INTRODUCTIONDuring loading and tran

INTRODUCTION
During loading and transport to a slaughterhouse, broilers are exposed to factors that are responsible for mortality, injuries, damage to health, and changes indicating increased stress. Gregory (1996) studied welfare and hygiene during pre-slaughter handling and noted that broilers were subject to procedures that caused them suffering during pre-slaughter handling. Bedanova et al. (2006) reported that stress connected with crating, accompanied with mixed social and heat stress due to high bird density, induced strong changes in the inner environment of broilers. Knowles and Broom (1990) stated that handling and transportation influenced the number of birds that were dead or bruised and resulted in a high incidence of bone breakage. Nijdam et al. (2004) looked into the factors influencing bruises and mortality of broilers during catching, transport, and lairage.
The same authors reported that the mean percentage of dead birds on arrival was 0.46. Alshawabkeh and Tabbaa (1997) found that 0.40% of broilers died during transportation from farms to a slaughterhouse. Additionally, Tabbaa and Alshawabkeh (2000) found a signifi cant relationship between season and mortality rate during transportation process. Warriss et al. (1992) investigated higher mortality in broiler chickens in relation to longer journeys to processing plants. For journeys lasting less than 4 h, the incidence of dead birds was 0.156%; for longer journeys, the incidence was 0.283%.
Corticosterone concentration in blood plasma is widely used as a measurement of environmental stress in birds. Elevated plasma corticosterone is therefore an accepted indicator of stress condition in birds (McFarlane and Curtis, 1989). Shackling the birds in an inverted position on the shackles would probably also increase the plasma corticosterone response, because holding broilers by their legs in an inverted position has this effect (Kannan and Mench, 1996). Kannan et al. (1997) stated that elevated plasma corticosterone concentration was in accordance with the duration of shackling. Korte et al. (1997) found that plasma corticosterone level was signifi cantly higher during manual restraint (time-dependent elevation) compared with resting birds. An increase in the level of plasma corticosterone in broilers resulting from inverted handling for 2 min was reported by Kannan and Mench (1997). The authors also found that corticosterone levels were highest immediately after handling. Nijdam et al. (2005) evaluated stress parameters in broilers during processing and found that the dynamics of corticosterone, glucose, and lactate levels showed a similar pattern. Plasma levels increased at the start of catching, and they further increased during transportation, shackling, and stunning. Heterophil:lymphocyte (H:L) ratio is also used as an index of stress status in birds. Gross and Siegel (1983) stated that the number of heterophils cells per unit of blood increases and the number of lymphocytes decreases in birds under stress, but the ratio of these cell types is less variable and thus a better measure than individual cell numbers. A normal ratio is about 0.04, but this rises to 0.18 in birds under severs stress. The objective of this research was to study the effects of travel distance length and season of the year temperature on death rates and physiological status of broilers transported to slaughterhouse in Egypt.
