To shed light on the effectiveness

To shed light on the effectiveness of educational inputs for student outcomes, this paper examines the effect of private tutoring expenditures on the academic performance of middle school students in South Korea. To address endogeneity, the paper uses instrumental variables, first-difference, propensity-score matching and nonparametric bounding methods. We apply these methods to a panel dataset from South Korea, the Korea Education Longitudinal Study. The results show that the true effect of private tutoring remains, at most, modest. Instrumental variables (first-difference) estimates suggest that a 10-percent increase in expenditure raises a test score by 0.03 standard deviations or 1.1 percent (0.002 standard deviations or 0.08 percent). Matching estimates imply that the same amount of increase in expenditure leads to a 0.33 to 0.72 percent higher average test score. The tightest bounds of the effect of tutoring reveal that a 10-percent increase in expenditure improves the test score by a low of 0 to a high of 2.01 percent, while statistical tests fail to rule out zero effects. The modest effects of private tutoring found in the present study are comparable to the effects of public school expenditures on test scores and earnings estimated in previous studies. [ABSTRACT FROM AUTHOR] .

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การประสิทธิภาพของอินพุตที่ศึกษาผลการเรียน กระดาษนี้ตรวจสอบผลของค่าใช้จ่ายสอนส่วนตัวในผลการศึกษาของนักเรียนมัธยมในเกาหลีใต้ ที่อยู่ endogeneity กระดาษใช้ตัวแปรเครื่องมือ ความแตก ต่างแรก คะแนนสิ่งที่ตรงกัน และ nonparametric ขอบวิธี เราใช้วิธีการเหล่านี้ต้องการชุดข้อมูลแผงจากเกาหลีใต้ ศึกษาระยะยาวในการศึกษาเกาหลี ผลลัพธ์แสดงว่า ผลของการสอนหนังสือส่วนตัวจริงยังคง ที่สุด เจียมเนื้อเจียมตัว ประเมินตัวแปรเครื่องมือ (ครั้งแรกความแตกต่าง) แนะนำว่า 10 เปอร์เซ็นต์เพิ่มขึ้นรายจ่ายยกส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานคะแนนโดย 0.03 ทดสอบหรือร้อยละ 1.1 (0.002 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานหรือร้อยละ 0.08) ประเมินตรงกันเป็นสิทธิ์แบบว่า จำนวนเพิ่มรายจ่ายเดียวกันนำไป 0.33 คะแนนทดสอบเฉลี่ยสูงขึ้นร้อยละ 0.72 ขอบเขตพื้นที่ที่จำกัดของผลของการกวดวิชาค่อย ๆ ที่ 10 เปอร์เซ็นต์เพิ่มขึ้นรายจ่ายช่วยเพิ่มคะแนนทดสอบ โดยต่ำ 0 สูงร้อยละ 2.01 ในขณะที่สถิติทดสอบไม่ออกผลเป็นศูนย์ ผลเจียมเนื้อเจียมตัวของเอกชนกวดวิชาในการศึกษาปัจจุบันจะเทียบได้กับลักษณะพิเศษของโรงเรียนค่าใช้จ่ายในการทดสอบคะแนนและรายได้ที่ประมาณการในการศึกษาก่อนหน้านี้ [บทคัดย่อจากผู้เขียน]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่จะหลั่งน้ำตาแสงในประสิทธิภาพของปัจจัยการผลิตการศึกษาสำหรับผลงานของนักเรียน, กระดาษนี้จะตรวจสอบผลกระทบของค่าใช้จ่ายในการสอนส่วนตัวบนผลการเรียนของนักเรียนโรงเรียนมัธยมในประเทศเกาหลีใต้ ไปยังที่อยู่ endogeneity, กระดาษใช้ตัวแปรเครื่องมือแรกที่แตกต่างกัน, การจับคู่ความเอนเอียงคะแนนและวิธีการ bounding nonparametric เราใช้วิธีการเหล่านี้ชุดแผงจากเกาหลีใต้, เกาหลีการศึกษาการศึกษาระยะยาว ผลการศึกษาพบว่าผลกระทบที่แท้จริงของการสอนส่วนตัวยังคงที่มากที่สุดเจียมเนื้อเจียมตัว ตัวแปรเครื่องมือ (ครั้งแรกที่แตกต่างกัน) ประมาณการชี้ให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นร้อยละ 10 ในค่าใช้จ่ายเพิ่มคะแนนการทดสอบโดย 0.03 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานหรือร้อยละ 1.1 (ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.002 หรือร้อยละ 0.08) ประมาณการการจับคู่หมายความว่าจำนวนเงินเดียวกันของการเพิ่มขึ้นของค่าใช้จ่ายจะนำไปสู่​​ 0.33-0.72 เปอร์เซ็นต์สูงกว่าคะแนนเฉลี่ยการทดสอบ ขอบเขตแคบของผลกระทบของการสอนพบว่าเพิ่มขึ้นร้อยละ 10 ในค่าใช้จ่ายช่วยเพิ่มคะแนนการทดสอบโดยต่ำ 0 ถึงสูงถึงร้อยละ 2.01 ในขณะที่การทดสอบทางสถิติล้มเหลวในการออกกฎศูนย์ผลกระทบ เจียมเนื้อเจียมตัวของผลกระทบสอนส่วนตัวที่พบในการศึกษาครั้งนี้จะเปรียบกับผลกระทบของค่าใช้จ่ายในโรงเรียนของรัฐในคะแนนการทดสอบและรายได้โดยประมาณในการศึกษาก่อนหน้านี้ [บทคัดย่อจากผู้เขียน]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลั่งแสงในประสิทธิผลของปัจจัยการผลิต การศึกษาผลของนักเรียน กระดาษนี้จะตรวจสอบผลกระทบของการเรียนกวดวิชาและค่าใช้จ่ายในการปฏิบัติงานวิชาการของโรงเรียนนักเรียนในเกาหลีใต้ ที่อยู่ endogeneity , กระดาษที่ใช้ตัวแปร ความแตกต่างแรกที่บรรเลง คะแนนความโน้มเอียงที่ตรงกัน และนอนพาราเมตริกจำกัดวิธีการหลั่งแสงในประสิทธิผลของปัจจัยการผลิต การศึกษาผลของนักเรียน กระดาษนี้จะตรวจสอบผลกระทบของการเรียนกวดวิชาและค่าใช้จ่ายในการปฏิบัติงานวิชาการของโรงเรียนนักเรียนในเกาหลีใต้ ที่อยู่ endogeneity , กระดาษที่ใช้ตัวแปร ความแตกต่างแรกที่บรรเลง คะแนนความโน้มเอียงที่ตรงกัน และนอนพาราเมตริกจำกัดวิธีการเราใช้วิธีการเหล่านี้กับข้อมูลแผงจากเกาหลีใต้ , เกาหลีและการศึกษาการศึกษา ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่าผลกระทบที่แท้จริงของกวดวิชา ยังคงที่ส่วนใหญ่ที่เจียมเนื้อเจียมตัว ตัวแปรเครื่องมือ ( ความแตกต่างแรก ) ประมาณการว่า 10 เปอร์เซ็นต์ เพิ่มขึ้นในการเพิ่มคะแนน โดย 0.03 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานหรือร้อยละ 1.1 ( 0.002 ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานหรือ 0.08 เปอร์เซ็นต์ )ตรงกับประมาณการหมายความว่าจำนวนเงินเดียวกันของการเพิ่มรายจ่าย นำไปสู่ 0.33 0.72 เปอร์เซ็นต์สูงกว่าคะแนนสอบเฉลี่ย . ขอบเขตที่แคบของผลของการสอน พบว่า 10 เปอร์เซ็นต์ เพิ่มขึ้นในการเพิ่มคะแนน โดยต่ำ 0 ถึงสูง 2.01 เปอร์เซ็นต์ ในขณะที่สถิติทดสอบล้มเหลวที่จะออกกฎศูนย์ผลกระทบผลเจียมเนื้อเจียมตัวกวดวิชาที่พบในการศึกษาเปรียบเทียบผลของรายจ่ายสาธารณะโรงเรียนต่อคะแนนสอบ และรายได้ที่ประมาณในการศึกษาก่อนหน้านี้ . จากผู้เขียน [ บทคัดย่อ ]