Witch Sisters………Lin Ming put away t

Witch Sisters

…

…

…

Lin Ming put away the spatial ring, and poured some true essence into his Flame Essence to cremate Huo Gong. However at this moment, a flash of flame blazed out from Lin Ming’s hand.

Lin Ming was shocked.

“Oh.”

He saw that the flame had taken on a deep garnet color, and snakes of flames seemed as if they were the petals of a blooming lotus flower. Obviously, his flames had taken on some of the characteristics of the Red Lotus Demonic Inflammation.

Even with such a tiny surge of flames, it still created a whistling heat wave that flooded the area like a soaring tide of fire. Lin Ming was stirred. He took a sharp steel dagger from his spatial ring and passed it through the flames. In only a few breaths of time, the edge of the knife had actually turned red as it softened, and finally melted into a lump of liquid steel.

Lin Ming was elated; the new flames that he conjured were on a much higher level than those of the lava fire flames. Although the burning lava was hot, it still wasn’t enough to melt steel.

Lin Ming waved his hand and a wisp of flame fell onto Huo Gong’s corpse. With a chichi sound, Huo Gong’s corpse was quickly enveloped by this dark red flame. Since this flame was easily able to melt steel, its effects on a human body could be imagined. In a mere moment, Huo Gong had turned into ashes, without even a bone remaining.

Lin Ming casually shook his sleeve, and a cool breeze blew away the ashes. The corpse was gone without a single trace.

After all this, Lin Ming began to search for the Penetrating Rainbow spear that he had thrown. This spear had been at Lin Ming’s side through thick and thin. Although he didn’t have much use for it these days, he still wasn’t willing to discard it just like that.

However, to search for a spear in the vast forest was easier said than done. Fortunately, Lin Ming had already used the Penetrating Rainbow spear for some time, and his true essence had been repeatedly poured into it, so there should still have been a residual trace of true essence within the spear.

Lin Ming was able to follow this small trace of true essence. Finally, amidst a pile of weeds, he found the Penetrating Rainbow spear nearly completely submerged in mud.

After taking back the Penetrating Rainbow spear, Lin Ming began to formulate a plan on how to deal with Ouyang Dihua.

Regardless of whether it was power or influence, Ouyang Dihua had the advantage in all fields. If he returned to the Seven Profound Martial House like this, he would easily lose, and might even be killed by Ouyang Dihua.

“Strength. I have to grasp more strength, and then return to the Seven Profound Martial House to get revenge for what happened on this day!”

Lin Ming simply decided to stay in the Southern Wilderness. Here was a good land to gain experiences and grow.

……………………………..

The Southern Wilderness was 100,000 miles long and 100,000 miles wide. It was located southwest of Sky Fortune Kingdom.

The land here was not in the sphere of influence of the Seven Profound Valleys. There were no countries in the Southern Wilderness. Rather, there were individual tribes that were scattered around.

The mainland referred to these tribes as groups of barbarians, and thought that they lacked ethics and ate birds and animals raw.

It was true they had different moral principles; however, it was false that they ate birds and animals raw.

The people of the Southern Wilderness would often marry close relatives. To those that lived in the mainland, this was an outrageous and sacrilegious affront to their sensibilities.

The girls of the Southern Wilderness were extremely bold in their choice of clothing. They often only wore animal skins or thin linens to cover their most vital parts. With such simple dress, there wasn’t much that was hidden, and it often caused those watching to fall into daydreams.

The girls of the Southern Wilderness were the healthy color of wheat. They were mostly tall and slim, with slender and fit legs. Daggers were tied to their legs by animal skins, and they wore ivory jewelry fashioned from the bones of vicious beasts on their neck and wrists; there was a certain exotic charm to this.

Lin Ming had already been in the Southern Wilderness for five days. He had walked south from the forest for the entire time, and had finally seen his first Southern Tribe.

In those past five days, Lin Ming had killed almost 100 vicious beasts on his way there. Where he was now was only at the southern edge of a great mountain rage. The vicious beasts here were not ranked too highly; the strongest vicious beast he had encountered along the way was only equal to a Bone Forging stage martial artist.

