EducationThis section needs additio

Education

This section needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed. (December 2010)

A 10-volume set of books with wood block prints by Osaka artist Matsukawa Hanzan (1820–1882?) dated 1863
In general, samurai, aristocrats, and priests had a very high literacy rate in kanji. Recent studies have shown that literacy in kanji among other groups in society was somewhat higher than previously understood. For example, court documents, birth and death records and marriage records from the Kamakura period, submitted by farmers, were prepared in Kanji. Both the kanji literacy rate and skills in math improved toward the end of Kamakura period.[26]

Literacy was generally high among the warriors and the common classes as well. The feudal lord Asakura Norikage (1474–1555 AD) noted the great loyalty given to his father, due to his polite letters, not just to fellow samurai, but also to the farmers and townspeople:

There were to Lord Eirin's character many high points difficult to measure, but according to the elders the foremost of these was the way he governed the province by his civility. It goes without saying that he acted this way toward those in the samurai class, but he was also polite in writing letters to the farmers and townspeople, and even in addressing these letters he was gracious beyond normal practice. In this way, all were willing to sacrifice their lives for him and become his allies.[31]

In a letter dated 29 January 1552, St Francis Xavier observed the ease of which the Japanese understood prayers due to the high level of literacy in Japan at that time:

There are two kinds of writing in Japan, one used by men and the other by women; and for the most part both men and women, especially of the nobility and the commercial class, have a literary education. The bonzes, or bonzesses, in their monasteries teach letters to the girls and boys, though rich and noble persons entrust the education of their children to private tutors.
Most of them can read, and this is a great help to them for the easy understanding of our usual prayers and the chief points of our holy religion.[32]

In a letter to Father Ignatius Loyola at Rome, Xavier further noted the education of the upper classes:

The Nobles send their sons to monasteries to be educated as soon as they are 8 years old, and they remain there until they are 19 or 20, learning reading, writing and religion; as soon as they come out, they marry and apply themselves to politics. They are discreet, magnanimous and lovers of virtue and letters, honouring learned men very much.

In a letter dated 11 November 1549, Xavier described a multi-tiered educational system in Japan consisting of "universities", "colleges", "academies" and hundreds of monasteries that served as a principle center for learning by the populace:

But now we must give you an account of our stay at Cagoxima. We put into that port because the wind was adverse to our sailing to Meaco, which is the largest city in Japan, and most famous as the residence of the King and the Princes. It is said that after four months are passed the favourable season for a voyage to Meaco will return, and then with the good help of God we shall sail thither. The distance from Cagoxima is three hundred leagues. We hear wonderful stories about the size of Meaco: they say that it consists of more than ninety thousand dwellings. There is a very famous University there, as well as five chief colleges of students, and more than two hundred monasteries of bonzes, and of others who are like coenobites, called Legioxi, as well as of women of the same kind, who are called Hamacutis. Besides this of Meaco, there are in Japan five other principal academies, at Coya, at Negu, at Fisso, and at Homia. These are situated round Meaco, with short distances between them, and each is frequented by about three thousand five hundred scholars. Besides these there is the Academy at Bandou, much the largest and most famous in all Japan, and at a great distance from Meaco. Bandou is a large territory, ruled by six minor princes, one of whom is more powerful than the others and is obeyed by them, being himself subject to the King of Japan, who is called the Great King of Meaco. The things that are given out as to the greatness and celebrity of these universities and cities are so wonderful as to make us think of seeing them first with our own eyes and ascertaining the truth, and then when we have discovered and know how things really are, of writing an account of them to you. They say that there are several lesser academies besides those which we have mentioned.

Names

Samurai warriors with various types of armor and weapons, 1880s
A samurai was usually named by combining one kanji from his father or grandfather and one new kanji. Samurai normally used only a small part of their total name.

For example, the full name of Oda Nobunaga would be "Oda Kazusanosuke Saburo Nobunaga" (織田上総介三郎信長), in which "Oda" is a clan or family name, "Kazusanosuke" is a title of vice-governor of Kazusa province, "Saburo" is a name before genpuku, a coming of age ceremony, and "Nobunaga" is an adult name. Samurai were able to choose their own first names.

