in 1928, Alexander Fleming, a Scott

in 1928, Alexander Fleming, a Scottish doctor and scientist, was working at a hospital in London. He was trying to find ways to fight bacteria. at that time many people died because of bacterial infections; sometimes from very small cuts.
Fleming was studying a dangerous bacteria called staphylococci. He was in a hurry because he was going to go on holiday, so he forgot to was all his equipment in the laboratory before he left. There was one dish in which staphylococci was growing.
When Fleming came back from holiday a few weeks later, he noticed that there was something in the dish. He didn't know what the thing was, but he saw that it was stopping the harmful staphylococci bacteria from growing. Fleming called it penicillin.
He knew that penicillin could be an important discovery, and so he did some experiments with it. However, Fleming was not a chemist and he found it difficult to make pure penicillin. He asked some scientific colleagues to help him, but nobody seemed interested in producing penicillin. Fleming had to wait more than ten years before two brilliant scientists, Howard Florey and Ernst Chain finally found an easy way to produce the drug.
By May 1940, Florey's research team dad enough penicillin to experiment with animals fer the first time. In a simple experiment they gave a dangerous bacteria to eight mice. One hour later, they gave penicillin to only four of the mice. After a few hours the four mice with penicillin were fine, but the other four were all dead! When Florey heard of the result the next day he said, 'It looks like a miracle!'
During World War II penicillin saved many lives, and in 1945 Fleming, Florey and Chain won the Nobel Prize for medicine.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปี 1928 อเล็กซานเดอร์เฟลมมิง สก็อตแพทย์และนักวิทยาศาสตร์ ทำงานที่โรงพยาบาลในลอนดอน เขาได้พยายามหาวิธีที่จะต่อสู้กับแบคทีเรีย ในเวลานั้น หลายคนเสียชีวิตเนื่องจากติดเชื้อแบคทีเรีย บางจากตัดขนาดเล็กมากเฟลมมิ่งมาศึกษาแบคทีเรียเป็นอันตรายเรียกว่าสแตฟฟิล เขาก็รีบ เพราะเขาจะไปในวันหยุด เพื่อให้เขาลืมการ แก้ไขอุปกรณ์ในห้องปฏิบัติการทั้งหมดของเขาก่อนที่เขาซ้าย มีจานหนึ่งในสแตฟฟิลซึ่งเติบโตขึ้นเมื่อเฟลมมิ่งกลับมาจากฮอลิเดย์กี่สัปดาห์ต่อมา เขาสังเกตเห็นว่า มีบางสิ่งบางอย่างในอาหาร เขาไม่ทราบสิ่งที่สิ่งเป็น แต่เขาเห็นว่า มันถูกหยุดสแตฟฟิลอันตรายแบคทีเรียเติบโต เฟลมมิงเรียกว่ายาเพนนิซิลลินเขารู้ว่า ยาเพนนิซิลลินอาจเป็นการค้นพบที่สำคัญ และดังนั้น เขาทำการทดลองบางอย่างกับมัน อย่างไรก็ตาม เฟลมิงไม่มีเภสัชกร และเขาพบมันยากที่จะทำให้ยาเพนนิซิลลินบริสุทธิ์ เขาถามเพื่อนร่วมงานบางอย่างทางวิทยาศาสตร์เพื่อช่วยให้เขา แต่ไม่มีใครดูเหมือนสนใจในการผลิตยาเพนนิซิลลิน เฟลมมิ่งได้รอกว่าสิบปีก่อนนักวิทยาศาสตร์ยอดเยี่ยมสอง แอร์โฮวาร์ด และเอินส์ทเชนก็พบวิธีง่ายในการผลิตยาเสพติดโดยอาจปี 1940 พ่อทีมวิจัยของแอร์พอยาเพนนิซิลลิน fer สัตว์ทดลองครั้งแรก ในการทดลองอย่างง่ายๆ พวกเขาให้มีแบคทีเรียอันตรายหนูแปด หนึ่งชั่วโมงหลัง พวกเขาให้ยาเพนนิซิลลินเพียงสี่ของหนู หลังจากไม่กี่ชั่วโมง หนูสี่กับยาเพนนิซิลลินได้ดี แต่อีก 4 ก็ตายทั้งหมด เมื่อแอร์ได้ยินผลวันถัดไปเขาบอกว่า 'ดูเหมือนความมหัศจรรย์' ในช่วงสงคราม ยาเพนนิซิลลินบันทึกหลายชีวิต และใน 1945 เฟลมมิง แอร์และเชนรางวัลโนเบลสาขาการแพทย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1928, อเล็กซานเดเฟลมมิ่งแพทย์สก็อตและนักวิทยาศาสตร์กำลังทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลในกรุงลอนดอน เขาพยายามที่จะหาวิธีที่จะต่อสู้กับแบคทีเรีย ในขณะที่หลาย ๆ คนเสียชีวิตเนื่องจากการติดเชื้อแบคทีเรีย; บางครั้งจากการปรับลดขนาดเล็กมาก.
เฟลมมิ่งได้รับการศึกษาแบคทีเรียที่เป็นอันตรายที่เรียกว่าเชื้อ เขาเป็นคนที่รีบร้อนเพราะเขากำลังจะไปเที่ยววันหยุดเพื่อให้เขาลืมที่จะเป็นอุปกรณ์ทั้งหมดของเขาในห้องปฏิบัติการก่อนที่เขาซ้าย มีอาหารจานเดียวที่มีการเติบโตเชื้อ.
