on december 24, 1971, 17-year-old K

on december 24, 1971, 17-year-old Kopcke got on a plane with mother in lima, peru, to fly city to meet her father.
over the Amazon jungle, there was a thunderstorm. the rain fell heavily and there was a strong wind. and then lightning hit the plane at 3000 meters, and it exploded. kopcke fell quickly through the air in her seat and hit the trees hard. for three hours, she was unconscious. when she woke up, her right arm was cut, her shoulder hurt badly and she couldn't see out of one eye. she was alone, but she was alive
juliane's father was a biologist, and when she was young, he taught her how to survive in the jungle. she found a small river and walked slowly along it.
if i follow the river, she thought, i'll find people. the river also gave her clean water to drink. it was extremely hot, but the river water kept her cool.
sometimes she had to swim in the river because it was too deep to walk in. there were crocodiles in the water, but they didn't attack her there was fruit on some trees, but she didn't eat it because she knew it was too dangerous. her walked for 10 day. at night, she stopped to sleep because it was too dark to walk. ten day after the crash, she found a small hut by the river. there were some woodcutters in the hut. they cleaned her cuts carefully, and the next day, they carried her down the river. a plane took her safely back to the city of pucallpa.
her was the only person who survived the plane crash. the other 91 people,including her mother all died
the movie director, werner herzog , had a ticket to travel on the plane,but missed it, thirty years later, he made a documentary movie called wings of hope about juliane and her incredible story

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บน 24 ธันวาคม 1971, Kopcke อายุ 17 ปีได้บนเครื่องบินกับแม่ในลิมา เปรู บินเมืองกับพ่อของเธอผ่านป่าอะเมซอน มีแดดจัด ฝนตกหนัก และมีลมแรง แล้ว ฟ้าตีบินที่ 3000 เมตร และระเบิด kopcke ตกลงอย่างรวดเร็วผ่านอากาศในที่นั่งของเธอ และตีไม้หนัก 3 ชั่วโมง เธอได้สติ เมื่อเธอตื่นขึ้นมา แขนขวาของเธอถูก ตัด ไหล่ของเธอทำร้ายไม่ดี และเธอไม่เคยเห็นจากตาข้างหนึ่ง เธอเป็นคนเดียว แต่เธอก็มีชีวิตพ่อของ juliane นักชีววิทยา และ เมื่อเธอเป็นหนุ่ม เขาสอนเธอเอาตัวรอดในป่า เธอพบแม่น้ำเล็ก ๆ และค่อย ๆ เดินไปตามทางได้ถ้าผมทำตามแม่น้ำ เธอคิดว่า ฉันจะพบคน นอกจากนี้แม่น้ำยังให้เธอน้ำสะอาดดื่ม มันร้อนมาก แต่เก็บน้ำในแม่น้ำเย็นของเธอบางครั้งเธอต้องว่ายน้ำในแม่น้ำก็ลึกเกินไปเดินค่ะไปถูกจระเข้ในน้ำ แต่พวกเขาไม่ได้โจมตีเธอมีผลไม้บนต้นไม้บางอย่าง แต่เธอไม่ได้กิน เพราะเธอรู้ว่า มันอันตรายเกินไป เธอเดิน 10 วัน เวลากลางคืน เธอหยุดหลับเพราะมันมืดเกินไปเดิน สิบวันหลังจากความล้มเหลว เธอพบกระท่อมเล็ก ๆ ริมแม่น้ำ มีบาง woodcutters ในฮัท พวกเขาทำความสะอาดบาดแผลของเธออย่างระมัดระวัง และในวันถัดไป พวกเขานำเธอลงแม่น้ำ เครื่องบินพาเธออย่างปลอดภัยกลับไปที่เมือง pucallpaเธอเป็นผู้เดียวที่รอดชีวิตจากเครื่องบินชน รวมทั้งแม่ของเธอทั้งการเสียชีวิต 91 คนอื่น ๆผู้กำกับภาพยนตร์ werner herzog มีตั๋วการเดินทางบนเครื่องบิน แต่พลาด 30 ปี เขาทำภาพยนตร์สารคดีที่เรียกว่าปีกของหวังเกี่ยวกับ juliane และเรื่องราวเหลือเชื่อของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อวันที่ 24 ธันวาคม 1971, 17 ปี Kopcke ได้บนเครื่องบินกับแม่ในลิมา, เปรูจะบินเมืองเพื่อตอบสนองความที่พ่อของเธอ.
มากกว่าป่าอเมซอนมีพายุฝนฟ้าคะนอง ฝนลดลงอย่างหนักและมีลมแรง แล้วตีฟ้าผ่าเครื่องบินที่ 3,000 เมตรและมันระเบิด kopcke ลดลงได้อย่างรวดเร็วผ่านทางอากาศในที่นั่งของเธอและตีต้นไม้ยาก เป็นเวลาสามชั่วโมงเธอก็หมดสติ เมื่อเธอตื่นขึ้นมาแขนข้างขวาของเธอถูกตัดไหล่ของเธอบาดเจ็บสาหัสและเธอไม่สามารถมองเห็นจากตาข้างหนึ่ง เธอเป็นคนเดียว
แต่เธอยังมีชีวิตพ่อJuliane เป็นนักชีววิทยาและเมื่อเธอยังเป็นเด็กเขาสอนเธอวิธีที่จะอยู่รอดในป่า เธอก็พบว่าแม่น้ำสายเล็กและเดินอย่างช้าๆตามมัน.
