Thai Commanders and courageous sold

Thai Commanders and courageous soldiers had been wounded, while many had fallen in
battle. It was during this period of confusion and uncertainty. Phraya Vacchira Prakarn finally arrived
at the sad realisation that all was lost, and that Ayutthaya could not he saved from her fate. On the
night of the 3rd of January B.E.2309, Phraya Vachira Prakarn, who was then 32 years of age,
decided to marshall a small contingent of about 500 strong, and fought his way out from the enemy’s
stranglehold, which was about to choke Ayutthaya to death, with the intention to later find ways and
means to return and liberate his countrymen, and rid his country of foreign occupation
forces.Following the fall of Ayutthaya to the Burmese, many out-lying cities which were not besieged
and sacked by the burmese army, promptly took this opportunity to declare independence, some
having rallied their forces together established a number of independent principalities. One such
principality was ruled by Phraya Tak ("Sin") or Phraya Vachira Prakarn, who seized the border City of
Chanthaburi, and used that city's fortifications as his Military Command headquarters. In
Chanthaburi, Phraya Tak beefed up and enlarged his army, while stockpiling weapons and ordered
ships to be built in preparation for the Liberation Battle.
While nearing the end of October B. E. 2310, Phraya Tak took command of his naval battle
group and navigated his troops across the Gulf of Siam and up the Chao Phraya River to attack the
City of Thonburi, which shortly fell to his forces. He then navigated his naval forces further up the
Chao Phraya River to attack the Burmese stronghold at Kai Boe Sarm Ton, and seized this enemy
fort. Finally, on the 7th of November B.E. 2310, the Capital City of Ayutthaya once again returned to
Thai possession, less than one year after loosing that Capital City to the Burmese.
Upon completing the Royal Funeral Rites for His late King Eka-that, Phraya Tak Sin decided
to alleviate the status of the City of Krung Thonburi to become the new Royal Capital of the Kingdom
of Siam, and ascended the throne on the 28th of December B.E. 2310 at the age of 33, and was
conferred the royal title of Somdej Phra Chao Krung Thonburi, but his subjects fondly refer to His
Majesty as Somdej Phra Chao Tab Sin.
The reason His Majesty had decided to relocate the Capital City to Thonburi is because so
much destruction had been brought about through pillage and sacking by the Burmese, that the old
Capital of Ayutthaya was left in irreparable destruction. Besides, the geographic location of Krung
Thonburi had offered many advantages and conveniences, especially its strategic position.
Following his establishment of Krung Thonburi as the new Thai Capital and his ascension to the
throne, King Taksin realized the necessity to bring the out-lying cities, which had turned themselves