This sort of vicious beast posed no threat at all to Lin Ming.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พี่แม่มด………หมิงหลินเก็บแหวนเชิงพื้นที่ และเทแก่นแท้บางอย่างลงในเค้าเขาเปลวไฟที่เผาศพด้วยกง อย่างไรก็ตาม ขณะนี้ แสงไฟดวงมือหลินหมิงหมิงหลินตกใจไป"อ้อ"เขาเห็นว่า เปลวไฟได้นำบนสีโกเมนลึก และงูของเปลวไฟที่ดูเหมือน ว่า พวกเขามีกลีบดอกของดอกไม้ดอกบัวบาน อย่างชัดเจน เปลวไฟของเขาได้นำในลักษณะของการอักเสบแดงปีศาจของโลตัสแม้จะ มีกล่าวเป็นจิ๋วกระชากของเปลวไฟ มันยังคงสร้างคลื่นความร้อนแดงที่น้ำท่วมในพื้นที่เช่นน้ำการทะยานของไฟ กวนหมิงหลิน เขาเอาเหล็กคมกริชจากแหวนเชิงพื้นที่ของเขา และผ่านเปลวไฟ ในเพียงไม่กี่ลมหายใจของเวลา ขอบของมีดมีจริงเปิดสีแดงเป็นมันนุ่มนวล และสุดท้าย ละลายเป็นก้อนเหล็กเหลวหมิงหลินถูกร่าเริง ใหม่ถูกเปลวไฟที่เขาวิงวอนในระดับสูงกว่าของลาวาไฟเปลวไฟ แม้จะเผาไหม้ลาวาร้อน มันยังคงไม่เพียงพอที่จะหลอมเหล็กหมิงหลินโบกมือ และกำมือของเปลวไฟตกลงบนศพอาทิกง ด้วยเสียง chichi ศพอาทิกงถูกห่อหุ้ม โดยเปลวไฟนี้สีแดงเข้มอย่างรวดเร็ว ตั้งแต่เปลวไฟนี้ได้อย่างง่ายดายสามารถละลายเหล็ก ผลกระทบบนร่างกายมนุษย์ไม่สามารถคิด ในช่วงเพียง อาทิกงได้กลายเป็นขี้เถ้า ไม่ มีแม้แต่กระดูกที่เหลืออยู่หมิงหลินส่ายแขนของเขาแบบสบาย ๆ และสายลมเย็นพัดจากขี้เถ้า ศพก็หายไป โดยไม่มีการสืบค้นกลับเดียวกันหลังจากนี้ หมิงหลินเริ่มค้นหาหอกเจาะรุ้งที่เขาได้โยน หอกนี้เคยเคียงข้างหลินหมิงผ่านหนา และบาง แม้ว่าเขาไม่มีใช้มากสำหรับวันเหล่านี้ เขายังไม่ยอมละทิ้งมันเพียงต้องการอย่างไรก็ตาม การค้นหาหอกในป่าใหญ่คือพูดง่ายกว่า ทำ โชคดี หมิงหลินแล้วใช้หอกรุ้งเจาะบางครั้ง และแก่นแท้ของเขาได้รับซ้ำ ๆ เทลงไป จึงควรยังคงมีร่องรอยตกค้างของแก่นแท้ภายในหอกหมิงหลินก็สามารถที่จะปฏิบัติตามติดตามนี้เล็กของแก่นแท้ ในที่สุด ท่ามกลางกองวัชพืช เขาพบหอกรุ้งเจาะเกือบทั้งหมดจมอยู่ใต้น้ำโคลนหลังจากกลับหอกเจาะเรนโบว์ หมิงหลินเริ่มที่จะสร้างแผนการจัดการกับตี้หัว Ouyangโดยไม่คำนึงถึงว่ามันเป็นอำนาจ ตี้หัว Ouyang ได้เปรียบน้ำฯ ถ้าเขากลับไปยังบ้านต่อสู้เจ็ดที่ลึกซึ้งเช่นนี้ เขาจะสูญเสียได้ และอาจเสียชีวิต โดย Ouyang ตี้หัว"ความแข็งแรง ฉันต้องเข้าใจมีแรงเพิ่มขึ้น และจากนั้น กลับไปเจ็ดบ้านต่อสู้ลึกซึ้งจะได้รับการแก้แค้นสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้"หมิงหลินก็ตัดสินใจไปพักในป่าภาคใต้ ที่ดินดีจะได้รับประสบการณ์ และเติบโตได้……………………………..ถิ่นทุรกันดารทางตอนใต้คือ 100,000 ไมล์ยาวและกว้าง 100000 ไมล์ ก็อยู่ตะวันตกเฉียงใต้ของราชอาณาจักรสกายฟอร์จูนที่ดินที่นี่ไม่ได้อยู่ในอิทธิพลของทรงกลมของหุบเขาเจ็ด Profound มีไม่มีประเทศในถิ่นทุรกันดารภาคใต้ ค่อนข้าง มีแต่ละเผ่ากระจัดกระจายอยู่ทั่วแผ่นดินใหญ่เรียกว่าชนเผ่าเหล่านี้เป็นกลุ่มของอนารยชน และคิดว่า พวกเขาขาดจริยธรรม และกินนกและสัตว์ดิบมันเป็นความจริงพวกเขามีหลักจริยธรรมแตกต่างกัน อย่างไรก็ตาม มันเป็นเท็จกินนกและสัตว์ดิบผู้คนในถิ่นทุรกันดารภาคใต้มักจะแต่งงานกับญาติสนิท ผู้ที่อาศัยอยู่ในแผ่นดินใหญ่ นี้ปราศรัยอุกอาจ และ sacrilegious กับรสนิยมของพวกเขาหญิงของป่าภาคใต้มีตัวหนามากในการเลือกเสื้อผ้า พวกเขามักจะเพียงสวมหนังสัตว์หรือผ้าบาง ๆ ครอบคลุมส่วนสำคัญที่สุด ดังกล่าวแต่งตัวง่าย มีไม่มากที่ถูกซ่อนไว้ และมักเกิดผู้ชม daydreams ตกไปหญิงของป่าภาคใต้มีสีเพื่อสุขภาพของข้าวสาลี พวกเขาเป็นส่วนใหญ่สูง และ บาง ขาเรียวบาง และพอดี มีดเหน็บมาผูกขาของพวกเขา โดยหนังสัตว์ และพวกเขาสวมเครื่องประดับงาช้างจากกระดูกของสัตว์หินบนคอและข้อมือ มีเสน่ห์แปลกใหม่บางอย่างนี้หมิงหลินได้อยู่ในถิ่นทุรกันดารภาคใต้ห้าวัน เขาได้เดินใต้จากป่าเวลาทั้งหมด และในที่สุดได้เห็นเผ่าใต้ครั้งแรกของเขาในวันที่ห้าผ่านมา หมิงหลินได้ฆ่าเกือบ 100 หินสัตว์ทางเขามี ที่เขากำลังได้ที่ของความโกรธขุนเท่านั้น สัตว์ป่าหินที่นี่ถูกจัดอันดับสูงเกินไป สัตว์หินที่แข็งแกร่งที่เขาได้พบระหว่างทางถูกเท่านั้นเท่ากับเป็นกระดูกปลอมเวทีศิลปินศิลปะจัดเรียงของเดรัจฉานชั่วร้ายนี้เกิดคุกคามทั้งหมดหมิงหลิน