ResultsDuring 2003 to 2011, 39 chil

Results
During 2003 to 2011, 39 children and
adolescents were referred to the service
and assessed. Of these, 18 patients
were pre-adolescent and continued to
have ongoing developmental psychological
counselling. Twenty-one were
either approaching puberty or pubertal,
and were referred to a second
psychiatrist for formal confirmation of
a diagnosis of GID. Adolescent
patients with persistent GID were
then assessed by a paediatric endocrinologist.
The adolescent group
comprised 13 biological males and
eight biological females.
In the group of 21 adolescents
reviewed for consideration of hormone
treatment, the mean age at which GID
was first perceived to be a problem was
3.26  1.11 years. The mean age at
presentation for GID assessment to
any member of the service was
10.0  4.13 years. Two of the adolescents
were from dizygotic same-sex
twin sibships, discordant for GID.
During independent psychiatric
evaluation, all 21 adolescents reported
symptoms of anxiety or depression.
Suicidal ideation was also reported.
Many children expressed an intense
sense of revulsion towards parts of
their bodies and wished to have their
genitals cut or modified. Other
comorbid psychiatric disorders were
present in five children. These
included obsessional disorders in
two, and Asperger syndrome in three,
including patients of both biological
sexes. There was a reported family
history of homosexuality or gender
dysphoria in first- or second-degree
relatives in four of 12 children for
whom detailed family history data
were recorded.
Of the 21 adolescents reviewed for
consideration for hormone treatment,
four experienced resolution of
gender dysphoria or acceptance of
gender variance with ongoing psychological
counselling. Seventeen
adolescents experienced persistence
of profound GID with increased distress
following commencement of
puberty and were therefore considered
eligible for hormone treatment.
In this subset of eligible patients, 11
had made or planned to make an
application to the Family Court for
hormone treatment. As the families
are required to themselves apply for
court approval, in all cases the child
was supported in their application by
at least one parent. Reasons for not
seeking court-approved hormone
treatment included: age close to 18
years (when court approval is not
required) in two cases, court financial
cost in two cases, family not supporting
hormone treatment in one case
and one affirmed female patient who
purchased oestrogen independently
overseas without court approval.
Seven patients (three biological
males and four biological females)
commenced court-approved hormone
treatment. In this group, gender dysphoria
was first noted at 3–6 years of
age. Treatment with GnRH analogue
to suppress pubertal progression
(phase 1) was started at 10–16 years of
age. Cross-sex hormones (phase 2)
were introduced at 15.6–16 years.
Four patients received both GnRH
analogue and cross-sex hormones,
two had GnRH analogue alone and
two had only cross-sex hormones.
One patient also received continuous
oral oestrogen and progesterone followed
by depot medroxyprogesterone
acetate for menstrual suppression
before phase 1 treatment with GnRH
analogue. Five patients commenced
medical intervention before completion
of puberty in their biological sex.