Marriage
The marriage of samurai was done by having a marriage arranged by someone with the same or higher rank than those being married. While for those samurai in the upper ranks this was a necessity (as most had few opportunities to meet a female), this was a formality for lower ranked samurai. Most samurai married women from a samurai family, but for a lower ranked samurai, marriages with commoners were permitted. In these marriages a dowry was brought by the woman and was used to start their new lives.

A samurai could have a mistress but her background was strictly checked by higher ranked samurai. In many cases, this was treated like a marriage. "Kidnapping" a mistress, although common in fiction, would have been shameful, if not a crime. When she was a commoner, a messenger would be sent with betrothal money or a note for exemption of tax to ask for her parent's acceptance and many parents gladly accepted. If a samurai's wife gave birth to a son he could then one day become a samurai.

A samurai could divorce his wife for a variety of reasons with approval from a superior, but divorce was, while not entirely nonexistent, a rare event. A reason for divorce would be if she could not produce a son, but then adoption could be arranged as an alternative to divorce. A samurai could divorce for personal reasons, even if he simply did not like his wife, but this was generally avoided as it would embarrass the samurai who had arranged the marriage. A woman could also arrange a divorce, although it would generally take the form of the samurai divorcing her. After a divorce samurai had to return the betrothal money, which often prevented divorces. Some rich merchants had their daughters marry samurai to erase a samurai's debt and advance their positions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาส่วนนี้ต้องอ้างเพิ่มเติมสำหรับการตรวจสอบ กรุณาช่วยปรับปรุงบทความนี้อ้างถึงแหล่งที่เชื่อถือได้ วัสดุ unsourced อาจจะท้าทาย และลบออกไป (2553 ธันวาคม)ชุด 10 เล่มของหนังสือมีพิมพ์บล็อกไม้โดยศิลปินโอซาก้า Matsukawa Hanzan (1820-1882) ลงวันที่ 1863ทั่วไป ซามูไร aristocrats และปุโรหิตมีอัตราสูงมากสามารถในอักษรคันจิ การศึกษาล่าสุดได้แสดงว่า สามารถในคันจิในกลุ่มอื่น ๆ ในสังคมค่อนข้างสูงกว่าที่เคย เข้าใจ ตัวอย่าง เอกสารศาล เกิด และตายระเบียน และเรกคอร์ดแต่งงานจากยุคคะมะกุระ เกษตรกร ส่งถูกเตรียมในอักษรคันจิ ตัววัดอัตราและทักษะคณิตศาสตร์ขึ้นไปทางส่วนท้ายของยุคคะมะกุระ [26]วัดได้สูงโดยทั่วไปในหมู่นักรบและชั้นเรียนทั่วไปเช่น อา Norikage (1474-1555 AD) พระเจ้าศักดินาไว้สมาชิกที่ดีให้กับพ่อของเขา เนื่องจากตัวของเขาสุภาพ กับเพื่อนซามูไร แต่ยังรวมถึงเกษตรกรและ townspeople:มีมีการพระ Eirin อักขระคะแนนที่สูงมากยากที่จะวัด แต่ตามผู้ใหญ่สำคัญเหล่านี้เป็นวิธีเขาปกครองจังหวัด โดยมารยาทของเขา มันไปโดยไม่บอกว่า เขาได้ปฏิบัติวิธีนี้ต่อผู้ที่อยู่ในคลาสซามูไร แต่เขายังมีความสุภาพในการเขียนจดหมายเพื่อเกษตรกรและ townspeople และแม้แต่ในการกำหนดตัวอักษรเหล่านี้ เขามีเมตตาเกินตามปกติ ด้วยวิธีนี้ ทั้งหมดยินดีเสียสละชีวิตของพวกเขาสำหรับเขา และกลายเป็น พันธมิตรของเขา [31]In a letter dated 29 January 1552, St Francis Xavier observed the ease of which the Japanese understood prayers due to the high level of literacy in Japan at that time:There are two kinds of writing in Japan, one used by men and the other by women; and for the most part both men and women, especially of the nobility and the commercial class, have a literary education. The bonzes, or bonzesses, in their monasteries teach letters to the girls and boys, though rich and noble persons entrust the education of their children to private tutors.Most of them can read, and this is a great help to them for the easy understanding of our usual prayers and the chief points of our holy religion.