into independent principalities back to the fold, in order to strengthen and stabilize the kingdom, as
well as to prevent any future recurrence of foreign incursions. In the next three years, he succeeded
in defeating and subjugating all the independent principalities and brought those cities back under
his governance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไทยและผู้บัญชาการทหารที่กล้าหาญได้รับบาดเจ็บในขณะที่หลายคนได้ลดลงในการต่อสู้ มันเป็นช่วงเวลาแห่งความสับสนและความไม่แน่นอนนี้ พระยา Vacchira
สมุทรปราการมาถึงในที่สุดที่ก่อให้เกิดความเศร้าที่ทุกคนก็หายไปและที่อยุธยาไม่สามารถที่เขาบันทึกไว้จากชะตากรรมของเธอ ในคืนวันที่ 3 มกราคม BE2309 พระยาวชิระปราการซึ่งตอนนั้น 32 ปีตัดสินใจที่จะมาร์แชลล์ผูกพันขนาดเล็กประมาณ500 ที่แข็งแกร่งและต่อสู้ทางของเขาออกจากศัตรูกำมือซึ่งเป็นเรื่องเกี่ยวกับการสำลักอยุธยาความตายที่มีความตั้งใจที่จะหาวิธีการในภายหลังและหมายถึงการกลับมาและปลดปล่อยชาติของเขาและกำจัดประเทศของเขาในการประกอบอาชีพในต่างประเทศforces.Following การล่มสลายของอยุธยากับพม่าจำนวนมากออกนอนเมืองที่ไม่ถูกปิดล้อมและไล่ออกจากพม่ากองทัพทันทีได้ใช้โอกาสนี้ในการประกาศอิสรภาพบางส่วนที่มีการรวบรวมกองกำลังของพวกเขาร่วมกันจัดตั้งขึ้นจำนวนของอาณาเขตที่เป็นอิสระ หนึ่งเช่นอาณาเขตปกครองโดยพระยาตาก ("บาป") หรือพระยาวชิระปราการที่ยึดเมืองชายแดนของจังหวัดจันทบุรีและใช้ที่ป้อมปราการของเมืองเป็นสำนักงานใหญ่ทหารสั่งของเขา ในจันทบุรีพระยาตาก beefed ขึ้นและขยายกองทัพของเขาในขณะที่สำรองอาวุธและสั่งให้เรือที่ถูกสร้างขึ้นในการเตรียมตัวสำหรับการต่อสู้ปลดปล่อย. ขณะที่ใกล้จะสิ้นเดือนตุลาคม พ.ศ. 2310 พระยาตากเอาคำสั่งของเรือประจัญบานของเขากลุ่มและการสำรวจกองกำลังของเขาทั่วทั้งอ่าวไทยและถึงแม่น้ำเจ้าพระยาที่จะโจมตีเมืองธนบุรีซึ่งเมื่อไม่นานมาลดลงไปกองกำลังของ จากนั้นเขาก็สำรวจกองทัพเรือของเขาต่อไปขึ้นแม่น้ำเจ้าพระยาที่จะโจมตีฐานที่มั่นของพม่าไก่ Boe Sarm ตันและยึดศัตรูตัวนี้ป้อม ในที่สุดเมื่อวันที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2310 ที่เมืองหลวงของกรุงศรีอยุธยากลับมาอีกครั้งเพื่อครอบครองไทยน้อยกว่าหนึ่งปีหลังจากการสูญเสียที่เมืองหลวงไปยังพม่า. เมื่อเสร็จสิ้นพระราชพิธีศพปลายพระ Eka ที่พระยา ตาก Sin ตัดสินใจที่จะบรรเทาสถานะของเมืองกรุงธนบุรีจะกลายเป็นกองทุนใหม่ของราชอาณาจักรสยามและขึ้นครองราชบัลลังก์เมื่อวันที่28 ธันวาคม พ.ศ. 2310 ที่อายุ 33 และได้รับพระราชทานชื่อพระราชสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี แต่เรื่องของเขาด้วยความรักหมายถึงพระองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงเป็นสมเด็จพระเจ้าTab บาป. เหตุผลที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้ตัดสินใจที่จะย้ายเมืองหลวงไปยังฝั่งธนบุรีเป็นเพราะเพื่อให้การทำลายมากถูกนำเกี่ยวกับการผ่านการปล้นและชิงทรัพย์โดยพม่าที่เก่าเมืองหลวงของอยุธยาถูกทิ้งไว้ในการทำลายไม่สามารถแก้ไขได้ นอกจากนี้ที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ของกรุงธนบุรีได้เสนอข้อดีและสิ่งอำนวยความสะดวกโดยเฉพาะอย่างยิ่งตำแหน่งเชิงกลยุทธ์. หลังจากที่ตั้งของเขากรุงธนบุรีเป็นทุนไทยใหม่และขึ้นเขาไปยังบัลลังก์สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชได้ตระหนักถึงความจำเป็นที่จะนำเมืองออกโกหกซึ่งมีการเปิดตัวเองเข้ามาในอาณาเขตที่เป็นอิสระกลับไปพับเพื่อที่จะเสริมสร้างความเข้มแข็งและความมั่นคงในราชอาณาจักรเช่นเดียวกับการป้องกันไม่ให้เกิดขึ้นอีกในอนาคตใดๆ ของการรุกรานจากต่างประเทศ ในอีกสามปีที่เขาประสบความสำเร็จในการเอาชนะและคร่ำครึทุกอาณาเขตที่เป็นอิสระและนำเมืองเหล่านั้นกลับมาอยู่ภายใต้การกำกับดูแลของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้บัญชาการทหารไทยและทหารกล้าหาญได้รับบาดเจ็บ ในขณะที่หลายลงใน
ต่อสู้ มันคือช่วงเวลาของความสับสนและความไม่แน่นอน พระยา vacchira ปราการสุดท้ายก็มาถึง
ที่เศร้าตระหนักว่าทั้งหมดก็หายไป และที่อยุธยาไม่สามารถเขารอดจากชะตากรรมของเธอ ในคืนของวันที่ 3 มกราคม
b.e.2309 พระยาวชิระปราการ ใครแล้ว 32 ปีของอายุ ,
ตัดสินใจที่จะมาผูกพันขนาดเล็กประมาณ 500 และต่อสู้ทางของเขาออกจากของ
ต่อต้านข้าศึก ซึ่งกำลังจะสำลักพระนครศรีอยุธยาตายด้วยความตั้งใจที่จะต่อมาหาวิธีการและ
หมายถึงกลับไปและปลดปล่อยชาติของเขา และทำลายประเทศของเขา
อาชีพต่างประเทศ forces.following การล่มสลายของอยุธยาไปพม่า หลายเมืองที่ถูกล้อม
ไม่โกหกและทำลายโดยกองทัพพม่า ทันทีได้ถือโอกาสประกาศเอกราช บาง
มี rallied กองกำลังร่วมกันก่อตั้งขึ้นจำนวนของอาณาเขตที่เป็นอิสระ ประเทศเช่น
ถูกปกครองโดยพระยาตาก ( " บาป " ) หรือพระยาวชิระปราการ ใครยึดชายแดนเมือง
จันทบุรี และใช้เป็นเมืองป้อมปราการที่เขาสั่งทหารกองบัญชาการ ใน
จันทบุรีพระยาตากเพิ่มและขยายกองทัพของเขา ในขณะที่อาวุธสะสม และสั่ง
เรือที่ถูกสร้างขึ้นในการเตรียมการสำหรับการต่อสู้
ในขณะที่ใกล้สิ้นเดือนตุลาคม พุทธศักราช 2310 พระยาตากนำคำสั่งของกลุ่มสงคราม
ของเขาเรือและสำรวจทหารของเขาในอ่าวไทย และแม่น้ำเจ้าพระยา เพื่อโจมตี
เมืองธนบุรี ซึ่งในไม่ช้าก็จะบังคับเขาจากนั้นเขาก็นำทางกองกำลังของเขาเรือเพิ่มเติมขึ้น
แม่น้ำเจ้าพระยาเพื่อโจมตีที่มั่นของพม่าที่ไก่ BOE ทรามตัน และยึดศัตรู
ป้อม ในที่สุด เมื่อวันที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2310 , เมืองหลวงของอยุธยากลับมาอีกครั้ง

ไทยครอบครองน้อยกว่าหนึ่งปีหลังจากที่สูญเสียทุนที่เมืองพม่า
เมื่อเสร็จพิธีกรรมงานศพหลวงกษัตริย์สายของเขาอีกานั่นพระยาตากสิน ตัดสินใจ
เพื่อบรรเทาสภาพของเมืองกรุงธนบุรีเป็นเมืองหลวงใหม่ของราชอาณาจักร
สยาม และเสด็จขึ้นครองราชย์เมื่อวันที่ 28 ธันวาคม พ.ศ. 2310 อายุ 33 ปี และได้พระราชทานชื่อหลวง
สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี แต่วิชาของเขาด้วยความรัก หมายถึง ฝ่าบาททรงเป็นสมเด็จพระเจ้า

แท็บบาปเหตุผลที่ฝ่าบาทได้ตัดสินใจย้ายเมืองหลวงไปยังฝั่งธนบุรี เพราะงั้น
การทําลายมากถูกนำเกี่ยวกับปล้นและชิงทรัพย์ โดยผ่านพม่า ที่เมืองหลวงเก่า
อยุธยาอยู่ในหายนะที่แก้ไขไม่ได้ นอกจากนี้ ที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ของกรุง
ธนบุรีได้เสนอข้อดีและความสะดวก โดยเฉพาะ
เชิงกลยุทธ์ของตำแหน่งตามสถานประกอบการของกรุงธนบุรีเป็นเมืองหลวงใหม่ของไทย และการขึ้นสู่บัลลังก์กษัตริย์
, ทักษิณ ตระหนักถึงความจำเป็นที่จะต้องพาออกมานอนเมือง ซึ่งได้เปิดตัวเป็นอาณาเขตอิสระ
กลับคอก เพื่อสร้างความเข้มแข็งและความมั่นคงของราชอาณาจักร ตามที่
อย่างดีเพื่อป้องกันการบุกรุกในอนาคต ต่างประเทศ ในอีกสามปีเขาประสบความสำเร็จในการเอาชนะ และ subjugating
ทั้งหมดอิสระ principalities และนำเมืองเหล่านั้นกลับมาภายใต้
การปกครองของเขา