All patients who had phase 1 treatment
went on to hav

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์ในระหว่างปี 2003 2554, 39 เด็ก และวัยรุ่นเรียกว่าบริการและราคาประเมิน ผู้ป่วยเหล่านี้ 18วัยรุ่นก่อน และต่อไปมีต่อพัฒนาการทางจิตใจให้คำปรึกษา Twenty-one ได้วัยรุ่นทั้งใกล้ หรือ pubertalและถูกเรียกเป็นครั้งที่สองจิตแพทย์ยืนยันอย่างเป็นทางการการวินิจฉัย GID วัยรุ่นผู้ป่วยที่ มี GID ถาวรได้จากนั้น ประเมิน โดยเวชกรรมกุมารกลุ่มวัยรุ่นประกอบด้วยเพศชายชีวภาพที่ 13 และแปดตัวเมียทางชีวภาพในกลุ่มของวัยรุ่น 21ทบทวนการพิจารณาฮอร์โมนรักษา อายุ GID ซึ่งครั้งแรกถูกมองว่า เป็นปัญหาได้3.26  1.11 ปี อายุนำเสนอสำหรับ GID ประเมินเพื่อสมาชิกใด ๆ ของบริการ10.0 ปี 4.13 ของวัยรุ่นจาก dizygotic เพศเดียวกันห้อง sibships สำหรับ GID ไม่ปรองดองกันระหว่างอิสระทางจิตเวชรายงานการประเมินผล วัยรุ่น 21 ทั้งหมดอาการของความวิตกกังวลหรือภาวะซึมเศร้านอกจากนี้ยังมีรายงานการฆ่าตัวตาย ideationเด็กหลายคนแสดงที่รุนแรงความรู้สึกของ revulsion ต่อส่วนของร่างกาย และอยากจะมีของพวกเขาอวัยวะเพศตัด หรือแก้ไข อื่น ๆมี comorbid จิตเวชในเด็ก 5 เหล่านี้รวม obsessional ผิดปกติ2 และ 3 สเปอร์เจอร์รวมทั้งผู้ป่วยทั้งทางชีวภาพเพศ มีครอบครัวรายงานประวัติรักร่วมเพศหรือเพศdysphoria ในครั้งแรก - หรือ second - degreeญาติในสี่ของเด็ก 12 สำหรับซึ่งรายละเอียดข้อมูลประวัติครอบครัวมีบันทึกของวัยรุ่น 21 ทบทวนการพิจารณาการรักษาฮอร์โมนความละเอียดมีประสบการณ์ 4เพศ dysphoria หรือยอมรับเพศต่าง มีต่อจิตใจให้คำปรึกษา 17วัยรุ่นมีประสบการณ์อยู่ของ GID ลึกซึ้งมีความทุกข์เพิ่มขึ้นเริ่มต่อไปนี้วัยแรกรุ่น และได้รับการพิจารณาดังนั้นสิทธิ์การรักษาฮอร์โมนในชุดย่อยนี้ผู้ป่วยมีสิทธิ์ 11ทำ หรือวางแผนเพื่อให้การแอพลิเคชันศาลครอบครัวสำหรับการรักษาฮอร์โมน เป็นครอบครัวจำเป็นต้องใช้ตัวเองศาลอนุมัติ ในกรณีเด็กได้รับการสนับสนุนในการใช้งานโดยอย่างน้อยหนึ่งหลัก เหตุผลสำหรับการไม่หาฮอร์โมนที่ศาลอนุมัติรักษารวม: อายุใกล้ 18ปี (เมื่อศาลอนุมัติไม่ได้จำเป็น) ในสองกรณี ศาลทางการเงินต้นทุนในสองกรณี ครอบครัวไม่สนับสนุนฮอร์โมนบำบัดในกรณีหนึ่งและหนึ่งยืนยันผู้ป่วยหญิงที่ซื้อฮอร์โมนได้อย่างอิสระต่างประเทศโดยศาลไม่ผู้ป่วยที่เจ็ด (สามทางชีวภาพชายและหญิงทางชีวภาพที่สี่)ฮอร์โมนเริ่มที่ศาลอนุมัติการรักษา ในกลุ่มนี้ เพศ dysphoriaเป็นข้อสังเกตที่ 3 – 6 ปีก่อนอายุ การรักษา ด้วยระบบบางส่วนการระงับ pubertal ความก้าวหน้า(เฟส 1) เริ่มต้นที่ 10-16 ปีอายุ ฮอร์โมนเพศข้าม (เฟส 2)ถูกนำมาใช้ที่ 15.6-16 ปีผู้ป่วยที่สี่ได้รับบางส่วนทั้งสองanalogue and cross-sex hormones,two had GnRH analogue alone andtwo had only cross-sex hormones.One patient also received continuousoral oestrogen and progesterone followedby depot medroxyprogesteroneacetate for menstrual suppressionbefore phase 1 treatment with GnRHanalogue. Five patients commencedmedical intervention before completionof puberty in their biological sex.All patients who had phase 1 treatmentwent on to hav

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการค้นหา
ในช่วง 2003-2011, 39 เด็กและ
วัยรุ่นที่ถูกเรียกว่าการให้บริการ
และการประเมิน ของเหล่านี้ผู้ป่วย 18 คน
ได้ก่อนวัยรุ่นและยังคง
มีอย่างต่อเนื่องทางจิตวิทยาพัฒนาการ
ให้คำปรึกษา ยี่สิบคนใดคนหนึ่ง
อย่างใดอย่างหนึ่งใกล้วัยแรกรุ่นหรือเข้าสู่วัยหนุ่ม,
และถูกเรียกว่าเป็นครั้งที่สอง
จิตแพทย์สำหรับการยืนยันอย่างเป็นทางการของ
การวินิจฉัยของ GID วัยรุ่น
ผู้ป่วยที่มีถาวร GID ถูก
ประเมินแล้วโดยต่อมไร้ท่อเด็ก.