[32]In a letter to Father Ignatius Loyola at Rome, Xavier further noted the education of the upper classes:The Nobles send their sons to monasteries to be educated as soon as they are 8 years old, and they remain there until they are 19 or 20, learning reading, writing and religion; as soon as they come out, they marry and apply themselves to politics. They are discreet, magnanimous and lovers of virtue and letters, honouring learned men very much.In a letter dated 11 November 1549, Xavier described a multi-tiered educational system in Japan consisting of "universities", "colleges", "academies" and hundreds of monasteries that served as a principle center for learning by the populace:But now we must give you an account of our stay at Cagoxima. We put into that port because the wind was adverse to our sailing to Meaco, which is the largest city in Japan, and most famous as the residence of the King and the Princes. It is said that after four months are passed the favourable season for a voyage to Meaco will return, and then with the good help of God we shall sail thither. The distance from Cagoxima is three hundred leagues. We hear wonderful stories about the size of Meaco: they say that it consists of more than ninety thousand dwellings. There is a very famous University there, as well as five chief colleges of students, and more than two hundred monasteries of bonzes, and of others who are like coenobites, called Legioxi, as well as of women of the same kind, who are called Hamacutis. Besides this of Meaco, there are in Japan five other principal academies, at Coya, at Negu, at Fisso, and at Homia. These are situated round Meaco, with short distances between them, and each is frequented by about three thousand five hundred scholars. Besides these there is the Academy at Bandou, much the largest and most famous in all Japan, and at a great distance from Meaco. Bandou is a large territory, ruled by six minor princes, one of whom is more powerful than the others and is obeyed by them, being himself subject to the King of Japan, who is called the Great King of Meaco. The things that are given out as to the greatness and celebrity of these universities and cities are so wonderful as to make us think of seeing them first with our own eyes and ascertaining the truth, and then when we have discovered and know how things really are, of writing an account of them to you. They say that there are several lesser academies besides those which we have mentioned.NamesSamurai warriors with various types of armor and weapons, 1880sA samurai was usually named by combining one kanji from his father or grandfather and one new kanji. Samurai normally used only a small part of their total name.For example, the full name of Oda Nobunaga would be "Oda Kazusanosuke Saburo Nobunaga" (織田上総介三郎信長), in which "Oda" is a clan or family name, "Kazusanosuke" is a title of vice-governor of Kazusa province, "Saburo" is a name before genpuku, a coming of age ceremony, and "Nobunaga" is an adult name. Samurai were able to choose their own first names.MarriageThe marriage of samurai was done by having a marriage arranged by someone with the same or higher rank than those being married. While for those samurai in the upper ranks this was a necessity (as most had few opportunities to meet a female), this was a formality for lower ranked samurai. Most samurai married women from a samurai family, but for a lower ranked samurai, marriages with commoners were permitted. In these marriages a dowry was brought by the woman and was used to start their new lives.A samurai could have a mistress but her background was strictly checked by higher ranked samurai. In many cases, this was treated like a marriage. "Kidnapping" a mistress, although common in fiction, would have been shameful, if not a crime. When she was a commoner, a messenger would be sent with betrothal money or a note for exemption of tax to ask for her parent's acceptance and many parents gladly accepted. If a samurai's wife gave birth to a son he could then one day become a samurai.
