Democracy has been scarce and of po

Democracy has been scarce and of poor quality in the region. Nevertheless, it has begun to take root mainly in wealthier, non-socialist states. To much surprise, given its military-dominated authoritarian past, Indonesia now appears as the bright light in this respect. Since 1998, elections have been held regularly, there has been significant turnover of power between various parties and contenders for the presidency, and civil liberties have been very broad. Thailand has teetered between authoritarian and democratic regimes but since the 1980s has overall been ruled by democratically elected governments, and a significant turnover of power between contenders. The armed forces retreated seemingly from intervening in politics in recent years, most significantly by accepting electoral results in 2010 that returned to power Puea Thai and allowed Yingluck Shinawatra to become prime minister. Thailand resumed a course that was set in the 1990s, when civil liberties were broad, electoral competition lively and democracy seemed to be progressing. The Philippines returned to electoral politics in 1986, when large masses forced Marcos out of power. Mass mobilization blocked other attempts to concentrate power and re-establish authoritarian rule. At the same time, political clans have strongly supported a return of elections and competitive democratic institutions that have served their interests. Their clout remains strong, at the expense of broadening representation and participation of the vast number of poor and marginalized Filipinos. Finally, Malaysia and Singapore, While remaining dominant party systems, have shown signs of pressures to reform and democratize, Certainly Malaysia came close to significant political change with the surprisingly strong showing of Anwar Ibrahim’s opposition coalition in the 2008 elections. In Singapore’s 2011 elections, the opposition gained six seats and dominant PAP saw its popular support erode to 60 per cent vote. While these results did not challenge the PAP’s dominance, it shows growing resentment towards the status quo.