กลุ่มวัยรุ่น
ประกอบด้วย 13 เพศทางชีวภาพและ
แปดหญิงชีวภาพ.
ในกลุ่มของ 21 วัยรุ่น
การทบทวนการพิจารณาของฮอร์โมน
รักษาอายุเฉลี่ยที่ GID
ถูกมองว่าเป็นครั้งแรกที่จะเป็น ปัญหาที่เกิดขึ้นเป็น
3.26  1.11 ปี อายุเฉลี่ยที่
นำเสนอสำหรับการประเมิน GID เพื่อ
สมาชิกของบริการใด ๆ
10.0  4.13 ปี สองวัยรุ่น
จาก dizygotic เพศเดียวกัน
sibships คู่ไม่ปรองดองกันสำหรับ GID.
ในช่วงจิตเวชอิสระ
ประเมินทั้งหมด 21 วัยรุ่นรายงาน
อาการของความวิตกกังวลหรือภาวะซึมเศร้า.
คิดฆ่าตัวตายนอกจากนี้ยังมีรายงาน.
เด็กหลายคนแสดงความรุนแรง
ความรู้สึกของความสนใจที่มีต่อส่วนของ
พวกเขา ร่างกายและมีความประสงค์ที่จะมีของ
อวัยวะเพศตัดหรือปรับเปลี่ยน อื่น ๆ
โรคทางจิตเวช comorbid มี
อยู่ในลูกห้าคน เหล่านี้
รวมถึงความผิดปกติของหลงใหลใน
สองและโรค Asperger ในสาม
รวมทั้งผู้ป่วยทั้งทางชีวภาพ
เพศ มีรายงานในครอบครัวเป็น
ประวัติศาสตร์ของการรักร่วมเพศหรือเพศ
กังวลใจในครั้งแรกหรือครั้งที่สององศา
ญาติในสี่ของเด็ก 12 สำหรับ
ผู้ที่มีประวัติครอบครัวข้อมูลรายละเอียด
ที่ถูกบันทึกไว้.
21 วัยรุ่นการทบทวนการ
พิจารณาสำหรับการรักษาฮอร์โมน
สี่มีประสบการณ์ความละเอียดของ
dysphoria เพศ หรือรับ
ความแปรปรวนทางเพศกับทางด้านจิตใจอย่างต่อเนื่อง
การให้คำปรึกษา เจ็ด
วัยรุ่นที่มีประสบการณ์การติดตา
ของ GID ลึกซึ้งกับความทุกข์เพิ่มขึ้น
ต่อไปเริ่มต้นของ
วัยหนุ่มสาวและได้รับการพิจารณาจึง
มีสิทธิ์ได้รับการรักษาด้วยฮอร์โมน.
ในกลุ่มย่อยของผู้ป่วยที่มีสิทธิ์นี้ 11
ได้ทำหรือวางแผนที่จะทำให้การ
ประยุกต์ใช้ในศาลครอบครัวสำหรับ
การรักษาด้วยฮอร์โมน ในฐานะที่เป็นครอบครัว
จะต้องใช้สำหรับตัวเอง
ได้รับการอนุมัติศาลในทุกกรณีเด็กที่
ได้รับการสนับสนุนในการประยุกต์ใช้ของพวกเขาโดย
อย่างน้อยหนึ่งผู้ปกครอง เหตุผลของการไม่
ที่กำลังมองหาฮอร์โมนศาลได้รับการอนุมัติ
การรักษารวม: ปิดอายุ 18
ปี (เมื่อศาลอนุมัติจะไม่
จำเป็น) ในสองกรณีศาลการเงิน
ค่าใช้จ่ายในกรณีที่สองของครอบครัวที่ไม่สนับสนุน
การรักษาฮอร์โมนในกรณีหนึ่ง
และเป็นหนึ่งยืนยันผู้ป่วยหญิงที่
ซื้อ สโตรเจนเป็นอิสระ
ในต่างประเทศโดยไม่ได้รับการอนุมัติศาล.
