Jung Hyo Rin’s live concert lasted

Jung Hyo Rin’s live concert lasted until dawn.

It kept going as encores continued to be called out, and since she was grabbing onto Lee Hyun’s hand, he had to stay with her.

‘And that wasn’t all, was it?’

If it had just ended there, his vitality wouldn’t be so severely exhausted like this.

* * *

On the last day of the festival, the seniors spoke to Seo Yoon.

“Seo Yoon, you’ve gotta enjoy the festival too. Are you just going to work here?”

90% of the pub’s customers came to see her, but her upperclassmen gave her freedom.

“At least go out and take a look around. Everyone should participate in the festival together. Is there maybe someone you would like to go out and play with?”

In response to her seniors’ goodwill, Seo Yoon reflexively stared at Lee Hyun.

Lee Hyun immediately smiled brightly for her.

“Alright. Don’t worry about the pub and go enjoy the festival.”

The pub was a success and since the orders went well, it seemed there were almost no ingredients left. If they closed early at 8 pm, he could go home and log into Royal Road.

Lee Hyun was one to refuse even a date with Seo Yoon if he had 2 hours to spare in Royal Road.

“Lee Hyun.”

The reserve forces who came back from the army did not miss the delicate matter.

[T/N: In Korea, all able men are required to train in the army for two years. They come back as reserve forces.]

“Yes. Sunbae.”

“Although we can’t believe it, looks like Seo Yoon wants you. Go guide her around the festival.”

Since he couldn’t refuse his reserve force upperclassmen, Lee Hyun was forced to take on the role of a festival guide.

“Argh, I envy him.”
“Ah, I can guide you well too…”

In the midst of the seniors’ and customers’ envy, Lee Hyun and Seo Yoon left the pub together.

She changed from the wedding dress into casual clothing, but her beauty was still enough to make the eyes of the men who came to check out the festival pop out. The men who passed them looked back again with expressions of disbelief and did not move.

“Shall we go?”

Lee Hyun suddenly grabbed Seoyoon’s hands.

Jung Hyo Rin had liked holding hands to the point of not letting go, so he held Seo Yoon’s hand first believing that she probably wouldn’t dislike it. It wasn’t manly courage, but the festival crowds were large, so his main reason was that it seemed they were going to get separated if they didn’t hold hands.

“…”

Soft and tender, her hands were surprisingly warm.

He felt Seo Yoon’s body go rigid after he grabbed her hand, but she soon relaxed.

“Is there something you want to do?”

When Lee Hyun asked, Seo Yoon couldn’t answer.

Although her voice got stuck whenever it came to speaking, it was also because she had never looked around a college festival before.

“Then I’ll guide.”

Lee Hyun went to play Whack-a-Mole with Seo Yoon because the price was not very expensive and the reaction had been considerably good when he played it with Jung Hyo Rin.

The students of the mole event who had seen Lee Hyun before were resentful.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คอนเสิร์ตสด Jung Hyo ริ้นกินเวลาจนถึงรุ่งเช้ามันเก็บไปเป็น encores ต่อการร้องเรียก และเนื่องจากเธอถูกโลภลงมือ Lee Hyun เขากับเธอ"และที่ไม่ได้ทั้งหมด มัน"ถ้ามันเพิ่งสิ้นสุดลงมี พลังของเขาจะไม่ได้ดังนั้นรุนแรงเหนื่อยเช่นนี้* * *ในวันสุดท้ายของเทศกาล ผู้สูงอายุได้พูดกับจินเกสท์ Seo"โซจินเกสท์ คุณต้องสนุกกับงานเกินไป คุณเพียงแค่จะทำงานที่นี่"90% ของลูกค้าของร้านมาเห็นเธอ แต่ upperclassmen เธอให้เธอเป็นอิสระ"น้อยออกไป และรับ ทุกคนควรมีส่วนร่วมในเทศกาลกัน คือมีบางทีบางคนที่คุณต้อง การออกไปเล่นกับในการตอบสนองของหวังกู๊ดวิลล์ โซจินเกสท์ reflexively เริ่มที่ลีฮยอนลีฮยอนทันทียิ้มสดใสสำหรับเธอ"ครับ ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับร้าน และไปสนุกกับเทศกาล"ร้านประสบความสำเร็จ และเนื่องจากใบสั่งไปดี เหมือนมีส่วนผสมแทบไม่เหลือ ถ้าพวกเขาปิดก่อนเวลา 20.00 น. เขาสามารถไปบ้านและล็อกเข้าถนนรอยัลลีฮยอนถูกการปฏิเสธแม้แต่วันที่ มีจินเกสท์ Seo ถ้าเขามีอะไหล่รอยัลถนน 2 ชั่วโมง"ลีฮยอน"กองกำลังสำรองที่มาจากกองทัพไม่ได้คิดถึงเรื่องละเอียดอ่อน[T/n:ในเกาหลี ทุกคนสามารถมีการฝึกในกองทัพ 2 ปี พวกเขากลับมาเป็นกองกำลังสำรอง]"ใช่ Sunbae ""แม้ว่าเราไม่เชื่อ เหมือนจินเกสท์ Seo ต้องคุณ ไปแนะนำเธอใกล้เทศกาล"เนื่องจากเขาไม่สามารถปฏิเสธ upperclassmen กองทัพสำรองของเขา ลีฮยอนถูกบังคับให้สวมบทบาทของคู่มือเฟสติวัล"Argh ฉันอิจฉาเขา""อา ฉันสามารถแนะนำคุณดีเกินไป..."กลางของบ้านและลูกค้า envy, Lee Hyun และโซจินเกสท์ซ้ายร้านร่วมกันเธอเปลี่ยนจากชุดแต่งงานเป็นเสื้อผ้าลำลอง แต่ความงามของเธอยังคงเพียงพอที่จะทำให้สายตาของคนที่มาเช็คเทศกาลป๊อปออก คนที่ผ่านไปดูกลับมาอีกครั้งกับนิพจน์ของ disbelief และได้ย้าย"จะไปหรือไม่"ลีฮยอนก็คว้ามือของ SeoyoonJung Hyo รินก็ชอบจับมือจุดไม่ให้ไป ให้เขาจัดมือ Seo จินเกสท์แรก เชื่อว่า เธอคงจะไม่เกลียดชังมัน มันไม่ได้กล้าแมน แต่ฝูงชนในเทศกาลได้ขนาดใหญ่ เพื่อเป็นเหตุผลหลักที่เขาว่า เหมือนพวกเขาจะได้แยกออกจากกันหากพวกเขาไม่ได้ถือมือ“…”นุ่ม และชำระเงิน มือของเขาได้อบอุ่นน่าแปลกใจเขารู้สึกว่าร่างกายโซจินเกสท์ไปแข็งหลังจากที่เขาคว้ามือของเธอ แต่เธอผ่อนคลายเร็ว"มีบางสิ่งบางอย่างที่คุณต้องการทำ"เมื่อลีฮยอนถาม จินเกสท์ Seo ไม่สามารถตอบแม้ว่าเสียงของเธอได้ติดอยู่ทุกครั้งไปพูดมา ได้ยัง เพราะเธอไม่เคยได้ดูรอบเทศกาลวิทยาลัยก่อน"แล้วฉันจะแนะนำ"ลีฮยอนไปเล่นตีมีไฝ ด้วยจินเกสท์ Seo เพราะราคาไม่แพงมาก และปฏิกิริยาได้ดีมากเมื่อเขาเล่นกับ Jung Hyo ริ้นนักศึกษาเหตุการณ์โมลที่เห็นลีฮยอนก่อนได้ resentful