MATERIALS AND METHODS
The effect of transport distance and seasons of year ambient temperatures on selected biochemical parameters (triglycerides, uric acid, glucose, lactate dehydrogenase, Heterophil:lymphocyte (H:L) ratio and corticosterone) was monitored in a group of unsexed Kobb broilers aged 42 d. Broilers were transported to the slaughterhouse from 3 different travel destination, after being catched, 15, 50, and 150 km as all compared to a control group that was not subjected to travel stress. Blood samples were taken before and after each transportation destination in various ambient temperatures (10 to 20°C, 15 to 25 and 25 to 35°C) (10 birds for each). These temperatures correspond approximately to temperature conditions during winter, fall and summer. Blood samples were collected before transport from the wing vein of

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำในระหว่างการโหลดและการขนส่งให้บิดา ออกกำลังเผชิญกับปัจจัยที่ต้องรับผิดชอบในการตาย บาดเจ็บ สุขภาพ ความเสียหาย และเปลี่ยนแปลงที่บ่งชี้ความเครียดที่เพิ่มขึ้น เกรกอรี (1996) ศึกษาสงเคราะห์และสุขอนามัยระหว่างฆ่าก่อนจัดการ และระบุว่า ออกถูกวิธีที่พวกเขาทำให้เกิดทุกข์ทรมานในระหว่างการจัดการฆ่าก่อน Bedanova et al. (2006) รายงานว่า ความเครียดกับแพ็กกิ้ง มีสังคมผสมและความร้อนความเครียดเนื่องจากความหนาแน่นสูงนก ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อมภายในของไก่เนื้อแข็งแรง โนวส์และไม้กวาด (1990) ระบุว่า การจัดการและการขนส่งที่มีผลต่อจำนวนนกที่ตายแล้ว หรือรอยช้ำ และทำให้เกิดอุบัติการณ์สูงของกระดูกเคมีฯ ดู Nijdam et al. (2004) เป็นปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อเส้นเลือดขอดและการตายของไก่เนื้อในระหว่างการจับ ขนส่ง และ lairageผู้เขียนเดียวกันรายงานว่า เปอร์เซ็นต์เฉลี่ยของนกตายมาอยู่ 0.46 Alshawabkeh และ Tabbaa (1997) พบว่า 0.40% ของไก่เนื้อตายในระหว่างการขนส่งจากฟาร์มให้บิดา นอกจากนี้ Tabbaa และ Alshawabkeh (2000) พบความการต้อนความสัมพันธ์ระหว่างอัตราฤดูกาลและการตายระหว่างการขนส่ง Warriss et al. (1992) สอบสวนการตายสูงในไก่เกี่ยวกับยาวห่างจากพืชการประมวลผล สำหรับเจอร์นีย์ยาวนานน้อยกว่า 4 h อุบัติการณ์ของนกตายถูก 0.156% สำหรับเจอร์นีย์ยาว อุบัติการณ์ถูก 0.283%อย่างกว้างขวางใช้ corticosterone ความเข้มข้นในเลือดเป็นการวัดความเครียดสิ่งแวดล้อมในนก Corticosterone พลาสมาสูงจึงเป็นตัวบ่งชี้ยอมรับสภาพความเครียดในนก (McFarlane และเคอร์ทิส 1989) Shackling นกในตำแหน่งที่กลับหัวบนตัวบูมเมอแรงจะคงยัง เพิ่มตอบสนอง corticosterone พลาสม่าเนื่องจากถือออก โดยขาของพวกเขาในตำแหน่งที่กลับมีผลนี้ (Kannan และ Mench, 1996) Kannan et al. (1997) ระบุว่า พลาสม่ายกระดับ corticosterone ความเข้มข้นได้ตามระยะเวลาของ shackling Korte et al. (1997) พบว่า ระดับ corticosterone พลาสม่าเป็น cantly ความสูงเองอั้น (ขึ้นอยู่กับเวลายก) เปรียบเทียบกับนกที่เหลือ การเพิ่มระดับของพลาสม่า corticosterone ในไก่เนื้อที่เกิดจากจัดการกลับในนาทีที่ 2 เป็นรายงาน โดย Kannan และ Mench (1997) ผู้เขียนพบว่า ระดับ corticosterone มีสูงสุดทันทีหลังจากจัดการ Nijdam et al. (2005) ประเมินพารามิเตอร์ความเครียดในไก่เนื้อในระหว่างการประมวลผล และพบว่า ของ corticosterone กลูโคส ระดับ lactate และแสดงให้เห็นว่ารูปแบบคล้ายกัน ระดับพลาสมาเพิ่มขึ้นเริ่มจับ และจะเพิ่มขึ้นในระหว่างการขนส่ง shackling และสวยงามเพิ่มเติม อัตราส่วน Heterophil:lymphocyte (H:L) ยังใช้เป็นดัชนีของความเครียดสถานะในนก รวม และ Siegel (1983) กล่าวว่า heterophils จำนวนเซลล์ต่อหน่วยของเลือดเพิ่มขึ้นและจำนวนของ lymphocytes ลดในนกภายใต้ความเครียด แต่อัตราส่วนของเซลล์ชนิดนี้มีตัวแปรน้อย และวัดดีกว่าหมายเลขของแต่ละเซลล์ อัตราปกติคือ 0.04 แต่นี้เพิ่มขึ้น-0.18 ในนกใต้ severs ความเครียด วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้ได้ศึกษาผลของการเดินทางระยะยาวและฤดูกาลอุณหภูมิปีอัตราตายและสถานะสรีรวิทยาของออกขนส่งกับบิดาในอียิปต์วัสดุและวิธีการมีการตรวจสอบผลของระยะทางขนส่งและฤดูกาลของปีอุณหภูมิแวดล้อมเลือกพารามิเตอร์ชีวเคมี (ระดับไตรกลีเซอไรด์ กรดยูริก น้ำตาลกลูโคส lactate dehydrogenase อัตราส่วน Heterophil:lymphocyte (H:L) และ corticosterone) ในกลุ่มของไก่เนื้อ Kobb unsexed อายุ 42 d. ออกอพยพถึงบิดาที่จากปลายทางท่องเที่ยวแตกต่างกัน 3 ถูก catched, 15, 50 และ 150 km ทั้งหมดเปรียบเทียบกับตัวควบคุมจัดกลุ่มที่ถูกไม่ต้องเดินทางความเครียด เลือดตัวอย่างที่ถ่ายก่อน และ หลังแต่ละปลายทางขนส่งในอุณหภูมิโดยรอบต่าง ๆ (10-20° C, 15-25 และ 25-35° C) (10 นกสำหรับแต่ละ) อุณหภูมิเหล่านี้สอดคล้องกับเงื่อนไขอุณหภูมิประมาณระหว่างฤดูหนาว ฤดูใบไม้ร่วง และฤดูร้อน ได้รวบรวมตัวอย่างเลือดก่อนขนส่งจากหลอดเลือดดำปีกของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
ในระหว่างการโหลดและการขนส่งไปยังโรงฆ่าสัตว์, ไก่เนื้อมีการสัมผัสกับปัจจัยที่มีความรับผิดชอบสำหรับการตายการบาดเจ็บความเสียหายต่อสุขภาพและการเปลี่ยนแปลงที่บ่งบอกถึงความเครียดที่เพิ่มขึ้น เกรกอรี่ (1996) การศึกษาสวัสดิการและสุขอนามัยในระหว่างการจัดการก่อนการฆ่าและตั้งข้อสังเกตว่าไก่เป็นเรื่องที่วิธีการที่ทำให้พวกเขาทุกข์ทรมานระหว่างการจัดการก่อนการฆ่า Bedanova และคณะ (2006) รายงานว่าความเครียดเชื่อมต่อกับลังพร้อมกับความเครียดผสมสังคมและความร้อนเนื่องจากความหนาแน่นของนกสูงเหนี่ยวนำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่แข็งแกร่งในสภาพแวดล้อมภายในของไก่เนื้อ โนและไม้กวาด (1990) ระบุว่าการจัดการและการขนส่งที่มีอิทธิพลต่อจำนวนของนกที่ตายหรือทำร้ายร่างกายและส่งผลให้อุบัติการณ์สูงของการแตกหักของกระดูก Nijdam และคณะ (2004) มองเป็นปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อรอยฟกช้ำและการตายของไก่เนื้อในระหว่างการจับ, การขนส่งและการ lairage.
ผู้เขียนเดียวกันมีรายงานว่าร้อยละเฉลี่ยของนกที่ตายเมื่อเดินทางมาถึงคือ 0.46 Alshawabkeh และ Tabbaa (1997) พบว่า 0.40% ของไก่เนื้อเสียชีวิตในระหว่างการขนส่งจากฟาร์มไปยังโรงฆ่าสัตว์ นอกจากนี้ Tabbaa และ Alshawabkeh (2000) พบว่ามีความสัมพันธ์ที่ลาดเทคัญระหว่างฤดูกาลและอัตราการตายในระหว่างขั้นตอนการขนส่ง Warriss และคณะ (1992) การตรวจสอบการเสียชีวิตที่สูงขึ้นในไก่เนื้อในความสัมพันธ์กับการเดินทางอีกต่อไปกับพืชการประมวลผล สำหรับการเดินทางที่ยาวนานน้อยกว่า 4 ชั่วโมงอุบัติการณ์ของนกที่ตายเป็น 0.156% สำหรับการเดินทางอีกต่อไปอุบัติการณ์เป็น 0.283%.
