฉันได้อย่างรวดเร็วพร้อมตัวเองและออกจากห้องไป เช่นเดียวกับที่ผมได้ออกจากห้อง, Miyabi ซังอยู่ที่นั่น. "Ryouma-han, g'morning!" [Miyabi] "ดีตอนเช้า Miyabi ซัง." [Ryouma] "ฉันคิดว่าฉันตื่นยาขึ้น แต่ t 'ดูเหมือนว่าคุณตื่น' lready คุณค่อนข้างนกต้นฮะ? "[Miyabi]" จริงเหรอ? "[Ryouma]" เราตื่นขึ้นมาสวยต้นตั้งแต่เราพ่อค้าดังนั้นสำหรับการปลุก Ryouma ฮันตาขึ้นเวลาเดียวกับเราเป็นจำนวนมากในช่วงต้น ยารู้หรือไม่? แต่แน่นอนคนรับใช้เตรียมอาหารตื่นขึ้นมาแม้ก่อนหน้านี้. "[Miyabi] ฉันเห็น." อาไม่ดี Ryouma-han แล้วพร้อมของอาหารดังนั้นรู้สึกฟรีสิ่งที่ตาตัวเอง. "[Miyabi]" ขอบคุณมากครับ. "[Ryouma] และอื่น ๆ เช่นเดียวกับเมื่อวานนี้ฉันถูกนำไปที่ห้องรับประทานอาหารและเรามีอาหารของเรา การพูดที่ทุกคนกินค่อนข้างเร็ว ... ดีฉันกินรอบก้าวเดียวกันตัวเองมากเกินไปแม้ว่า. หลังจากที่รับประทานอาหาร Pioro ซังและ Kurana ซังไปงานของพวกเขา. "Aight แล้วฉันจะปล่อยให้คุณมิยาบิ . "[Pioro]" ทำผลงานได้ดี. "[Kurana]" ปล่อยมันตาฉัน! "[Miyabi]" หือ? สิ่งที่พวกเขาพูดถึง? "คือสิ่งที่ผมคิดว่าเมื่อ Miyabi ซังมามากกว่าและพูดคุยกับผม." Ryouma-han ทำยามีแผนการใด ๆ สำหรับวันนี้? มีอากาศที่ใช้ยาตาเมืองที่อยู่แล้ว? Lemme แสดงยารอบ. "[Miyabi]" ผมต้องการจะขอบคุณ แต่สิ่งที่เกี่ยวกับการทำงานของคุณ? "[Ryouma]" prob ไม่มี prob ไม่มียารู้ว่าฉันอาจจะเป็นลูกสาวของประธานาธิบดี แต่ฉันยังคงเป็นเพียง 12 . มันเป็นเรื่องปกติไม่ได้สวยตาทำอะไร ฉันเฝ้าดูร้านค้าของการปฏิบัติเพียงสำหรับอนาคต. "[Miyabi] ตอนนี้เธอกล่าวว่ามันจะทำให้รู้สึก." มากกว่าตัวเองผมว่าคุณแปลก ๆ มากมายเป็นเพียง 11 แต่แล้วมี ร้าน แต่ ... ที่แน่นอนยกเว้นใช่มั้ย? "[Miyabi] ดีใช่ ... ในกรณีใด ๆ ตั้งแต่ที่เธอจะให้ผมดูรอบ ๆ ฉันจะออกจากงานผจญภัยของฉันต่อมาและไปทำเฟอร์นิเจอร์ที่แรก." จากนั้นในวันนี้ ผมต้องการสร้างเฟอร์นิเจอร์บางส่วนสำหรับการจัดเก็บของฉันเพื่อให้คุณสามารถนำมาให้ฉันไปที่ร้านผมสามารถซื้อไม้จากการได้หรือไม่? "[Ryouma]" prob ไม่มี prob ไม่มีผมจะนำ Ryouma ฮันตาการจัดเก็บที่ดี. "[ Miyabi] กล่าวว่า Miyabi ซังขณะที่เธอป่องหน้าอกของเธอ ขณะที่ทั้งสองที่เหลือเก็บ Drei ที่ได้รับมอบหมายกับข้อความไป Gimuru ตั้งแต่เมื่อวานนี้มาถึง. "อา." [Ryouma] "มีอะไร ... คย๊า !?" [Miyabi] Drei เกาะอยู่บนไหล่ของฉัน แต่เพราะเขาไปในระหว่างฉันกับมิยาบิซังซัง Miyabi ถูกนำมาด้วยความประหลาดใจและเธอกลับมาเพิ่มขึ้น Oh! หางของเธอย้ายแรง! ... ในชีวิตที่ผ่านมาของฉันฉันได้ยินมาว่าสุนัขจิ้งจอกปกติจะไม่แสดงอารมณ์ความรู้สึกของพวกเขาผ่านหางของพวกเขามาก แต่ผมคิดว่าชนเผ่าจิ้งจอก Beastmen จะแตกต่างกัน แต่แล้วอีกครั้งที่เธอยังไม่ได้ย้ายหางของเธอมากจนถึงขณะนี้ดังนั้นอาจจะเป็นเพียงเพราะเธอเป็นคนประหลาดใจ สะท้อนในคำอื่น ๆ ... ดีในกรณีใด ๆ ที่ดีกว่าฉันขอโทษสำหรับการมีกลัวของเธอ. "ขอโทษฉันสิ้นสุดขึ้นที่น่ากลัวคุณที่นี่นี้เป็นมอนสเตอร์ที่เป็นทาสของฉัน." [Ryouma] "มอนสเตอร์ทาส? โอ้ใช่ ... มันไม่ซ้ำกันค่อนข้างแม้ว่า ผมไม่เคยเห็นดังกล่าวเป็นสัตว์ที่มีมนต์ขลังสวยมาก่อน. "[Miyabi]" มันเรียกว่า Rimel นก มันบินได้อย่างรวดเร็วจริงๆดังนั้นฉันมีมันนำจดหมายไปยังเมือง Gimuru ได้. "ซึ่งเป็น [Ryouma] จากนั้นผมก็เอาจดหมายจากถังที่ติดอยู่กับขาของตนและอ่านมัน มันเป็นคำตอบจากคนอื่น ๆ . ดูเหมือน Drei การจัดการที่จะมาถึงคืนที่ผ่านมาและก็สามารถที่จะได้รับการตอบกลับ ตามนี้ทุกคนวางแผนที่จะทำให้การเดินทางที่นี่และพวกเขาจะออกในวันนี้เพื่อให้พวกเขามาถึงจะมีสามวันนับจากนี้ ดีเวลาที่คาดว่าจะเดินทางมาถึงต่อไป. ฉันแจ้ง Miyabi เกี่ยวกับเนื้อหาของตัวอักษรและจากนั้นเราเริ่มเดินอีกครั้ง Miyabi ซังนำฉันไปยังผู้ผลิตจากไม้ที่ฉันซื้อไม้บาง จากนั้นผมก็เก็บไว้มันกลายเป็นของฉัน 'ขนาดหน้าแรก' และจากนั้นก็เดินกลับไปที่ร้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันถัดไป

ตื่นในตอนเช้า ฉันได้อย่างรวดเร็ว readied ตัวเอง และออกจากห้องไป ฉันออกมาจากห้อง มิยาบิซังที่นั่น

" เรียวมะ ฮาจิคาตะฮัน อรุณสวัสดิ์ ! " [ มิยาบิ ]
" อรุณสวัสดิ์ มิยาบิซัง " [ ]
เรียวมะ ฮาจิคาตะ " ฉันคิดว่าฉันจะตื่นนะ แต่ตื่น ' ' t ดูเหมือน lready . คุณค่อนข้างเร็วนกเหรอ ? " [ มิยาบิ ]
" จริงๆเหรอ ? " [ ]
เรียวมะ ฮาจิคาตะ" เราตื่นเช้ามากเลยนะ เพราะเราเป็นพ่อค้า ดังนั้น เรียวมะ ฮาจิคาตะฮันตาตื่นเวลาเดียวกับเรามากมายในวัยเด็ก คุณรู้มั้ย ? แต่แน่นอน ข้าราชการเตรียมอาหารตื่นแม้ก่อนหน้านี้ " [ มิยาบิ ]

ผมเห็น

" อ๊ะ ไม่ ดี เรียวมะ ฮาจิคาตะฮัน อาหารพร้อมแล้วดังนั้นรู้สึกฟรีตาข้าวของตัวเอง . " [ มิยาบิ ]
" ขอบคุณมากค่ะ " [ เรียวมะ ฮาจิคาตะ ]

แล้วเหมือนเมื่อวานผมถูกนำตัวไปยังห้องรับประทานอาหาร และเราได้อาหารแล้ว การพูดที่ทุกคนกินค่อนข้างเร็ว . . . . . . . ผมทำกินไปในจังหวะเดียวกันตัวเองเหมือนกัน

หลังอาหาร pioro ซาน และ kurana ซังไปงาน

" ทำกันดีกว่า ผมจะทิ้งมันไว้กับคุณ มิยาบิ " [ pioro ]
" ทำดี " [ kurana ]
" ทิ้งฉัน ! " [ มิยาบิ ]

" ห๊ะ ? พวกเขากำลังพูดเรื่องอะไร ?" นี่คือสิ่งที่ฉันคิดเมื่อมิยาบิซังมาคุยกับฉัน

" เรียวมะ ฮาจิคาตะ ฮัน แกวันนี้มีแผนอะไร ? มีคุณชินตาเมืองแล้วเหรอ ผมขอโชว์กันครับ " [ มิยาบิ ]
" ผมคงดีใจมาก แต่สิ่งที่เกี่ยวกับการทำงานของคุณ " เรียวมะ ฮาจิคาตะ ]
" ไม่มีปัญหา ไม่มีปัญหา รู้ไหม ฉันอาจจะเป็นลูกสาวของประธานาธิบดี แต่ฉันยังคงเพียง 12 มันก็ปกติดี ไม่ทาอะไรเลย