We found that closing the critical

We found that closing the critical gap in the existing global network of protected areas by protecting the important sites for biodiversity would alone bring the global protected area coverage to c. 17%, equivalent to the current CBD protected area target for land by 2020. This is a conservative estimate because, where they already exist, priority sites are only identified for known species in select well-known taxa, including mammals, amphibians, birds, subsets of reptiles, plants, freshwater fish, and insects such as Odonata and butterflies. Thus, this estimate does not necessarily capture the vast majority of biodiversity for which there is poor knowledge of distributions, such as many invertebrates. Also, our estimate does not take into account potential area needs for biodiversity to adapt to climate change by shifting species distributions or other impacts (Hole et al., 2009; Araujo et al., 2011). In addition, our estimate assumes that future increases in area protected will be focused on the most important sites for biodiversity, which is often not the case (Butchart et al., 2012).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราพบว่า ปิดช่องว่างสำคัญในเครือข่ายทั่วโลกที่มีอยู่ของพื้นที่ที่ได้รับการป้องกัน โดยการปกป้องสถานที่สำคัญสำหรับความหลากหลายทางชีวภาพจะนำคนเดียวครอบคลุมพื้นที่คุ้มครองทั่วโลกราว 17% เทียบเท่ากลางปัจจุบันป้องกันพื้นที่เป้าหมายสำหรับที่ดินในปี 2563 นี้เป็นการประเมินแบบอนุรักษ์นิยม เพราะ ที่มีอยู่แล้ว ระดับความสำคัญของเว็บไซต์เฉพาะระบุสำหรับสายพันธุ์ที่รู้จักกันในแท็กซ่ารู้จักเลือก รวมถึงการเลี้ยงลูกด้วยนม สัตว์ นก ชุดย่อยของสัตว์เลื้อยคลาน ต้นไม้ ปลาน้ำจืด และแมลงต่าง ๆ เช่นผีเสื้อ Odonata ดังนั้น ประมาณนี้จำเป็นต้องจับใหญ่ของความหลากหลายทางชีวภาพที่มีความรู้ดีของการกระจาย เช่นไม่มีกระดูกสันหลังหลาย ยัง ประเมินเราไม่คำนึงถึงพื้นที่ที่มีศักยภาพต้องการสำหรับความหลากหลายทางชีวภาพเพื่อปรับให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโดยการกระจายพันธุ์หรือผลกระทบอื่น ๆ (หลุมร้อยเอ็ด 2009 Araujo et al. 2011) ประเมินเราสันนิษฐานว่า ในอนาคตที่เพิ่มขึ้นในพื้นที่ที่ได้รับการป้องกันจะโฟกัสบนเว็บไซต์สำคัญที่สุดสำหรับความหลากหลายทางชีวภาพ ซึ่งก็มักจะไม่ไป (Butchart et al. 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราพบว่าการปิดช่องว่างที่สำคัญในเครือข่ายทั่วโลกที่มีอยู่ในพื้นที่ที่มีการป้องกันโดยการปกป้องสถานที่สำคัญสำหรับความหลากหลายทางชีวภาพเพียงอย่างเดียวจะนำมาซึ่งความคุ้มครองพื้นที่ทั่วโลกเพื่อป้องกันค 17% เทียบเท่ากับพื้นที่เป้าหมายปัจจุบัน CBD การป้องกันสำหรับที่ดินในปี 2020 นี้เป็นประมาณการอนุรักษ์เพราะที่พวกเขามีอยู่แล้วเว็บไซต์มีความสำคัญจะมีการระบุเฉพาะสำหรับสายพันธุ์ที่รู้จักกันดีในการเลือกแท็กซ่าที่รู้จักกันดีรวมถึงการเลี้ยงลูกด้วยนม, สัตว์ครึ่งบกครึ่งนก ส่วนย่อยของสัตว์เลื้อยคลานพืชปลาน้ำจืดและแมลงเช่นนาตาและผีเสื้อ ดังนั้นประมาณการนี​​้ไม่จำเป็นต้องจับส่วนใหญ่ของความหลากหลายทางชีวภาพที่มีความรู้ที่ดีของการกระจายเช่นสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังหลาย นอกจากนี้การประมาณการของเราไม่ได้คำนึงถึงความต้องการของพื้นที่ที่มีศักยภาพสำหรับความหลากหลายทางชีวภาพในการปรับตัวเข้ากับการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศโดยการขยับกระจายสายพันธุ์หรือผลกระทบอื่น ๆ (หลุม et al, 2009;.. Araujo et al, 2011) นอกจากนี้เราคาดอนุมานว่าการเพิ่มขึ้นในอนาคตในการป้องกันพื้นที่จะเน้นสถานที่สำคัญที่สุดสำหรับความหลากหลายทางชีวภาพซึ่งมักจะเป็นกรณีที่ไม่ (Butchart et al., 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราพบว่า การปิดช่องว่างที่สำคัญในเครือข่ายที่มีอยู่ทั่วโลกของพื้นที่คุ้มครองปกป้องสถานที่สำคัญสำหรับความหลากหลายทางชีวภาพจะอยู่คนเดียวไปทั่วโลกครอบคลุมพื้นที่คุ้มครองเพื่อ C . 17 เปอร์เซ็นต์ เทียบเท่ากับพื้นที่ปัจจุบันการป้องกันพื้นที่เป้าหมายเพื่อแผ่นดินโดย 2020 . นี้เป็นประมาณการอนุรักษ์เพราะที่พวกเขามีอยู่ เว็บไซต์หลักจะระบุเฉพาะชนิดที่รู้จักกันดี และรู้จักเลือก ได้แก่ สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม สัตว์ นก ชุดย่อยของสัตว์เลื้อยคลาน , พืช , ปลาน้ำจืด , และแมลง เช่น ดนาต้า และ ผีเสื้อ ดังนั้น ประมาณนี้ ไม่จําเป็นต้องจับส่วนใหญ่ของความหลากหลายทางชีวภาพซึ่งมีความรู้ที่ดีของการกระจายหลาย เช่นนํ้ นอกจากนี้ เราคาดว่า ไม่ได้คำนึงถึงศักยภาพของพื้นที่ ความต้องการ ความหลากหลายทางชีวภาพ เพื่อปรับให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ โดยเปลี่ยนชนิดการกระจายหรือผลกระทบอื่น ๆ ( หลุม et al . , 2009 ; Araujo et al . , 2011 ) นอกจากนี้ เราคาดว่า ถือว่าเพิ่มขึ้นในพื้นที่ป้องกันในอนาคตจะมุ่งเน้นไปที่เว็บไซต์ที่สำคัญที่สุดสำหรับความหลากหลายทางชีวภาพ ซึ่งมักจะไม่กรณี ( บัตเชิร์ต et al . , 2012 )