เมื่อเฟลมมิงกลับมาจากวันหยุดมาไม่กี่สัปดาห์ต่อมาเขาสังเกตเห็นว่ามีบางสิ่งบางอย่างในจาน เขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่สิ่งที่เป็น แต่เขาเห็นว่ามันเป็นหยุดเชื้อแบคทีเรียเชื้อที่เป็นอันตรายจากการเจริญเติบโต เฟลมมิ่งเรียกมันว่ายาปฏิชีวนะ.
เขารู้ว่ายาปฏิชีวนะอาจจะค้นพบที่สำคัญและเพื่อให้เขาได้ทดลองบางอย่างกับมัน อย่างไรก็ตามเอียนเฟลมมิ่งไม่ได้เป็นนักเคมีและเขาพบว่ามันยากที่จะทำให้ยาปฏิชีวนะบริสุทธิ์ เขาถามเพื่อนร่วมงานทางวิทยาศาสตร์บางอย่างที่จะช่วยให้เขา แต่ไม่มีใครดูเหมือนจะสนใจในการผลิตยาปฏิชีวนะ เฟลมมิ่งต้องรอนานกว่าสิบปีก่อนนักวิทยาศาสตร์สองคนที่ยอดเยี่ยมฮาวเวิร์ด Florey และเอิร์นส์เชนในที่สุดก็พบวิธีที่ง่ายในการผลิตยาเสพติด.
เมื่อถึงเดือนพฤษภาคม 1940 Florey วิจัยทีมพ่อของยาปฏิชีวนะมากพอที่จะทดลองกับสัตว์ Fer เป็นครั้งแรก ในการทดลองที่เรียบง่ายที่พวกเขาให้แบคทีเรียที่เป็นอันตรายถึงแปดหนู หนึ่งชั่วโมงต่อมาพวกเขาให้ยาปฏิชีวนะเพื่อเพียงสี่ของหนู หลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมงสี่หนูที่มียาปฏิชีวนะได้ดี แต่อีกสี่ทุกคนตาย! เมื่อได้ยิน Florey ผลในวันรุ่งขึ้นเขากล่าวว่า "มันดูเหมือนว่ามหัศจรรย์! '
ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองยาปฏิชีวนะช่วยชีวิตจำนวนมากและในปี 1945 เฟลมมิ่ง Florey และโซ่ได้รับรางวัลโนเบลสาขาการแพทย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปี 1928 , อเล็กซานเดอร์ เฟลมมิ่ง แพทย์ชาวสก็อตและนักวิทยาศาสตร์กำลังทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลในลอนดอน เขาพยายามที่จะหาวิธีที่จะต่อสู้กับแบคทีเรีย ตอนนั้นหลายคนตายเพราะติดเชื้อแบคทีเรีย บางครั้งจากการตัดขนาดเล็กมากเฟลมมิ่งกำลังศึกษาที่เป็นอันตรายและแบคทีเรียที่เรียกว่า . เขารีบเขาไปในวันหยุด ก็เลยลืมคืออุปกรณ์ทั้งหมดของเขาในห้องปฏิบัติการก่อนที่เขาจะจากไป มีจานเดียว ซึ่งในกลุ่มมีการเติบโตเมื่อเฟลมมิ่งกลับมาจากวันหยุดสองสามอาทิตย์ต่อมา เขาสังเกตเห็นว่ามีบางสิ่งบางอย่างในจาน เขาไม่ได้ว่าอะไร แต่เขาเห็นว่ามันถูกหยุดแบคทีเรียและเป็นอันตรายจากการเติบโต เฟลมมิ่งเรียกมันว่าเพนนิซิลินเขารู้ว่าเพนนิซิลิน อาจจะเป็นการค้นพบครั้งสำคัญ และเขาก็ทดลองบางอย่างกับมัน อย่างไรก็ตาม เฟลมมิ่งเป็นนักเคมี และเขาพบว่ามันยากที่จะให้บริสุทธิ์ เพนนิซิลิน เขาถามทางวิทยาศาสตร์เพื่อนร่วมงานที่จะช่วยเขา แต่ดูเหมือนไม่มีใครสนใจในการผลิตยา เฟลมมิ่งต้องรอสิบกว่าปีก่อน สองสุดยอดนักวิทยาศาสตร์ โฮเวิร์ด ฟลอรีย์ และนายโซ่ก็พบวิธีง่ายๆในการผลิตยาพฤษภาคม 1940 , ฟลอรีย์ของทีมวิจัยพ่อพอเพนนิซิลินการทดลองกับสัตว์เป็นครั้งแรก ในการทดลองได้ง่ายพวกเขาอันตรายแบคทีเรีย 8 หนู หนึ่งชั่วโมงต่อมา พวกเขาให้ยาเพียงสี่ของหนู ไม่กี่ชั่วโมงหลังจากสี่หนูกับเพนนิซิลิน ดี แต่ สี่อื่น ๆตายหมดแล้ว ! เมื่อฟลอรีย์ได้ยินผลในวันถัดไป เขากล่าวว่า " ดูเหมือนว่าปาฏิหาริย์ !ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองเพนนิซิลินช่วยชีวิตคนไว้มากมาย และใน ค.ศ. 1945 เฟลมมิ่ง ฟลอรีย์และโซ่ชนะรางวัลโนเบลในการแพทย์