A samurai could divorce his wife for a variety of reasons with approval from a superior, but divorce was, while not entirely nonexistent, a rare event. A reason for divorce would be if she could not produce a son, but then adoption could be arranged as an alternative to divorce. A samurai could divorce for personal reasons, even if he simply did not like his wife, but this was generally avoided as it would embarrass the samurai who had arranged the marriage. A woman could also arrange a divorce, although it would generally take the form of the samurai divorcing her. After a divorce samurai had to return the betrothal money, which often prevented divorces. Some rich merchants had their daughters marry samurai to erase a samurai's debt and advance their positions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาในส่วนนี้เพื่อศึกษาข้อมูลเพิ่มเติมสำหรับการตรวจสอบ กรุณาช่วยปรับปรุงบทความนี้โดยการเพิ่มแหล่งข้อมูลที่เชื่อถือได้ วัสดุ unsourced อาจจะถูกท้าทายและลบออก (ธันวาคม 2010) ชุด 10 เล่มของหนังสือด้วยภาพพิมพ์แกะไม้โดยศิลปินโอซาก้า Matsukawa Hanzan (1820-1882?) ลงวันที่ 1863 โดยทั่วไปซามูไรขุนนางและพระสงฆ์มีอัตราการรู้หนังสือสูงมากในตัวอักษรคันจิ การศึกษาล่าสุดได้แสดงให้เห็นในการอ่านออกเขียนตัวอักษรคันจิที่กลุ่มอื่น ๆ ในสังคมค่อนข้างสูงกว่าที่เข้าใจกันก่อนหน้านี้ ตัวอย่างเช่นเอกสารที่ศาลเกิดและบันทึกความตายและมีการบันทึกการแต่งงานจากช่วงคามาคูส่งโดยเกษตรกรได้จัดทำคันจิ ทั้งสองตัวอักษรคันจิอัตราการรู้หนังสือและทักษะในวิชาคณิตศาสตร์ที่ดีขึ้นในช่วงปลายคามาคูระ. [26] ความรู้โดยทั่วไปสูงในหมู่นักรบและเรียนร่วมกันได้เป็นอย่างดี ศักดินาลอร์ดอาซาคุระ Norikage (1474-1555 AD) ตั้งข้อสังเกตความจงรักภักดีที่ดีมอบให้กับพ่อของเขาเนื่องจากตัวอักษรที่สุภาพของเขาไม่เพียง แต่จะซามูไรเพื่อน แต่ยังให้กับเกษตรกรและชาวเมือง: มีตัวละครพระเจ้า Eirin จุดสูงหลายเรื่องยาก ในการวัด แต่ตามที่ผู้เฒ่าผู้แก่ที่สำคัญของเหล่านี้เป็นวิธีการที่เขาปกครองจังหวัดโดยความสุภาพของเขา มันไปโดยไม่บอกว่าเขาทำทางไปยังผู้ที่อยู่ในระดับซามูไรนี้ แต่เขาก็ยังสุภาพในการเขียนจดหมายไปยังเกษตรกรและชาวเมืองและแม้กระทั่งที่อยู่ในตัวอักษรเหล่านี้เขาก็มีน้ำใจเกินกว่าการปฏิบัติตามปกติ ด้วยวิธีนี้ทุกคนยินดีที่จะเสียสละชีวิตของพวกเขาสำหรับเขาและกลายเป็นพันธมิตรของเขา. [31] ในจดหมายลงวันที่ 29 มกราคม 1552, เซนต์ฟรานซิซาเวียร์ตั้งข้อสังเกตความสะดวกในการที่ญี่ปุ่นเข้าใจสวดมนต์เนื่องจากระดับสูงของการอ่านออกเขียนได้ในประเทศญี่ปุ่น ในเวลานั้น: มีสองชนิดของการเขียนในประเทศญี่ปุ่นเป็นหนึ่งที่ใช้โดยคนและอื่น ๆ โดยผู้หญิง และส่วนใหญ่ทั้งชายและหญิงโดยเฉพาะอย่างยิ่งของสังคมชั้นสูงและระดับเชิงพาณิชย์มีการศึกษาวรรณกรรม bonzes หรือ bonzesses ในพระราชวงศ์ของพวกเขาสอนจดหมายถึงหญิงและชาย แต่คนที่อุดมไปด้วยและมีเกียรติมอบความไว้วางใจการศึกษาของบุตรหลานของตนไปยังครูเอกชน. ส่วนใหญ่ของพวกเขาสามารถอ่านและนี้เป็นวิธีที่ดีให้กับพวกเขาสำหรับความเข้าใจง่าย . ของการสวดมนต์ตามปกติของเราและจุดที่หัวหน้าของศาสนาที่ศักดิ์สิทธิ์ของเรา [32] ในจดหมายถึงพ่ออิก Loyola ที่กรุงโรม, ซาเวียร์ยังกล่าวการศึกษาของชนชั้นสูง: ขุนนางส่งลูกชายของเขาที่จะวัดได้รับการศึกษาโดยเร็วที่สุดเท่าที่พวกเขา 8 ปีและพวกเขายังคงอยู่ที่นั่นจนกระทั่งพวกเขามี 19 หรือ 20 การเรียนรู้การอ่านการเขียนและการศาสนา เร็วที่สุดเท่าที่พวกเขาออกมาพวกเขาแต่งงานกับตัวเองและนำไปใช้กับการเมือง พวกเขามีความรอบคอบใจกว้างและผู้ชื่นชอบของคุณธรรมและตัวอักษรเคารพคนได้เรียนรู้อย่างมาก. ในจดหมายลงวันที่ 11 พฤศจิกายน 1549, ซาเวียร์อธิบายระบบการศึกษาของหลายชั้นในญี่ปุ่นประกอบด้วย "มหาวิทยาลัย", "วิทยาลัย", "โรงเรียน" และ หลายร้อยวัดที่ทำหน้าที่เป็นศูนย์หลักการสำหรับการเรียนรู้โดยประชาชน: แต่ตอนนี้เราต้องให้คุณบัญชีในการเข้าพักของเราที่ Cagoxima