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของจองฮโย รินคอนเสิร์ตจนถึงรุ่งสาง

มันเก็บไว้จะเป็น encores ยังคงถูกเรียกออกมา และเมื่อเธอถูกจับลงบนมือของลีฮุน เขาต้องอยู่ด้วย

และที่ไม่ได้ทั้งหมด ใช่ไหม ? '

ถ้ามันได้สิ้นสุดลงเพียงแค่นั้น พลังของเขาก็ไม่น่าจะรุนแรงเหนื่อยแบบนี้

* * *

ในวันสุดท้ายของเทศกาล รุ่นพี่พูดกับซอยุน

" ซอยุนคุณต้องสนุกกับงานเหมือนกัน เธอจะทำงานที่นี่เหรอ ? "

90% ของลูกค้าของผับมาหาเธอ แต่รุ่นพี่ของเธอให้อิสระกับเธอ

" อย่างน้อยก็ออกไปและมองไปรอบ ๆ ทุกคนควรเข้าร่วมในงานเทศกาลด้วยกัน มีใครบางคนที่คุณต้องการที่จะออกไปและเล่นด้วย "

ในการตอบสนองของรุ่นพี่เธอหวังดีซอยุน reflexively จ้องลีฮยอน

ลีฮยอนทันที ยิ้มสดใสให้เธอ

" ครับ ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับผับและไปสนุกกับเทศกาล "

ผับที่ประสบความสำเร็จและตั้งแต่สั่งไปมันดูเหมือนมีเกือบจะไม่มีส่วนผสมของด้านซ้าย ถ้าพวกเขาปิดเช้า 8 โมง เขาจะกลับบ้าน และเข้าสู่ถนนหลวง

ลีฮยอนเป็นหนึ่งที่จะปฏิเสธถึงเดทกับโซยุน ถ้าเขามี 2 ชั่วโมงเพื่อสำรองในถนนหลวง

" ลีฮยอน "

กองกำลังสำรองที่กลับมาจากกองทัพก็ไม่พลาดที่สำคัญ

[ T / N : ในเกาหลี ผู้ชายสามารถทุกคนที่ต้อง รถไฟในกองทัพเป็นเวลา 2 ปี พวกเขาจะกลับมากองเกิน ]

" ครับ รุ่นพี่ . . . "

" แม้ว่าเราจะไม่เชื่อ ดูเหมือนซอยุนต้องการคุณไปแนะนำให้รอบเทศกาล "

เพราะเขาไม่สามารถปฏิเสธรุ่นพี่กำลังสำรองของเขา ลี ฮุน ถูกบังคับให้ใช้ในบทบาทของเทศกาลคู่มือ

" อ๊ากก ฉันอิจฉาเขา "
" อ๊ะ ฉันสามารถแนะนำคุณเหมือนกัน . . . . . . . "

ในท่ามกลางของรุ่นพี่ ' ลูกค้า ' อิจฉา ลีฮยอนและซอยุนออกจากผับด้วยกัน

เธอเปลี่ยนจากชุดแต่งงานในเสื้อผ้าสบาย ๆแต่ความงามของเธอก็ยังเพียงพอที่จะทำให้ดวงตาของคนที่มาเช็คเทศกาลป๊อปออก คนที่ผ่านพวกเขามองกลับไปอีกครั้งกับสำนวนของการปฏิเสธศรัทธาและไม่ได้ย้ายไป

" เราควรจะไป ? "

ลีฮยอนก็คว้ามือ seoyoon

จอง ฮโย รินชอบจับมือกับจุดของการไม่ปล่อย