corticosterone เข้มข้นในเลือดถูกนำมาใช้อย่างกว้างขวางว่าเป็นวัดของความเครียดสิ่งแวดล้อมในนก corticosterone พลาสม่าสูงจึงเป็นตัวบ่งชี้ได้รับการยอมรับสภาพความเครียดในนก (McFarlane และเคอร์ติ, 1989) shackling นกในตำแหน่งคว่ำบนห่วงอาจจะยังเพิ่มการตอบสนอง corticosterone พลาสม่าเพราะถือไก่เนื้อโดยขาของพวกเขาอยู่ในตำแหน่งที่คว่ำมีผลกระทบนี้ (คานและ Mench, 1996) คานและคณะ (1997) ระบุว่ามีความเข้มข้นสูง corticosterone พลาสม่าเป็นไปตามระยะเวลาของการยกเลิกการตีตรวน Korte และคณะ (1997) พบว่าระดับ corticosterone พลาสม่าเป็นด้วยกันอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นในช่วงยับยั้งชั่งใจคู่มือ (สูงขึ้นกับเวลา) เมื่อเทียบกับนกพักผ่อน การเพิ่มขึ้นของระดับของ corticosterone พลาสม่าในไก่ที่เกิดจากการจัดการคว่ำ 2 นาทีมีรายงานโดยคานและ Mench (1997) ผู้เขียนยังพบว่าระดับ corticosterone สูงที่สุดในทันทีหลังจากที่การจัดการ Nijdam และคณะ (2005) การประเมินค่าพารามิเตอร์ความเครียดในไก่เนื้อระหว่างการประมวลผลและพบว่าการเปลี่ยนแปลงของ corticosterone กลูโคสและระดับแลคเตทพบว่ามีรูปแบบที่คล้ายกัน ระดับพลาสม่าที่เพิ่มขึ้นในช่วงเริ่มต้นของการจับและพวกเขาเพิ่มขึ้นอีกในระหว่างการขนส่ง, shackling และสวยงาม Heterophil: เม็ดเลือดขาว (H: L) อัตรานอกจากนี้ยังใช้เป็นดัชนีชี้วัดสถานะของความเครียดในนก ขั้นต้นและซีเกล (1983) ระบุว่าจำนวนของเซลล์ heterophils ต่อหน่วยของเลือดเพิ่มขึ้นและจำนวนของเซลล์เม็ดเลือดขาวลดลงในนกภายใต้ความเครียด แต่อัตราส่วนของเซลล์ชนิดเหล่านี้เป็นตัวแปรน้อยลงและจึงเป็นมาตรการที่ดีกว่าจำนวนเซลล์ของแต่ละบุคคล อัตราส่วนปกติอยู่ที่ประมาณ 0.04 แต่เพิ่มขึ้นถึง 0.18 ในนกภายใต้ห่วงโซ่ความเครียด วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของระยะเวลาในการเดินทางและระยะทางของฤดูกาลอุณหภูมิปีอัตราการเสียชีวิตและสถานะทางสรีรวิทยาของไก่เนื้อส่งไปยังโรงฆ่าสัตว์ในอียิปต์.
วัสดุและวิธีการ
ผลกระทบของระยะทางขนส่งและฤดูกาลของปีอุณหภูมิในการคัดเลือก พารามิเตอร์ทางชีวเคมี (ไตรกลีเซอไรด์กรดยูริคกลูโคสให้น้ำนม dehydrogenase Heterophil: เม็ดเลือดขาว (H: L) อัตราและ corticosterone) ได้รับการตรวจสอบอยู่ในกลุ่มของไก่เนื้อกระเทย Kobb อายุ 42 ง ไก่ถูกส่งไปโรงฆ่าสัตว์จากสถานที่ท่องเที่ยวที่แตกต่างกัน 3 หลังจากถูก catched, 15, 50, และ 150 กม. เป็นทั้งหมดเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุมที่ไม่ได้อยู่ภายใต้การเดินทางความเครียด ตัวอย่างเลือดก่อนและหลังแต่ละปลายทางของการขนส่งในอุณหภูมิที่แตกต่างกัน (10 ถึง 20 ° C, 15-25 และ 25 ถึง 35 ° C) (10 นกสำหรับแต่ละ) อุณหภูมิเหล่านี้สอดคล้องประมาณสภาพที่มีอุณหภูมิในช่วงฤดูหนาว, ฤดูใบไม้ร่วงและฤดูร้อน เก็บตัวอย่างเลือดก่อนที่จะขนส่งจากหลอดเลือดดำปีก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
ระหว่างการโหลดและการขนส่งไปยังโรงฆ่าสัตว์ ไก่เนื้อ เปิดเผย ถึงปัจจัยที่รับผิดชอบในการเสียชีวิต การบาดเจ็บ เสียสุขภาพ และการเปลี่ยนแปลงที่ระบุเพิ่มความเครียด เกรกอรี่ ( 2539 ) การศึกษาสวัสดิการและสุขอนามัยในการจัดการก่อนฆ่าไก่ และตั้งข้อสังเกตว่า เป็นเรื่องกระบวนการที่ทำให้พวกเขาลำบากในการจัดการก่อนฆ่า bedanova et al .( 2006 ) รายงานว่า ความเครียดที่เกี่ยวข้องกับลัง พร้อมผสมทางสังคมและความเครียดจากความร้อนเนื่องจากความหนาแน่นสูงและแข็งแรง นก , การเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อมภายในของไก่เนื้อ โนวส์และไม้กวาด ( 1990 ) กล่าวว่า การจัดการและการขนส่งที่มีผลต่อจำนวนนกที่ตายหรือช้ำและผลมีอุบัติการณ์สูงของการแตกหักของกระดูก nijdam et al .( 2004 ) มองปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อ bruises และอัตราการตายของไก่ในจับใจ lairage การขนส่งและ .
