Survival in the treatments with sea

Survival in the treatments with seaweed meal (NK4 %, NK8 % and NG4 %) was similar to that in the control diet.






NG8 % had the highest numerical survival, which
suggests that the effect of each type of seaweed meal on survival was different due to
different active principles. Each probably has an optimum at different concentrations, and
higher concentrations do not necessarily give better results as seen in the NG8 % diet that
had less consistent survival. The results obtained by Rivera et al. (2002) in assessing brown
seaweed in three concentrations (10, 15 and 20 %) found the best survival rates at concentrations
of 10 %.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อยู่รอดในการรักษาด้วยอาหารสาหร่าย (NK4%, NK8% และ NG4%) คล้ายกับการควบคุมอาหารได้NG8% ก็รอดตัวเลขสูงสุด ซึ่งแนะนำว่า ผลแต่ละชนิดของสาหร่ายอาหารอยู่รอดแตกต่างกันเนื่องหลักการใช้งานแตกต่างกัน อาจมีความเหมาะสมที่ความเข้มข้นแตกต่างกัน และความเข้มข้นสูงไม่จำเป็นต้องให้ผลลัพธ์ที่ดีขึ้นดังที่เห็นใน NG8% อาหารที่สอดคล้องกันน้อยอยู่รอดได้ ผลได้รับโดยริเวอรา et al. (2002) ในการประเมินสีน้ำตาลสาหร่ายในความเข้มข้น 3 (10, 15 และ 20%) พบอัตรารอดตายดีที่สุดที่ความเข้มข้น10%

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอยู่รอดในการรักษากับอาหารสาหร่ายทะเล (NK4% NK8% และ NG4%) เป็นแบบเดียวกับที่อยู่ในอาหารควบคุม. NG8% มีความอยู่รอดเป็นตัวเลขที่สูงที่สุดซึ่งแสดงให้เห็นว่าผลกระทบของแต่ละประเภทของอาหารสาหร่ายทะเลอยู่รอดแตกต่างกันเนื่องจากเพื่อหลักการใช้งานที่แตกต่างกัน แต่ละคนอาจจะมีความเหมาะสมที่ระดับความเข้มข้นที่แตกต่างกันและความเข้มข้นสูงไม่จำเป็นต้องให้ผลลัพธ์ที่ดีเท่าที่เห็นในอาหาร NG8% ที่มีการอยู่รอดที่สอดคล้องกันน้อย ผลที่ได้รับจากริเวร่า, et al (2002) ในการประเมินน้ำตาลสาหร่ายทะเลในระดับความเข้มข้นที่สาม(10, 15 และ 20%) พบว่าอัตราการรอดชีวิตที่ดีที่สุดที่ความเข้มข้น10%

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอยู่รอดในการรักษาด้วยอาหาร สาหร่าย ( nk4 % , nk8 % และ ng4 % ) คือคล้ายกับว่าในอาหารควบคุม






ng8 % มีการอยู่รอดตัวเลขสูงสุดซึ่ง
แสดงให้เห็นว่าผลกระทบของแต่ละประเภทของอาหารสาหร่ายในการอยู่รอดแตกต่างกันเนื่องจาก
หลักการที่ใช้งานแตกต่างกัน แต่ละคนคงจะมีความเข้มข้นที่เหมาะสมที่แตกต่างกันและ
ความเข้มข้นสูงไม่จําเป็นต้องให้ผลลัพธ์ที่ดีกว่าที่เห็นใน ng8 % อาหารที่
มีการอยู่รอดที่สอดคล้องกันน้อยลง ผลลัพธ์ที่ได้โดยริเวร่า et al . ( 2002 ) ในการประเมินความเข้มข้นของสาหร่ายสีน้ำตาล
3 ( 10 , 15 และ 20 เปอร์เซ็นต์ ) พบว่าอัตราการอยู่รอดที่ดีที่สุดที่ 10
10 %