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประชาธิปไตยมีการขาดแคลน และยากจนมีคุณภาพในภูมิภาค อย่างไรก็ตาม มันได้เริ่มปักหลักส่วนใหญ่ในอเมริกา wealthier ไม่ใช่สังคมนิยม จะแปลกใจมาก ให้ของประเทศทหารครอบงำเลย อินโดนีเซียตอนนี้ปรากฏเป็นแสงสว่างในนี้ ตั้งแต่ปี 1998 เลือกตั้งมีการ จัดเป็นประจำ มีการหมุนเวียนที่สำคัญของอำนาจระหว่างฝ่ายต่าง ๆ และผู้สมัครสำหรับประธานาธิบดี เสรีภาพได้กว้างมาก ประเทศไทยมี teetered ระหว่างระบอบประชาธิปไตย และประเทศ แต่ ตั้งแต่ปกครองไฟต์ โดยรัฐบาลได้รับเลือก democratically และการหมุนเวียนพลังงานระหว่างผู้สมัครอย่างมีนัยสำคัญโดยรวม กองทัพถอยกรูดอย่างดูเหมือนว่าจะอยู่ระหว่างกลางทางการเมืองในปีที่ผ่านมา มากที่สุดโดยการยอมรับผลการเลือกตั้งในปี 2553 ที่ส่งคืนอำนาจ Puea ไทย Yingluck ชินวัตรจะเป็น นายกรัฐมนตรีได้รับอนุญาต จาก หลักสูตรที่ถูกตั้งค่าในปี 1990 เมื่อเสรีภาพกว้าง การแข่งขันเลือกตั้งนี่ ดำเนินต่อไทย และประชาธิปไตยที่ดูเหมือนจะ มีความก้าวหน้า ฟิลิปปินส์กลับไปการเมืองการเลือกตั้งในปี 1986 เมื่อฝูงใหญ่บังคับ Marcos ไฟ เคลื่อนไหวโดยรวมบล็อกอื่น ๆ พยายามเข้มข้นพลังงาน และสร้างกฎประเทศใหม่ ในเวลาเดียวกัน สมัครพรรคพวกทางการเมืองอย่างยิ่งมีสนับสนุนการส่งคืนของการเลือกตั้งและสถาบันประชาธิปไตยแข่งขันที่ได้รับความสนใจ ของ clout ยังคงแข็งแกร่ง ค่าใช้จ่ายแสดง broadening และมีส่วนร่วมของ Filipinos ยากจน และมีจำนวน สุดท้าย มาเลเซียและสิงคโปร์ ในขณะที่ระบบหลักของเหลือ ได้แสดงสัญญาณของความดันการปฏิรูป และ democratize มาเลเซียแน่นอนมาใกล้กับการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญกับแสดงจู่ ๆ แรงของอันวาอิบรอฮีมพรรคร่วมฝ่ายค้านในการเลือกตั้งปี 2008 ในการเลือกตั้งของสิงคโปร์ 2011 ฝ่ายค้านรับ 6 ที่นั่งและหลักบเห็นการสนับสนุนนิยมกัดกร่อนให้ร้อยละ 60 คะแนน ในขณะที่ผลลัพธ์เหล่านี้ได้ท้าทายของ PAP ครอบงำ แสดงขุ่นเติบโตต่อสภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประชาธิปไตยที่ได้รับความหายากและมีคุณภาพไม่ดีในภูมิภาคนี้ แต่ก็มีการเริ่มที่จะหยั่งรากส่วนใหญ่อยู่ในโพ้นทะเลรัฐไม่สังคมนิยม สร้างความประหลาดใจมากให้ทหารเผด็จการครอบงำอดีต, อินโดนีเซียตอนนี้จะปรากฏเป็นแสงสว่างในแง่นี้ ตั้งแต่ปี 1998 การเลือกตั้งได้รับการจัดขึ้นเป็นประจำได้มีการหมุนเวียนที่สำคัญของอำนาจระหว่างฝ่ายต่างๆและลุ้นชิงตำแหน่งประธานาธิบดีและเสรีภาพของพลเมืองได้รับกว้างมาก ประเทศไทยได้โซเซระหว่างระบอบเผด็จการและประชาธิปไตย แต่ตั้งแต่ปี 1980 ได้รับการปกครองโดยรวมโดยรัฐบาลมาจากการเลือกตั้งและผลประกอบการอย่างมีนัยสำคัญของอำนาจระหว่างลุ้น กองกำลังติดอาวุธที่ดูเหมือนถอยจากการแทรกแซงทางการเมืองในปีที่ผ่านมาส่วนใหญ่อย่างมีนัยสำคัญโดยการยอมรับผลการเลือกตั้งในปี 2010 ที่กลับมามีอำนาจพรรคเพื่อไทยและได้รับอนุญาตให้ยิ่งลักษณ์ชินวัตรจะเป็นนายกรัฐมนตรี ประเทศไทยกลับมาแน่นอนว่าตั้งอยู่ในปี 1990 เมื่อเสรีภาพได้กว้าง, การแข่งขันการเลือกตั้งที่มีชีวิตชีวาและประชาธิปไตยดูเหมือนจะคืบหน้า ฟิลิปปินส์กลับมาเล่นการเมืองการเลือกตั้งในปี 1986 เมื่อฝูงขนาดใหญ่ถูกบังคับมาร์กอสออกจากอำนาจ มวลการชุมนุมปิดกั้นความพยายามอื่น ๆ ที่จะมีสมาธิพลังงานและการสร้างใหม่การปกครองเผด็จการ ในเวลาเดียวกันสมัครพรรคพวกทางการเมืองได้รับการสนับสนุนอย่างมากกลับมาจากการเลือกตั้งและสถาบันประชาธิปไตยในการแข่งขันที่ได้รับความสนใจของพวกเขา