The genus Artocarpus (Moraceae) comprises about 50 species of evergreen and deciduous trees. Economically,
the genus is of appreciable importance as a source of edible fruit, yield fairly good timber
and is widely used in folk medicines. The aim of the present review is to present comprehensive information
of the chemical constituents, biological and pharmacological research on Artocarpus which will
be presented and critically evaluated. The close connection between traditional and modern sources for
ethnopharmacological uses of Artocarpus species, especially for treatment against inflammation, malarial
fever, diarrhoea, diabetes and tapeworm infection. Artocarpus species are rich in phenolic compounds
including flavonoids, stilbenoids, arylbenzofurons and Jacalin, a lectin. The extracts and metabolites of
Artocarpus particularly those from leaves, bark, stem and fruit possess several useful bioactive compounds
and recently additional data are available on exploitation of these compounds in the various biological
activities including antibacterial, antitubercular, antiviral, antifungal, antiplatelet, antiarthritic, tyrosinase
inhibitory and cytotoxicity. Several pharmacological studies of the natural products from Artocarpus
have conclusively established their mode of action in treatment of various diseases and other health benefits.
Jacalin, a lectin present in seeds of this plant has a wide range of activities. Strong interdisciplinary
programmes that incorporate conventional and new technologies will be critical for the future development
of Artocarpus as a promising source of medicinal products. In the present review, attempts on the
important findings have been made on identification; synthesis and bioactivity of metabolites present in
Artocarpus which have been highlighted along with the current trends in research on Artocarpus.
The genus Artocarpus (Moraceae) comprises about 50 species of evergreen and deciduous trees. Economically,the genus is of appreciable importance as a source of edible fruit, yield fairly good timberand is widely used in folk medicines. The aim of the present review is to present comprehensive informationof the chemical constituents, biological and pharmacological research on Artocarpus which willbe presented and critically evaluated. The close connection between traditional and modern sources forethnopharmacological uses of Artocarpus species, especially for treatment against inflammation, malarialfever, diarrhoea, diabetes and tapeworm infection. Artocarpus species are rich in phenolic compoundsincluding flavonoids, stilbenoids, arylbenzofurons and Jacalin, a lectin. The extracts and metabolites ofArtocarpus particularly those from leaves, bark, stem and fruit possess several useful bioactive compoundsand recently additional data are available on exploitation of these compounds in the various biologicalactivities including antibacterial, antitubercular, antiviral, antifungal, antiplatelet, antiarthritic, tyrosinaseinhibitory and cytotoxicity. Several pharmacological studies of the natural products from Artocarpushave conclusively established their mode of action in treatment of various diseases and other health benefits.Jacalin, a lectin present in seeds of this plant has a wide range of activities. Strong interdisciplinaryprogrammes that incorporate conventional and new technologies will be critical for the future developmentof Artocarpus as a promising source of medicinal products. In the present review, attempts on theimportant findings have been made on identification; synthesis and bioactivity of metabolites present inArtocarpus which have been highlighted along with the current trends in research on Artocarpus.
การแปล กรุณารอสักครู่..
สกุลขนุน ( Moraceae ) ประกอบด้วยประมาณ 50 ชนิดป่าดิบ และป่าเต็งรัง ประหยัด
สกุลเป็นชดช้อยความสำคัญในฐานะที่เป็นแหล่งของกินผลไม้ ผลผลิตค่อนข้างดียางพารา
และใช้กันอย่างแพร่หลายในยาพื้นบ้าน . จุดมุ่งหมายของการตรวจสอบปัจจุบัน คือ ของขวัญ
ข้อมูลที่ครอบคลุมขององค์ประกอบทางเคมี ,ทางชีวภาพในการวิจัยทางเภสัชวิทยา
ขนุนซึ่งจะเสนอและวิกฤตประเมิน การเชื่อมต่อที่ใกล้ชิดระหว่างแบบดั้งเดิมและทันสมัยแหล่ง
ethnopharmacological ใช้ขนุนสายพันธุ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการรักษาต้านการอักเสบ โรคมาลาเรีย
ไข้ , ท้องเสีย , โรคเบาหวานและการติดเชื้อพยาธิตัวตืด ขนุนพันธุ์อุดมไปด้วยสารประกอบฟีนอล
รวมถึงฟลาโวนอยด์ ,stilbenoids arylbenzofurons jacalin , และ , มาก สารสกัดและสารของ
ขนุนโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากใบ เปลือก ลำต้น และผลไม้ มีหลายประโยชน์สารออกฤทธิ์ทางชีวภาพ
และเมื่อเร็ว ๆนี้เพิ่มเติมข้อมูลที่มีอยู่ในการใช้สารเหล่านี้ในหลากหลายทางชีวภาพ
กิจกรรม ได้แก่ แบคทีเรีย เชื้อรา ไวรัส antitubercular , PCI , antiarthritic , ,ไทโรซิเนส และยับยั้งเซลล์มะเร็งเต้านม
. หลายการศึกษาทางเภสัชวิทยาของผลิตภัณฑ์ธรรมชาติจากขนุน
มีข้อสรุปสร้างโหมดของการกระทำในการรักษาโรคต่าง ๆและประโยชน์ต่อสุขภาพอื่น ๆ .
jacalin , เลคตินที่มีอยู่ในเมล็ดของพืชชนิดนี้มีหลากหลายของกิจกรรม สหวิทยาการ
แข็งแรงโปรแกรมที่รวมแบบปกติ และ เทคโนโลยีใหม่จะสำคัญสำหรับการพัฒนาในอนาคต
ของขนุนเป็นแหล่งที่มีแนวโน้มของผลิตภัณฑ์สมุนไพร ในการตรวจสอบปัจจุบัน ความพยายาม
ข้อมูลสำคัญได้ระบุ การสังเคราะห์และฤทธิ์ของสารที่มีอยู่ใน
ขนุนซึ่งมีการเน้นพร้อมกับแนวโน้มปัจจุบันในการวิจัยเกี่ยวกับขนุน .
การแปล กรุณารอสักครู่..