ผู้ป่วยที่เซเว่น (สามทางชีวภาพ
เพศชายและเพศหญิงสี่ชีวภาพ)
เริ่มฮอร์โมนศาลได้รับการอนุมัติ
การรักษา ในกลุ่มนี้กังวลใจเพศ
เป็นครั้งแรกที่ตั้งข้อสังเกตใน 3-6 ปีของ
อายุ การรักษาด้วย GnRH อนาล็อก
เพื่อให้การปราบปรามการลุกลามเข้าสู่วัยหนุ่ม
(เฟส 1) เริ่มต้นที่ 10-16 ปีของ
อายุ ฮอร์โมนเพศข้าม (เฟส 2)
ถูกนำมาใช้ในปี 15.6-16.
สี่ผู้ป่วยทั้งสองได้รับ GnRH
อะนาล็อกและเพศข้ามฮอร์โมน
ทั้งสองคนอะนาล็อก GnRH คนเดียวและ
สองมีฮอร์โมนเพศสัมพันธ์เพียงข้าม.
ผู้ป่วยรายหนึ่งยังได้รับอย่างต่อเนื่อง
สโตรเจนในช่องปากและ กระเทือนตาม
โดยสถานี medroxyprogesterone
acetate ในการปราบปรามประจำเดือน
ก่อนขั้นตอนที่ 1 การรักษาด้วย GnRH
อะนาล็อก ผู้ป่วยที่ห้าเริ่ม
การแทรกแซงทางการแพทย์ก่อนที่จะเสร็จสิ้น
ของวัยแรกรุ่นที่จะมีเซ็กซ์ทางชีวภาพของพวกเขา.
ผู้ป่วยทุกรายที่มีขั้นตอนที่ 1 การรักษา
ไปในการ hav

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์ในช่วงปี 2554 39 เด็กและวัยรุ่น หมายถึง บริการและประเมิน . ของเหล่านี้ผู้ป่วย 18เป็นวัยรุ่นก่อนและยังคงให้มีพัฒนาการด้านจิตใจอย่างต่อเนื่องปรึกษา ยี่สิบ หนึ่งคือให้เข้าใกล้หรือและวัยรุ่น ,และถูกเรียกว่าเป็นครั้งที่สองจิตแพทย์ยืนยันอย่างเป็นทางการการวินิจฉัยของกิจ . วัยรุ่นผู้ป่วย GID เป็นแบบถาวรแล้วประเมิน โดย endocrinologist กุมารเวชศาสตร์ .กลุ่มวัยรุ่นจำนวน 13 คนแท้ๆแปดหญิงแท้ๆในกลุ่มของวัยรุ่นพิจารณา เพื่อประกอบการพิจารณาของฮอร์โมนการรักษา อายุเฉลี่ยที่กิจเป็นครั้งแรกที่เห็นว่าเป็นปัญหา คือจำนวน 1.11 ปี อายุเฉลี่ยที่นำเสนอสำหรับการประเมินการกิจสมาชิกใด ๆของบริการ10.0  4.13 ปี สองของวัยรุ่นจากควบแน่นเพศเดียวกันแฝด sibships แปร่งหูสำหรับ GID , .