เราใส่ลงไปในพอร์ตว่าเป็นเพราะลมที่ไม่พึงประสงค์ในการแล่นเรือใบของเราที่จะ Meaco ซึ่งเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในประเทศญี่ปุ่นและมีชื่อเสียงมากที่สุดเป็นที่ประทับของพระมหากษัตริย์และเจ้าชาย ว่ากันว่าหลังจากสี่เดือนที่ผ่านฤดูกาลที่ดีสำหรับการเดินทางไป Meaco จะกลับมาแล้วด้วยความช่วยเหลือที่ดีของพระเจ้าเราจะแล่นเรือไปที่นั่น ระยะทางจาก Cagoxima เป็นสามร้อยไมล์ เราได้ยินเรื่องราวที่ยอดเยี่ยมเกี่ยวกับขนาดของ Meaco ที่พวกเขาบอกว่ามันประกอบด้วยมากกว่าเก้าหมื่นที่อยู่อาศัย มีมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงมากอยู่ที่นั่นเช่นเดียวกับห้าวิทยาลัยหัวหน้าของนักเรียนและมากกว่าสองร้อยพระราชวงศ์ของ bonzes และของคนอื่น ๆ ที่เป็นเหมือน coenobites เรียก Legioxi เช่นเดียวกับผู้หญิงของชนิดเดียวกันที่จะเรียกว่า Hamacutis นอกจากนี้ Meaco มีในญี่ปุ่นห้าสถานศึกษาที่สำคัญอื่น ๆ ที่ Coya ที่ NEGU ที่ Fisso และใน Homia เหล่านี้จะตั้งอยู่รอบ Meaco มีระยะทางสั้น ๆ ระหว่างพวกเขาและแต่ละคนก็แวะเวียนเข้ามาเกี่ยวกับ 3500 นักวิชาการ นอกจากนี้ยังมีสถาบันการศึกษาที่ Bandou มากที่ใหญ่ที่สุดและมีชื่อเสียงมากที่สุดในประเทศญี่ปุ่นทั้งหมดและในระยะทางที่ดีจาก Meaco Bandou เป็นดินแดนขนาดใหญ่ที่ปกครองโดยเจ้าชายหกเล็ก ๆ น้อย ๆ คนหนึ่งในนั้นมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าคนอื่น ๆ และเชื่อฟังโดยพวกเขาเป็นตัวเองอยู่ภายใต้พระมหากษัตริย์ของญี่ปุ่นที่เรียกว่าพระมหากษัตริย์ของ Meaco สิ่งที่จะได้รับจากการเป็นเพื่อความยิ่งใหญ่และมีชื่อเสียงของมหาวิทยาลัยเหล่านี้และเมืองนี้จึงเป็นที่ยอดเยี่ยมที่จะทำให้เราคิดว่าการได้เห็นพวกเขาเป็นครั้งแรกด้วยตาของเราเองและสืบหาความจริงแล้วเมื่อเราได้ค้นพบและรู้ว่าสิ่งที่เป็นจริง , การเขียนบัญชีของพวกเขากับคุณ พวกเขาบอกว่ามีหลายสถาบันการศึกษาน้อยนอกเหนือจากที่ที่เราได้กล่าว. ชื่อนักรบซามูไรกับประเภทต่างๆของชุดเกราะและอาวุธยุค 1880 ซามูไรมักจะถูกตั้งชื่อโดยการรวมตัวอักษรคันจิหนึ่งมาจากพ่อของเขาหรือคุณปู่และเป็นหนึ่งในตัวอักษรคันจิใหม่ ซามูไรปกติใช้เพียงส่วนเล็ก ๆ ที่มีชื่อรวมของพวกเขา. ตัวอย่างเช่นชื่อเต็มของโอดะโนบุนากะจะ "โอดะ Kazusanosuke โร่โนบุนากะ" (織田上総介三郎信長) ซึ่ง "โอดะ" เป็นตระกูลหรือชื่อครอบครัว " Kazusanosuke "เป็นชื่อของรองผู้ว่าราชการจังหวัด Kazusa" โร่ "เป็นชื่อก่อน genpuku, มาของพิธีอายุและ" โนบุนากะ "เป็นชื่อที่เป็นผู้ใหญ่ ซามูไรก็สามารถที่จะเลือกชื่อแรกของตัวเอง. แต่งงานแต่งงานของซามูไรที่ได้กระทำโดยมีการแต่งงานที่จัดขึ้นโดยคนที่มีตำแหน่งเดียวกันหรือสูงกว่าการแต่งงาน ในขณะที่ซามูไรในตำแหน่งด้านบนนี้คือผู้ที่จำเป็น (เป็นส่วนใหญ่มีโอกาสน้อยที่จะตอบสนองหญิง) นี้เป็นทางการสำหรับการจัดอันดับที่ต่ำกว่าซามูไร ซามูไรส่วนใหญ่แต่งงานกับหญิงจากครอบครัวซามูไร แต่สำหรับการจัดอันดับที่ต่ำกว่าซามูไรแต่งงานกับสามัญชนได้รับอนุญาต ในการแต่งงานเหล่านี้ถูกนำสินสอดทองหมั้นโดยผู้หญิงและถูกใช้ในการเริ่มต้นชีวิตใหม่ของพวกเขา. ซามูไรอาจมีพื้นหลังเป็นที่รัก แต่เธอได้รับการตรวจสอบอย่างเคร่งครัดโดยซามูไรจัดอันดับที่สูงขึ้น ในหลายกรณีนี้ได้รับการรักษาเช่นการแต่งงาน "ลักพาตัว" ผู้หญิงแม้ว่าที่พบบ่อยในนิยายจะได้รับที่น่าอับอายถ้าไม่ได้เป็นอาชญากรรม เมื่อเธอเป็นคนธรรมดาสามัญเป็นผู้ส่งสารจะถูกส่งไปพร้อมกับเงินหมั้นหรือใบได้รับการยกเว้นภาษีที่จะขอให้ได้รับการยอมรับของผู้ปกครองและผู้ปกครองจำนวนมากของเธอได้รับการยอมรับยินดี ถ้าภรรยาของซามูไรผู้ให้กำเนิดลูกชายคนที่เขาจะได้แล้ววันหนึ่งกลายเป็นซามูไร. ซามูไรจะหย่ากับภรรยาของเขาได้จากหลายสาเหตุด้วยความเห็นชอบจากที่เหนือกว่า แต่การหย่าร้างเป็นในขณะที่ไม่ดำรงอยู่อย่างสิ้นเชิงเหตุการณ์ที่ยาก เหตุผลในการหย่าร้างจะถ้าเธอไม่สามารถผลิตลูก แต่แล้วการยอมรับอาจจะจัดเป็นทางเลือกที่จะหย่า ซามูไรจะหย่าด้วยเหตุผลส่วนตัวแม้ว่าเขาเพียงแค่ไม่ชอบภรรยาของเขา แต่มันก็หลีกเลี่ยงโดยทั่วไปมันจะอึดอัดใจซามูไรที่ได้จัดแต่งงาน ผู้หญิงยังสามารถจัดให้มีการหย่าร้างแม้ว่าโดยทั่วไปจะใช้รูปแบบของซามูไรหย่าของเธอ หลังจากการหย่าร้างมีซามูไรที่จะคืนเงินหมั้นซึ่งมักจะป้องกันไม่ให้เกิดการหย่าร้าง บางร้านค้าที่อุดมไปด้วยมีลูกสาวของพวกเขาแต่งงานกับซามูไรที่จะลบหนี้ของซามูไรและความก้าวหน้าของตำแหน่งของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษา

ส่วนนี้ต้องการเพิ่มเติม citations สำหรับการตรวจสอบ กรุณาช่วยปรับปรุงบทความนี้ได้โดยเพิ่มแหล่งอ้างอิงที่น่าเชื่อถือ ภาษาไทยวัสดุอาจจะท้าทายและลบออก ( ธันวาคม 2553 )

เล่ม 10 ชุดของหนังสือด้วยบล็อกไม้พิมพ์ โดยศิลปิน โอซาก้า matsukawa hanzan ( 1820 ( 1882 ) ? ลงวันที่ 1
ในทั่วไป , ซามูไร , ขุนนาง ,และนักบวชมีอัตราการรู้หนังสือสูงมาก ตัวคันจิ การศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นว่าการรู้ตัวคันจิของกลุ่มต่างๆ ในสังคมได้ค่อนข้างสูงมากกว่าที่เราเคยเข้าใจ ตัวอย่างเช่นศาลเอกสารเกิดระเบียนตายและบันทึกการแต่งงานจากสมัยคามาคุระ ยื่น โดยเกษตรกรเตรียมตัวคันจิทั้งความรู้และทักษะในทางคณิตศาสตร์ คันจิ ซึ่งการปรับปรุงไปยังจุดสิ้นสุดของยุคคะมะกุระ [ 26 ]