อิทธิพลของพวกเขายังคงแข็งแกร่งที่ค่าใช้จ่ายของการเป็นตัวแทนการขยายและการมีส่วนร่วมของจำนวนมากมายของคนยากจนและด้อยฟิลิปปินส์ สุดท้ายมาเลเซียและสิงคโปร์ในขณะที่ส่วนที่เหลือระบบพรรคที่โดดเด่นได้แสดงให้เห็นสัญญาณของแรงกดดันที่จะปฏิรูปและประชาธิปไตย, แน่นอนมาเลเซียเข้ามาใกล้กับการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองที่สำคัญกับการแสดงความประหลาดใจของนายอันวาร์อิบราฮิมฝ่ายค้านรัฐบาลในการเลือกตั้ง 2008 ในสิงคโปร์ปี 2011 การเลือกตั้งฝ่ายค้านได้รับหกที่นั่งและ PAP ที่โดดเด่นเห็นการสนับสนุนที่เป็นที่นิยมที่จะกัดเซาะลงคะแนนเสียง 60 ต่อร้อยละ ในขณะที่ผลเหล่านี้ไม่ได้ท้าทายอำนาจ PAP ของมันแสดงให้เห็นถึงการเจริญเติบโตของความไม่พอใจต่อสภาพที่เป็นอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประชาธิปไตยได้รับการขาดแคลนและคุณภาพในภูมิภาค แต่มันเริ่มหยั่งรากส่วนใหญ่ในซึ่งไม่ใช่รัฐสังคมนิยม เซอร์ไพรส์มาก ให้มันครอบงำทหารเผด็จการในอดีต อินโดนีเซียในขณะนี้ปรากฏเป็นแสงสว่างในส่วนนี้ ตั้งแต่ปี 1998 การเลือกตั้งถูกจัดขึ้นเป็นประจำมีการหมุนเวียนของพลังงานที่สำคัญระหว่างฝ่ายต่าง ๆ และชิงตำแหน่งประธานาธิบดี และเสรีภาพได้กว้างมาก ประเทศไทยมีระบอบการปกครองแบบประชาธิปไตย แต่ teetered ระหว่างตั้งแต่ 1980 ได้โดยรวมถูกปกครองโดยรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้ง และที่สำคัญการหมุนเวียนของพลังงานระหว่าง contendersกองกำลังล่าถอยจากการแทรกแซงในการเมืองปรากฏอยู่ใน ปี ล่าสุด มากที่สุด โดยยอมรับผลการเลือกตั้งในปี 2010 ที่คืนพลังให้พรรคเพื่อไทยและยิ่งลักษณ์ ชินวัตรเป็นนายกรัฐมนตรี ประเทศไทยกลับมาเป็นหลักสูตรที่ก่อตั้งในปี 1990 , เมื่อเสรีภาพได้กว้าง การเลือกตั้ง การแข่งขันนี้ ประชาธิปไตยจะก้าวหน้า .ฟิลิปปินส์กลับสู่การเมืองการเลือกตั้งในปี 1986 เมื่อฝูงใหญ่บังคับมาคอสออกจากอำนาจ การระดมมวลบล็อกความพยายามอื่น ๆที่จะมีสมาธิพลังงานและสร้างการปกครองเผด็จการ ในเวลาเดียวกัน กลุ่มการเมือง ต้องขอสนับสนุนการกลับมาของการเลือกตั้งและสถาบันประชาธิปไตยในการแข่งขันที่ได้รับความสนใจของพวกเขา อิทธิพลของพวกเขายังคงแข็งแกร่งค่าใช้จ่ายของและขยายการมีส่วนร่วมของจํานวนมากมายของคนจนและคนชายขอบฟิลิปปินส์ สุดท้าย มาเลเซีย และสิงคโปร์ ในขณะที่เหลือพรรคเด่น ระบบจะแสดงสัญญาณของแรงกดดันในการปฏิรูปและการทำให้เป็นประชาธิปไตย ,แน่นอนมาเลเซียมาใกล้ที่สำคัญการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองด้วยพละกำลังที่แข็งแกร่งแสดงของอันวาร์ อิบราฮิม ฝ่ายค้านรัฐบาลใน 2008 การเลือกตั้ง ในสิงคโปร์ 2011 เลือกตั้งฝ่ายค้านได้รับ 6 ที่นั่ง และเด่นเรื่องเห็นการสนับสนุนที่เป็นที่นิยมของการกัดเซาะถึงร้อยละ 60 คะแนน ในขณะที่ผลลัพธ์เหล่านี้ไม่ได้ท้าทายของ PAP การปกครองมันแสดงให้เห็นการเติบโตไม่พอใจสภาพที่เป็นอยู่ .