ช่วงอิสระทางจิตทั้งหมด 21 วัยรุ่นรายงานการประเมินอาการของความวิตกกังวลหรือภาวะซึมเศร้าความคิดฆ่าตัวตายยังรายงานหลายๆคนแสดงออกที่รุนแรงความรู้สึกรังเกียจต่อชิ้นส่วนของร่างกายและของพวกเขาปรารถนาที่จะมีพวกเขาอวัยวะเพศที่ตัดหรือดัดแปลง อื่น ๆความผิดปกติทางจิต comorbid คือปัจจุบันในห้าคน เหล่านี้รวมอย่างหลงใหล ความผิดปกติในสองและ ASPERGER ซินโดรมใน สามรวมทั้งผู้ป่วยทั้งทางชีวภาพเพศ มีรายงานว่า ครอบครัวประวัติศาสตร์ของผู้รักร่วมเพศหรือเพศลื่นไหลในแรกหรือที่สององศาญาติของเด็ก 4 12ซึ่งรายละเอียดประวัติครอบครัวข้อมูลมีการบันทึกของ 21 วัยรุ่นตรวจทานสำหรับการพิจารณาการรักษาฮอร์โมน4 ประสบการณ์ของสหประชาชาติลื่นไหล หรือการยอมรับเพศความแปรปรวนอย่างต่อเนื่อง จิตเพศปรึกษา สิบเจ็ดวัยรุ่นที่มีประสบการณ์การคงอยู่ลึกซึ้งกับความทุกข์ของกิจเพิ่มขึ้นตามเริ่มวัยรุ่นและดังนั้นจึงถือว่าสิทธิการรักษาฮอร์โมนในบางส่วนของผู้ป่วยมีสิทธิ์ , 11ได้วางแผนที่จะทำหรือขอให้ศาลครอบครัวการรักษาฮอร์โมน เป็นครอบครัวจะต้องใช้สำหรับตัวเองขออนุมัติศาลในทุกคดีเด็กได้รับการสนับสนุนในโปรแกรมโดยผู้ปกครองอย่างน้อยหนึ่งคน เหตุผลที่ไม่ขอศาลอนุมัติ ฮอร์โมนการรักษารวม : อายุใกล้ 18ปี ( เมื่อขออนุมัติศาลไม่ได้ต้อง ) ในทั้งสองกรณีศาลทางการเงินค่าใช้จ่ายใน 2 กรณี ครอบครัวสนับสนุนไม่ได้การรักษาฮอร์โมนในคดีหนึ่งและหนึ่งสำหรับผู้ป่วยหญิงที่ซื้อฮอร์โมนเอสโตรเจนอย่างอิสระต่างประเทศโดยไม่ได้รับอนุญาตจากศาลเจ็ดคน ( สามทางชีวภาพชายและหญิงสี่ทางชีวภาพเริ่มที่ศาลอนุมัติฮอร์โมนการรักษา ในกลุ่มนี้ ลื่นไหล เพศเป็นครั้งแรกที่สังเกตที่ 3 – 6 ปีอายุ การรักษาด้วยกล้องจุลทรรศน์แบบอะนาล็อกเพื่อให้การปราบปรามและความก้าวหน้า( ระยะที่ 1 ) เริ่มต้นที่ 10 – 16 ปีอายุ ฮอร์โมนเพศข้าม ( ระยะที่ 2 )แนะนำที่ 15.6 – 16 ปี4 ผู้ป่วยได้รับทั้งกล้องจุลทรรศน์ไม้กางเขนแบบอนาล็อกและฮอร์โมนเพศสองมีกล้องจุลทรรศน์แบบคนเดียวสองมีเพียงข้ามฮอร์โมนเพศผู้ป่วยที่ได้รับอย่างต่อเนื่องฮอร์โมนเอสโตรเจน และโปรเจสเตอโรนในช่องปากตามโดย medroxyprogesterone คลังพัสดุประจำเดือน , ปราบปรามก่อนการรักษาระยะที่ 1 ด้วยกล้องจุลทรรศน์แบบอนาล็อก ห้าผู้ป่วยเริ่มการแทรกแซงทางการแพทย์ก่อนที่จะเสร็จของวัยรุ่นในเรื่องเพศที่แท้จริงของตนเองผู้ป่วยทุกรายที่มีระยะที่ 1 รักษาไปบน .