ถ้าฉันทำตามแม่น้ำที่เธอคิดว่าฉันจะหาคน แม่น้ำทำให้น้ำสะอาดของเธอที่จะดื่ม มันร้อนมาก แต่น้ำในแม่น้ำเก็บไว้เย็นของเธอ.
บางครั้งเธอต้องว่ายน้ำในแม่น้ำเพราะมันลึกเกินไปที่จะเดินใน. มีจระเข้อยู่ในน้ำ แต่พวกเขาไม่ได้โจมตีเธอมีผลไม้บนต้นไม้บาง แต่เธอไม่ได้กินมันเพราะเธอรู้ว่ามันเป็นอันตรายเกินไป เธอเดินเป็นเวลา 10 วัน ในเวลากลางคืนเธอหยุดที่จะนอนหลับเพราะมันมืดเกินไปที่จะเดิน สิบวันหลังจากที่การแข่งขันเธอพบกระท่อมเล็ก ๆ ริมแม่น้ำ มีคนตัดฟืนบางอย่างในกระท่อม พวกเขาทำความสะอาดตัดเธออย่างระมัดระวังและในวันรุ่งขึ้นพวกเขาดำเนินการของเธอลงไปในแม่น้ำ เครื่องบินพาเธอกลับมาอย่างปลอดภัยไปยังเมือง Pucallpa ได้.
เธอเป็นเพียงคนเดียวที่รอดชีวิตจากอุบัติเหตุเครื่องบินตก อีก 91
คนรวมทั้งแม่ของเธอเสียชีวิตผู้กำกับภาพยนตร์ที่Werner Herzog มีตั๋วการเดินทางบนเครื่องบิน แต่พลาดมันสามสิบปีต่อมาเขาทำหนังสารคดีที่เรียกว่าปีกแห่งความหวังเกี่ยวกับ Juliane และเรื่องราวที่เหลือเชื่อของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในวันที่ 24 ธันวาคม 1971 อายุ 17 kopcke ได้ขึ้นเครื่องบินกับแม่ ใน ลิมา เปรู บินไปเมืองจะพบพ่อของเธอผ่านป่าอเมซอน มีพายุฝน ฝนที่ตกลงมาอย่างหนัก และมีพายุ แล้วโดนฟ้าผ่าเครื่องบินที่ 3000 เมตร และมันก็ระเบิด kopcke ลดลงอย่างรวดเร็วผ่านอากาศในที่นั่งของเธอ และชนต้นไม้อย่างแรง 3 ชั่วโมง เธอยังไม่ได้สติ เมื่อเธอตื่นขึ้นมา แขนของเธอถูกตัดไหล่ของเธอเจ็บปวดมาก เธอไม่เห็นออกข้างนึง เธออยู่คนเดียว แต่เธอก็ยังมีชีวิตอยู่พ่อของจูเลียนเป็นนักชีววิทยา และเมื่อเธอยังเด็ก เขาสอนให้เธออยู่รอดในป่า เธอพบแม่น้ำเล็ก ๆและเดินช้าๆ ไปตามมันถ้าฉันตามแม่น้ำ เธอคิดว่า ฉันจะหาคน แม่น้ำยังให้ความสะอาดของน้ำให้เธอดื่ม มันร้อนมาก แต่น้ำก็ทำให้เธอเย็นบางครั้งเธอต้องว่ายน้ำในแม่น้ำเพราะมันลึกเกินไปที่จะเดิน มีจระเข้อยู่ในน้ำ แต่พวกเขาไม่ได้ทำร้ายเธอมีผลไม้บนต้นไม้ แต่เธอไม่กินมัน เพราะรู้ว่ามัน อันตรายเกินไป เธอเดินมา 10 วัน ตอนกลางคืนเธอหยุดนอนเพราะมันมืดเกินไปที่จะเดิน สิบวันหลังจากที่รถชน เธอพบกระท่อมเล็ก ๆ มี woodcutters ในกระท่อม พวกเขาทำความสะอาดแผลให้ดี และวันถัดไป เขาอุ้มเธอลงแม่น้ำ เครื่องบินพาเธอกลับไปที่เมืองพูคัลป้า .นางเป็นคนเดียวที่รอดชีวิตจากเครื่องบินตก อีก 91 คน รวมถึงแม่ของเธอตายภาพยนตร์ผู้อำนวยการของ Werner Herzog มีตั๋วเดินทางบนเครื่องบิน แต่ก็พลาดไป สามสิบปีต่อมา เขาได้สร้างภาพยนตร์สารคดีเรียกปีกแห่งความหวังเกี่ยวกับจูเลียน เรื่องราวของเธออย่างไม่น่าเชื่อ