ความรู้มักสูงระหว่างนักรบและชั้นเรียนทั่วไปรวมทั้ง พวกศักดินาลอร์ดอะซะคุระ norikage ( 1044 ) 1555 AD ) สังเกตดีภักดีให้กับบิดา เนื่องจากจดหมายที่สุภาพของเขา ไม่ใช่แค่หนุ่มซามูไร แต่ยังมีเกษตรกรและชาวเมือง :

มีท่าน eirin ตัวละครหลายจุดสูงยากที่จะวัด แต่ตามผู้ใหญ่ชั้นดีเหล่านี้เป็นวิธีที่เขาปกครองจังหวัด โดย ขุนนางของเขา มันไปโดยไม่บอกว่า เขาทำแบบนี้ ต่อผู้ที่อยู่ในชนชั้นซามูไร แต่เขาก็สุภาพในการเขียนจดหมายถึงเกษตรกรและชาวเมืองและแม้แต่ที่อยู่ในตัวอักษรเหล่านี้เขาสุภาพเกินกว่าปกติ . ในวิธีนี้ ทุกคนเต็มใจที่จะเสียสละชีวิตของพวกเขาสำหรับเขาและกลายเป็นพันธมิตรของเขา [ 31 ]

ในจดหมายลงวันที่ 29 มกราคมก็เซนต์ฟรังซิสเซเวียร์ , สังเกตง่ายในการที่ชาวญี่ปุ่นเข้าใจอธิษฐานเนื่องจากระดับของการรู้หนังสือในญี่ปุ่นตอนนั้น :

มีสองชนิดของการเขียน ในญี่ปุ่นหนึ่งที่ใช้โดยชายและหญิงอื่น ๆ และส่วนใหญ่ทั้งชายและหญิง โดยเฉพาะอย่างยิ่งของขุนนางและชนชั้นพาณิชย์ มีการศึกษาวรรณคดี การ bonzes หรือ bonzesses ในวัดของตนสอนตัวอักษรให้เด็กหญิงและเด็กชาย แต่รวยและชนชั้นสูงผู้มอบการศึกษาของเด็กของพวกเขากับติวเตอร์ส่วนตัว
ส่วนใหญ่ของพวกเขาสามารถอ่านได้