ผู้เขียนเดียวกันมีรายงานว่า ร้อยละ และค่าเฉลี่ยของนกตายเมื่อมาถึงคือ 0.46 . alshawabkeh tabbaa ( 1997 ) และพบว่าไก่กระทง 0.40% ตายในระหว่างการขนส่งจากฟาร์มโรงฆ่าสัตว์ นอกจากนี้และ tabbaa alshawabkeh ( 2000 ) พบ signifi ลาดเทความสัมพันธ์ระหว่างฤดูกาลและอัตราตายในระหว่างการขนส่ง warriss et al . ( 1992 ) ได้สูงกว่าอัตราการตายในไก่กระทงในความสัมพันธ์กับการเดินทางอีกต่อไป ให้โรงงานแปรรูป สำหรับการเดินทางยาวนานน้อยกว่า 4 H , อุบัติการณ์ของนกที่ตายคือ 0.156 % ; สำหรับการเดินทางอีกต่อไป , อุบัติการณ์คือ 0.283
%คอร์ติโคสเตอโรนในพลาสมาถูกใช้อย่างกว้างขวางเป็นการวัดความเครียดสิ่งแวดล้อมในนก สูงในคอร์ติโคสเตอโรนจึงยอมรับการบ่งชี้ของภาวะความเครียดในนก ( เมิกฟาร์เลินและเคอร์ติส , 1989 ) shackling นกในตำแหน่งกลับหัวบนห่วงอาจจะยังเพิ่มพลาสมาคอร์ติโคสเตอโรนในการตอบสนองเพราะถือไก่เนื้อ โดยขาของพวกเขาในตำแหน่งกลับหัวได้ผลกระทบนี้ ( kannan และ mench , 1996 ) kannan et al . ( 1997 ) กล่าวว่า คอร์ติโคสเตอโรนสูงในระดับที่สอดคล้องกับระยะเวลาของ shackling . ในระยะสั้น et al . ( 2540 ) พบว่าระดับคอร์ติโคสเตอโรนในพลาสมาลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่ออยู่ที่สูงในคู่มือ signifi ความยับยั้งชั่งใจ ( เวลาที่ระดับความสูง ) เทียบกับพักผ่อนนกการเพิ่มขึ้นของระดับของ คอร์ติโคสเตอโรนในพลาสมาที่เกิดจากการจัดการไก่กระทงคว่ำ 2 มินถูกรายงานโดย kannan และ mench ( 1997 ) ผู้เขียนพบว่าระดับคอร์ติโคสเตอโรนสูงสุด ทันทีหลังจากการ nijdam et al . ( 2005 ) ประเมินความเครียดพารามิเตอร์ในไก่เนื้อในการประมวลผล และพบว่า การเปลี่ยนแปลงของคอร์ติโคสเตอโรน กลูโคสอีก๋อยระดับและมีรูปแบบคล้ายกัน ระดับพลาสมาเพิ่มขึ้นที่จุดเริ่มต้นของการจับและพวกเขาสูงขึ้นในระหว่างการขนส่ง shackling และสวยงาม heterophil : lymphocyte ( H : L ) อัตราส่วนยังใช้เป็นดัชนีภาวะความเครียดในนกรวม และ ซีเกล ( 1983 ) ระบุว่า จำนวน heterophils เซลล์ต่อหน่วย เพิ่มเลือด และจำนวนเม็ดเลือดขาวลดลงในนกภายใต้ความเครียด แต่สัดส่วนของชนิดเซลล์เหล่านี้คือตัวแปรน้อยลงและดังนั้นจึงดีกว่าวัดกว่าจำนวนเซลล์แต่ละ อัตราส่วนปกติประมาณ 0.04 แต่เพิ่มขึ้น 0.18 ในห่วงโซ่นกภายใต้ความเครียด